"İstanbul Hanları: 18. Yüzyıl Sonu ve 19. Yüzyıl Başı", Osmanlı İstanbul I, İBB Kültür AŞ Yayınları, 2014, pp. 511-524

  • Ahmet  Yaşar
    Uploaded by
  connect to download
Academia.edu

"İstanbul Hanları: 18. Yüzyıl Sonu ve 19. Yüzyıl Başı", Osmanlı İstanbul I, İBB Kültür AŞ Yayınları, 2014, pp. 511-524

"İstanbul Hanları: 18. Yüzyıl Sonu ve 19. Yüzyıl Başı", Osmanlı İstanbul I, İBB Kültür AŞ Yayınları, 2014, pp. 511-524

  • Ahmet  Yaşar
    Uploaded by
OSMANLI İSTANBULU I edi törl er Prof. Dr. Feridun M. Emecen Y. Doç. Dr. Emrah Safa Gürkan İst anbul 29 Mayı s Üni versi t esi Yayı nl ar ı İst anbul Büyükşehi r Bel edi yesi Kül t ür A. Ş. OSMANLI İSTANBULU I I. Ul usl ararası Osmanl ı İst anbul u Sempozyumu Bi l di r i l er i 29 Mayı s – 1 Hazi ran 2013, İst anbul 29 Mayı s Üni versi t esi edi törl er Prof. Dr. Feridun M. Emecen Y. Doç. Dr. Emrah Safa Gürkan OSMANLI İSTANBULU I. Uluslararası Osmanlı İstanbulu Sempozyumu, Bildiriler proje yönetimi Prof. Dr. İbrahim Kâfi Dönmez düzenleme kurulu Prof. Dr. Feridun M. Emecen (Başkan), Y.Doç.Dr. Coşkun Yılmaz (Başkan Yardımcısı), Y.Doç.Dr. Emrah Safa Gürkan (Akademik Sekreter), Dr. Müjdat Uluçam, Y.Doç.Dr. Alphan Akgül, Y.Doç.Dr. Cem Keskin, Y.Doç.Dr. Mehmet Ş. Yılmaz, Y.Doç.Dr. Özlem Çaykent editörler Prof. Dr. Feridun M. Emecen Y.Doç.Dr. Emrah Safa Gürkan yayın koordinasyonu Mehmet Yılmaz grafik tasarım Ender Boztürk kapak tasarımı Ümit Ünal basım tarihi 2014 5 İ ç i nde ki l e r 9-10 Sunuş 11-12 Kadir Topbaş, İBB Başkanı 13-16 İbrahim Kâfi Dönmez, Rektör Açı l ı ş Ot ur umu 17-33 Mehmet Âkif Aydın, İlber Ortaylı, Klaus Kreıser, İskender Pala Tebl i ğl er 35-41 Feridun M. Emecen Hukuki Bir Tartışmanın Tarihi Zemini: İstanbul Nasıl Alındı? 43-70 Emrah Safa Gürkan Fitilin Ucunda Tersane-yi Âmire 71-86 Mustafa S. Küçükaşçı İki Arap Âliminin Gözünden XVI. Yüzyılda İstanbul 87-105 Géza Dávıd, Maximilian Brandstetter’in İstanbul Yolculuğu, 1608–1609 107-125 Mehmet Öz 1455 Tahriri ve İstanbul ’un İskân Tarihi Bakımından Önemi 6 127-146 Erıc Dursteler Latin-Rite Christians in Early Modern Istanbul / Erken Modern Dönem İstanbulu’nda Latin Kilisesi Hıristiyanları 147-195 Orlın Sabev A Muslim /Turkish Minority in Ottoman Constantinople: The Muslim /Turkish Students of Robert College (1866–1925) 197-242 Kenan Yıldız Doğruluğu Tartışmalı Bir Tartışma: 1660 Yangını İstanbul ’un İslâmlaşmasına Etki Etti mi? 243-272 Ruhi Güler Lüfer Devri 273-281 M. Akif Erdoğru Onaltı ve Onyedinci Yüzyıllarda İstanbul ’da hul ’ Yöntemiyle Boşanma 283-310 Mehmet Canatar 1009 /1600 Tarihli İstanbul Vakıfları Tahrir Defteri’ne Göre Nefs-i İstanbul ’da Bulunan Mahalleler ve Özelliklerine Dair Gözlemler 311-323 Kadir Yıldırım II. Abdülhamid Dönemi İstanbul ’unda İşçi Hareketleri 325-354 Ahmet Tabakoğlu Osmanlı Klasik Döneminde İstanbul ’da Dış Ticaret 355-360 Ali Akyıldız Şirket-i Hayriyye Üzerine Bazı Değerlendirmeler 361-370 Mehmet Yıldırım İstanbul Esnafının Ölçek Ekonomisine Geçiş Çabaları: “Demirciler Şirketi” Örneği 371-382 Mehmet İpşirli İstanbul ’da İlim ve Kültür Hayatı (15 -16. Asırlar) 383-396 Reşat Öngören Fetih Sonrası İstanbul ’da İlk Tasavvuf î Yapılanmalar ve Fâtih Sultan Mehmed 7 397-406 İsmail E. Erünsal İstanbul Sahafları 407-417 Tahsin Görgün Fatih Dönemi İstanbul ’unda Bazı Felsefi Tartışmalar ve Siyaset Teorisi 419-453 Jean Louıs Bacqué-Grammont Osmanlı Sahasında Yer Alan Bazı Süsleme Motiflerinin Dolaşımı Hakkında Notlar / Remarques sur les errances de quelques motifs décoratifs dans l ’aire ottomane 455-473 Sinan Genim Yüzyıllar Boyu İstanbul