Towarzystwo MSCB (Mährisch Schlesisch Central Bahn) uruchomiło w 1872 roku przejazdy na swej głównej trasie Olomouc - Krnov - Opava. Zaraz następnego roku była otwarta dla ruchu publicznego trasa Krnov - granica państwa, a dalej po trasie Kolei Wilhelma do Głubczyc (Leobschütz). Trasa była obsługiwana przez Pruskie Koleje Państwowe. Służyła do wywozu towarów rozwijającego się przemysłu, a także dowozu towarów temu rozwojowi potrzebnych, do których należał i dolnośląski węgiel. W pewnym okresie umożliwiła też kontakty handlowe, nie było konieczne fatygować się pocztą czy pieszo.

Tak to transgraniczne połączenie doczekało powstania niezależnej Czechosłowacji [czyli roku 1918 - przyp. WM]. Ruch na trasie zapewniało swymi siłamiDRG. Ruch był utrzymywany z grubsza na poziomie trzech par pociągów dziennie, w niedziele o jedną parę więcej. Po drugiej wojnie światowej ruch nie był już wznowiony, z takich samych powodów, jak przy poprzednich przejściach granicznych - stopniowe wysiedlanie niemieckiej ludności, spadek produkcji miejscowego przemysłu, zmiana państwa za granicą, a także nadejście rządów komunistycznych oznaczało izolację kiedyś używanego przejścia granicznego. Po drugiej wojnie światowej nie dało się jeszcze mówić o masowym rozwoju ruchu samochodowego, który by mógł mieć wpływ na to połączenie. Dzięki temu fizycznie trasa została dość długo w nieomal niezmienionej postaci. Linia funkcjonowała jeszcze dla potrzeb wojskowych.

Próba wytrzymałości nowego wiaduktu nad ulicą Albrechticką