Το 17% του Λεπέν άνοιξε ορέξεις και στην Ελλάδα. Φασιστικές οργανώσεις,
εθνικιστικοί πυρήνες, ακροδεξιές οργανώσεις, νοσταλγοί της φαιάς στολής και
των στρατιωτικών εμβατηρίων, που για χρόνια βρίσκονται στο περιθώριο της
ελληνικής κοινωνίας, προσπαθούν να βγουν στο προσκήνιο.
Εκτός από τις... διαλέξεις που έδωσε ο Λεπέν στη χώρα μας, ως επίσημος
προσκεκλημένος εγχώριων ακροδεξιών οργανώσεων, από τη δεκαετία του '80, ο
Γάλλος εθνικιστής με την ιδιότητα του ευρωβουλευτή τα τελευταία χρόνια είχε τη
δυνατότητα να αναπτύξει περαιτέρω τους δεσμούς του με τους Έλληνες ομοϊδεάτες
του, προσκαλώντας τους στο Στρασβούργο και τις Βρυξέλλες. Μεταξύ αυτών είναι ο
αρχηγός του εθνικιστικού κόμματος Ελληνικό Μέτωπο, Μάκης Βορίδης.
Μάλιστα, όπως τονίζει στα «ΝΕΑ» η ευρωβουλευτής του ΠΑΣΟΚ κυρία Άννα
Καραμάνου, «ο Λεπέν, μέσω των Βρυξελλών κατάφερε να αναπτύξει ένα πανευρωπαϊκό
δίκτυο εθνικιστικών σχηματισμών, την έκταση των οποίων δεν έχουμε ακόμη
διαπιστώσει. Ο Λεπέν αξιοποίησε τις δυνατότητες που παρέχει το Ευρωκοινοβούλιο
στους ευρωβουλευτές, για να φέρει απ' όλη την Ευρώπη τους "δικούς του"
ανθρώπους». Ήδη στις ιστοσελίδες της Χρυσής Αυγής και του Ελληνικού Μετώπου
φιγουράρουν αναλύσεις για τη «μεγάλη νίκη τού Λεπέν», ενώ αποτέλεσε αιτία για
επανασυσπείρωση των μελών τους και για σύγκλιση των ανώτατων καθοδηγητικών
τους οργάνων!
Η Χρυσή Αυγή. Στην ιστοσελίδα της Χρυσής Αυγής αναφέρεται ότι «η μεγάλη
πρόκριση του Λεπέν είναι το γεγονός που τραντάζει τα θεμέλια της αριστερής
τυραννίας στην Ευρώπη». Η Χρυσή Αυγή, που ιδεολογικοπολιτικά θα ήθελε να δει
νικητή τον έτερο ακροδεξιό υποψήφιο των γαλλικών προεδρικών εκλογών, Μπρούνο
Μεγκρέ, (πρώην υπαρχηγό τού Λεπέν) θεωρεί το 2,41% που απέσπασε ως
«σημαντικότερη επιτυχία». Κι αυτό γιατί ο Μεγκρέ «διατύπωσε ριζοσπαστικότερες
προτάσεις και χωρίς πολιτικούς ελιγμούς».
Σε 32 πόλεις της χώρας, αλλά και την Κύπρο, έχει απλώσει τα πλοκάμια της η
Χρυσή Αυγή. Στο site της προσωποπαγούς ακροδεξιάς οργάνωσης του Νίκου
Μιχαλολιάκου, εκτός από τους «πυρήνες αγωνιστικής πρωτοβουλίας» των μεγάλων
αστικών κέντρων, αναφέρονται «ομάδες δράσης» στα Γιαννιτσά, τη Βέροια, τις
Σέρρες, την Κοζάνη, τη Φλώρινα, την Καστοριά, την Αλεξανδρούπολη, τη Χαλκίδα,
τη Λιβαδειά, το Μεσολόγγι, τα Τρίκαλα, τον Βόλο, τα Γιάννινα, τη Μυτιλήνη, την
Καλαμάτα, την Κόρινθο, το Άργος και την Τρίπολη.
Οι επικεφαλής των τοπικών οργανώσεων της Χρυσής Αυγής δεν αναφέρονται
ονομαστικά στο site της Χρυσής Αυγής. Στοιχειώδεις κανόνες συνωμοτικότητας,
όπως θέλουν να πιστεύουν τα στελέχη της οργάνωσης, επιβάλλουν την ανωνυμία. Τα
μόνο στοιχεία που δίνονται είναι αριθμοί κινητών τηλεφώνων και αριθμοί
ταχυδρομικών θυρίδων! Στην ίδια ιστοσελίδα έχει καταχωρηθεί και το...
