a. (kaza:) 1. Can veya mal kaybına, zararına neden olan kötü olay: Tren kazası. 2. İlçe, kaymakamlık: “Muharebe, bütün yollarda, kazalarda, her yerde âdeta neşe veren bir tesir hasıl etmişti.” -H. S. Tanrıöver. 3. din b. Vaktinde kılınmayan namazı veya tutulmayan orucu sonradan yerine getirme. 4. huk. esk. Yargı. 5. esk. Kadılık görevi.

1.bk. kazağı (I)-2. 2. Tahta kaşıkların içini kazıyıp biçim vermeye yarayan araç.

Makara.

Bakırcıların kapları kalaylamak için kullandıkları bir demir araç.

Kullanılarak aşınmış, küçülmüş süpürge

Kazâ, ilçe

Bıçak saplarını düzeltmek için kullanılan bıçakçı aracı. (-Bursa) 2. Tahta kazıma ve düzeltme aracı. (-Maraş)

Kaza

1) yargı. 2) beklenmedik olay.