Visagist Ellis Faas (1962-2020): bloedrode lipstick was haar idee

Ellis Red, wordt het genoemd, haar beroemdste kleur, die ze gebruikte voor lipsticks. Het is de kleur van bloed, en omdat iedereen dezelfde kleur bloed heeft, staat hij iedereen. Maar voor haar was nooit iemand op het idee gekomen hem voor make-up te gebruiken.

Ellis Faas, die op 12 augustus op 58-jarige leeftijd overleed, was een van de bekendste Nederlandse visagisten, zo niet de bekendste. Voordat ze in 2009 haar eigen merk Ellis Faas lanceerde, had ze een make-uplijn bij huidverzorgingsmerk Biotherm. Jarenlang was ze als ‘chef de cabine’ verantwoordelijk voor de make-up van de shows van Chanel en Fendi, waarvoor ze nauw samenwerkte met Karl Lagerfeld.

Faas groeide op in Aerdenhout. Haar vader was journalist bij de Volkskrant en mede-oprichter van de PPR, die later opging in GroenLinks. Haar moeder gaf Nederlandse les aan immigranten en was regiohoofd voor Amnesty International. Faas had twee biologische broers, maar in de villa van het gezin woonde ook een geadopteerde zoon, een pleegzoon, een neef die niet met zijn moeder kon opschieten en twee verslaafde meisjes die opvang nodig hadden.

Op haar twaalfde begon Faas met make-up te experimenteren. Na een afgebroken studie aan de Fotovakschool volgde ze een visagiecursus in Amsterdam en een speciale opleiding in Parijs, waarna ze meteen naar Londen ging. Via haar vriend belandde ze in de wereld van de videoclips. Ook werd ze ingeschakeld voor medische advertenties, waarvoor ze huidaandoeningen op modellen schminkte. „Fantastisch om te doen”, zei ze in 2000. „Zulke mooie kleuren: heel bijzonder en toch menselijk.”

Nadat ze op haar 26ste was bevallen van haar dochter Flavia, verhuisde ze naar Amsterdam. Haar Engelse vriend kwam mee, maar de relatie hield geen stand. Faas trouwde twee keer, haar laatste huwelijk eindigde vorig jaar.

Omdat ze in de modewereld aanvankelijk geen voet tussen de deur kreeg – ook de Nederlandse modebladen wezen haar af – begon ze een studiootje, waar ze vrouwen mooi opmaakte en dan een glamourfoto van ze maakte, werk dat haar eigenlijk niet lag. Inez van Lamsweerde was de eerste serieuze modefotograaf die met Faas wilde werken. Haar internationale doorbraak dankte ze aan Mario Testino, die eind jaren negentig voor L’Uomo Vogue een modeserie maakte in Amsterdam, en haar later voor verschillende andere modebladen inschakelde.

Faas’ stijl kenmerkte zich door experiment, dramatiek en grote gebaren. Ze gebruikte ongebruikelijke dingen als bladgoud, nepbloed en imitatieparels, en vulde injectiespuiten met een mengsel van glycerine en vaseline, voor dikke en glanzende lippen. Een model, vond ze, moest er vooral niet uitzien als de vrouwen die ze in de metro tegenkwam. „Dat soort realiteit” vond ze deprimerend. „Ik werk vanuit een artistiek gevoel.” Zichzelf maakte ze nauwelijks meer op. Haar eigen gezicht verveelde haar, zei ze.

Tegen de tijd dat in 2007 haar vijfjarige contract bij Biotherm afliep, had Faas al besloten een eigen merk te beginnen. Voor financiële steun benaderde ze haar buurman – die was zo lang aan het verbouwen, dat ze concludeerde dat hij veel geld moest hebben. Haar agent, haar jongere broer Thijs, werd haar zakenpartner.

De theatrale foto’s waarmee het merk zich vanaf het begin heeft gepresenteerd, lijken in niets op de gladde campagnebeelden van andere merken: lipstick die als bloed van een mond afdruipt, een gezicht dat voor de helft Ellis Red is gemaakt, wimpers als de poten van enorme spinnen. Het merk wordt op dit moment in meer dan twintig landen verkocht.

Faas was uit te tekenen in een postzakjasje van Jan Taminiau of een grote trui en stevige laarzen, en, als ze aan het werk was, een holsterriem gevuld met make-up. Haar producten ogen net zo stoer als zijzelf deed. Bijna alles wat ze heeft uitgebracht is vloeibaar en verpakt in zilverkleurige pennen, die desgewenst in een speciale koker kunnen worden gestopt, als kogels in een magazijn. Dat stoere imago was een façade, zegt Thijs Faas. „Tijdens haar puberteit heeft ze een pantser om zich heen getrokken. Daaronder zat een zachte, zeer gevoelige vrouw, die vaak werd gekwetst omdat mensen door haar uitstraling op het verkeerde been werden gezet.”

Haar 56ste verjaardag bracht Ellis Faas door in het ziekenhuis, maar pas na maanden werd ontdekt dat ze leed aan dezelfde heel zeldzame vorm van lymfeklierkanker waaraan ook haar moeder was overleden.

Tot verbazing van haar artsen knapte ze toch weer op; een jaar geleden werd ze schoon verklaard. Het bericht dat de kanker was teruggekeerd, kwam al rond Oud en Nieuw. Ziek voelde ze zich echter pas in juli, na een vakantie met haar dochter, waarnaar ze tijdens de lockdown zeer had uitgekeken.

Visagiste Ellis Faas had haar eigen make-uplijn. Ellis Red was haar bekendste kleur.