Nadmierna potliwość
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ten artykuł od 2016-08 wymaga zweryfikowania podanych informacji. Należy zamieścić przypisy do materiałów opublikowanych w wiarygodnych źródłach. Część lub nawet wszystkie informacje w artykule mogą być nieprawdziwe. Jako pozbawione źródeł mogą zostać zakwestionowane i usunięte. Dokładniejsze informacje o tym, co należy poprawić, być może znajdują się w dyskusji tego artykułu. Po wyeliminowaniu niedoskonałości należy usunąć szablon {{Dopracować}} z tego artykułu. |
Nadmierne pocenie | |||||||||
hyperhidrosis | |||||||||
|
Nadmierna potliwość (łac. i ang. hyperhidrosis) – stan, w którym dochodzi do nadmiernej produkcji potu.
Z uwagi, że nie istnieją fizjologiczne normy ilości wydalanego potu zwykle rozpoznanie choroby oparte jest na subiektywnym odczuciu człowieka[potrzebny przypis].
Spis treści
Klasyfikacja[edytuj]
Rozróżniamy nadmierną potliwość:
- pierwotną
- ogniskową (pocenie dotyczy określonych części ciała)
- ogniskowa nadmierna potliwość dłoni i/lub stóp
- ogniskowa nadmierna potliwość pach
- ogniskowa nadmierna potliwość twarzy
- uogólnioną (pocenie dotyczy całego ciała)
- wtórną - pocenie jest wynikiem innych chorób
- przewlekłe zakażenia (gruźlica, bruceloza - charakterystyczne są nocne poty)
- choroby endokrynologiczne (cukrzyca, nadczynność tarczycy, hipoglikemia)
- choroby nowotworowe (białaczka, ziarnica złośliwa, chłoniak, guz chromochłonny)
- zaburzenia neurologiczne (zaburzenia czynności układu autonomicznego w różnych jednostkach chorobowych), jamistość rdzenia, akromegalia
- zatrucia (inhibitory acetylocholinesterazy, pestycydy)
- obturacyjny bezdech senny – nadmierny wysiłek oddechowy w czasie bezdechów[1]
Leczenie[edytuj]
- odpowiednia higiena ciała
- jonoforeza wodą w przypadku potliwości dłoni stóp lub pach (są już dostępne aparaty do wykonywania zabiegu w warunkach domowych (30 minut 1-2 razy w tygodniu, zmieniając w połowie zabiegu stronę (prawo-lewo) przyłożenia anody)[2]
- antyperspiranty
- w postaci gotowych kosmetyków
- środki zawierające chlorek glinu
- leki cholinolityczne (pochodne atropiny z uwagi na nasilone działania uboczne nie są polecane)
- klonidyna
- toksyna botulinowa
- metody chirurgiczne (w przypadku nadmiernej potliwości pach - liposukcja lub wyłyżeczkowanie gruczołów potowych z okolic pach)
- sympatektomia pnia współczulnego - aktualnie dostępna jest metoda endoskopowa tzw. ETS (endoscopic thoracic sympathectomy)
Zobacz też[edytuj]
Przypisy
- ↑ Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski: Interna Szczeklika 2014. Kraków: Medycyna Praktyczna, 2014. ISBN 978-83-7430-405-4.
- ↑ Jonoforeza na nadmierne pocenie się stóp, nóg, pach, dłoni, głowy. [dostęp 2016-08-05].