Αρχική 
Ποδόσφαιρο Η ιστορία του τμήματος μέρος Α'
Ποδόσφαιρο Η ιστορία του τμήματος μέρος Α'
| Η ιστορία του τμήματος μέρος Α' |
| Τετάρτη, 24 Φεβρουάριος 2010 22:31 |
 Το τμήμα ποδοσφαίρου ήταν ένα από τα πρώτα τα οποία σχηματίστηκαν από τον Όμιλο Φιλομουσών. Η απήχηση του αθλήματος στον κόσμο ήταν μεγάλη και κατάφερε να κατακτήσει από την πρώτη κιόλας στιγμή τους αθλητές και τους θεατές. Το ποδόσφαιρο ήρθε στην Θεσσαλονίκη από κάτοικους ξένων παροικιών, οι οποίοι σχημάτισαν και δικό τους αθλητικό σωματείο, την Ουνιόν Σπορτίφ. Σε μια προσπάθεια του Ομίλου Φιλομούσων να συσπειρώσει το ελληνικό στοιχείο της πόλης, σχημάτισε ποδοσφαιρική ομάδα, η οποία θεώρησε ζήτημα εθνικού γοήτρου να αντιμετωπίσει την Ουνιόν Σπορτίφ. Στις 23 Απρίλη 1905 έγινε ο πρώτος επίσημος ποδοσφαιρικός αγώνας στη Θεσσαλονίκη. Νικήτρια ομάδα ανακηρύχθηκε η ομάδα του Ομίλου Φιλομούσων, που με σκορ 3-0 κέρδισε την Ουνιόν Σπορτίφ, σκορπώντας ρίγη συγκίνησης στους Έλληνες της πόλης. Παίκτες της ομάδας ήταν οι Αγ.Τέγος, Γ.Βαπόρης, Γ.Σαμαράς, Α.Καραγκουνίδης, Α.Κοσμόπουλος, Ν.Καραγκουνίδης, Στ.Χρυσίδης, Ν.Λιόντας, Ι.Άββοτ, Γ.Σωτηριάδης και Ν.Πίνδος.Μετά το τέλος των Βαλκανικών Αγώνων άρχισαν πάλι οι αθλητικές δραστηριότητες του Συλλόγου. Έχοντας πλέον μετονομαστεί σε Ηρακλής, ο σύλλογος ξεκίνησε να έχει επικοινωνία με τον Αθηναϊκό Σύλλογο Ποδοσφαίρου (πρόδρομο του ΠΑΟ), και τον πρόεδρο Μαρίνο Μαρινάκη, με τον οποίο και συμφώνησαν να έρθει η αθηναϊκή ομάδα στην Θεσσαλονίκη, για να αγωνιστεί με τον Ηρακλή στις 28.12.1913. Ο αγώνας όμως τελικά αναβλήθηκε καθώς το πλοίο με το οποίο ταξίδευε η αθηναϊκή ομάδα αναγκάστηκε να επιστρέψει στην Αθήνα, λόγω κακοκαιρίας. Ο αγώνας έγινε τελικά στις 6 Απριλίου 1914, την ημέρα του Πάσχα, σε ακάλυπτο χώρο πίσω από το κεραμοποιείο Αλλατίνη, στο χώρο που σήμερα βρίσκεται το πάρκο της Κρήτης. Διαιτητής του αγώνα ήταν ο άγγλος πρόξενος Μόργκαν. Το παιχνίδι έληξε ισόπαλο και τον Ηρακλή εκπροσώπησαν οι αθλητές Λαφοντέν, Ι.Σαριδάκης, Ηλ.Σαμαρόπουλος, Αγ.Λιόντας, Κίτσος Τσικρίκης, Ουίλιαμ Πηρς και Κ.Καστρίτσης.
