Tagarchief: voedsel

Terug naar een lokale economie

Als ik eten koop, probeer ik zoveel mogelijk lokale produkten te kopen. Melk, groenten, fruit en vlees wil ik het liefst direct van de producent, de boer en boerin kopen.

Een paar jaar geleden ben ik geleidelijk aan gestopt met het kopen van voedsel van andere continenten. Die produkten hebben duizenden kilometers afgelegd in schepen, vrachtauto’s, treinen of zelfs vliegtuigen. Dat kost ontzettend veel energie, aardolie en steenkool.  Dat kan zo niet blijven doorgaan.
In de film hieronder leggen nog meer mensen uit waarom het zinvol is om lokaal geproduceerd voedsel en andere spullen te gaan kopen.

Het kaf van het koren scheiden en muesli maken

Per ongeluk is er in de Delftse Proeftuin (een stadslandbouwproject bij mij in de buurt) graan uitgezaaid. In de afgelopen week heb ik een boodschappentas vol aren afgesneden en gedroogd. Nu moeten de korrels uit de aren worden gedorst en het kaf van het koren worden gescheiden.

Het is geen moeilijk of zwaar werk: het geeft mij wel voldoening om na een een paar uur werk een koektrommel met graankorrels te kunnen vullen.

De graankorrels kunnen vermalen worden tot meel, of geplet worden tot vlokken, de basis voor muesli. Dat laatste heeft mijn voorkeur, daarom heb ik geïnvesteerd in een vlokkenmolen.
In de webshop van levenvanhetland.nl bestelde ik de Duo-vlokkenmolen, die ook granen tot meel kan vermalen. In de video hieronder zie je de molen in actie.

Aan de graanvlokken kun je rozijnen, zonnebloempitten en hazelnoten toevoegen: zo maak je zelf gezonde ontbijtmuesli.

Als het biologisch geteelde graan uit de Delftse Proeftuin op is, kan ik graan kopen bij een molenaar in de buurt.

Ik verwacht dat ik de rest van mijn leven zelf graanvlokken en meel zal kunnen maken met de vlokkenmolen. Met de hand, zonder elektriciteit.

Voedselzekerheid en het belang van grond

Afgelopen week las ik een artikel van Lise Witteman op de website “Follow the Money”, getiteld “Waarom Nederland zijn voedselvoorziening in eigen hand moet houden”. De schrijfster is net als sommige Tweede Kamerleden bezorgd over de Nederlandse afhankelijkheid van geïmporteerd voedsel. Nederland exporteert weliswaar veel zuivel en tuinbouwprodukten, maar importeert enorme hoeveelheden graan en soja als veevoer. Binnenkort is er in de Tweede Kamer een hoorzitting over dit onderwerp.

In deze onzekere tijden waarin de wereldhandel plotsklaps kan stilvallen lijkt het verstandig om meer voedsel in eigen land te produceren. De opkomst van stadslandbouw en moestuinieren laat zien dat veel Nederlanders weer baas willen worden over hun eigen voedselvoorziening. Het is goed dat de politiek en de overheid hier ook over gaan nadenken.

Op een ander weblog, dat ik regelmatig bezoek, “Achter de Samenleving”, staan meer artikelen over moestuinieren en het belang van goede grond.
Door industriële landbouw met gebruik van pesticiden en kunstmest gaan belangrijke organismen in de bodem dood. Daardoor stopt de afbraak van organisch materiaal en de vorming van humus. Terwijl dat proces onmisbaar is voor de kringloop van essentiële mineralen en de vorming van nieuwe vruchtbare grond.
Lees het artikel eens door en klik rustig verder op de links voor meer informatie.
Of bekijk de documentaire “Dirt”, waarin het wonder van humusvorming wordt uitgelegd.

