1994-2004 FLAMENGO
‘Bij Flamengo werd voetbal een serieuze zaak voor me. Voor het eerst stond ik er bij stil dat ik misschien wel een toekomst als profvoetballer had. Zeker toen ik in 2000 door Mario Zagallo werd opgeroepen voor de ‘Seleçao’ voor spelers onder de 20, het nationale elftal van Brazilië. Dat was fantastisch om mee te maken. Voor alle Brazilianen is het toch een droom om ooit dat gele shirt te mogen dragen. Het was dan ook een grote eer dat ik later ook nog eens aanvoerder van dat team werd. Ik heb bij Brazilië onder 20 trouwens ook Jean Carlos Dondé ontmoet, die ook even bij Feyenoord  heeft gezeten. We zijn vrienden geworden en hebben nog steeds contact.

In 2002 maakte ik mijn debuut in het eerste van Fla. Ik kreeg snel een basisplaatsen heb die lang vast weten te houden. In totaal heb ik zo’n 80 duels in het eerste van Flamengo gespeeld.’

2004 PALMEIRAS
‘De eerste helft van 2004 is de donkerste periode uit mijn carrière geweest. Niks lukte en alles zat tegen. Ik verloor mijn basisplaats bij Flamengo en werd uiteindelijk nog anderhalve maand uitgeleend aan Palmeiras. Maar dat werd ook geen succes. Het was allemaal niet best, maar ik ben er gelukkig op eigen kracht weer uitgekomen met een terugkeer naar Flamengo als bekroning.’

‘In de tweede helft van 2004 haalde ik mijn oude niveau. Mark Wotte zag me spelen tijdens een Fla-Flu (de derby tegen stadsgenoot Fluminense, red.) in Maracanã en zo kwam de interesse van Feyenoord op gang. Ik hoorde daar in oktober 2004 voor het eerst van. Ergens in mijn achterhoofd dacht ik stiekem wel eens aan het buitenland, maar ik had niet gedacht dat het er zo snel van zou komen.

Er werd door Feyenoord contact gelegd en eind oktober 2004 ben ik voor het eerst in Rotterdam geweest, voor een kennismaking. Ik was onder de indruk van de club en de organisatie en was blij dat Feyenoord me vast wilde leggen. We waren er snel uit. Ik was met toestemming van Flamengo naar Nederland gekomen, dus ik zag er geen kwaad om gelijk maar met een Feyenoord-shirt aan te poseren. Ik had geen flauw idee dat dat verkeerd zou vallen bij bepaalde mensen binnen Flamengo, een club waar ik tien jaar lang alles voor heb gegeven. Maar dat viel flink tegen. Junior, de directeur, betichtte me van contractbreuk en uiteindelijk zal het nog tot een hoorzitting komen. Toen ik terug kwam van mijn stage, kreeg ik straf. Ik moest een paar weken apart met de conditietrainer trainen. Dat deed pijn, want ik heb altijd alles gedaan voor Fla. Ik vond het absurd en het is een hele vervelende situatie geweest. Pas toen ze me nodig hadden, mocht ik weer bij de groep terugkeren. Daarna ben ik niet meer uit het elftal gegaan. Gelukkig hebben de fans van Flamengo zich niet laten misleiden en zijn ze me blijven steunen. Voor hun trouw heb ik ze uiteindelijk nog kunnen belonen met twee goals in mijn laatste wedstrijd, tegen Cruzeiro. Die waren erg belangrijk omdat de club had kunnen degraderen. Nu wonnen we ruim en bleef Flamengo behouden voor de hoogste divisie.

‘Ik wil een belangrijke Feyenoorder worden’

Nu zit ik dus bij Feyenoord en het is wennen voor mij. Op alle vlakken is het leven hier in Nederland heel anders  dan het leven dat ik achter me heb gelaten in Brazilië. Toch heb ik in de eerste zes maanden voldoende indruk gemaakt om een langer contract af te dwingen. Mijn droom is nu om een echt belangrijke speler voor de club te worden. Dat wil ik heel graag, maar ik ben me er ook heel erg van bewust dat ik daar wel wat voor moet doen. Er is veel concurrentie, maar dat is alleen maar goed voor Feyenoord. Het zal een open strijd worden, die ik uiteraard wel wil winnen. Als voetballer moet je de kansen die je krijgt met beide handen aangrijpen. Ik heb er ontzettend veel zin in. Ik wil prijzen winnen met Feyenoord, want dat is de enige manier waarop ik hier een belangrijk deel van de clubgeschiedenis kan worden.’