Yoshitsugu Kobayashi i Jun-Chang Lü Nowy dinozaur z rodziny ornitomimidów z późnej kredy Chin wykazujący zachowania stadne |
Acta Palaeontologica Polonica 48 (2), 2003: 235-259
W
późnokredowej formacji Ulansuhai na terenie Mongolii Wewnętrznej
(Chiny) odkryto co najmniej czternaście szkieletów ornitomimów.
Zaliczono je do nowego rodzaju i gatunku, Sinornithomimus dongi i
opisano jego anatomię. Porównania anatomiczne i analiza filogenetyczna
ornitomimozaurów wskazują, że skamieniałości reprezentują nowy
takson, bardziej zaawansowany ewolucyjnie niż Archaeornithomimus i
pardziej prymitywny od kladu [(Anserimimus + Gallimimus) + [Struthiomimus
+ (Dromiceiomimus + Ornithomimus)]]. Analiza filogenetyczna
sugeruje, że budowa ręki jest podobna jak u Archaeornithomimus i
reprezentuje stan pośredni między prymitywnym (jak u Harpymimus)
i wyspecjalizowanym (Anserimimus, Gallimimus, Struthiomimus,
Dromiceiomimus i Ornithomimus). Monofiletyzm rodziny
Ornithomimidae jest w tej analizie poparty pojedyncza synapomorfią (arktometatarsalne
śródstopie), a więc słabiej ugruntowany niż wynikałoby z wcześniejszych
opracowań. Analiza sugeruje też, że kształt rogowego dzioba u form północnoamerykańskich
mógł odbiegać od występującego u taksonów azjatyckich. Dinozaur ten
był zapewne roślinożerny, na co wskazują towarzyszące szkieletom
gastrolity. Szkielety Sinornithomimus wydobyto z jednogatunkowego
nagromadzenia z wysokim udziałem osobników młodocianych (11 z 14
znalezionych), co wskazuje na stadne zachowania, związane zapewne z obroną
przed drapieżnikami. Obfitość niewyrośniętych osobników wskazuje na
wysoką śmiertelność młodych zwierząt lub na nagła katastrofę, jaka
dotknęła populację z wysokim udziałem młodych. Wzrost proporcji długości
goleni do kości udowej w ontogenezie Sinornithomimus świadczy o
tym, że osobniki dorosłe biegały lepiej niż młode. |