Пётар Багратыён

Зьвесткі зь Вікіпэдыі — вольнай энцыкляпэдыі
Перайсьці да: навігацыі, пошуку
Пётар Багратыён
პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი
1765 — 12 верасьня 1812 (24 верасьня 1812) (47 гадоў)
Bagration P I.jpg
Партрэт П. І. Багратыёна
працы Джорджа Доў. Вайсковая галерэя Зімняга палацу, Эрмітаж (Санкт-Пецярбург)[1]
Месца нараджэньня Тыфліс ці Кізьляр
Месца сьмерці сяло Сіма, Уладзімерская губэрня, Расейская імпэрыя
Прыналежнасьць Расейская імпэрыя
Гады службы 1782—1812
Званьне генэрал ад інфантэрыі
Камандаваў армія
Бітвы/войны Бітва пад Галябрунам, Бітва пад Аўстэрліцам, Барадзінская бітва
Узнагароды
Ордэн Сьвятога апостала Андрэя Першазваннага
Ордэн Сьвятога Аляксандра Неўскага
Ордэн Сьвятога Яна Ерусалімскага (Расея)
Ордэн Сьвятога Георгія 2 ступені
Ордэн Сьвятога Ўладзімера I ступені
Ордэн Сьвятой Ганны I ступені
Кавалер Вялікага крыжа ордэна Сьвятых Маўрыкія і Лазара
ОрдэнЧорнага арла
Кавалер ордэна Чырвонага арла
Вайсковы ордэн Марыі Тэрэзіі 2 ступені
Пётар Багратыён у Вікісховішчы

Князь Пётар Іва́навіч Багратыён (па-грузінску: პეტრე ივანეს ძე ბაგრატიონი; 1765, Тыфліс ці Кізьляр24 верасьня [ст. ст. 12 верасьня] 1812, сяло Сіма Ўладзімерскай губэрні, Расейская імпэрыя) — расейскі[2] генэрал ад інфантэрыі, шэф лейб-гвардыі Егерскага полку, галоўнакамандуючы 2-й Заходнім войскам на пачатку вайны 1812 году. Старэйшы брат генэрал-лейтэнанта расейскага войска князя Рамана Іванавіча Багратыёна й дзядзька генэрал-лейтэнанта расейскага войска, інжынэра й вучонага-мэталюрга князя Пятра Рамановіча Багратыёна (сына Рамана Іванавіча Багратыёна).

Памяць[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

Ягоным імем названа вуліца ў Менску.

Крыніцы[рэдагаваць | рэдагаваць крыніцу]

  1. ^ Государственный Эрмитаж. Западноевропейская живопись. — 1981. — С. 251, кат. № 7818.
  2. ^ Данилов А. А. История России, IX-XIX века: справочные материалы. — Владос, 1998. — С. 309. — 429 с.