Πριν τον αγώνα με τον Αθηναϊκό Σύλλογο Ποδοσφαίρου, ο Ηρακλής είχε διοργανώσει το πρώτο πρωτάθλημα ποδοσφαίρου στη Θεσσαλονίκη. Πραγματοποιήθηκε συνάντηση εκπροσώπων τεσσάρων ομάδων της Θεσσαλονίκης, του Ηρακλή και τριών ισραηλιτικών σωματείων της πόλης, της Ένωσης Αποφοίτων της Παγκόσμιας Ισραηλιτικής Ένωσης Αλλιάνς, της Ένωσης Αποφοίτων της Γαλλογερμανικής Σχολής και της Αθλητικής Προόδου-Προγκρέ Σπορτίφ. Οι ομάδες συμφώνησαν για τους όρους διεξαγωγής των αγώνων και ορίστηκαν οι αγώνες για τον Ιανουάριο και Φεβρουάριο του 1914. Οι αγώνες γινόντουσαν Σάββατο ή Κυριακή στο γήπεδο της Αλλιάνς πίσω από το νοσοκομείο Χιρς, το σημερινό Ιπποκράτειο. Τα αποτελέσματα των αγώνων ήταν, Ηρακλής-Ισραηλιτική Ένωση 3-1, Ηρακλής-Προγκρέ Σπορτίφ 5-1, Ισραηλιτική Ένωση-Προγκρέ Σπορτίφ 1-1. Ο Ηρακλής κερδίζοντας και τη Γαλλογερμανική Ένωση κατέκτησε το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης, το οποίο και του απονεμήθηκε στις 8 Φεβρουαρίου 1914.
Το φθινόπωρο του 1914, μετά από σχετικό αίτημα της ποδοσφαιρικής ομάδας του Ελληνικού Γυμνασίου, ο Ηρακλής δημιούργησε εφηβική ομάδα ποδοσφαίρου. Οι απόφοιτοι του Γυμνασίου θα είχαν το δικαίωμα να ενταχθούν στην ομάδα, η οποία αποτελούσε το φυτώριο του Ηρακλή. Ο Ηρακλής ίσως να είναι ο πρώτος ελληνικός σύλλογος που απέκτησε εφηβική ομάδα ποδοσφαίρου.
Το δεύτερο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης το κατέκτησε εκ νέου ο Ηρακλής, ενώ το κύπελλο του πρωταθλητή θα παρέμενε στην ομάδα που θα κατακτούσε το πρωτάθλημα τρεις φορές.
Στις 18.01.1915 ξεκίνησαν οι συζητήσεις για την διοργάνωση του τρίτου ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος Θεσσαλονίκης. Την ίδια εποχή αναδείχτηκαν άλλες δύο ισραηλιτικές ομάδες, οι Φοίνιξ και Βικτώρια, καθώς και η δεύτερη ελληνική, ο Άρης. Το τρίτο πρωτάθλημα δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ καθώς η έναρξη του πολέμου σταμάτησε τη λειτουργία των σωματείων.
 Και ενώ όλα έδειχναν, ότι μέχρι τη λήξη του πολέμου θα σταματούσε κάθε αθλητική δραστηριότητα, εμφανίστηκε το παράδοξο να συνεχίζεται στη Θεσσαλονίκη, τουλάχιστον η ποδοσφαιρική δραστηριότητα, λόγω της παρουσίας ξένων στρατευμάτων στην περιοχή. Στην περιοχή υπήρχαν μεγάλες στρατιωτικές μονάδες Άγγλων και Γάλλων, οι οποίες ευνοούσαν την ενασχόληση των στρατευμένων με το ποδόσφαιρο τις ώρες ανάπαυλας. Μια πληθώρα στρατιωτικών ομάδων δημιούργησε ένα ποδοσφαιρικό κλαμπ με βάση τον Ηρακλή. Στο γήπεδο της ομάδας έκαναν την προπόνησή τους οι ξένες ομάδες και πραγματοποιούσαν και αγώνες μεταξύ τους. Οι ελληνικές στρατιωτικές μονάδες δεν ευνοούσαν τη δημιουργία παρόμοιων ομάδων. Μόνο μια φορά ο Ηρακλής πληροφορήθηκε για την ύπαρξη ποδοσφαιρικής ομάδας στο 1ο Τάγμα Πεζικού και ενδιαφέρθηκε να οργανώσει ποδοσφαιρική συνάντηση στις 27 Μαΐου 1918, δεν έγινε ποτέ όμως γνωστό αν αυτό πραγματοποιήθηκε. Οι αγώνες στην αρχή ήταν σποραδικοί, στην πορεία όμως έγιναν περισσότεροι, μέχρι που στο τέλος γίνονταν κάθε Κυριακή στο γήπεδο του Ηρακλή με την παρουσία μάλιστα πλήθος κόσμου.