Panaromaları 475-494 Uğur Derman Osmanlı İstanbulu’nda Hat Sanatı 495-509 Fatma Çiçek Derman Osmanlı İstanbulu’nda Bezeme Sanatı 511-524 Ahmet Yaşar İstanbul Hanları: 18. Yüzyıl Sonu ve 19. Yüzyıl Başı 525-557 Mustafa Bilge Sultanahmed Cami ve Külliyesi: Kuruluş Öncesi ve Sonrası Belgeler 559-569 Beşir Ayvazoğlu Fâtih, Bellini ve Rönesans 571-577 Seyfi Kenan Tanpınar’la Birlikte Aziz İstanbul ’u Düşünürken Kapanı ş Konuşmal ar ı 579-603 Uğur Derman, Sadettin Ökten, Orhan Okay, Semavi Eyice 511 İstanbul Hanları: 18. Yüzyıl Sonu ve 19. Yüzyıl Başı Ahmet Yaşar Fatih Üniversitesi 18. yüzyıl sonunda İstanbul’u ziyaret eden C. Carbognano, et- rafı kemerlerle süslü, kare ya da uzun avlusu olan, revaklı yapıları “han” olarak belirtir ve bu yapıları şöyle tarif eder: “Kemerlerin ar- kasında, her birinde yemek hazırlamak için ocak bulunan birbirinin aynı birçok oda bulunur ve yine bu kemerler, ikinci bir kemerli yapıyı yani başka odaların bulunduğu galeriyi taşırlar. Bunlar da, alt sırada- ki odalar gibi ülke tüccarları için ayrılmışlardır. Çünkü yabancı ülke tüccarlarının mağazaları Galata’da, kendi ülkelerinin temsilcilerinin koruması altındadır. Bu hanların hemen hepsi taştan yapılmış sağlam yapılardır. Büyüklüğü bakımından özellikle kayda değer olanlar ise, Valide Han, Vezir Han ve III. Mustafa tarafından yapılmış olan Yeni Han’dır...” 1 Carbognano’nun bahsettiği bu şehir içi hanları, yaklaşık dört buçuk asırlık Osmanlı İstanbulu’nun önemli kamusal mekânla- rıdır. Müdavimlerine konaklama ve çeşitli ticari imkânlar sunan bu mekânların, inşasına II. Mehmet (1451-1481) döneminde başlanmış 1 Cosimo Comidas de Carbognano, 18. Yüzyılın Sonunda İstanbul, çev. Erendiz Özbayoğlu, İstanbul: Eren Yayıncılık, 1993. s. 67. O S MA N L I İ S T A N B U L U 512 ve zaman içinde çeşitli biçimlere dönüşen bu yapıların varlığı 20. asrın başındaki vakıf hanlarının inşasına dek devam etmiştir. 2 Fetih sonrasında, Osmanlıların şehir mekânına ilk müdahalele- rinden birisi de, eski Bizans yapılarını yeniden canlandırmak ve yeni binalar inşa etmek suretiyle ticari altyapıyı oluşturmaktır. Bu süreç- te iki bölge ön plana çıkmaktadır: şehrin liman bölgesi ve bugünkü bedesten etrafında oluşmuş olan Kapalıçarşı bölgesi. Kritovoulos, II. Mehmet’in öncülüğünde şehrin imarına başlanmasıyla birlikte be- destenin ve çarşının yapılmaya başlandığını ifade etmektedir. Krito- voulos’un ifadesiyle II. Mehmet, “Devlet büyüklerini, kendi yanında itibarı olan ve büyük servete malik bulunanları huzuruna çağırarak şehir içinde çarşılar, hanlar, dükkânlar, hamamlar, büyük konaklar, ca- miler ve mabetler yapmalarına izin vermiştir.” 3 Tursun Bey’in ifade- siyle, II. Mehmet “Bezzâzistân ve çarsûlar ve bâzârgâhlar ve âyende ve râvende için vâsi‘ kervânsaraylar yaptırdı”. 4 Bedesten’in inşasından sonra etrafına çok sayıda dükkan eklen- di. 1478-79 tarihli vakfiyeye göre Bedesten’in etrafında 849 dükkan ile Sultan Hanı ve Bodrum Kervansaray adında iki han yer almaktadır. Beylik Kervansarayı olarak da bilinen Sultan Hanı iki katlı, 98 odalı ve bitişiğinde 42 dükkanın olduğu dönemi itibariyle büyük bir bina kompleksiydi. Öte yandan Bodrum Kervansarayı ise nisbeten daha küçük, iki katlı, 32 oda ve 14 dükkan barındıran bir yapıydı. Bedesten ve liman merkezli bu ticari bölge Mahmut Paşa’nın cami, hamam ve Kürkçü Han inşasıyla doğuya doğru genişlerken, Has Murat Paşa’nın inşaalarıyla da batıya doğru genişledi. Sonrasında şehrin imparatorluk başkentine dönüşüm sürecinde, şehirde bu iki merkez etrafında çok sayıda han, dükkan ve çarşı inşa edildi. 