αγωνιστικό μήνυμα με τον τίτλο «διώκομαι για τις ιδέες μου» του Περίανδρου
Ανδρουτσόπουλου, ηγετικού στελέχους της Χρυσής Αυγής, ο οποίος καταζητείται
εδώ και τέσσερα χρόνια, μετά τον βίαιο ξυλοδαρμό φοιτητή στα δικαστήρια της
οδού Ευελπίδων. «Η Δύναμις έγκειται στην Νεότητα. Η Νεότης οφείλει να είναι
δυνατή και Δυνατοί είναι εκείνοι που ξεπερνούν την ανωνυμία μέσα από την
δράσι. Ευχαριστήστε τους εχθρούς που μας το ανεγνώρισαν διώκοντάς μας... »!
Το Ελληνικό Μέτωπο. Τη δομή των παραδοσιακών πολιτικών σχηματισμών
επιλέγει το νεοσύστατο κόμμα Ελληνικό Μέτωπο, το οποίο δημιουργεί τοπικές
οργανώσεις και νομαρχιακές επιτροπές στην περιφέρεια. «Το Ελληνικό Μέτωπο
αναπτύσσεται πανελλαδικά. Αυτήν τη στιγμή υπάρχουν τοπικές οργανώσεις και
νομαρχιακές οργανώσεις σε όλους σχεδόν τους νομούς της χώρας. Μέσα στους
τελευταίους 12 μήνες έχουν ανοίξει 6 νομαρχιακές», αναφέρεται στην ιστοσελίδα
του Μετώπου. Οι έξι νομαρχιακές οργανώσεις βρίσκονται στην Αθήνα, τη
Θεσσαλονίκη, τον Πειραιά, την Ανατολική Αττική, την Καρδίτσα, τη Λάρισα, τα
Τρίκαλα και τη Φθιώτιδα.
«Αρχηγός» του Ελληνικού Μετώπου, το οποίο δημιουργήθηκε το 1994 «σε ένα
ανοιχτό συνέδριο 350 στελεχών του ελληνικού εθνικιστικού χώρου από όλη την
Ελλάδα», είναι ο Μάκης Βορίδης, απόφοιτος του Κολλεγίου Αθηνών και πτυχιούχος
της Νομικής Σχολής Αθηνών. «Ιδεολογία του Ελληνικού Μετώπου είναι ο ελληνικός
εθνικισμός», αναφέρεται στην ιστοσελίδα της οργάνωσης, στην οποία ξεχωρίζουν
οι εμπρηστικές αφίσες, με τις οποίες κατά καιρούς τα μέλη του γέμισαν τους
δρόμους της Αθήνας. «Φωτιά και τσεκούρι στους προσκυνημένους», «κόκκινη κάρτα
στους λαθρομετανάστες».
Το Ελληνικό Μέτωπο έχει τη δική του νεολαία, τη ΝΕΜ και τη δική του εφημερίδα,
που ονομάζεται «Ελληνικές Γραμμές». Την ευθύνη της επικοινωνιακής πολιτικής
έχει η Διεύθυνση Επικοινωνίας, επικεφαλής της οποίας είναι ο Χρήστος Χαρίτος.
Υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου είναι ο Γιώργος Κουλουμβάκης.
Έχουν και «μουσική»
Η «λευκή υπερηφάνεια» των ακροδεξιών και εθνικιστικών οργανώσεων της χώρας μας
εκφράζεται και υμνείται μέσα από τον χώρο της μουσικής, με στόχο την
προσέλκυση νέου αίματος, των νέων. Τα πρώτα φασιστικά μουσικά συγκροτήματα
έκαναν την εμφάνισή τους και στην Ελλάδα και, μάλιστα, μέσω του εξωτερικού. Η
παραγωγή και η εμπορία των C.D. των εγχώριων νεοναζί συγκροτημάτων που υμνούν
τον Αδόλφο Χίτλερ γίνεται από δισκογραφικές εταιρείες γνωστών φασιστικών
οργανώσεων της Γερμανίας και των ΗΠΑ. Με αυτόν τον τρόπο, όπως αναφέρουν τα
μέλη τής White Power (!) μουσικής σκηνής, ξεφεύγουν από τη λογοκρισία. Ένα από
τα συγκροτήματα αυτά ονομάζεται Iron Youth. Αφού έβγαλε δύο C.D. στη Γερμανία,
πρόσφατα έβγαλε ένα ακόμη: αυτήν τη φορά από αμερικανική δισκογραφική
εταιρεία. Τα μέλη τού συγκροτήματος δεν κρύβουν τους ιδεολογικούς τους δεσμούς
με τη Χρυσή Αυγή και με τον Περίανδρο Ανδρουτσόπουλο, τον οποίο, μάλιστα,
εκθειάζουν ως έναν από τους μεγαλύτερους Έλληνες συγγραφείς για το βιβλίο του
«Μυστικό του Κοχυλιού»! Τα μέλη του συγκροτήματος φωτογραφίζονται υψώνοντας το
δεξί τους χέρι στη ναζιστική σβάστικα.
