Árabe
Árabe 'العربية / Al-ʕarabīyyah |
|
---|---|
Falantes
• Nativos: |
280 millones
• 280 millones[1] |
Puestu | 8 (Ethnologue 1996) |
Familia | Afro-asiática Semítica Occidental Árabe |
Alfabetu | Alfabetu árabe |
Estatus oficial | |
Oficial en | Arabia Saudita, Arxelia, Bahrain, Exiptu, Emiratos Árabes Xuníos, Iraq, Xordania, Kuwait, El Líbanu, Libia, Marruecos, Mauritania Omán, Qatar, Siria, Sudán, Túnez y Yemen
(cooficial con [[idioma|]] en Chad |
Regulao por | Nun ta regulao |
Códigos | |
ISO 639-1 | ar |
ISO 639-2 | ara |
ISO 639-3 | ara |
Estensión del árabe |
L'árabe (العربية n'árabe) ye un conxuntu de llingües semítiques (qu'a la vegada formen parte del tueru afroasiáticu falaes nos países del norte d'África y del sudoeste d'Asia. Ente elles podemos destacar:
- L'árabe clásicu, variedad propia del Corán.
- L'árabe estándar modernu, versión modernizada del árabe clásicu usada como modelu d'idioma cultu común a tolos países árabes. Ye la llingua de los medios de comunicación.
- Los árabes coloquiales, son les llingües natives de la población de los países árabes; usualmente nómense dialeutos, magar qu'entre ellos danse tantes diferencies como ente les llingües romániques, especialmente ente los dos grupos principales:
- L'árabe occidental (o magrebí):
- L'árabe andalusí (estintu), de la antigua Al-Andalus.
- L'árabe marroquín, de Marruecos.
- L'árabe magrebí oriental, d'Arxelia, Túnez y Libia.
- L'árabe oriental (o mesopotámicu):
- L'árabe sudanés, de Sudán.
- L'árabe exipcianu, d'Exiptu; el más conocíu pol restu del mundo árabe gracies al cine y la televisión.
- L'árabe levantín, d'El Líbanu, Siria, Israel y Palestina.
- L'árabe iraquín, d'Iraq.
- L'árabe del Golfu Pérsicu, de Kuwait, Iraq, Arabia Saudita, Bahrain, Qatar, Emiratos Árabes Xuníos y Omán.
- L'árabe najdí, d'Arabia Saudita, Xordania y Siria.
- L'árabe hijazí, de la rexón del Hijaz n'Arabia Saudita.
- L'árabe yemenín, de Yemen.
- El maltés, de Malta, con influxos del italián y l'inglés.
- L'árabe occidental (o magrebí):
- L'árabe coloquial modernu variedá pan-nacional, formal, intermedia ente el dialeutu y l'árabe literal.
L'árabe ye una de les llingües con mayor númberu de falantes, alredor de 180 millones. Representa el primer idioma oficial n'Arabia Saudita, Arxelia, Bahrain, Exiptu, Emiratos Árabes Xuníos, Iraq, Xordania, Kuwait, El Líbanu, Libia, Marruecos, Omán, Qatar, Siria, Sudán, Túnez y Yemen. Amás, munchos millones de musulmanes residentes n'otros países poseen conocimientos d'árabe, por razones relixoses (ya que'l Corán ta escritu n'árabe). Dende 1974 ye una de les llingües oficiales de les Naciones Xuníes.
Tien el so propiu alfabetu.
Referencies[editar | editar la fonte]
- ↑ Procházka, S. (2006), ""Arabic"", Encyclopedia of Language and Linguistics (2nd ed.)