Гордана Петровска

Гоце Делчев е апостол на македонското револуционерно движење и клучна фигура за македонската државност и историја, така што негрижата за неговиот споменик е скандалозна и разочарувачка, реагираат повеќемина скопски интелектуалци.
Споменикот на Гоце Делчев е целиот ишаран, валкан и испишан со графити, а неговата околина запуштена и несредена, плочките наоколу искршени, жардиниерите полни со ѓубре.
- Одлуката за заштита на Заводот се темели врз решение во кое се вели дека се што се наоѓа во околината на паркот е заштитено со закон и за него е надлежен градот. Тука не спаѓа само „Кермес“, од кој градоначалникот сака да направи голема зграда за личен профит - вели Ѓорѓи Маријановиќ, член на Советот на Скопје.
Споменикот го изработил скулпторот Љубомир Далчев, роден во Кукуш, кој подоцна предавал на софиската ликовна академија.
- Квалитетно е изработен и е меѓу првите споменици во Скопје. Грижата за спомениците нив е исклучително важна – вели Боро Митриќески, скулптор и член на МАНУ.
Никола Жежов од Институтот за историја на универзитетот „Св. Кирил и Методиј“ смета дека само доколку се направи алеја на споменици на македонските дејци, која ќе биде заградена, осветлена и за која ќе се плаќа влезница, спомениците ќе бидат заштитени од вандализам.
- Односот кон историјата и кон културното наследство ни е никаков. Гоце Делчев е апостол на македонското револуционерно движење. Тој бил лидер во сенка, но и народен човек. Да не умрел толку млад, сигурно нашата историја би била поинаква. Потребно е да се развие свест за културното наследство – вели Жежов.
Некои, пак, имаат едноставно решение.
- Кога ме боли заб, одам на забар. За она што треба да се чува, потребен е чувар. Каква болест, таков иљач – вели познатиот колумнист Братислав Димитров.
Граѓаните не веруваат дека ќе се смени нешто. Постарите се разочарани од младината.
- Споменикот е огледало на една култура. Порано спомениците никој не ги чуваше, но никому не му паднало на памет да чкрта по нив. Денес младите не ги почитуваат ниту спомениците ниту минатото – вели еден пензионер.