Με την έναρξη του πολέμου και την πυρκαγιά που κατέστρεψε τις εγκαταστάσεις του Ηρακλή το 1917, η αθλητική δραστηριότητα περιορίστηκε σημαντικά. Το 1918 ήταν μια χρονιά ανασύνταξης για την ομάδα, εκτός από τις ενέργειες για το γήπεδο του Ηρακλή, ο σύλλογος ασχολήθηκε με τη σύνταξη μητρώου μελών και τον πρώτο κανονισμό λειτουργίας της ποδοσφαιρικής ομάδας. Ο Ηρακλής διέθετε πλέον τρεις ποδοσφαιρικές ομάδες με αρχηγούς τους Π.Σαριδάκη στην ομάδα αντρών, Ι.Πολίτη στη δεύτερη και Μ.Οικονόμου την εφηβική. Η συγκέντρωση τόσων πολλών ποδοσφαιριστών προκάλεσε αντιζηλίες για το ποιος θα αγωνιστεί και σε ποια θέση, με αποτέλεσμα να προκαλούνται συχνά αναταραχές. Την λύση έδωσε ο Άγγλος στρατιώτης και ποδοσφαιριστής Πέρρη Κορκ, στο διάστημα της παρουσίας του οποίου οι αντιπαλότητες στα τμήματα του Ηρακλή σταμάτησαν.
Από το 1915, όταν και εμφανίστηκε η δεύτερη ελληνική ομάδα της Θεσσαλονίκης ο Άρης, δημιουργήθηκαν αρκετές παρεξηγήσεις ανάμεσα στα δύο σωματεία. Σε πρόταση του Ηρακλή για αγώνα στις 5 Απριλίου 1915 ανάμεσα στις δύο ομάδες, ο Άρης απάντησε μερικές μέρες μετά ότι «στον προηγούμενο αγώνα ανάμεσα στις δύο ομάδες ο διαιτητής επιβλήθηκε αφ’ εαυτού του και ο Άρης δεν το θεωρεί έγκυρο». Ο Ηρακλής ανταπάντησε ότι «θεωρούμε τον αγώνα έγκυρο και αποσύρουμε την πρόταση για νέο αγώνα». Οι σχέσεις των δύο ομάδων ήταν τόσο κακές, που 10 μήνες αργότερα συστήθηκε επιτροπή για να λυθεί η από καιρό παρεξήγηση και να διοργανωθεί ποδοσφαιρική συνάντηση. Μάλιστα από το Νοέμβριο του 1916 ο Ηρακλής είχε επιτρέψει στους ποδοσφαιριστές του Άρη να γυμνάζονται στο γήπεδό του. Τη διαμάχη ανάμεσα στις δύο ομάδες θα διατηρήσει για αρκετά χρόνια ακόμα και οι μεταγραφές των παικτών Βλαχόπουλου και Νακόπουλου από τον Ηρακλή στον Άρη, που πραγματοποιήθηκαν χωρίς την τήρηση των κανονισμών του ΣΕΓΑΣ.