5 2 İstanbul Hanları ile ilgili daha detaylı bilgi için bkz. Ceyhan Güran, Türk Hanlarının Gelişimi ve İstanbul Hanları Mimarisi, İstanbul: Vakıflar Genel Müdürlüğü Yayınları, 1976. 3 Kritovulos, İstanbul ’un Fethi, çev. Karolidi, İstanbul: Kaknüs Yayınları, 2005, s. 129, 157, 158. 4 Tursun Bey, Târih-i Ebü’l-feth, haz. A. Mertol Tulum, İstanbul: İstanbul Fetih Cemiyeti, 1977, s. 67. 5 Çiğdem Kafesçioğlu, Constantinopolis/Istanbul: Cultural Encounter, Imperial Vision, and the Construction of the Ottoman Capital University Park, Pa: Pennsylvania State University Press, 2009. 513 İ S T A N B U L HA N L A R I : 1 8 . Y Ü Z Y I L S O N U V E 1 9 . Y Ü Z Y I L B A Ş I 17. yüzyılın ikinci yarısındaki üç önemli proje Osmanlı İstanbu- lu’nun ticari bölgesini genişletti. Bunlardan ilki Kösem Sultan hami- liğinde, Mercan Çakmakçılar Yokuşu’ndaki Cerrah Mehmet Paşa’nın sarayının arazisi üzerine 1651 yılında inşa edilen Valide Han’dır. Bu han üç avlusu, arazide kapladığı alan ve 210 odasıyla İstanbul hanları içerisinde ayrı bir yere sahiptir. Öyle ki, bu bölge 18. yüzyılda hanların inşası için en muteber yer olmuştur. 1663 yılında Hatice Turhan Sul- tan hamiliğinde tamamlanan Valide Çarşısı (bugünkü Mısır Çarşısı), ticari bölgenin liman tarafını güçlendirirken, Köprülü Fazıl Ahmet Paşa’nın Çemberlitaş’ta yaptırdığı Vezir Han ise ticari bölgeyi tarihi Mese’ye kadar uzatmıştır. 6 Şehir mekânı perspektifinden bakıldığında 18. yüzyıl, yoğun şehirleşme faaliyetleri, yeni inşa biçimleri ve şehir kamusal mekânla- rının sayıca ve etkinlikçe artışı itibariyle İstanbul için farklı bir durum arz etmektedir. Bu dönemde İstanbul’daki hanların sayısı en yükseğe çıkmış ve Büyük Yeni Han, Hasanpaşa Hanı, Taş Han, Sümbüllü Han gibi yeni tarz hanlar inşa edilmiştir. Organik plan tatbikatı, üç katlı hanların inşası, misafirhane hanlarının ortaya çıkışı ve plan eğ- riliklerinin çıkmalarla düzeltilmesi gibi yenilikler bu dönemdeki han mimarisinin başlıca göstergeleri olarak dikkati çekmektedir. 19. yüzyılın ikinci yarısında İstanbul’un ticaret hayatı ve yapıları köklü değişimler geçirmiştir. Geleneksel ticari ve konaklama hanları- nın yerine değişen iş tarzları ve arsa sıkıntıları dolayısıyla ‘büro hanları’ inşa edilmeye başlanmıştır. 7 Avrupa ile gelişen ticaret dolayısıyla ticari yapılar şehrin geleneksel hanlar bölgesinin dışına taşmış ve özellikle Haliç’in öbür yakası, Galata, Karaköy taraflarına çok sayıda büro hanı, pasaj ve geçitler inşa edilmiştir. Yaklaşık dört buçuk asırlık Osman- lı İstanbulu’nun muhtelif bölgelerinde mihmanhaneli hanlar, ticaret hanları, büro hanları, kervansaraylar ve bekâr odaları gibi mekânlar asırlar boyu gelişen ticaret pratikleri, konaklama ve sosyalleşme im- kânları için oluşmuş muazzam bir dokuydu. 6 Rhoads Murphey, “The Growth in Istanbul’s Commercial Capacity, 1700- 1765: The Role of New Commercial Construction and Renovation in Urban Renewal”, Acta Orientalia Academiae Scientiarum Hung, 2008, 61, No: 1-2, s. 147-155. 7 Nursel Gülenaz, Batılılaşma Dönemi İstanbul ’unda Hanlar ve Pasajlar, İstanbul: İTO Yayınları, 2011. O S MA N L I İ S T A N B U L U 514 İstanbul Şehir İçi Han Sayıları 19. yüzyıl ortalarında büro hanlarının ortaya çıkışı öncesinde İstanbul’daki hanların bir listesini çıkarmayı amaçlayan bu çalışmada çeşitli arşiv kayıtlarının incelenmesiyle han sayıları ve şehir düzle- mindeki yerleri belirlenmeye çalışılacaktır. Mevcut durumda en eski kayda değer zikredilecek kaynaklar 18. yüzyılın sonuna tekabül et- mektedir. 