آقای ضرغامی، این حکایت را به یاد دارید؟

پایگاه خبری تحلیلی جمهوریت: خیلی لازم نیست دور برویم. همین چند ماه پیش بود. زمانی که هنوز دولت تدبیر و امید بر سرکار نیامده و تقویم ماه های پایانی دولت احمدی نژاد را می گذراند و کشور و رسانه ها مملو از اخبار ضد و نقیض برای تلاش احمدی نژاد برای فرستادن اسفندیار رحیم مشایی به ساختمان پاستور بود. دولت  در روزهای پایانی عمر خود بود و مخالفانش هر روز به هزار و یک مسئله انتقاد داشتند و از برنامه های آشکار و پنهان احمدی نژاد و مردانش می گفتند. خیلی ها آن روزها انتقاد داشتند که رسانه ملی گاه خود را به روابط عمومی قوه مجریه تبدیل کرده است. شبیه شبکه توجیهی رفتارهای دور از قانون و منطق و ادب احمدی نژاد.

حکایت ها از حمایت های بی دریغ عزت الله ضرغامی از محمود احمدی نژاد بسیار است. حکایت پوشش همه جانبه و سنگ تمام سفرهای استانی –بخوانید تبلیغاتی- محمود احمدی نژاد. حکایت مراسم پرشکوه وداع احمدی نژاد با ساختمان پاستور و تجلیل در سالن همایش های صداوسیما. حکایت حذف تمامی منتقدان منصف و غیر منصف احمدی نژاد از رسانه ملی. حکایت کوبیدن خانه ملت تنها به جرم اعتراض به بی قانونی های دولت وعده ها. حکایت برنامه های گفت و گوی خبری احمدی نژاد .

شب هایی که محمود احمدی نژاد در رسانه ملی حاضر می شد و در برابر  لبخندها و سرتکان دادن های به نشانه تایید تمام نشدنی مرتضی حیدری از آمارهای جامعه ای می گفت که مملو از رفاه و خالی از بیکاری و تورم و فقر بود. و شما در حین تماشای این برنامه از خود سوال می پرسیدید که این آقا رییس کدام "جمهور" است که این آمارهای رویایی را دارد! گفت و گو های خبری های احمدی نژاد حکایت های مختلفی دارد.

حکایت رییس جمهوری- بخوانید احمدی نژاد- که مشاور رسانه ای اش- بخوانید مهدی کلهر- را با خود به صدا و سیما می آورد و به جای مجری برنامه رو به روی خود می نشاند و مشاور رسانه ای رییس جمهور به جای مجری برنامه از وی سوال می کرد.

فارغ از این که این نمونه رفتار البته هم چون دیگر رفتارهای دولت احمدی نژاد در تاریخ بی همتا است ، از اساس این شیوه گفت و گو نفس و ماهیت مصاحبه –حتی اگر فاکتور چالش برانگیز را از آن حذف کنیم-  را زیر سوال می برد و بیش تر شبیه یک شوی تلویزیونی است که در آن شعور مخاطب مورد تمسخر و توهین قرار گرفته است. این حکایت اما چهارشنبه شب باید به یاد عزت الله ضرغامی می آمد. شبی که برای ممانعت از اجرای نظر رییس جمهور در خصوص انتخاب مجری برنامه تلویزیونی خود ( آن هم نه از بیرون که از درون بدنه و جامعه مجریان رسانه ملی ) به اندازه ای مقاومت می کند که موضوع تبدیل به زیر نویس کانال بی بی سی می شود و حسن روحانی نیز در ابتدای صحبت خود با کنایه ای ناراحتی و دلخوری خود را از این رفتار نشان می دهد.

مقاومت یک ساعت و نیمه ضرغامی برای انتخاب مجری و نامه نگاری قهرآمیز

 صدا و سیما چهارشنبه شب صحبت رییس جمهور را یک ساعت و نیم به تاخیر انداخت و حاشیه های زیادی را ایجاد کرد. در نهایت با یک ساعت و نیم تاخیر برنامه آغاز شد و بعد  از آن نیز از رسانه های رسمی و غیر رسمی اعلام شد که مجری مورد نظر روحانی ، مورد نظر رییس سازمان صدا و سیما نبوده است و به این دلیل شب گذشته برنامه با تاخیر آغاز شده است. حسن روحانی نیز در ابتدای این برنامه با کنایه ای ظریف از مردم بابت تاخیر در شروع برنامه عذرخواهی کرد و خطاب به آقای روحانی نژاد و خانم پوریامین اعلام کرد که از حضور آن ها در برنامه خرسند و خوشحال است تا مشخص شود که با این حضور این دو مجری در برنامه رییس جمهور از جانب ریاست صدا و سیما مخالفت شده بود.

روحانی برای انتخاب مجری برنامه خود چه دلایلی داشت ؟

البته با نگاهی عمیق تر می توان به اصرار روحانی برای انتخاب مجری نیز حق داد. روحانی اصرار داشت در گزارشی که قرار است به مردم بدهد حاشیه ای از طرف مجری ایجاد نشود چرا که دولت در روزهای اخیر روزگار پرحاشیه ای را گذرانده بود.