«Όσο χειρότερα πάνε τα πράγματα τόσο καλύτερα για μας»
Οι απαντήσεις του «Αρχηγού», όταν δεν προκαλούν ευθυμία, τρομάζουν. Μόνο οι
νεαροί συνοδοιπόροι του, με τα γυμνασμένα σώματα και το κοντοκουρεμένο κεφάλι,
που στέκουν δίπλα του, αντιλαμβάνονται τα πράγματα... διαφορετικά, με άλλη
σειρά. Αν για παράδειγμα ο «Αρχηγός» ερωτηθεί για το εάν ένας ομοφυλόφιλος θα
μπορούσε να γίνει μέλος της οργάνωσής του, τότε αυτοί χαμογελούν
προκαταβολικά. Ξέρουν τη σωστή απάντηση!
«Αν δεν μας το πει, ναι», είναι η απάντηση του «Αρχηγού» της εθνικιστικής
οργάνωσης «Χρυσή Αυγή» κ. Νίκου Μιχαλολιάκου. Καθισμένος στο γραφείο του
βιβλιοπωλείου της οργάνωσης, σε μια στοά της Χαριλάου Τρικούπη, ο κ.
Μιχαλολιάκος αφήνει για λίγο το αυστηρό του ύφος. Για όλους η ερώτηση μοιάζει
με ανέκδοτο. Ένας μελαψός αφρικανικής καταγωγής θα μπορούσε να γίνει μέλος της
«Χρυσής Αυγής»; «Δεν μας προέκυψε...», είπε με αυταρέσκεια ο «Αρχηγός».
Ήταν η μοναδική στιγμή που οι νεαροί της «Χρυσής Αυγής» χαλάρωσαν. Όση ώρα ο
κ. Μιχαλολιάκος μιλούσε για το όραμα των εθνικιστών, τα πρόσωπα των «μαχητών»
έμοιαζαν με τα σύμβολα της «λευκής δύναμης» που είναι αραδιασμένα στα ράφια
του βιβλιοπωλείου της «Χρυσής Αυγής». Ο κρητικός πέλεκυς και σιδερένιες
μπίλιες με καρφιά - ευτυχώς διακοσμητικά - τα οποία πωλούνται για την ενίσχυση
της οργάνωσης.
Οι επισκέπτες και τα μέλη της οργάνωσης που μπαίνουν στον χώρο, νέοι με
καλογυμνασμένα σώματα στην πλειονότητά τους, κατευθύνονται στο σημείο όπου
βρίσκεται ο κ. Νίκος Μιχαλολιάκος, τον χαιρετούν και τον αποκαλούν «Αρχηγό». Η
στρατιωτική δομή «ξεχειλίζει». Αν και με πολιτική περιβολή, ο κ. Μιχαλολιάκος
είναι «Αρχηγός» της Κεντρικής Διοίκησης της «Χρυσής Αυγής».
Ένας εύσωμος νεαρός με κοντά μαλλιά και «χτισμένο» σώμα φοράει ένα μαύρο
εφαρμοστό μπλουζάκι που γράφει «πας μη Έλλην βάρβαρος»! Η ομοιότητα ακόμη και
στη σωματική διάπλαση των μελών της «Χρυσής Αυγής» παραπέμπει σε αίθουσα
γυμναστηρίου. «Το σώμα είναι ο ναός της ψυχής», θα φιλοσοφήσει ο κ.
