Vestur-Kongó
République du Congo | |
Fáni | Skjaldarmerki |
Kjörorð: „Unité, Travail, Progrès (franska: Eining, vinna, framfarir)“ |
|
Þjóðsöngur: La Congolaise |
|
Höfuðborg | Brazzaville |
Opinbert tungumál | franska |
Stjórnarfar | Lýðveldi Denis Sassou-Nguesso |
Sjálfstæði | |
- frá Frakklandi | 15. ágúst, 1960 |
Flatarmál - Samtals - Vatn (%) |
64. sæti 342.000 km² 3,3 % |
Mannfjöldi - Samtals (2012) - Þéttleiki byggðar |
128. sæti 4.366.266 12,8/km² |
VLF (KMJ) - Samtals - á mann |
áætl. 2012 19,096 millj. dala (125. sæti) 4.666 dalir (129. sæti) |
Gjaldmiðill | CFA-franki |
Tímabelti | UTC+1 |
Þjóðarlén | .cg |
Landsnúmer | 242 |
Vestur-Kongó eða Kongó-Brazzaville (má ekki rugla saman við Austur-Kongó sem áður hét Saír) er land í Mið-Afríku. Það á landamæri að Gabon, Kamerún, Mið-Afríkulýðveldinu og Austur-Kongó, og strandlengju að Gíneuflóa. Landið á líka landamæri að útlendu Angóla, Cabinda.
Vestur-Kongó var áður frönsk nýlenda sem hét Franska Kongó og fékk sjálfstæði 1960. Eftir valdarán undir forystu herforingjans Marien Ngouabi árið 1968 var landið gert að Alþýðulýðveldinu Kongó og tekin upp náin stjórnmálatengsl við Sovétríkin og Austurblokkina. Árið 1977 var Ngouabi myrtur og við tók herforingjastjórn sem ríkti yfir landinu til 1992. Fyrsti lýðræðislega kjörni forseti landsins var Pascal Lissouba. Deilur milli hans og forsetaframbjóðandans (og fyrrum forsetans) Denis Sassou Nguesso í aðdraganda forsetakosninga 1997 leiddu til vopnaðra átaka. Sassou náði völdum með aðstoð herliðs frá Angóla. Sassou gerði breytingar á stjórnarskrá landsins sem juku völd forseta og lengdu kjörtímabil hans. Breytingarnar, og þær kosningar sem haldnar hafa verið síðan, hafa verið harkalega gagnrýndar af alþjóðasamtökum.
Stórir hlutar Vestur-Kongó eru regnskógar. Langflestir íbúar Vestur-Kongó búa í suðvesturhluta landsins. Íbúar tala 62 ólík tungumál. Um helmingur þeirra eru rómversk-kaþólskir og um 40% aðhyllast mótmælendatrú. Efnahagslíf Vestur-Kongó byggist aðallega á olíuútflutningi og timbri. Landið á mikið af auðlindum í jörð (fosfat, gull og aðrir málmar) sem eru að miklu leyti ónýttar.