Sunnismo
Este artigo forma parte da serie: |
Islam |
Fundamentos |
---|
Alá · Tawhid · Profetas Os 99 nomes de Alá |
Prácticas |
Xaxún · Caridade · Peregrinaxe |
Textos e leis |
Fiqh · Xaria · Kalam · Sufismo |
Figuras relixiosas |
Cálifa · Imán · Ulema Mufti · Aiatolá · Mulá · Muecín |
Historia do Islam |
Islam clásico · Califato Omeia Califato Abbasí · Califato Fatimí Imperio Islámico · Cruzadas |
Persoeiros do Islam |
Mahoma · Abd Allah · Alí Aisha · Fatimah · Al-Abbas Abu Bakr · Ibn Khaldun |
Lugares sagrados |
A Meca · Medina · Xerusalén Najaf · Kerbala · Mesquita |
Ramas |
Sunnismo · Xiísmo Xariismo · Sufismo |
Aspectos sociopolíticos |
Arte · Arquitectura · Hiyab Calendario · Islamismo · Xihad |
Véxase tamén |
Índice sobre o islam |
O islam sunnita (سنّة) é a maior seita do islam, á cal pertencen 85% do total dos musulmáns. Os seguidores da tradición sunnita son os sunnitas (en inglés "Sunnis").
A maioría dos sunnitas acredita que o nome deriva da palabra Sunna que é a forma de conduta do profeta Mahoma. Algúns afirman porén que Sunnita deriva dunha palabra que significa "un camiño moderado" referíndose á idea de que o Sunnismo toma unha posición mais neutral do que aquela que ten sido apercibida como mais extrema dos xiítas e dos caridxitas.
Historia[editar | editar a fonte]
No islam, o desacordo político manifestouse moitas veces no desacordo relixioso. O exemplo mais antigo disto foi que 30 anos despois da morte de Mahoma, a comunidade islámica mergullou nunha guerra civil que deu orixe a tres seitas. Unha causa próxima desta guerra civil foi que os musulmáns do Iraq e do Exipto resentíranse do poder do terceiro califa e dos seus gobernadores; outra causa foron as rivalidades comerciais entre faccións da aristocracia mercantil.
Despois do asasinato do Califa, a guerra estalou entre grupos diferentes, todos eles loitando polo poder. A guerra rematou coa instauración dunha nova dinastía de califas, que gobernaban desde Damasco.
Un dos grupos que xurdiron desta disputa foi o dos sunnitas. Eles téñense como os seguidores da sunna (práctica) do profeta Mahoma tal como fora relatado pelos seus compañeiros (a sahaba). Os sunnitas tamén acreditan que a comunidade islámica (ummah) se manterá unida. Eles desexaban recoñecer a autoridade dos califas, que mantiñan o goberno pola lei por persuasión e pola forza, se fose necesario. Os sunnitas tornáronse a maior seita do islam.
Dous outros grupos mais pequenos xurdiron tamén deste cisma: os xiítas e os caridxitas, tamén coñecidos por "disidentes". Os xiítas acreditaban que o único liderado lexítimo era o que viña da liñaxe do curmán e xenro de Mahoma, Alí. Os xiítas acreditaban que o resto da comunidade cometera un erro grave ao elixir a Abu Bakr e aos seus dous sucesores como líderes.