εφ. «ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ», 20/8/1947, σελ. 1 & 2
ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΝ
Η Φλώρινα- ΠΑΡΟΥΣΙΑΖΕΙ ΟΨΙΝ ΠΕΡΙΧΑΡΑΚΩΜΕΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟΥ-Το ηθικόν όμως των κατοίκων της αμείωτον
ΤΟΥ ΕΚΤΑΚΤΟΥ ΑΠΕΣΤΑΛΜΕΝΟΥ ΜΑΣ .
ΦΛΩΡΙΝΑ, 19 Αυγούστου (Του απεσταλμένου μας)
Πρέπει να ταξιδεύση κανείς έως τα ακραία σημεία της Βορείου Ελλάδος δια να αντιληφθή τας δραματικάς συνθήκας, υπό τας οποίας διαβιοί ο πληθυσμός της.
Τούτο δια τους Αθηναίους κυρίως, θα ήταν μεγάλο δίδαγμα. Βλέπει κανείς αμέσως την διαφοράν που υπάρχει μεταξύ του κέντρου που αδιαφορεί και των βορείων επαρχιών που ζουν εις μίαν συνεχή αγωνίαν. Θα ήταν όμως επίσης και αποκάλυψις, διότι η εντύπωσις από την δύναμιν ηθικής αντιστάσεως του Μακεδονικού λαού είναι εκπληκτική και αξιοθαύμαστος.
Η αποστολή των Ελλήνων και ξένων δημοσιογράφων, που επισκέπτεται από της Κυριακής τα κέντρα της Μακεδονίας, ζη την ατμόσφαιραν αυτήν και συγκλονίζεται από τον παλμόν της.
Η πρώτη εντύπωσις δημιουργείται αμέσως από την Θεσσαλονίκην. Αλλ’ ενισχύεται όσον προχωρεί κανείς προς τα σύνορα και ευρίσκεται πλησιέστερον προς τα κέντρα των επιχειρήσεων. Εις το Κιλκίς και την Φλώριναν οι κάτοικοι ζουν κάθε νύχτα με αγωνίαν περιμένοντες επίθεσιν των ανταρτών και δεν κοιμούνται, όπως μας εβεβαίωσεν ο νομάρχης Φλωρίνης , προ της 3ης πρωινής, διότι μόνον από της ώρας αυτής αρχίζει να μειώνεται ο φόβος της επιθέσεως , δια να εκλείψει εντελώς μόνον κατά τα ξημερώματα.
Και παρ’ όλα αυτά, έχουν το ηθικόν τους υψηλόν, διατηρούν την ψυχραιμίαν των και δεν παρασύρονται από διαδόσεις, εικασίας, φόβους ή σκοπίμως ενσπειρόμενον πανικόν.
Κάτοικοι των χωρίων της παραμεθορίου περιοχής, που έχουν εκκενωθή είτε από τον φόβον των ανταρτών, είτε δια λόγους στρατιωτικούς, μένουν την νύχτα εις τας πόλεις, αναχωρούν το πρωί δια τα χωριά των, θερίζουν ή συγκεντρώνουν τα σιτηρά των και ξαναγυρίζουν μαζί μ’ αυτά. Τούτο γίνεται καθημερινώς με ηρεμία και πλήρη συνείδησιν της αξίας της προσπαθείας των.
Η κατάστασιν εις την Φλώριναν είναι ιδιαιτέρως σοβαρά και εν τούτοις η ψυχραιμία εκεί είναι εξ ίσου έντονος όπως και εις τα υπόλοιπα κέντρα της παραμεθορίου. Την βλέπει κανείς αμέσως με την προσγείωσιν του αεροπλάνου εις το μικρόν αεροδρόμιόν της, εις τους άνδρας της φρουράς, οι οποίοι τρέχουν με ενθουσιασμόν να μας υποδεχθούν. Στρατιώτες και αξιωματικοί που ζουν επί μήνας υπό την αγωνίαν και τας επιθέσεις των συμμοριτών , φαίνονται αποφασιστικοί και γεμάτοι θάρρος. Το ίδιον συμβαίνει και με τους κατοίκους της Φλωρίνης.
