سوم - علي زاده رفيع

سال دوم دبيرستان من از اكثر دوستانم جدا افتادم . همه اراذل و اوباش (تمامي دوستان من) را جمع كردند در يك كلاس و من در كلاسي ديگر غريبه .
روزهاي اول هنگام حاضر غايب كردن يك نفر هميشه غايب بود و دوستاش مي گفتن عمل كرده .
وقتي سرانجام به مدرسه آمد و براي اولين بار ديدمش آرزو مي كردم كه يعني ميشه من با اون دوست صميمي بشم ؟!‌ نمي دونم چي شد كه من جام از اين ور كلاس عوض شد و رفت
اونطرف كلاس بغل دست علي ...
و من با او دوست صميمي شدم و با ساسان شديم گروه سه نفره شاعران كلاس ادبيات .
( يكبار ديگه هم براي اولين بار كه يك نفر و ديدم آرزو كردم باهاش دوست بشم . سالها پيش مغازه پسر خاله ام بودم كه دو تا دختر اومدن تو مغازه يكيشون از اون چشم سبزهايي بود كه آدم و ياد كمرون دياز مي اندازه . خلاصه يك هفته بعد پسر خاله ام زنگ زد كه اون دختر خوشگله رو يادته ؟ يك هفته بود كه يادم بود بيا مغازه باهاش دوست شو !‌ اسمش ساناز بود و بر خلاف علي دوستيمون پايداري زيادي نداشت)
علي زاده رفيع پسريه كه من اگر دختر بودم عاشقش مي شدم خوش تيپيش منو ياده رابرت دنيرو مياندازه.
..........................
سلسله جنبان مجنونان عشق
ينده زلفت دل شيداي من
اي علي عالي اعلاي من ...

شهريار مندني پور را هم او به من معرفي كرد و كتابهايش را مي دهد تا من بخوانم .

هفته سوم تير ماه 81

كتاب : موميا و عسل نوشته شهريار مندني پور
موسيقي :‌آلبوم لو يسالوني از daiana haddad
فيلم :‌the others
وب لاگ : شوشو جون ( بخاطر چسبوندن من به ديوارش )
وب لاگ خوان :‌خانم driver
و ...
اتفاق هفته :‌سوزش شديد هارد مايا
پروژه هفته : منزل مسكوني آقاي اينانلو در شهريار
نامرد هفته :‌ويكتور كرام (‌بخاطر استفاده از طلسم ممنوع بر روي سدريك و احتمالا فلورا )
online هفته :‌dreamer

دوست داريد يه فيلم خفن ببينيد .. ؟ يه چيزي شبيه the Game اونم با صداي دالبي ؟ تو يه سينما كه بليطش هم گير بياد ؟ قبل از ساعت 22 خودتون برسونيد سينما سپيده . معطل نكنيد چون ممكنه عوضش كنن .

اثر ليلا معظمي

پوستر نمايش روز از نو
فكر كنم روزهاي آخر اجراي نمايش باشه اگر دوست داريد ببينيد زودتر . (‌سالن خانه خورشيد تئاتر شهر )

شب سومين روزشان ‚از زن پرسيده بود :
شما چطور در اين سالها امرار معاش مي كرديد ؟
خياطي ... هميشه خدا توي مملكت شماها ‚ براي زنهايي مثل من جز همين خياطي نكبتي مگر كاري بوده ... لباس عروس مي دوختم كه عروسش دو سال بعد بنشيند كنج خانه لباس عروس بدوزد...
پيرمرد سرش را زير انداخته بود و به پنجدري – جايي كه ازهمان شب اول براي خوابگاه خود برگزيده بود – رفته بود . نيمه شب ‚زن صداي خشك سرفه ها و هاي هايش را شنيده بود ...

از داستان : پسرك آن سوي رود ( شهريار مندني پور )
....................................................................
18 تير براي ما روز ديگري است .. پيشنهاد مي كنم اسمش رو بذارند : روز استقلال . جداي اينكه به قول دائيم قرار از فرداش استخرها مختلط شن ‚دفاع ثمر صارمي هم هست ... ما هم كه به استقلال مي رسيم . پس روز مهميه خواهش مي كنم خرابش نكنيد !
...................................................................

مهرباني عشق كمرنگ خوشيست
مهرباني مثل آهنگ خوشيست
(‌احمد عزيزي)
.................................
يك كتاب شروع كردم به خوندن .... 648 صفحه ! از خودم بعيد مي دونم زود تر از يكسال ديگه تمومش كنم !
( بيچاره صاحب كتاب )
..............................
نمايشگاه نقاشي هاي ليلا معظمي انصافا خوب بود ... من به آينده اين دختر اميدوارم ! كاشكي اون حرفي كه اون روز تو ماشين بهش گفتم به حساب يك درد مشترك بزاره تا فكر كنه بهش متلك گفتم .
..........................................
مادر بزرگم اومده بود كنارم ميگفت نشونم بده ببينم اين اينترنت چيه ؟ تو داري درس مي خوني يا بازي مي كني ؟
شما بوديد چي جواب ميداديد ؟چرا هنوز از آدم توقع دارند درس بخونه ؟يعني يا درس يا بازي؟بابا من پير شدم بسه ديگه درس ‚درس ‚درس .من تموم شدم . آدم تو 25 سالگي كه ديگه نبايد درس بخونه آخه! اصلا مي خوام بازي كنم ... تا آخراي عمر . من دارم تموم ميشم . (مادر بزرگ دوستت دارم )
........................................
غم و غصه دل و تو مي دوني ؟؟
...................................

نهنگي هم برآرد سر ‚خورد آن آب دريا را
چنان درياي بي پايان شود بي آب چون هامون
شكافد نيز آن هامون نهنگ بحر فرسا را
كشد در قعر ناگاهان به دست قهر چون قارون

چو اين تبديل ها آمد نه هامون ماند و نه دريا
چه دانم من دگر چون شد كه چون غرق است در بيچون

چه دانمهاي بسيار است ليكن من نمي دانم
كه خوردم از دهان بندي در آن دريا كفي افيون
(مولانا )
.....................................................................
-اصلا مي خوام از اين به بعد همه چي رو راست بگم ... حقيقت محض ---
( خيلي از ماها طاقت حقيقت رو نداريم و ترجيح مي ديم دروغ بشنويم ‚حقيقت عريان روح را شكنجه مي كند )