Στην Θεσσαλονίκη σταδιακά εμφανίζονται και άλλες ποδοσφαιρικές ομάδες, άλλες υπό τη σκέπη της ΧΑΝΘ, και άλλες με τις δικές τους δυνάμεις όπως ο Μέγας Αλέξανδρος, η Βυζαντινή Αθλητική Ένωση και το Γαλλικό Λύκειο. Οι ομάδες αυτές μαζί με τις ισραηλιτικές ομάδες που προϋπήρχαν στην Θεσσαλονίκη, διοργάνωναν συνεχώς αγώνες, κυρίως στο γήπεδο του Ηρακλή. Η ύπαρξη πολλών ομάδων δημιούργησε την αναγκαιότητα μιας Ένωσης, η οποία θα επιλαμβανόταν όλων των θεμάτων. Την πρωτοβουλία για την οργάνωση των ποδοσφαιρικών ομάδων ανέλαβε τελικά η ΧΑΝΘ. Το χειμώνα του 1923 η ΧΑΝΘ διοργάνωσε το πρώτο τοπικό πρωτάθλημα, αναβιώνοντας αυτό που είχε διοργανώσει ο Ηρακλής πριν 8 χρόνια. Στο πρωτάθλημα συμμετείχαν οι ομάδες της ΧΑΝΘ, του Ηρακλή, του Άρη, της Έφορντ Σπορτίφ, της Μαξ Νορδάου και του Μέγα Αλέξανδρου. Μετά από προστριβές με την ομάδα του Άρη, ο Ηρακλής αποχώρησε από τη διοργάνωση. Η διαφωνία ανάμεσα στις δύο ομάδες ήταν το αν έπρεπε ή όχι να αναβληθεί ο μεταξύ τους αγώνας λόγω κακοκαιρίας. Από την αρμόδια για να λύσει το πρόβλημα Ελλανόδικο Επιτροπή το θέμα πέρασε στον διαιτητή, αντικανονικά όπως ισχυρίστηκε η πλευρά του Ηρακλή, ο οποίος και αποφάσισε ο αγώνας να γίνει. Ο Ηρακλής αποχώρησε από το γήπεδο, ενώ το αίτημά του για επανάληψη του αγώνα απορρίφθηκε. Ο αγώνας κατακυρώθηκε υπέρ της ομάδας του Άρη και ο Ηρακλής αποχώρησε οριστικά από το πρωτάθλημα. Τελικά πρώτος πρωταθλητής της Θεσσαλονίκης αναδείχθηκε ο Άρης, αφού οι αγώνες συνεχίστηκαν κανονικά στο γήπεδο του Ηρακλή.
Μετά από τα προβλήματα που υπήρξαν στο πρωτάθλημα της ΧΑΝΘ, ο Ηρακλής κάλεσε τις ομάδες για να ιδρυθεί Ποδοσφαιρική Ένωση. Στις 20 Οκτωβρίου 1923 συγκεντρώθηκαν εκπρόσωποι των ομάδων ΧΑΝΘ, Ηρακλή ,Άρη, Λιβανών, Γαλλικού Λυκείου, Μεγάλου Αλεξάνδρου, Εφόρ Σπορτίφ, Ετουάλ Σπορτίφ, Βυζαντινής Αθλητικής Ένωσης, Ροδόπης Κομοτηνής, Ορφέα Ξάνθης, Προοδευτικού Συλλόγου Σουφλίου και Μεγάλου Αλεξάνδρου Φλωρίνης οι οποίοι και συμφώνησαν στην ίδρυση της Ποδοσφαιρικής Ένωσης Μακεδονίας Θράκης. Ο Ηρακλής που απείχε από το πρώτο πρωτάθλημα, όπως προαναφέρθηκε, βρέθηκε στην 2η θέση πίσω από τον Άρη. Το τρίτο πρωτάθλημα δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ, ενώ στο τέταρτο Άρης και Ηρακλής αναδείχθηκαν ισόβαθμοι και στον τελικό αγώνα μπαράζ ο Ηρακλής ηττήθηκε με 4-1.
