IS 1 Sęp(PL)

Polskie szybowce prezentowane przez:

Powrót do strony szybowcowej
Strona z wybranymi linkami
Wrazenia urlopowe
Nasze aktualne modele
Do strony wejsciowej

Webmaster

IS-1 Sęp

Oblatany: 02.06.1947

Rozpiętość skrzydeł: 17,50 m
Długość: 7,5 m

Wysokość: 1,25 m
Powierzchnia skrzydeł: 17 m²
Wydłużenie skrzydeł: 18

Profil skrzydła: G-549 > M-12

Ciężar własny: 276 kg

Ciężar całkowity: 353 kg

Obciążenie powierzchni: 20,7 kg/m²
Doskonałość: 27 przy 72 km/h
Prędkość opadania: 0,70 m/s przy 67 km/h
Prędkość min.: 40 km/h
Prędkość dopuszczalna: 225 km/h

Współczynniki obciążeń dop.: ? g

IS-1 "Sęp"

Foto: Piotr Piechowski

IS (Instytut Szybownictwa) zawiązany w Bielsku w 1946 roku rozpoczął prace nad czterema typami szybowców: wyczynowego (IS-1 "Sęp"), treningowo-wyczynowego (IS-2 "Mucha"), przejściowego (IS-A "Salamandra" - została zrekonstruowana na bazie egzemlarza który przetrwał zawieruchę wojenną) oraz szkolnego (IS-3 "ABC"). Szybowiec został oblatany na lotnisku w Bielsku przez pilota doświadczalnego P. Mynarskiego.
"Sęp" był pierwszą polską powojenną konstrukcją zaprezentowaną na zawodach w Samedan w 1947r, gdzie Adam Zientek zajął ósme miejsce w klasyfikacji generalnej. Na tymże szybowcu uzyskano pierwszy powojenny rekord świata (kobiecy) - w nowej ówczas konkurencji - prędkości przelotu po trójkącie 100 km. Płaty wyposażono w szczelinowe klapo-lotki używane w termice i przy lądowaniu oraz hamulce aerodynamiczne opracowane w IAW (Instytut Aerodynamiczny w Warszawie). Sęp był dopuszczony do lotów w chmurach, lotów halnych oraz do akrobacji podstawowej. Osiągi jego były porównywalne z osiągami ówczesnych szybowców zagranicznych. Wyprodukowano 1 egzemplarz "Sępa" i 2 egzemplarze "Sępa bis".

IS-1 "Sęp"