16 سپتامبر 2008

دانشگاه ایلینوی چیزی بیشتر در کنار بهترین برنامۀ مهندسی ارائه می دهد

به گفتۀ رییس دانشگاه دانشجویان بین المللی بهترین تجربۀ فرهنگی را می کنند

 

This is the sixth story in a series on top-ranked programs in higher education.

واشنگتن- دانشکدۀ مهندسی دانشگاه ایلینوی در اوربانا- شمپین یکی از بزرگترین و معتبرترین مؤسسات آموزش مهندسی در جهان است که دارای سابقه ای دیرین در نوآوری و برتری می باشد.  گروه آموزشی مهندسی عمران و محیط زیست این دانشگاه، در صدر رتبه بندی برنامه های مهندسی در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد و بالاتر از آن است.

آلبرت والوکی، مدیر مشترک دروس دورۀ کارشناسی گروه آموزشی مهندسی عمران و محیط زیست این دانشگاه گفت: "برنامۀ ما سال های سال است که همواره و به طور منظم از طرف نشریه اخبار آمریکا و گزارش جهان(USNWR)(1)  بهترین برنامه معرفی شده است . رتبه بندی سالانۀ این نشریه به طور منظم از سوی دانشجویان، والدین، مربیان و مؤسسه های آموزشی به عنوان یکی از تعیین کنندگان مستقل کیفیت برنامه های درسی، مورد مطالعه قرار می گیرد، هر چند که این قبیل رتبه بندی ها هم منتقدان خود را دارد.

رشتۀ قدیمی مهندسی عمران، که نام آن از تضاد با مهندسی نظامی گرفته شده، رشته ایست که به طراحی و ساخت و نگهداری پل ها، جاده ها، کانال ها، سد ها و ساختمان ها اختصاص دارد. با کمک مهمندسی عمران بود که اهرام مصر، باغ های معلق بابل، کانال های آب در روم باستان وکانال سوئز ساخته – و در زمان مدرن، با کمک مهندسان متخصص، آسمان خراش های جهان ساخته می شود.

والوکی گفت، یکی از مشخصه های منحصر به فرد برنامۀ ما این است که ما یک گروه آموزشی بسیار بزرگ داریم- و جامع؛ ما دارای همۀ رشته های زیر مجموعۀ مهندسی عمران و محیط زیست هستیم و برنامه های واقعا ً خوبی در این زمینه ها ارائه می کنیم، در همۀ این عرصه ها کارمان قوی است.

غدیر هیکل، کاندیدای دکترا از سوریه، با این اظهار نظر موافق است. این خانم گفت، من به بهترین پژوهش ها و شیوه های تدریس در جهان دسترسی دارم. من از کلاس هایی که با استادان ممتاز داشته ام و از شرکتم در تازه ترین تحقیقات علمی، استفادۀ کامل برده ام. مهارت و کاردانی استادان و کیفیت و تسهیلات پژوهشی، محیط آکادمیک سازنده و پویایی را به وجود آورده است.

یکی ازمهمترین ویژگی های این دانشگاه، وجود دانشجویان خارجی مانند خانم هیکل است که شامل یک سوم از دانشجویان دورۀ کارشناسی ارشد و سه چهارم از دانشجویان دورۀ دکترا می شود.

والوکی گفت، در بخش آکادمیک، دانشجویان با استادان شناخته شده روی جدید ترین پروژه ها کار می کنند اما تصور می کنم تجربۀ فرهنگی هم مطرح باشد. دانشجویان، هم با هم دوره ای های داخلی تعامل دارند و هم با دانشجویان بین المللی سایر کشور ها. آن ها معمولا ً همکاری های متقابلی در کلاس درس و یا در انجام پروژه ها با یکدیگر دارند و با برگزاری جلسات گروهی، به صورت تیمی کار می کنند. من فکر می کنم این موضوع از اهمیت زیادی برخوردار باشد – موضوع تجربۀ فرهنگی.

سوزانا کیمورا، یکی از کاندیدا های دکترا از ژاپن گفت، من از دیدن روابط دوستانۀ همکلاسی هایم که در کار کلاس و تحقیق به یکدیگر کمک می کنند تعجب کرده بودم. با این که استاد ها خیلی پر مشغله هستند، اما به راحتی به دانشجویان وقت می دهند که با آن ها صحبت کنند. او در مصاحبۀ خود که از طریق ایمیل انجام می شد اضافه کرد، جوّ همکاری و مشارکتی که در این برنامه وجود دارد، به دانشجویانبرای موفقیت در کار و پژوهش هایشان کمک می کند.

هیکل موافق بود. اوگفت، من از شرکت در برنامه های تدریس و فعالیت های فوق برنامه استفادۀ زیادی برده ام. این تجربیات تأثیر عمده ای بر پیشرفت کار حرفه ای و شخصیت من داشته است.