Και όμως γύρω από την πόλιν κινούνται ισχυραί συμμορίαι, αι οποίαι ενεργούν επιθέσεις εις τα γύρω χωρία καθημερινώς και μάλιστα εις πολλά ταυτοχρόνως σημεία.
Ιδού μία εικών των επιθέσεων των τελευταίων επτά ημερών , όπως μας την έδωσεν ο αξιωματικός του Γραφείου Πληροφοριών της 45ης Ταξιαρχίας.
Εις τας 10 Αυγούστου επίθεσις κατά του χωρίου Παρόρι, που απέχει 7-8 χιλιόμετρα από την Νάουσαν [Φλώρινα] , με βιαίαν στρατολογίαν 55 ατόμων. Εις τας 13 , επίθεσις εναντίον των Άνω και Κάτω Κλεινών με στρατολογίαν 5 χωρικών και εμπρησμόν 30 σπιτιών.
Εις τας 14 επίθεσις κατά του Νεοχωρίου, ευρισκομένου επί των ελληνογιουγκοσλαβικών συνόρων , με εμπρησμόν 4 σπιτιών και 4 αχυρώνων. Εις τας 15 νέα επίθεσις κατά των Κάτω Κλεινών με εμπρησμούς και διαρπαγάς και των Άνω Κλεινών με εμπρησμόν 10 σπιτιών. Την ιδίαν νύχτα άλλαι επιθέσεις κατά της Αγίας Παρασκευής και του Εθνικού. Τέλος προχθές επίθεσις κατά του Μεσόκαμπου με εμπρησμόν 3 σπιτιών και 3 αχυρώνων και λεηλασίαν 10 άλλων.
Υπό τας συνθήκας αυτάς καταλαβαίνει κανείς την ατμόσφαιρα που επικρατεί εις την Φλώριναν. Ο νομάρχης κ. Φουσιάδης έδωσεν εις τους δημοσιογράφους την εικόνα με τον χαρακτηρισμόν της πόλεως ως περιχαρακωμένου στρατοπέδου, αποκλεισμένου από τον υπόλοιπον νομόν, διότι αι μεν τρεις πλευραί της ελέγχονται υπό των συμμοριτών, εξορμώντων εκ των γύρω ορέων, ενώ η Τετάρτη, προς Αμύνταιον και Θεσσαλονίκην έχει κλεισθή λόγω υπονομεύσεως της αμαξιτής οδού δια ναρκών και καταστροφής τριών γεφύρων της σιδηροδρομικής γραμμής.
Η επικοινωνία με την Θεσσαλονίκην γίνεται μόνον αεροπορικώς, αλλά αεροπλάνον έχει να φανή από μιας και πλέον εβδομάδος.
«Οι κάτοικοι, μας λέγει ο νομάρχης, και οι στρατιωτικαί δυνάμεις έχουν ακμαιότατον ηθικόν. Τούτο παρακαλώ να τονισθή ιδιαιτέρως. Αλλά θεωρούν ότι αι στρατιωτικαί δυνάμεις δεν είναι επαρκείς, ενώ ο πληθυσμός στερείται παντελώς όπλων. Υπάρχει βεβαίως ο φόβος μήπως τα όπλα που θα διαμοιρασθούν εις τον πληθυσμόν διοχετευθούν προς τους συμμορίτας, αλλά τούτο θα το αποκλείσωμεν με την διανομήν των εις ανθρώπους , δια τα φρονήματα των οποίων είμεθα απολύτως βέβαιοι».
Ο νομάρχης μας επληροφόρησεν εν συνεχεία ότι εζήτησε δύο χιλιάδας όπλα και ότι εγγυάται να κρατήση τους συμμορίτας με αυτά μακράν της περιοχής Φλωρίνης. Αι στρατιωτικαί όμως αρχαί είναι γενικώς διστακτικοί εις την διανομήν των όπλων. Και ίσως δεν έχουν απολύτως άδικον.
