Pasiphae

---

---

Księżyc Jowisza – Pasiphae (VIII) – został odkryty w 1908 roku przez P. Melotte. Nastąpiło to po 3 latach od odkrycia Elary.
    Nazwa księżyca ma pochodzenie mitologiczne. Pasiphaë to imię córki Heliosa i Perseidy, która była żoną króla Krety – Minosa, który po zdobyciu władzy uprosił boga morza Posejdona o łaskę i poparcie praw do tronu. Posejdon zgodził się, ale pod warunkiem, że Minos złoży w ofierze przepięknego białego byka, który wynurzył się z morza. Minos złamał przysięgę i zamiast zabić zwierzę wziął je swoich stad. Rozgniewany Posejdon ukarał samolubnego władcę straszną karą, gdyż Pasiphae zakochała się w zwierzęciu... Z tego związku urodziła potwora: człowieka z głową byka – Minotaura. Został on zamknięty w Labiryncie i żywił się ludzkim mięsem. Potwora zabił w końcu Tezeusz...
    Natomiast księżyc nazwany tym imieniem, krąży ruchem wstecznym wokół Jowisza po eliptycznej orbicie (→mimośród e = 0,4090) o →półosi wielkiej a = 23.624.000 km. W perycentrum (najbliżej planety) księżyc Pasiphae oddalony jest od Jowisza na odległość q = 13.961.784 km. W apocentrum (najdalej od planety) księżyc ten znajduje się w odległości Q = 33.286.216 km od Jowisza. Po jakimś czasie parametry tejże orbity mogą ulec pewnej zmianie, gdyż księżyc krąży tak daleko od Jowisza, iż jego ruch zaburzany jest np. przez Słońce. Być może mamy tu do czynienia z przechwyconą planetoidą (o niedużej masie: ~2,9973×10¹⁷ kg – czyli 41 razy większej od góry Giewont!), która prawdopodobnie kiedyś znowu powróci na wokółsłoneczną orbitę.