کیمورا نیز به محاسن تدریس و کار با دانش آموزان دبیرستانی و معلمان در فعالیت های فوق برنامۀ درسی که مربوط به کار مهندسی محیط زیست در زمینۀ شیمی آب است، اشاره کرد.

 

توجه به زیرساخت ها

والوکی گفت: "گروه آموزشی مهندسی عمران در دهۀ 1990، "محیط زیست" را نیز به عنوان خود اضافه کرد زیرا این عرصه وسعت زیادی یافته و گستردگی آن فراتر از یافتن راه حل برای زباله های تولید انسان و سلامت آب آشامیدنی می باشد و موضوعات وسیع تر مانند تأثیر آلاینده ها بر نهر ها و رودخانه ها و اقیانوس ها، و حتا آلاینده های هوا را نیز دربر می گیرد." او ادامه داد: "همیشه میان زیرسازی ساختمان ها و جاده ها با زیرساخت های مربوط به آب و فاضلاب، در مهندسی عمران ارتباط نزدیکی وجود داشته است."

والوکی توضیح داد: "مهندسی محیط زیست نزدیکی زیادی به عرصۀ زیست شناسی مولکولی دارد. استادان و دانشجویان ما با ابزار های ژن شناسی و تحلیل DNA کار می کنند. این ها چیز هایی هستند که شاید ارتباطشان عموما ً با مهندسی عمران به آسانی قابل درک نباشد."

والوکی گفت: "مهندسی عمران ما بیشتر روی زیر ساخت ها تأکید می گذارد که در ارتباط مستیقم با مسائل رفاهی مردم و منافع جامعه است، نتیجتا ً ما دانشجویان زیادی از کشور های در حال توسعه داریم."

اوگفت: "ما تسهیلات بسیار خوبی برای انجام تحقیقات در اختیار داریم. تعداد زیادی از تحقیقاتمان با کمک هزینه هایی که از خارج از دانشگاه تأمین می شود، انجام می گیرد. بنابراین فرصت های زیادی برای انجام پژوهش وجود دارد. و یکی دیگر از محاسن کار ما، حضور در دانشکدۀ مهندسی است – که گروه های آموزشی بسیار خوب دیگر هم دارد. ما از امتیاز های رشته های دیگر هم بهره مند می شویم و با آنان همکاری داریم."

در واقع، تحقیقات این دانشکده روی هم رفته 167 میلیون دلار کمک هزینه را برای بیش از 1900 پروژۀ تحقیقاتی جذب کرده است که توسط 650 محقق و هزاران دانشجو در مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد انجام می شود.

در نشریه اخبار آمریکا و گزارش جهان، برنامه های مقطع کارشناسی این دانشکده در رشته های مهندسی و مهندسی کشاورزی و برنامه های مهندسی مقطع کارشناسی ارشد در فیزیک چگالی مواد این دانشکده هم رتبۀ اول را کسب کرده است. غالب برنامه های دیگر این دانشکده هم در زمرۀ 10 برنامۀ برتر در سطح کشور شناخته شده است. رتبه بندی آکادمیک دانشگاه های جهان در سال 2007، دانشگاه ایلینوی را برای رشته های مهندسی/فناوری و علوم کامپیوتری در مرتبۀ سوم قرار داده است.

گروه آموزشی مهندسی عمران و محیط زیست دانشگاه ایلینوی، بسیار بزرگ است و دارای 546 دانشجو در مقطع کارشناسی و 362 دانشجو در مقاطع کارشناسی ارشد و بالاتر است. اما دانشکدۀ مهندسی روی هم رفته 5,600 دانشجوی مقطع کارشناسی، بیش از 2,500 دانشجوی مقاطع کارشناسی ارشد و بالاتر، و 12 گروه آموزشی دارد. از دانشجویان کارشناسی مهندسی عمران، 168 تن در دورۀ کارشناسی ارشد، و 194 تن در دورۀ دکترا مشغول به تحصیل هستند. حدود یک چهارم از دانشجویان کارشناسی ارشد و دورۀ دکترا، زن هستند.

از زمانی که ایمهوتپ اهرام را در سقره طراحی کرد و ساخت، تقاضای زیادی برای مهندسان عمران کارآزموده و متبحر وجود داشته است. والوکی گفت: "امروز، بازار کار مهندسان عمران در ایالات متحده چنان داغ است که مشکل می توان دانشجویان داخلی را بعد از اخذ مدرک کارشناسی ارشد، متقاعد به ادامۀ تحصیل و گرفتن مدرک دکترا نمود."

 

1.         U.S. News and World Report (USNWR)

با پيوندهای روبرو نشانه بگذاريد:     اين چيست؟