1792 tarihinde III. Selim’in başlattığı nizam-ı teftiş-i İstan- bul bağlamında düzenlenen yoklama defterlerinde, 278 hanın ismi zikredilmekte ve bu hanların bulundukları yerler hakkında bilgiler yer almaktadır. Quataert, Osmanlı’da çalışanların iki durumda –savaşa hazır- lanırken insan gücünü tespit etmek ya da belirli şartlar karşısında isyan ihtimali söz konusu olduğunda- kayıtlarının tutulduğunu ileri sürmektedir. İkinci kategoriye girebilecek olan bu yoklama defterleri, Ayasofya Camii’nde Aralık 1791 tarihinde III. Selim’e düzenlenen sui- kast girişimi sonrasında İstanbul’un tüm bölgelerindeki potansiyel suç unsuru olabilecek başıboş, işsiz, bekâr taifesi ve kefili olmayan kişileri tespit etmek amacıyla düzenlenmişlerdir. Bu yoklama defterleri, ilgili kişilerin konaklama amacıyla kullandıkları hanların ve dükkanların isimlerini, yerlerini ve oda sayılarını, odalarda kalan kişilerin isimle- rini, varsa ünvanlarını ve memleketlerine dair bilgileri içermektedir. Bu defterler üzerinden toplumsal denetim, yeni yönetim zihniyeti, bir istatistik devletine dönüşüm gibi çeşitli analizler yapılmaktadır. 8 Öte yandan bu kayıtlar daha öncesinde karşılaşılamamış (şu ana kadar) bir hanlar listesi barındırmaktadır ve bizlere hanlarla ilgili derli toplu bir liste oluşturma imkanı sunmaktadır. Adı geçen kayıtlar çerçevesinde, Aralık 1791 ve Ağustos 1793 tarihleri arasında yaklaşık 20 adet defter bulunmaktadır. Bu defter- ler içerisinde özellikle biri Osmanlı İstanbulu’nun ticari bölgesinde- ki hanları listelemesi açısından ön plana çıkmaktadır. 9 10 Haziran 1793 tarihli defter, Beyazıt Camii’nden Osmaniye’ye, Mahmutpaşa, 8 Bu konudaki kapsamlı çalışmalar için bkz. Betül Başaran, Remaking the Gate of Felicity: Policing, Social Control, and Migration in Istanbul at the End of the Eighteenth Century, 1789 – 1793, Doktora tezi, Chicago University, 2006. Cengiz Kırlı, “18. Yüzyıl Sonlarında Osmanlı Esnafı”, Osmanlı’dan Cumhuriyet’e Esnaf ve Ticaret, ed. Fatmagül Demirel, İstanbul 2012, s. 7-20. 9 BOA. A.DVN 836. 515 İ S T A N B U L HA N L A R I : 1 8 . Y Ü Z Y I L S O N U V E 1 9 . Y Ü Z Y I L B A Ş I Bahçekapısı, Kazgancılar, Kapalıçarşı içi, Ketancılar, Zindan Kapısı dahilinde Kantarcılar, Ayazma ve Odunkapısı, Vefa Meydanı oradan da Süleymaniye Camii’ne kadar olan bölgedeki 119 hana ait bilgilere yer vermektedir. Öte yandan defterlerin hepsini karşılaştırmalı olarak incelediğimizde İstanbul’un çeşitli bölgelerinde faaliyetlerini sürdüren yaklaşık olarak 284 hanın bilgilerine ulaşmak mümkün görülmektedir. Neredeyse hanların yarısından çoğu İstanbul limanı ile bedesten arası başta olmak üzere suriçi İstanbul dahilinde yer almaktadır. Bölge Han Sayısı Beyazıt Camiinden Bahçekapı’ya, oradan Ayazmakapı’ya ve Süleymani- ye’ye Kuzey bölge (Sultan Bayezıd-ı Veli Camii havalinden Osmaniye, Mahmutpaşa, Bah- çekapısı ve Kazgancılar, Çarşıy-ı Kebir derunu, Ketancılar, Zindan Kapısı dahilinde Kantarcılar, Ayazma ve Odunkapısı, Vefa Meydanı, Süleymaniye Camii Şerifine gelinceye kadar) 119 10 Beyazıt’tan Edirnekapı’ya, oradan Eğrikapı’ya ve sonrasında Fener Balat üzerinden Unkapanı’na Kuzeybatı bölge 50 11 Suriçi’nde Divanyolu’ndan başlayarak Silivrikapı’ya ve oradan güneye ine- rek Yedikule’ye ve sahil boyunca Kumkapı ve Kadırga’ya uzanan ve oradan tekrar kuzeye çıkarak Divanyolu’nda sona eren güney bölge Yarımada Surdışı Çevresi (Suriçi’nin kuzeyinden Bahçekapı Eminönü’nden başlayarak Haliç, Kara Surları ve Marmara çevresinden Ahırkapı’ya dek) 59 12 Kasımpaşa Beyoğlu 6 13 Galata 6 14 Boğaziçinin iki yanı (Kadıköy’den Beşiktaş Taş İskeleye kadar) 43 15 Toplam 284 Tablo 1: 1791-1793 Yıllarında İstanbul’daki Hanların Bölgesel Dağılımı 10 BOA. A.DVN 836. 