W  XIII  wieku  by³a  tu  siedziba  rycerzy  z  rodu  Odrow±¿ów , po  której  zosta³y  szcz±tki  drewnianych  konstrukcji  znalezionych  poza  zamkiem  w  pó³nocnej  czê¶ci  wyspy  podczas  badañ  prowadzonych  w  r. 1962.  W  roku  1362  jako  pan  na  Szyd³owcu  wystêpuje  w  dokumencie  Andrzej  Odrow±¿. Badania  z  r. 1965  ujawni³y  ¶lady  osadnictwa  na  dziedziñcu  zamkowym  oraz  fragmenty  budowli  po  zewnêtrznej  stronie  skrzyd³a  pó³nocnego,  pochodz±cych  zapewne  z  XIV  w.  prawdopodobnie  s±  to  pozosta³o¶ci  dworu,  tzw. curii ,  wymienionej  w  dokumencie  z  r.  1427.  
Budowa  zamku  mia³a  miejsce  w  po³owie  XV  w.,  kiedy  w³a¶cicielem  by³  Stanis³aw  Szyd³owiecki,  od  r.  1467  marsza³ek  dworu  królewskiego.  Wówczas  zosta³  wzniesiony  pó³nocny  budynek  mieszkalny  oraz  wie¿a  bramna,  wzmiankowane  pó¼niej  w  dokumencie  z  oko³o  1517 r.
  W  latach  1509-32  Szyd³owiec  by³  w  posiadaniu  Miko³aja  Szyd³owieckiego,  kasztelana  radomskiego  i  podskarbiego  koronnego,  który  przekszta³ci³  zamek  ¶redniowieczny  na  rezydencjê  renesansow±.  Po  ¶mierci  Miko³aja  /1532/  w³a¶cicielk±  zosta³a  jego  bratanica  El¿bieta,  córka  Krzysztofa  Szyd³owieckiego.  W  r.  1547  za¶lubiaj±c  Miko³aja  Radziwi³³a  Czarnego  wnios³a  w  wianie  Szyd³owiec.  Syn  ich  Albrecht  po  objêciu  Szyd³owca  w  r.  1619  przebudowa³  zamek.  Po  bezpotomnej  ¶mierci  ostatniego   Radziwi³³a  z  linii  Miko³aja  Szyd³owiec  kupi³a  w  r. 1821  Anna  Sapie¿yna,  a  w  1828r.  odsprzeda³a  rz±dowi  Królestwa  Polskiego.  Do  koñca  XIX  wieku  w  zamku  by³  browar.  Podczas  wojny  w  roku  1915  zdjêto  dachówkê , aby  pokryæ  ko¶ció³  parafialny.  Zamek  pozosta³  pod  opiek±  prywatnych  w³a¶cicieli.  Mimo  to  zacz±³  chyliæ  siê  ku  upadkowi, w  2  po³.  XIX  wieku  popad³  w  ruinê.  W  r.  1949  rozpoczêto  zabezpieczenie  murów  zamkowych,  a  w  latach  1951-52  przeprowadzono  czê¶ciow±  odbudowê,  m.in.  zosta³a  zrekonstruowana  zewnêtrzna  loggia.  Badania  archeologiczne  i  architektoniczne  w  latach  1962-65  poprzedzi³y  pe³n±  odbudowê  zamku przeznaczonego  na  instytucje  kultury.  Obecnie  mie¶ci  on :  Szyd³owiecke  Centrum  Kultury - Zamek,  Bibliotekê  Publiczn±,  Muzeum  Ludowych  Instrumentów  Muzycznych  oraz  kawiarniê.
Murowany  zamek  wzniesiony  w  2  po³owie  XV  wieku  powsta³  na  miejscu  warownej  siedziby  z  XIV  w.  i  posiada³  dwa  zachowane  do  dzi¶  elementy  murowane:dom  mieszkalny  oraz  wie¿ê  bramn±.  Dojazd  do  wie¿y  bramnej  prowadzi³  przez  most  sta³y  i  zwodzony.  Dom  mieszkalny  zbudowany   z  kamienia,  na  planie  prostok±ta,  jednotraktowy,  mia³  na  wszystkich  czterech  kondygnacjach  po  trzy  pomieszczenia  w  podziemiu  sklepione,  a  wy¿ej  kryte  stropami. Wie¿a  bramna  zbudowana  z  kamienia,  trzykondygnacyjna,  wsparta  czterema  naro¿nymi  skarpami,  w  przyziemiu  ma  przejazd  z  ostro³ukowymi  otworami  bramnymi.

Przebudowa  zamku  w  latach  1515-32  wprowadzi³a  reprezentacyjne  pomieszczenia.  Zosta³y  zbudowane  trzy  jednotraktowe  skrzyd³a  mieszkalne,  jednocze¶nie  otaczaj±c  z  trzech  stron  dziedziniec,  zamkniêty  z  czwartej  strony  murem  parawanowym.  Skrzyd³o  pó³nocne  powsta³o  przez  przed³u¿enie  istniej±cego  ju¿  gotyckiego  domu  mieszkalnego.  W  komnatach  by³y  stropy  kasetonowe ,  fryzy   i  polichromie  ¶cienne.  Skrzyd³o  zachodnie  zosta³o  dostawione  od  zewn±trz  do  istniej±cego  muru.

W  latach  1619-28  wewn±trz  dziedziñca  dobudowano  do  skrzyd³a  wschodniego  czterobiegow±  klatkê  schodow±.  Wie¿ê  bramn±  nadbudowano,  a  bezpo¶rednio  nad  przejazdem  oko³o  r.  1620  urz±dzono  dwukondygnacyjn±  kaplicê  pokryt±  kopu³±  pogr±¿on±  w  masywie  wie¿y.

Zapraszamy na wirtualn± wycieczkê po szyd³owieckim zamku