Maciej Garnysz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Skocz do: nawigacja, szukaj
Ten artykuł od 2010-05 wymaga zweryfikowania podanych informacji.
Należy zamieścić przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach.
Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte.
Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu.
Maciej Grzegorz Garnysz
Maciej Grzegorz Garnysz
Herb Maciej Grzegorz Garnysz
Data urodzenia 1740
Data śmierci 6 października 1790
biskup chełmski
Okres sprawowania 1781 - 1790
Wyznanie katolickie
Kościół łaciński
Prezbiterat 23 marca 1765
Nominacja biskupia 18 grudnia 1775
Sakra biskupia brak danych
Odznaczenia
Order Orła Białego Orderu Świętego Stanisława (Rzeczpospolita Obojga Narodów)

Maciej Grzegorz Garnysz (Garnisz) herbu Poraj (ur. w 1740 – zm. 6 października 1790 w Warszawie) – biskup chełmski od 1781, podkanclerzy koronny od 1786.

Uczęszczał do szkół jezuickich w Warszawie. Kontynuował studia w Rzymie, gdzie w 1767 uzyskał doktorat prawa na uniwersytecie La Sapienza. Dzięki protekcji biskupa kujawskiego Antoniego Ostrowskiego został kanonikiem kujawskim i proboszczem w Inowrocławiu. W 1774 był deputatem kapituły kujawskiej na Trybunał Główny Koronny i został wybrany jego przewodniczącym. W 1776 mianowany biskupem tytularnym Larandy i biskupem pomocniczym kujawskim. W maju 1778 został referendarzem wielkim koronnym i zasiadł w sądach referendarskich. Jako stronnik Stanisława Augusta Poniatowskiego 10 grudnia 1781 dostał z jego rąk biskupstwo chełmskie. Pod naciskiem Rosjan 2 kwietnia 1782 potwierdził wyrok kapituły krakowskiej, która uznała biskupa krakowskiego Kajetana Sołtyka za niezdolnego do pełnienia swoich obowiązków z powodu obłędu. Na Sejmie w 1782 został konsyliarzem Rady Nieustającej, zasiadając do 1784 w jej Departamencie Skarbowym. Od 1783 był członkiem Komisji Edukacji Narodowej. Był członkiem konfederacji Sejmu Czteroletniego w 1788 roku[1].

Był kawalerem Orderu Orła Białego, odznaczony Orderem Świętego Stanisława.

Przypisy

  1. ↑ Dyaryusz Seymu Ordynaryinego Pod Związkiem Konfederacyi Generalney Oboyga Narodów W Warszawie Rozpoczętego Roku Pańskiego 1788. T. 1 cz. 1, [b.n.s]
p • d • e
Biskupi chełmscy
Tomasz z Sienna (1358-1365) • Stefan ze Lwowa (1380-1416) • Jan Biskupiec (przed 1417-1452) • Jan Tarnowski (1452-1462) • Paweł z Grabowa (1463-1479) • Jan Kaźmierski (1480-1484) • Jan z Targowiska (1484-1486) • Maciej ze Starej Łomży (1490-przed 1505) • Mikołaj Kościelecki (1505-1518) • Jakub Buczacki (1518-1538) • Sebastian Branicki (1538-1539) • Samuel Maciejowski (1539-1541) • Mikołaj Dzierzgowski (1542-1543) • Jan Dziaduski (1543-1545) • Andrzej Zebrzydowski (1545-1546) • Jan Drohojowski (1546-1551) • Jakub Uchański (1551-1561) • Mikołaj Wolski (1561-1562) • Wojciech Staroźrebski Sobiejuski (1562-1577) • Adam Pilchowski (1578-1585) • Wawrzyniec Goślicki (1590-1591) • Stanisław Gomoliński (1591-1600) • Jerzy Zamoyski (1601-1621) • Maciej Łubieński (1621-1627) • Remigiusz Koniecpolski (1627-1640) • Paweł Piasecki (1641-1644) • Stanisław Pstrokoński (przed 1644-1657) • Tomasz Leżeński (1658-1667) • Jan Różycki (1667-1669) • Krzysztof Żegocki (1670-1673) • Stanisław Kazimierz Dąmbski (1673-1676) • Stanisław Jacek Święcicki (1677-październik 1696) • Mikołaj Michał Wyżycki (1699-1705) • Kazimierz Łubieński (1705-1710) • Teodor Wolff von Ludinghausen (1710-1712) • Krzysztof Andrzej Jan Szembek (1713-1719) • Aleksander Antoni Fredro (1719-1724) • Jan Feliks Szaniawski (1725-1733) • Józef Eustachy Szembek (1736-1753) • Walenty Wężyk (1753-1765) • Feliks Paweł Turski (1765-1771) • Antoni Onufry Okęcki (1771-1780) • Jan Alojzy Aleksandrowicz (1780-1781) • Maciej Grzegorz Garnysz (1781-1790) • Wojciech Skarszewski (1790-1805)
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Maciej_Garnysz&oldid=46543965”