Εξ άλλου οι νέοι χωρικοί των παραμεθορίων περιφερειών, όσοι δεν έφυγαν ακόμη λόγω των συνεχών επιθέσεων από τα χωρία των, εζήτησαν να τους επιτραπή να καταφύγουν εις Φλώριναν, διότι άλλως υπάρχει ο φόβος να στρατολογηθούν βιαίως ή να απαχθούν από τους συμμορίτας.
Η ύπαιθρος γύρω εις την Φλώριναν υποφέρει εξαιρετικά, διότι σχεδόν κάθε βράδυ γίνεται και μία επίθεσις από συμμορίτας εξορμώντας από την περιοχήν της Πρέσπας και από τα ορεινά συγκροτήματα Βιτσίου και Καϊμακτσαλάν. Μέχρι προ δύο μηνών η κατάστασις ήτο σχετικώς καλή, όπως μας βεβαιώνει ο νομάρχης. Από διμήνου όμως συνεχείς επιθέσεις προς τα χωρία του Κάμπου κατέδειξαν την προσπάθειαν των συμμοριτών να αποκλείσουν και την μόνην πλευράν που απομένει δια την επικοινωνίαν με το Αμύνταιον, με αντικειμεννικόν σκοπόν να δημιουργήσουν την βάσιν δια την εγκαθίδρυσιν της «κυβερνήσεως των Βουνών».
Τόσον συχναί είναι αι ανατινάξεις αυτοκινήτων και κάρρων εις την δημοσίαν οδόν προς Αμύνταιον, εις τρόπον ώστε να καθίσταται προβληματική η επικοινωνία μετ’ αυτού. Έτσι παρέστη η ανάγκη να εγκαταλειφθή ολόκληρος η περιφέρεια Πρέσπας, δια ν’ αποβή ορμητήριον των συμμοριτών της περιοχής, οι οποίοι δρουν υπό τους Αμύνταν, Γρανίτην ή Αποστολίδην και τον Σπάρτακον ή Παπαστεργίου.
Ο νομάρχης Φλωρίνης απαντών εις ερώτησιν εάν γίνωνται προωθήσεις του στρατού προς τας εγκαταληφθείσας περιφερείας διηυκρίνισεν ότι γίνονται μόνον έξοδοι στρατού. Τα χωρία είναι εγκαταλελειμμένα από το μεγαλύτερον μέρος των κατοίκων των, υπάρχουν όμως και αρκετοί που παραμένουν εκεί, κατά το πλείστον γυναικόπαιδα και γέροντες, διότι δεν θέλουν να αφήσουν τας περιουσίας των.
Εις άλλην ερώτησιν δια το φρόνημα του πληθυσμού της πόλεως ο νομάρχης απήντησεν ότι τούτο είναι υψηλόν. Η Φλώρινα έχει εκκαθαρισθή από τους κομμουνιστάς εκ των οποίων υπερχίλιοι έχουν εκτοπισθή. Οι υπόλοιποι παρακολουθούνται και φοβούνται να εκδηλωθούν.
Όσον αφορά τους κατοίκους των μετακινουμένων χωρίων, αυτούς δεν τους μεταφέρουν εις την Φλώριναν αλλά τους εγκαθιστούν εις άλλα χωρία. Ούτω δε δεν υφίσταται κίνδυνος να εισδύσουν πράκτορες ή πληροφοριοδόται των συμμοριών. Μόνον από τα χωρία Κρατερό, Άνω και Κάτω Κλειναί, Μεσοχώρι, Μαρίνα και Μεσόκαμπος μετεφέρθησαν χωρικοί εις Φλώριναν, διότι υπήρχε πλήρης πεποίθησις περί των φρονημάτων των.
Ο νομάρχης Φλωρίνης κατέληξε με την δήλωσιν ότι ο κόσμος εις την Φλώριναν παρά τας καθημερινάς επιθέσεις είναι καλά και δεν θα βάλη κάτω το κεφάλι. Χρειάζεται όμως ενίσχυσιν και ιδίως συνεχή επικοινωνίαν με την Θεσσαλονίκην δι αεροπλάνου , γεγονός όπερ θα αναπτερώση κατά πολύ το ηθικόν του.
Χ.Κ.ΧΡΟΝΟΠΟΥΛΟΣ