11 BOA. A.DVN 837, A.DVN 899-L. 12 BOA. A.DVN 831, A.DVN 834. 13 BOA. A.DVN 833. 14 BOA. A.DVN 832. 15 BOA. A.DVN 881, A.DVN 899. O S MA N L I İ S T A N B U L U 516 1821 yılında çıkan Rum isyanı sebebiyle düzenlenen bir başka defterde de İstanbul hanlarının sayılarına dair önemli ipuçları elde etmekteyiz. 16 Defter, İstanbul’da meskûn hanlara hancı tayin etmek, hanlarda kefilsiz bulunan gayrimüslim esnafı tespit etmek ve gayri- müslim esnafın elinde bulunan silahları belirleyip bedelleri karşılığın- da geri almak için hazırlanmıştır. Bu deftere göre suriçi İstanbul’da 178 han çeşitli iş kollarında faaliyetlerini yürütmektedir. 17 Defterin oluşturulma gerekçesi 1821 Rum İsyanı sonrasında İs- tanbul’daki Rumların ve ellerindeki silahların tespiti olmakla birlikte, bahsi geçen 178 han ve dâhillerinde faaliyet gösteren esnaflara dair kayıtlar kıymetli bilgiler ihtiva etmektedir. İstanbul’daki tüm hanları kapsayan bir tahrir olmamasına rağmen, hanların yoğun olduğu ticari bölgedeki çoğu hanı ve hanlar bölgesi dışındaki önemli hanları liste- de görebilmekteyiz. Söz konusu defterde, kimi hanların yerleri tam olarak verilirken (Çakmakçılar Başında, Tahmis Kurbunda, Mah- mutpaşa kurbunda) bazılarının ise bulunduğu yer hakkında herhangi bir bilgi mevcut değildir. Ayrıca kimi hanlar sadece “Han” ifadesiyle kaydedilirken kimi hanlar ise, Ali Paşa Hanı, Çukur Han gibi birden fazla hana verilen genel isimlerle zikredilmektedirler. Suriçi İstanbul hanlarına dair kıymetli bilgiler içeren bu def- terdeki kayıtlar Mahmutpaşa kurbunda Kürkçü Han ile başlamakta, sonrasında 18. asrın önemli bir han inşası bölgesi olan Çakmakçılar yo- kuşundaki Valide Han, Büyük Yeni Han ile devam etmekte, sonrasında, Tavukpazarı Vezir Han üzerinden Tahtakale ve Eminönü bölgesinde- ki hanlara geçmekte, oradan Uzunçarşı üzerindeki hanları kaydederek, Kapalıçarşı içerisindeki hanlar üzerinden Beyazıt’taki Simkeş Hanı ve Hasan Paşa Hanı’na ulaşmakta, oradan Gedikpaşa üzerinden Vefa’daki 16 1821 Rum İsyanı’nın İstanbul’a yansımaları için bkz. Şükrü Ilıcak, A Radical Rethinking of Empire: Ottoman State and Society during the Greek War of Independence 1821–1826, Doktora Tezi, Harvard University, 2012. 17 1821 Yılında İstanbul’daki Hanların Listesi ekte yer almaktadır. NFS.d 0008, 21 Cemaziyelahir 1236 / 26 Mart 1821. Bu defterin bir başka versiyonu Başmuhasebe defterleri arasında yer almaktadır. B.O.A. A.DVNSTZEİd.., Defter no: 29, .1236-B.1242 s. 1-88. Bu defterle ilgili bir çalışma için bkz. Bünyamin Demir, XIX. Yüzyılda Tarihi Yarımada Hanlarının Ekonomik Yönü, Doktora Tezi, Marmara Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, İktisat Anabilim Dalı, İktisat Tarihi Bilim Dalı, İstanbul 2010. 517 İ S T A N B U L HA N L A R I : 1 8 . Y Ü Z Y I L S O N U V E 1 9 . Y Ü Z Y I L B A Ş I Vefa Hanı’na ulaşmakta, sonrasında ise muhtelif bölgelerdeki (Yedikule, Davutpaşa, Karagümrük, Fatih,) hanlara dair bilgiler vermektedir. Hanlarda faaliyetlerini yürüten esnafların isimleri esnaflık tür- leri ile birlikte verilmektedir. Bu bilgiler üzerinden tarihi yarımada da faaliyetlerini yürüten esnafların dağılımlarına dair de mümbit bilgi- lere ulaşmak mümkündür. Ancak gerek tahrirlerin kapsayıcılık prob- lemi gerekse hanların konaklama ve ticaret gibi çeşitli fonksiyonları dolayısıyla esnaf perspektifinden genellemelere varabilmek mümkün gözükmemektedir. 