Μιχαλολιάκος και θα ξετινάξει τον... Φρόυντ με απόψεις που δείχνουν βγαλμένες
από την ιδεολογία των νεοναζί. «Δεν έχουμε ομάδες κρούσης, αλλά ομάδες
αυτοάμυνας. Οι αδικημένοι της φύσης είναι λογικό να είναι οι αναρχικοί και οι
κομμουνιστές. Διότι όλη αυτή η ιδεολογία αποπνέει συμπλέγματα»!
Πλέγματα είχαν και οι... αμφισβητίες του Μάη του '68, αφού όπως λέει ο
«Αρχηγός» «δεν δήλωσα παιδί των λουλουδιών. Η επιθετικότητα, όπως επεσήμανε
και ο Κόνραντ Λόρενς(!) είναι το βασικό στοιχείο του ανθρώπινου πολιτισμού.
Δεν είμαστε κακομοίρηδες που κλαίνε. Είμαστε μαχητές ιδεών, πολιτικοί
στρατιώτες. Δεν ενοχλούμε όμως, αν δεν μας ενοχλήσουν».
Κρίνοντας τις κοινωνικές συνθήκες ιδανικές για την ανάπτυξη του εθνικιστικού
κινήματος και στην Ελλάδα, ο ακροδεξιός ηγέτης της «Χρυσής Αυγής» επικαλείται
τον πλέον αναγνωρίσιμο αντίπαλο κάθε εθνικιστή του κόσμου. Τον Λένιν! «Όσο
χειρότερα πάνε τα πράγματα τόσο καλύτερα για μας», έχει πει ο Λένιν και έχει
δίκιο.
Και συνεχίζει εντυπωσιάζοντας τους νεαρούς που κρέμονται από τα χείλη του:
«Όπως έχει πει και ο Γεώργιος Παπανδρέου, στην Ελλάδα "οι αριθμοί ευημερούν
και οι άνθρωποι υποφέρουν"».
Ο κ. Μιχαλολιάκος έχει τα παράπονά του από τη... δημοκρατία. «Κάποτε
φακελώνονταν οι αριστεροί. Τώρα φακελώνονται τα μέλη της "Χρυσής Αυγής". Εμείς
δεχόμαστε επιθέσεις. Αυτό που έγινε με τον Γρηγόρη Λαμπράκη και το παρακράτος
γίνεται και σήμερα σε βάρος μας. Με ποιο δικαίωμα η αστυνομία βιντεοσκοπεί τις
συγκεντρώσεις μας. Παραβιάζουν τα δημοκρατικά μας δικαιώματα».
Πώς γίνεται άραγε ένας υποστηρικτής του Μεταξά, των συνταγματαρχών της 21ης
Απριλίου, του Μουσολίνι και του Χίτλερ να επικαλείται τα δημοκρατικά
δικαιώματα; Κυρίως, μάλιστα, όταν ο ίδιος πιστεύει στην ανισότητα των
ανθρώπων, των φυλών και των εθνών; «Όταν αναφέρομαι στη Δημοκρατία, περιγράφω
τους κανόνες του παιχνιδιού. Είτε τους αποδέχεσαι είτε όχι, είσαι υποχρεωμένος
να παίξεις επί ίσοις όροις».
Μαθηματικός ο κ. Μιχαλολιάκος αλλά και πρώην καταδρομέας.
Τι θα γινόταν άραγε εάν ο πρώην καταδρομέας ήταν σήμερα στρατιωτικός εν
ενεργεία; Θα έβγαζε άραγε τα τανκς στους δρόμους; «Είναι λίγο αργά να γίνω
ταξίαρχος. Κάποτε ήμουν καταδρομέας. Τώρα έχω παχύνει», λέει και πάλι εμφανώς
ικανοποιημένος από την απάντησή του. Λίγο αργότερα θα πει με αυστηρότητα: «Δεν
σας χαρίζω το "όχι" που ζητάτε με την ερώτησή σας». Όταν ηρεμήσει οι
απαντήσεις του θα γίνουν ανατριχιαστικές ακροβατώντας επιλεκτικά στο ναζιστικό
πριν και αποσιωπώντας το τραγικό μετά της χιτλερικής θηριωδίας: «Οι ιδέες που
πιστεύω δεν εξυπηρετούνται από μια στρατιωτική δικτατορία. Τον Περόν, με τον
οποίο είμαι σύμφωνος, τον ανέτρεψε ο στρατός. Ο Μουσολίνι και ο Χίτλερ είχαν
ένα τεράστιο κίνημα από πίσω με λαό, διανοητές και φιλοσόφους. Δεν γίνεται με
την επιβολή».