ادبیات رییس جمهور تدبیر و امید در یک سخنرانی کمی تند شد  و برخی منتقدانش را با الفاظی خظاب کرد که شایسته رییس جمهور معتدل یازدهم نبود و این ادبیات اعتراض های مختلفی را در پی داشت. بعد از شائبه های ایجاد شده از اظهارات رییس جمهور در خصوص جامعه دانشگاهی در دانشگاه شهید بهشتی  و فشاری که بر دولت به خاطر مسئله برف شمال و اشکالاتی که در توزیع سبد کالا- که چهارشنبه شب روحانی در مقام رییس جمهور بابت شیوه اجرای آن از مردم عذرخواهی کرد- گزارش شب گذشته باید در فضایی آرام به مردم ارائه می شد و رسانه ملی باید این مسئله را درک می کرد.

در همه دنیا مرسوم است که روسای جمهور با مردم گفت و گوهای منظم دارند اما رسانه ملی در مقابل این شرایط دولت تنها به خاطر ممانعت از پیاده سازی نظر رییس جمهور ، کار را به جایی می رساند که برنامه با یک ساعت و نیم تاخیر شروع می شود.

بعد از آن نیز رییس صدا و سیما بلافاصله و  شبانه ، به هیئت نظارت بر صدا و سیما نامه نوشت و در آن تاکید کرد که آیا انتخاب مجری توسط روسای صدا و سیما کار درستی است یا خیر و درخواست اظهار نظر این هیئت را کرده بود که در این موقعیت آیا رسانه ملی می تواند از درخواست روسای قوا امتناع کند یا موظف به پذیرش است.

در این نامه آقای ضرغامی خطاب به رییس هیئت نظارت بر صدا و سیما در سوالی مطرح می کند که در این شرایط وظیفه قانونی ما به عنوان رسانه ملی و وظیفه حرفه ای ما چیست؟

در پی این مسئله سید رمضان شجاعی کیاسری ، عضو ناظر مجلس در هیات نظارت بر صدا و سیما در گفت و گویی تاکید می کند که انتخاب مجری با صدا و سیما است . علی مطهری نماینده مردم تهران و عضو دیگر این هیئت اما تاکید می کند که رییس جمهور گاهی می خواهد در برنامه ای استدلالی را به مردم ارائه کند  که به طور حتم مجری باید با موافقت رییس جمهور انتخاب شود چرا که در این مواقع قرار نیست یک گفت و گوی چالشی با رییس جمهور صورت گیرد.  مطهری هم چنین تاکید کرده است که ضرغامی با وجود آن که خود فرد معتدلی است اما تحت فشار محافل خاصی است تا به رویکرد مقابل دولت به خود بگیرد.
 

هیئت نظارت تاکید کرده است که این مسئله را بررسی می کند اما سوالی که ضرغامی در نامه خود در خصوص وظایف قانونی و حرفه ای رسانه ملی مطرح نموده در خارج از هیئت نیز قابل بررسی است.

عزت الله ضرغامی ، 8 سال گذشته رسانه ملی را در اختیار محمود احمدی نژاد قرار داد و این رسانه که رسانه حاکمیت است ، لااقل در تمام طول دولت نهم و تا نیمه های دولت دهم ، رسانه شخصی احمدی نژاد بود. حمایت های ضرغامی از احمدی نژاد به اندازه ای علنی بود که واگذاری غیر قانونی زمین های نمایشگاه بین المللی در روزهای پایانی دولت دهم به عنوان پاداش سخاوتمندانه احمدی نژاد به خوش خدمتی های ضرغامی تعبیر شد.

رفتار شب گذشته عزت الله ضرغامی در خصوص انتخاب مجری توسط روحانی و موضع گیری وی بعد از این برنامه از طریق نگارش نامه به هیئت نظارت ما را نگران حال و حافظه رییس صدا و سیما می کند که آیا فراموش کرده اند شبی را که محمود احمدی نژاد همراه با مهدی کلهر-مشاور رسانه ای اش در آن زمان- به صدا وسیما آمد و برنامه تلویزیونی خود را با حضور کلهر به عنوان مجری برنامه! انجام داد. این در حالی بود که مهدی کلهر کوچک ترین سابقه اجرای برنامه تلویزونی نداشت و از اساس در آن روزها جزیی از دولت بود و در بدنه صدا و سیما جایی نداشت و در ان زمان ضرغامی نگران مسئولیت های حرفه ای و قانونی خود نبود و تنها لبخند رضایت محمود به همه چیز می ارزید.
 
پیش از آن که هیئت نظارت بر صدا و سیما به سوال مطروحه ضرغامی در این نامه پاسخ دهد ، ضرغامی باید به سوال مهم افکار عمومی پاسخ دهد که چرا سازمانی که اجازه می دهد یک رییس جمهور با مشاور رسانه ای اش برنامه اجرا کند ، اجازه نمی دهد که رییس جمهور دیگری مجری خود را از بدنه خود سازمان انتخاب کند!

آقای ضرغامی ، هیئت نظارت پاسخ سوال شما را خواهد داد ، شما چه طور؟ پاسخ سوال افکار عمومی را میدهید ؟!؟