1827 tarihli bir Evkaf Defteri ise İstanbul’da bulunan hanlara ait kayıtları içermekte ve 129 hanın ismine ve sahiplerine dair bilgiler ihtiva etmektedir. 18 Evkaf-ı Hümayun Nezareti bünyesinde bulunan Hancılar Kethüdası tarafından hazırlanan defterde üçü mülk 126’sı vakıf olmak üzere suriçi İstanbul’un çeşitli bölgelerindeki 129 hanın ismini ve vakıf sahibini belirtmektedir. Ancak bu defter İstanbul’da- ki bütün hanları kapsamamaktadır, hatta Çakmakçılar Yokuşu’ndaki Valide Han, Astarcılar Hanı, Çuhacılar Hanı, Hasanpaşa Hanı gibi önde gelen hanlar dahi deftere dahil edilmemiştir. Tanzimat’a doğru evrilen süreçte, Kırlı’nın çalışmalarında yet- kinlikle vurguladığı üzere temettuat defterlerinde yer alan mal ve em- lak sayımları, 1839 öncesi ve sonrasındaki nüfus sayımları ve halkın kanaatlerinin derlendiği havadis jurnalleriyle siyasi iktidar, bir istatis- tik devletine dönüşüyordu. 19 Bu bağlamda ortaya çıkan nüfus sayımla- rında özellikle mücerretlerin konakladığı hanlar, sayım memurlarının önemli ziyaret mekanlarındandı. Bu bağlamda 1844 ve 1856 sayım- larında müslüman ve ermeni bekâran taifesi konakladıkları hanlara göre kayıt altına alınmışlardır. Aşağıdaki tabloda da görüldüğü üzere İstanbul; Asitane, Galata Kazası Tophane Bölgesi ve Üsküdar Kaza- sının Üsküdar, Beykoz ve Anadolufeneri vs. olmak üzere üç bölgeye ayrılarak sayım çalışmaları yürütülmüştür. Bu sayımlara göre 1844 yı- lında suriçinde müslüman bekârların 198 handa, ermeni bekârlar ise 254 handa ikamet etmektedirler. 1856 yılında ise müslüman bekârlar 257 handa, ermeni bekârlar ise 289 handa ikamet etmektedirler. 18 EV. d. 39524, muhtemelen 1827. Defter için bkz. Fazıl Işıközü, “İstanbul’un Eski Vakıf Hanları”, Vakıflar Dergisi, 1973/10, s.421-424. 19 Cengiz Kırlı, Sultan ve Kamuoyu: Osmanlı Modernleşme Sürecinde “Havadis Jurnalleri” (1840-1844), İstanbul: Türkiye İş Bankası, 2009. O S MA N L I İ S T A N B U L U 518 1273 / 1856 1260 / 1844 Müslüman Bekârlar Ermeni Bekârlar Müslüman Bekârlar Ermeni Bekârlar Asitane 257 20 289 21 198 22 254 23 Galata Kazası Tophane Bölgesi 14 24 25 25 12 26   Üsküdar Kazasının Üsküdar, Beykoz, Anadolufeneri vs.     36 27   Tablo 2: Nüfus Defterlerine Göre İstanbul’da Bekârların Konakladığı Han Sayıları 19. yüzyılın ikinci yarısında genelde İstanbul, özelde ise hanlar ile ilgili istatistiki listelerin sayısı artmıştır. Bu bağlamda özellikle 1885 nüfus sayımı ve sonrasındaki İstanbul İhsaiyat Mecmuası’nda yer alan istatistiki veriler kaydedeğerdir. 28 20 NFS.d, 409, 410, 411, 412, 413, 414, 415. 21 NFS.d, 518, 519, 520, 521, 522, 523, 524, 525, 526. 22 NFS.d, 151, 153, 155. 23 NFS.d, 298, 299, 300, 301, 303, 304, 305, 306, 307. 24 NFS.d, 433. 25 NFS.d, 540. 26 NFS.d, 177. 27 NFS.d, 183. 28 K. Pamukciyan 1868’de İstanbul’da Rupen Kürkciyan (1825-1870) matbaasında basılan Gürünlü Muallim Manuk’un Hamarod Askharhakrutyun (Muhtasar Coğrafya) adlı kitabının sonunda bulunan İstanbul hanlarının listesini Türkçe alfabetik sıraya göre düzenleyerek listeyi yayınlamıştır. Bu listede 197 adet han yapısından bahsedilir. Bunların 33 adeti Galata bölgesinde olup, 164 adeti Tarihi Yarımada’dadır. 143 adeti ise Hanlar Bölgesi olarak tanımlanan bölgede bulunmaktadır. Kevork Pamukciyan, “1868’de Mevcud İstanbul Hanları”, Tarih ve Toplum, 22 / 128, (Ağustos 1994), s. 5-9. 