Blog Mileny Rosner

Archive for Styczeń, 2012

Działania państwa mające na celu kontrolę sytuacji gospodarczej i rozwój kraju nazywamy polityka gospodarczą. Polityka gospodarcza charakteryzuje się dwoma głównymi nurtami – dążeniem do jak najwyższego poziomu rozwoju gospodarczego i utrzymanie tego poziomu przez jak najdłuższy czas, oraz w działalności krótko i średnioterminowej, gdzie głównym celem jest wyrównanie tempa rozwoju gospodarczego, który może być zakłócony wahaniami popytu i podaży, niestabilnością, dużymi skokami walut. Długookresowa polityka gospodarcza powinna sprzyjać rozwojowi kraju poprzez wzrost postępu technicznego, wspieranie koniecznych zmian strukturalnych, usprawnianie mechanizmów rynkowych. Tu powinna być dobrze prowadzona polityka regionalna, ochrony konkurencji, prawidłowe przekształcenia własnościowe, wspieranie badań naukowych. Znakomite cele, tylko czy aby politycy o nich pamiętają? Nakłady finansowe na badania naukowe są coraz mniejsze. Mamy wielu zdolnych naukowców, którzy ze względu na brak odpowiednich finansów nie mogą konsekwentnie prowadzić swoich badań. Przekształcenia własności – prawie zawsze towarzyszą im jakieś nieprawidłowości. Brak konkretnej pomocy i ochrony dla najmniejszych firm, które zapewniają byt danej rodziny – statystyki są nieubłagane – coraz więcej małych firm upada, pozostawiając ich właścicieli w dużych kłopotach. Można podać wiele innych przykładów. Wygodnie jest obecnie zasłaniać się globalnym kryzysem, przepisami unijnymi. Kryzys kiedyś się skończy, złe prawo pozostanie – co wtedy powie rząd?