Hoera, ik ben een vieze Nederlander!

maandag 24 september 2012 18:35

Simon Rozendaal staat op plaats 17 in de voorlopige ranglijst van 'vieze mensen'

U zult het niet gemerkt hebben. En terecht. Ik heb enkele weken getwijfeld of ik er überhaupt over moet schrijven. Het is me immers van een onbenulligheid die eigenlijk geen aandacht verdient. De bedenkers hebben dit alleen maar bedacht om bekend te worden. Door er over te schrijven, werk ik aan dit streven mee. Waar ik het over heb? De top-vijftig van vieze Nederlanders.

Daar sta ik op, als nummer zeventien.

Onsmakelijk
Voor u denkt dat ik allerlei onsmakelijke voorkeuren zou hebben, ik ben een tamelijk braaf en zelfs preuts man. Ik heb geen behoefte aan seks met dieren, ik graaf geen lijken op, ik vind dat excrementen stinken, ik hou van vrouwen maar sta mezelf niet toe om hen aantrekkelijk te vinden wanneer ze jonger zijn dan mijn dochter (ze is van 1986).

Ik geloof dus niet dat ik vies ben in de gekende betekenis van het woord.

Maar dat bedoelen de opstellers van deze topvijftig niet. Ik weet niet precies wat ze wel bedoelen, ze maken de indruk niet vooraan te hebben gestaan toen de Schepper intelligentie uitdeelde, maar ze zeggen dat ze vinden dat deze vijftig Nederlanders de ontwikkeling naar een ‘duurzame’ samenleving frustreren.

Duurzaamheid
Ik heb 3431 artikelen gelezen over duurzaamheid en weet nog steeds niet wat daarmee wordt bedoeld maar ik vertaal het naar vervuiling: ik zou de op zestien na meest vervuilende Nederlander zijn.

De gedachte daarachter deugt niet. Zodra landen en de mensen die daarin wonen, welvarend worden, gaan ze vanzelf om de natuur geven, heeft de Amerikaanse milieudeskundige Jack Hollander ooit geschreven. Zo is het maar net.

Betrokkenheid
Welvaart leidt tot betrokkenheid bij natuur en milieu: mensen die arm zijn, willen dat de schoorsteen rookt, mensen die rijk zijn, ergeren zich aan walmende rookpluimen.

Iedereen die zich aan armoede heeft ontworsteld, wordt vertederd door de eerste merel in maart, het eerste spinnenweb in september. Welvaart maakt van iedereen een groen mens. Dat hebben we in Nederland gezien en dat zal ook in China en Afrika gebeuren. In diepste wezen is iedereen biofiel, een nauwkeuriger woord dan groen.

Betekenis
Dus wat is de betekenis van deze verkiezing?

In de eerste plaats een verschil van mening over de verhouding tussen economie en ecologie en in de tweede plaats een verschil van mening over de koers naar een aangenamer (en dus ‘groener’ of zo u wilt ‘duurzamer’) samenleving.

Onder dit groene gras schuilt een addertje. Als u kijkt naar wie er in de jury van deze verkiezing zitten, blijkt dat het vooral een oordeel is van de milieubeweging over wie ze het meest onaangenaam vinden.

Compliment
In die zin beschouw ik het dan ook als een compliment dat ik nummer zeventien ben op deze lijst. Het betekent dat mijn kritiek aankomt. De jury meent verder dat mijn kritiek onzin is maar dat ik die wel ‘leesbaar’ opschrijf. Amusant. Hoe kan aantoonbare onzin ooit leesbaar zijn? Stel dat ik zou vinden dat een en een drie is, zou u, hoe fraai ik dat ook verwoord, zo’n mededeling leesbaar vinden?

Volgens de jury is het bijvoorbeeld aantoonbare onzin dat het goed gaat het met het milieu, wat ik inderdaad al sinds halverwege de jaren tachtig beweer. Welnu, het Planbureau voor de Leefomgeving (een club die tegen de milieubeweging aanleunt) constateert in zijn laatste rapport dat het opmerkelijk goed gaat met de ouderwetse vormen van milieuvervuiling – datgene waar onze voorouders korter door leefden.

Denkwereld
De topvijftig van vieze Nederlanders biedt een inkijkje in de denkwereld van de milieubeweging. Ze hebben ongelooflijk veel macht in Nederland (een van hun leden, pardon, voormalige leden, deelt nu zelfs de lakens uit in Den Haag), er gebeurt wat zij willen, we gooien jaarlijks miljarden euro's over de balk omdat de milieubeweging vindt dat dit verstandig is, maar nog is het niet genoeg.

Zij willen de mensen die een andere visie hebben aan de schandpaal nagelen. Het is de strijd van de ‘goedmensen’ die zichzelf moreel superieur achten, tegenover de veronderstelde ‘slechtmensen’.

Met andere woorden, ik ben vereerd dat ik uitgeroepen ben tot een invloedrijke ‘vieze Nederlander’. Ik sta nu op nummer zeventien en er is nog de mogelijkheid dat ik kan stijgen.

Dus wilt u de milieubeweging en andere halfgare groene gekken een hak zetten: u kunt nog enkele weken stemmen op de vieste Nederlander.

Simon Rozendaal