1885 yılında gerçekleştirilen nüfus sayımında İstanbul’da faaliyetlerini sürdüren hanların ve bu hanlarda kalan muhtemelen bekar taifesinin bilgilerine yer verilmiştir. Bu sayıma göre 287’si suriçi İstanbul ve çevresinde olmak üzere İstanbul’da toplam 483 han bulunmaktadır. “Dersaadet ve Bilad-ı Selasede Bulunan Hanların Esamisiyle Bulundukları Mahallelerin Semt-i Meşhurı ve Mensup Oldukları Devair-i Belediyyeler ve Nüfus-ı Muharrerelerinin 519 İ S T A N B U L HA N L A R I : 1 8 . Y Ü Z Y I L S O N U V E 1 9 . Y Ü Z Y I L B A Ş I Sonuç Yerine 18. yüzyıl sonu ve 19. yüzyıl başı Osmanlı İstanbulu’nda faali- yetlerini sürdüren hanlar üzerine olan bu çalışmada, çeşitli amaçlar için oluşturulmuş arşiv belgelerine yansıdığı şekliyle hanların listesi çıkarılmaya çalışılmıştır. Mevcut bilgiler çerçevesinde mezkur dö- nemde faaliyette olan hanlara dair derli toplu bir liste oluşturabilmek mümkün gözükmemektedir. Ancak hanların yoğunlaştığı bölgeler, belli başlı hanlar, hanlarda ticaret ya da imalat yapan esnaflar ve hanlarda konaklayan bekâr taifesine dair bilgilere ulaşılabilmektedir. Bu çalışmanın ortaya koyduğu bir başka husus da, hanların sayıca ve etkinlikçe aşağıda Valide Camii ve Rüstempaşa Külliyesi yukarı- da Vezirhanı ve Beyazıt Külliyesi arasındaki ticari bölgede olmakla birlikte Nefs-i İstanbul’un birçok bölgesinde de küçük ve orta ölçek- lerde hanların faaliyetlerini sürdürmekte olduklarıdır. İcmailen Mikdarını Mübeyyin Cedveldir”, Dersaadet ve Bilâd-i Selâse Nüfus-i Umûmiyesine Mahsûs İstatistik Cetveldir, İstanbul: Matbaa-i Osmaniye, 1301/1885, s. 59-75. İstanbul İhsaiyat Mecmuası’nda yer alan istatistikî bilgilere göre 1912 yılında İstanbul’da 445 eski han faaliyetini sürdürmektedir ve bu hanların 249 adeti ise Hanlar bölgesinde yer almaktadır. Mezkûr yılda İstanbul’da faaliyette bulunan 260 adet de yeni han bulunmaktadır. Bu yeni hanlar ise çoğunlukla ticari olarak yeni gelişen Beyazıt Laleli bölgesi, Beyoğlu’nda Pera’dan Taksim ve Harbiye’ye uzayan bölgede yer almaktadır. Eski hanların listesi için bkz. Ahmet Kal’a, “Tarihi Süreç İçinde Kapalı Çarşı Hanlar Bölgesi Esnaf Üretim Faaliyetleri ”, 3. Uluslar arası Tarihi Yarımada Sempozyumu Tebliğler Kitabı, İstanbul, 2008, s. 303-320. O S MA N L I İ S T A N B U L U 520 EK 1: 1821 Yılında İstanbul’daki Hanların Listesi (NFS.d 0008, 21 Cemaziyelahir 1236 / 26 Mart 1821).   Han İsmi Mevkii 1 Kürkçü Han Mahmutpaşa Kurbu 2 Çorapçı Han Mahmutpaşa Kurbu 3 Lüleci Hanı   4 Sümbüllü Han Çakmakçılar Kurbu 5 Büyük Yeni Han   6 Çinili Han Çakmakçılar Suku 7 Valide Hanı Çakmakçılar Başı 8 Küçük Yeni Han   9 Kumrulu Han   10 Tahta Hanı   11 Emir Han   12 Boncukçu Han   13 Çukur Han Mercan 14 Ali Paşa Hanı Mercan 15 Yaldızlı Han Mercan 16 Sultan Odaları Hanı Mercan 17 Mercan Hanı   18 Nalbur Hanı Mercan 19 Kadı Kumru Hanı   20 Pastırmacı Hanı   21 İmam Ali Hanı   22 Kızlarağası Hanı   23 Zincirli Han   24 Perdahtçı Hanı   25 Kaliçeciler Hanı   26 Varakçı Hanı   27 Sofçular Hanı   28 Bağcı Hanı   29 Hazinedar Hanı   30 Baklalı Hanı Tavukpazarı 31 Cedid Rubiyye Hanı   32 Çadırcı Han   33 Horoz Ötmez Hanı Esir Pazarı 34 Saraç Hanı Tavukpazarı 521 İ S T A N B U L HA N L A R I : 1 8 . Y Ü Z Y I L S O N U V E 1 9 . Y Ü Z Y I L B A Ş I 35 Yağlıkçı Hanı   36 Vezir Hanı   37 Küçük Taş Han Vezir Hanı Karşısında 38 Süleyman Paşa Hanı Divanyolu 39 Yarım Han Ali Paşa Hanı Civarı 40 Hocapaşa Hanı   41 Muhsinoğlu Hanı Hocapaşa 42 Şişeci Hanı Kazğancılar Kurbu 43 Alaca Hanı Kazğancılar Kurbu 44 Kilis Hanı Asmaaltı 45 Laz Hanı   46 Gürcü Hanı   47 Yarım Han   48 Küçük Laz Hanı   49 Çukur Han   50 Kurşunlu Hanı Çukur Hana Bitişik 51 Canbaz Hanı   52 Emirli Hanı   53 Kutucu Hanı Odun Kapısı Dahili 54 Ganbod Hanı Kantarcılar 55 Ali Paşa Hanı Kantarcılar 56 İpriktar Hanı Ayazma Kapısı Dahili 57 Murat Oğlu Hanı Ayazma Kapısı Dahili, Kapı