Onlangs gebruikte ik een ‘keyword-tool’ om te kijken wat de meest gestelde vraag in Google was bij het woord ‘juridisch’. Tot mijn verbazing was dat ‘betrappen overspel juridisch’. Kennelijk zijn er veel mensen die zich afvragen of overspel ook juridische gevolgen heeft. Ik neem dan aan dat zij bedoelen in een echtscheidingsprocedure. Er zijn landen waar overspel een rol speelt in de echtscheidingsprocedure bij de bepaling van bijvoorbeeld de hoogte van de (partner)alimentatie.

Vanaf 1 januari 2015 gaat er op financieel gebied het een en ander veranderen voor gescheiden ouders. Op die datum treedt de Wet hervorming kindregelingen in werking. Dit heeft tot gevolg dat de alleenstaande oudertoeslag in de bijstand, de alleenstaande ouderkorting en het fiscaal voordeel bij het betalen van kinderalimentatie vervallen. Door deze nieuwe wet wordt het kindgebonden budget verhoogd. Daarnaast wordt de zogeheten ‘alleenstaande ouderkop’ ingevoerd, een geheel nieuwe bepaling.

Het komt met regelmaat voor. Nadat door partijen een lange (vaak zware, emotionele en soms ook dure) weg is afgelegd om de gevolgen van de echtscheiding goed te regelen, kiest één van de ex echtgenoten ervoor om toelating tot de wettelijke schuldsanering natuurlijke personen (Wsnp) te verzoeken. Wat zijn de afspraken die in het kader van de echtscheidingsprocedure zijn gemaakt, ten aanzien van de schulden en alimentatie, dan nog waard?

Eens in de zoveel tijd staat het onderwerp weer volop in de belangstelling: (v)echtscheiden en alimentatie. De laatste keer was op 12 september jl. op de Dag van de Scheiding (ironisch genoeg verbleef ik dat weekend in het überromantische Heidelberg voor een bruiloft van een vriend). De aankondiging dat 12 september 2014 de Dag van de Scheiding was, zorgde voor een stortvloed aan artikelen in de media over vechtscheidingen, veel te hoge alimentatie waardoor de alimentatieplichtige (in veel gevallen toch nog steeds de man) bijkans aan de bedelstaf raakte.