Από τα τέλη του 1924 άρχισαν να έρχονται ομάδες γειτονικών βαλκανικών χωρών, καλεσμένες των ομάδων της Θεσσαλονίκης για φιλικούς αγώνες. Ο Ηρακλής αντιμετώπισε την Σπορ Κλαμπ των Σκοπίων την οποία και κέρδισε με 2-1. Την επόμενη χρονιά συνέτριψε την Τουρκουάζ Ρουμανίας με 10-0 ενώ ηττήθηκε από την ομάδα ενός αγγλικού πλοίου με 3-2. Την ίδια χρονιά στην Ελλάδα βρέθηκε η ομάδα του Ζάγκρεμπ Ζελέσνιτσαρβ, που επισκέφθηκε Αθήνα και Θεσσαλονίκη. Ο Ηρακλής ήταν η μοναδική ελληνική ομάδα που την κέρδισε με σκορ 3-2. Στη συνέχεια ο Ηρακλής ταξίδεψε μέχρι το Μοναστήρι, για να αντιμετωπίσει την Σπορ Κλαμπ Βιτόλια, την οποία και κέρδισε με 3-0. Σταδιακά ξεκίνησαν και επισκέψεις αθηναϊκών ομάδων στην Θεσσαλονίκη. Στην αναμέτρηση που πραγματοποιήθηκε το 1926 ανάμεσα στον Ηρακλή και τον ΠΑΟ, οι φιλοξενούμενοι αποχώρησαν στο 28ο λεπτό, καθώς διαμαρτυρήθηκαν για πέναλντι που δόθηκε υπέρ τους. Μετά από κινήσεις εκπροσώπων και των δύο πλευρών, οι σχέσεις των δύο ομάδων αποκαταστάθηκαν.
Το Μάιο ο Ηρακλής πραγματοποίησε μια επεισοδιακή τουρνέ στη Γιουγκοσλαβία. Πρώτος σταθμός τα Σκόπια, όπου ο Ηρακλής κέρδισε με 5-1 την Γκρατζιάνσκι και έχασε από τη Σπορ Κλαμπ με 3-0. Στον αγώνα με την Σπορ Κλαμπ, έγιναν πολλά επεισόδια καθώς ο διαιτητής υποστήριζε με τις αποφάσεις του απροκάλυπτα την ομάδα των Σκοπίων. Στη συνέχεια, μετά από πολλά προβλήματα που αντιμετώπισε με τους εκπροσώπους της Σκοπιανής ομάδας, συνέχισε το ταξίδι του για να αντιμετωπίσει την ομάδα της Βοϊβοντίνας. Ηττήθηκε με σκορ 3-0 και με 11-2 από τη Σπορ Κλαμπ στο Βελιγράδι, σε έναν αγώνα που έγινε υπό καταρρακτώδη βροχή. Την ίδια χρονιά στην Θεσσαλονίκη ο Ηρακλής έπαιξε κόντρα στη Σουμάδια Βελιγραδίου, την οποία και κέρδισε με 5-1, και στην αυστριακή Κάπφεμπεργκ που κέρδισε με 6-1.
Στα τέλη του 1926, ο Ηρακλής προσέλαβε για προπονητή τον Ούγγρο Ι.Σφεγκ. Ήταν ο πρώτος ξένος προπονητής που ήρθε στην Ελλάδα, ενώ ο μισθός του έφτανε τότε τις 5.000 δρχ. το μήνα. Ο Ούγγρος έκανε συμφωνία για 5 μήνες με τον Ηρακλή, οργάνωσε το ποδοσφαιρικό τμήμα του συλλόγου, ενώ κατάφερε την περίοδο 1926-1927 να κατακτήσει το πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης. Ο Ηρακλής κέρδισε επίσης τον πρωταθλητή Δυτικής Μακεδονίας, Ερμή Σόροβιτς με 6-0, καθώς και την πρωταθλήτρια Θράκης, Ροδόπη και αναδείχθηκε πρωταθλητής Μακεδονίας-Θράκης. Στις 8 Αυγούστου 1927 ο τίτλος του πρωταθλητή απονεμήθηκε στον σύλλογο ενώ το παράδειγμα του Ηρακλή με την πρόσληψη ξένου προπονητή, θα μιμηθούν τους επόμενους μήνες και μεγάλες ομάδες της πρωτεύουσας.
