حسن لاهوتي مترجم و مولوي پژوه بعد از تحمل يک دوره بيماري سرطان 17 اسفند در سن 68 سالگي دار فاني را وداع گفت.

به گزارش خبرآنلاين، مرحوم لاهوتي از جمله شاگردان و همراهان موثر استاد جلال الدين آشتياني بود که بعد از فوت او در سال 84 جلاي وطن کرد و براي اقامت و تحقيق به آمريکا رفت.

لاهوتي تابستان امسال به ايران آمد و چند سخنراني درباره مولوي و مثنوي در بنياد شمس و چند مرکز ديگر ايراد کرد.آخرين اثر منتشر شده او کتاب «ارغنون مولوي» بود.

حسن لاهوتي در سال1323در شهر سبزوار به دنيا آمد. پس از گذراندن تحصيلات ابتدايي و متوسطه، از دانشکده ادبيات دانشگاه مشهد در رشته زبان انگليسي ليسانس، و از دانشگاه ايالتي ميشيگان «MSU» دانشنامه فوق ليسانس گرفت و بعد از انقلاب به مشهد بازگشت. استاد لاهوتي، از سال 1363 به عنوان مترجم در بنياد پژوهش‌هاي اسلامي آستان قدس رضوي مشغول شد.

ممارست او در ادب فارسي، احاطه بر زبان انگليسي و هم جواري‌اش با استاد سيدجلال الدين آشتياني از وي محقق و مترجمي کم نظير به وجود آورد. لاهوتي کتاب هاي گران سنگي چون: شکوه شمس، پروفسور آنه ماري شيمل و شرح مثنوي معنوي اثر نيکلسون را با راهنمايي و در کنار استاد سيد جلال الدين آشتياني ترجمه کرد.

مدتي مدرس دانشگاه پيام نور بود و بعد ازآن عضو هيئت علمي گروه انگليسي دانشگاه آزاد مشهد شد.

از جمله آثار استاد حسن لاهوتي مي توان به «خدمات مسلمانان به جغرافيا»، «جنبش اسلامي و گرايش هاي قومي در مستعمره هند»، «شکوه شمس»، «سيري در افکار و آثار مولانا»، «مسلمانان هند بريتانيا»، «شرح مثنوي معنوي مشهور به شرح نيکلسون بر مثنوي» (شش جلد) که در چهاردهمين دوره کتاب سال جمهوري اسلامي ايران به عنوان کتاب سال برگزيده شد، «جغرافيا در قرن بيست و يکم»، «جانِ جان» منتخبي از ديوان شمس، «مثنوي» تصحيح نيکلسون و مقابله مجدد با نسخه معروف قونيه (چاپ دوم آن توسط ميراث مکتوب در دست انجام است)، «محمد رسول خدا» اثر آنه ماري شيمل، «مولانا، ديروز تا امروز، شرق تا غرب.» اشاره کرد.مقالات استاد لاهوتي در مجلاتي چون کلک، بخارا، گلچرخ، تابران، حکمت و معرفت و مترجم به چاپ رسيده است.

استاد افضلي در باره زنده ياد لاهوتي مي نويسد:لاهوتي،از آبان سال 1363 با عنوان مترجم به خدمت بنياد تازه تاسيس پژوهش‌هاي اسلامي آستان قدس رضوي در آمد. ممارست او در ادب فارسي، احاطه بر زبان انگليسي و هم جواري‌اش با استاد سيدجلال الدين آشتياني از حسن لاهوتي محقق و مترجمي کم نظير به وجود آورد. لاهوتي کتاب هاي گران سنگي چون «شکوه شمس» پروفسور شيمل و شرح مثنوي اثر نيکلسون را در کنار پير و مراد و همخانه خود، استاد آشتياني ترجمه کرد.

مدتي مدرس دانشگاه پيام نور بود و بعد ازآن عضو هيئت علمي گروه انگليسي دانشگاه آزاد مشهد شد. او در اين دانشگاه، گاهي متن و گاهي دستور زبان انگليسي درس مي داد، اما بيش از همه به تدريس و ترجمه مشغول بود که در واقع فن خاص او به شمار مي رفت. شنيدم تا وقتي او در آن دانشگاه بود، تدريس دروس ترجمه همه سال ها را با قدرت بر عهده داشت. اما همين دو سه سال پيش بود که اين استاد پر توان دانشگاه را به بهانه رسيدن به شصت سالگي از افاضه علم به دانشجويان باز داشتند و منت هم بر او داشتند که دو سال در اتخاذ اين تصميم تاخير کرده اند. لاهوتي با گروه زبان دانشگاه خيام نيز همکاري داشت اما از آنان نيز گريخت و به خلوت پر نغمه و ترانه ساز دلنشين خويش و به آغوش پر صفاي کتاب هاي کتابخانه خود پناه برد.

يکي از ويژگي هاي آثار مترجم بزرگ ما آن است که همه آثار او با تحقيقات و تعليقات وي همراه است. او بسي سعادتمند است که دانشمنداني چون آنه ماري شيمل و دکتر لوئيس را به هموطنان خود معرفي کرده است. پيش از انتشار ترجمه هاي لاهوتي از آثار آنان، اين بزرگان ايران شناس را که در غرب معرف و مبلغ فرهنگ ايران زمين اند، ايرانيان نمي شناختند و با آثارشان آشنا نبودند، مگر معدودي از خواص.

او سال هاي سال، متجاوز از سي سال، دوست،شاگرد،مريد،همخانه،همراز و رفيق و همراه استاد سيد جلال الدين آشتياني بوده است. شادروان سيد جلال الدين آشتياني تا پايان عمر تاهل اختيار نکرد و لاهوتي همواره يار و ياور و مراقب استاد بود. سرنوشت اين دو نفر چنان به هم گره خورد که هريک را نام ببري ديگري نيز تداعي مي شود.