|
Marga
Minco
Marga Minco (schuilnaam) wordt op 31 maart 1920 als Sara Minco in
Ginneken geboren in een joods gezin. Al snel laat ze zich in Sara
Selma noemen. Na haar schooljaren treedt ze in 1938 in dienst van de
Bredasche Courant als verslaggeefster. Daar werkt ze tot het moment
dat de directie verplicht wordt joodse personeelsleden te ontslaan.
In deze tijd ontmoet ze de journalist en auteur Bert Voeten, waarmee
ze later zal trouwen.
In het begin van de oorlog verblijft ze in Assen, Delft en
Amsterdam. Ze krijgt een lichte vorm van tbc (ziekte aan je longen)
en belandt in ziekenhuizen in Utrecht en Amersfoort. In het najaar
van 1942 komt ze terug in Amsterdam bij haar ouders die inmiddels in
het zogenaamde Judenviertel wonen.
Dan komt de dramatische gebeurtenis die haar leven ingrijpend
verandert: haar ouders worden opgepakt, zelf heeft ze de kans te
ontkomen. Ze verblijft de rest van de oorlog op onderduikadressen en
woont, voorzien van geblondeerd haar en een nieuwe naam (Marga Faes,
de voornaam houdt ze aan), vanaf de zomer van 1944 met Bert Voeten
in Amsterdam. Ze is de enige van haar familie die de oorlog
overleeft; haar ouders, broer en zus worden door de Duitsers gedood.
Na de oorlog trouwt ze met Bert Voeten en werkt Minco voor een
aantal kranten en tijdschriften (onder meer het satirische blad
Mandril). Vlak voor de herdenkingsdagen van mei 1957 wordt Het
bittere kruid gepubliceerd, de roman waarin ze haar eigen
ervaringen tijdens de oorlog beschrijft, al is de hoofdpersoon in
het boek tien jaar jonger dan zij destijds was. Het boek maakt veel
indruk, vooral door de sobere (=niet vrolijke) stijl. Steeds voelbaarder worden voor de jonge hoofdpersoon en haar familie de
anti-joodse maat regelen van de Duitsers.
De sobere stijl was typerend voor Minco's manier van schrijven, het
was vooral haar streven, en dat bereikte zij door eindeloos te
schrappen. Aan Jan Brokken vertelde zij in 1979: Over een
dramatische gebeurtenis moet je sober schrijven, anders wordt het
melodrama. Ze wilde zoveel mogelijk informatie geven in een klein
stukje.
Haar voornaamste thema's zijn oorlog, verdriet enz. Dit komt vooral
omdat zij zo goed kan schrijven over oorlog omdat ze die zelf heeft
meegemaakt. Dit wil ze dan ook zo goed schrijven, ze wil laten zien
hoe het toen was.
In 1959 verscheen de verhalenbundel De andere kant, waarmee Minco
zichzelf en haar lezers wilde bewijzen dat ze ook over iets anders
dan haar persoonlijke oorlogsdrama kon schrijven. Uit de verhalen
spreekt een weinig optimistische kijk op het leven, dat altijd maar
weer onverdiende, rake klappen uitdeelt.
Het Bittere Kruid is verfilmd in 1985. Marga Minco is het alleen
niet eens met de verfilming.
Ze schrijft ook korte verhalen en kinderboeken, zoals: Kijk eens in
de la uit 1963 en De verdwenen bladzij uit 1994. Ze krijgt in 1957
de Multatuli-prijs voor het verhaal Het adres en in 1958 ontvangt
ze de vijverbergprijs voor Het Bittere Kruid.
In december 1992 overleed haar echtgenoot, Bert Voeten. Sindsdien
deelt ze het huis met haar oudste dochter Bettie.
Bron: www.scholieren.samenvattingen.nl
Verhaal van Marga
Minco ▶
|