 Στις 14 Νοέμβρη 1926, ιδρύθηκε στην Αθήνα η Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία ΕΠΟ, από τις Ποδοσφαιρικές Ενώσεις Αθηνών, Πειραιώς και Μακεδονίας-Θράκης. Το πρώτο ελληνικό πρωτάθλημα διοργανώθηκε την περίοδο 1927-1928. Η διαφορά που υπήρχε από την πρώτη στιγμή, κυρίως ανάμεσα στα σωματεία της πρωτεύουσας, ήταν κυρίως για οικονομικά ζητήματα. Η απόφαση της ΕΠΟ, τα έσοδα των αγώνων να μοιράζονται στις ομάδες, βρήκε αντίθετα τα μεγάλα σωματεία που θα έχαναν χρήματα καθώς είχαν περισσότερους φιλάθλους. Έτσι με πρωτοβουλία του ΟΣΦΠ, οι τρεις ομάδες της πρωτεύουσας αποχώρησαν από το πρωτάθλημα και ίδρυσαν τον ΠΟΚ, τον Ποδοσφαιρικό Όμιλο Κέντρου. Τον Οκτώβριο ξεκίνησαν τα τοπικά πρωταθλήματα στις τρεις μεγάλες πόλεις, δίχως τη συμμετοχή των ομάδων της πρωτεύουσας. Η ΕΠΟ αποφάσισε, για τα πρώτα χρόνια οι τρεις πρώτες ομάδες από τα τοπικά πρωταθλήματα να αγωνίζονται μεταξύ τους για τον τίτλου του πρωταθλητή Ελλάδος. Στις 16.10.1927 οι ομάδες του ΠΟΚ προειδοποίησαν την ΕΠΟ όταν αν δεν δεχόταν τα αιτήματά τους θα αποχωρούσαν και από την ομοσπονδία, ενώ ζήτησαν από τον Ηρακλή να συμμετάσχει στον Όμιλο Κέντρου. Μετά από συνεδρίαση, εκπρόσωποι του Ηρακλή ενημέρωσαν τον πρόεδρο του ΠΟΚ πως αρνούνται να αποχωρήσουν από το πρωτάθλημα της ΕΠΟ και αντιπρότειναν λύσεις για την επίλυση του προβλήματος.  Τελικά στις 31/10 η ΕΠΟ, διέγραψε τις τρεις απείθαρχες ομάδες, τα τοπικά πρωταθλήματα συνεχίστηκαν με μεγάλη εισπρακτική αποτυχία στην Αθήνα και τον Πειραιά. Ο Ηρακλής κατέκτησε την 3η θέση πίσω από τον Άρη και τον ΠΑΟΚ. Τον Ιούλιο του 1928 η ΕΠΟ συμβιβάστηκε σε όλα τα ζητήματα με τον ΠΟΚ που δέχθηκαν να επιστρέψουν στο πρωτάθλημα. Ο Ηρακλής ήρθε πάλι 3ος στο πρωτάθλημα Θεσσαλονίκης ενώ την περίοδο 1929-1930 ήρθε 2ος. |
| Τελευταία Ενημέρωση στις Κυριακή, 10 Οκτώβριος 2010 02:54 |
Ιστορία Τμημάτων
Τελευταία Νέα
Πρόγραμμα Αγώνων
Καταστατικό
Γίνε μέλος στον ΓΣ Ηρακλή
 |
Βρες μας στο Facebook |
 |
Ακολούθησε μας στο Twitter |
 |
Διάβασε τα Rss μας |
 |
Τα βίντεο μας στο YouTube |
 |
Βρες μας στο LinkedIn |
 |
H σελίδα μας στο Google+ |
Στατιστικά ιστότοπου
| Επισκέψεις σήμερα: | 106 |
| Επισκέψεις χτες: | 150 |
| Επισκέψεις Μήνα: | 2709 |
| Επισκέψεις προηγ. Μήνα: | 7192 |
| Επισκέψεις Ετους: | 18696 |
| Επισκέψεις προηγ. Ετους: | 84761 |
| Επισκέψεις Σύνολο: | 170967 |