Fruitteelt langs muren en in kassen

Op Low Tech Magazine, een prachtig hoekje internet bijgehouden door Kris De Decker, staat een mooi verhaal over het gebruik van muren en kassen om de opbrengst van fruitstruiken en bomen te verhogen. In de 16e t/m de 20e eeuw was het in Noord-West Europa heel gewoon om langs de zuidkant van muren fruitbomen en wijnranken te planten. Langs de muren kon zo een microklimaat gecreëerd worden waarin het 10 graden warmer was dan in de omgeving.

De muur weerkaatst het zonlicht en houdt warmte vast, die ’s nachts weer wordt uitgestraald. Op deze manier is het microklimaat van de muur het gehele etmaal warmer dan de omgeving.

Kris De Decker beschrijft dat er in Montreuil in Parijs in 1870 (toen de stadsteelt op het hoogtepunt was) 600 km muur stond met fruitbomen (hoofdzakelijk perziken) erlangs.

In het artikel wordt ook ingegaan op het gebruik van passief verwarmde kassen langs zuidmuren. Dat was voor de toepassing van aardgas als brandstof heel gebruikelijk in Nederland en Engeland. Deze kassentechniek wordt de laatste decennia op grote schaal toegepast in China.

In de uitgestrekte Vinex-wijken in Nederland zijn ook duizenden muren op het zuiden. Er is een enorm potentieel aan gunstig microklimaat voor druiven en fruitbomen langs alle nieuwbouwwijken in Nederland.

Een hardloopvriend van mij brengt in september elke training een krat heerlijke druiven mee, omdat hij de oogst niet in zijn eentje kan opeten. Bij mij in de straat staat al één druivenrank langs een zuidmuur. Ik heb er nu ook een geplant in mijn voortuin en hoop in september ook druiven te kunnen uitdelen aan mijn hardloopvrienden.

Terug naar kleinschalige landbouw en lokale voedselproduktie

In de video hieronder wordt uitgelegd, dat kleinschalige landbouw en lokale voedselproduktie de oplossingen kunnen zijn voor klimaatverandering, verlies aan biodiversiteit, erosie, milieuvervuiling en het opraken van de fossiele brandstoffen.
De uitleg is in het Engels, maar ik denk dat jullie het prima kunnen volgen.

Zelf yoghurt maken

Ik had nog boekenbonnen over van mijn verjaardag. Kan gebeuren als je (elk jaar!!) in de Boekenweek jarig bent.
Met die boekenbonnen kocht ik het boek “Verrot Lekker” van Christian Weij.
Het boek gaat over het bewust en gecontroleerd laten bederven van voedsel. Voorbeelden daarvan zijn wijn en bier maken en zuurkool maken. Maar ook kaas en yoghurt maken.
Ik wilde niet alleen het boek lezen, ik wilde het ook in de praktijk brengen en leren om zelf kaas, bier en zuurkool te maken. Yoghurt leek mij het makkelijkst om mee te beginnen. 

Eerst heb ik een hooikist gemaakt. Een kartonnen doos uit de supermarkt gevuld met gedroogd gras (hooi) uit de berm van de Proviciale weg. Een plastic zak gevuld met hooi is vormt de deksel. In deze hooikist kun je een hete pan urenlang warm houden. En dat is nodig als je yoghurt wilt maken.
 
 

Zelf yoghurt maken 
Neem 1 liter melk en verwarm die tot 43ºC. Haal de pan van het fornuis en roer één eetlepel van je favoriete yoghurt door de melk. Zet de pan weg in de hooikist.
Na 8 uur is de yoghurt klaar.

Bij de eerste poging met Almhof roeryoghurt bleef de yoghurt vrij dun. Na 24 uur zakte de yoghurt naar beneden en kon ik de waterige vloeistof bovenop afschenken. Al was de yoghurt dun, hij was erg lekker met muesli.

De tweede poging met Griekse yoghurt is beter gelukt. De volgende ochtend was de yoghurt dik en fris zuur.
Na nog een dag in de koelkast is de yoghurt echt lekker.
Ga ik voortaan elke week doen: yoghurt maken.