Bitişiği 58 Kadı Hanı Keresteciler Karşısı 59 Kutulu Hanı Keresteciler Karşısı 60 Han Keresteciler Karşısı 61 İsmail Efendi Hanı Keresteciler Karşısı 62 Faki Oğlu Hanı   63 Kettancı Hanı   64 Han Keresteciler Karşısı 65 Kül Hanı   66 Tekneci Han Balıkpazarı Kurbu 67 Taşçılar(?) Hanı   68 Süngerci Hanı   69 Kule Hanı Yemişçiler Başı 70 Yoflu Hanı ? Yemişçiler Suku 71 Arslan Hanı   O S MA N L I İ S T A N B U L U 522 72 Küçük Taş Han Balıkpazarı 73 Peştemalcı Hanı Tahmis Kurbu 74 Değirmen Hanı Tahmis Kurbu 75 Kundakçı Han   76 Hacı Mahmut Hanı Tahtakale Kurbu 77 Şeyh Davut Hanı   78 Katır Hanı   79 Sulu Han   80 Silahtar Hanı Uzun Çarşı Kurbu 81 Fincancı Hanı   82 Pertev Paşa Hanı Uzun Çarşı Başı 83 Aynalı Han   84 Nasuh Ağa Hanı   85 Han Nasuh Ağa Hanına Bitişik 86 Kilit Hanı   87 İğneci Han   88 Baltacı Hanı Mercan Kurbu 89 Astarcı Han Çarşı 90 Büyük Zağferan Hanı   91 Çukur Han Çarşı-yı Kebir 92 Büyük Kebeci Han   93 İstanbul Ağası Hanı Yorgancılar Suku 94 Yüncü Han Yorgancılar Suku 95 Kellekesen(?) Hanı   96 Yol Geçen Hanı Çarşı’da Kebeciler Hanı Karşısı 97 Ali Paşa Hanı Yorgancılar Suku 98 Camili İmam Hanı   99 Yarım Han Yorgancılar Suku 100 Sarraf Hanı   101 Bodrum Hanı Bit Pazarı Kurbu 102 Yol Geçen Hanı Kalpakçılar Başı 103 Sakallı Hanı Kalpakçılar Başı 104 Sepetçi Hanı   105 Taş Han Kalpakçılar Başı 106 Sultan Odaları Mahmut Paşa Başı 107 Cafer Ağa Hanı   108 Hoca Oğlu Hanı   523 İ S T A N B U L HA N L A R I : 1 8 . Y Ü Z Y I L S O N U V E 1 9 . Y Ü Z Y I L B A Ş I 109 Tahta Han   110 Yumurtacı Hanı   111 Yarım Han Mahmut Paşa Başı 112 Yarım Han Osmaniye Camii Şerif Altında 113 Kebapçı Hanı   114 Baltacı Hanı Kalpakçılar Başı 115 Sorguncu Hanı Kalpakçılar Başı 116 Takyeci Hanı Kalpakçılar 117 Kavafçı Hanı Kavaflar Suku ? 118 Mikrasçılar Hanı   119 Çatal Han Parmakkapı Kurbu 120 Yarım Han Testereciler Başı 121 Doğramacı Hanı   122 Simkeş Hanı Okçularbaşı 123 Hasan Paşa Hanı   124 Payzen Hanı Gedikpaşa Kurbu 125 Tevekkül Hanı Irgat Pazarı 126 Sabuncu Hanı Gedikpaşa Kurbu 127 Takyeci Hanı   128 Viran Han Gedikpaşa Kurbu 129 Küçük Viran Han   130 Arabacı Hanı   131 Bahçeli Han Kumkapı Kurbu 132 Sandalcı Hanı Kumkapı Kurbu 133 Mestçi Hanı Kumkapı Kurbu 134 Hoca Hanı   135 Taş Han Bahçekapısı harici 136 Haraççı Han Bahçekapısı Harici 137 Hanı Hasırcılar Suku 138 Kuşçu Başı Hanı   139 Sabuncu Hanı Ketancılarkapı Kurbu 140 Leblebici Han   141 Yeni Han Fark dört Kapısı 142 Yarım Han   143 Ömer Ağa Hanı   144 Vefa Hanı   145 Orta Kiracılar Hanı   O S MA N L I İ S T A N B U L U 524 146 Tavuk Hanı Şehzadebaşı 147 Bozmacı Hanı   148 Doğramacı Hanı   149 Yusuf Ağa Hanı Merkepçilerkapı 150 Basma Hanı Langa Yenikapı Harici 151 Han Davutpaşa İskelesi 152 Kolu Kısa Hanı Samatya 153 Bostancı Hanı Yedikule 154 Davutpaşa Hanı Hekimoğlu Ali Paşa 155 Yarım Han Hekimoğlu Ali Paşa, Kolluk Bitişiği 156 Bozacı Han Davutpaşa Mahkemesi Karşısı 157 Taşçı Mehmet Ağa Hanı Karagümrük Meydan 158 Arabacı Başı Hanı Karagümrük Meydan 159 Arif Ağa Hanı Karagümrük Meydan 160 Salih Ağa Hanı   161 Bahçeli Han   162 Derviş Ağa Hanı   163 Tütüncü Hanı   164 Abdi Ağa Hanı   165 Sulu Han Sultan Mehmet Kurbunda Büyük Karaman 166 Şerbethaneli Han Sultan Mehmet Kurbunda Büyük Karaman 167 Paçacı Hanı   168 Şekerci Han Çörekçi Kapısı 169 Yarım Han Çörekçi Kapısı 170 Umurlu Hanı ? Çörekçi Kapısı 171 Nakib Hanı   172 Taşçılar Hanı Küçük Karaman 173 Taş Han Boyacı Kapısı 174 Nalbant Hanı   175 Yeni Han Büyük Karaman 176 Mustafa Efendi Hanı Büyük Karaman 177 Kaşıkçı Hanı   178 Çukacı Hanı (Çuhacı)  
READ PAPER
Academia © 2017