Hayatımın her döneminde , her girdiğim ortamda gereksiz bir ilgiye sebep olduğundan , söylenişi zor ve akılda zor kaldığından ve anlaşılır olmadığından dolayı ismimle pek de barışık olamadım.. İsmimi ve anlamını hep çok sevdim ama şu sürekli olarak ; önce harfleri kodlama durumu ve sonrasında anlamını açıklama olayı ile geçirilen ilk 5 dakika bana heeeep ölüm gibi gelmiştir..”Pardon anlayamadım adınız Ebru mu? ” Hayır efendim Edirne-Bursa -Rize -Ankara-Rize….Taa çocukluğumdan beri hep aynı konu ;ismim..

İlkokul birinci sınıfa yeni başlamıştık , öğretmen boyu denk olanları yanyana otutturuyordu..Beni esmer güzeli bir kızla ; Zeyneple eşleştirdi..

Zeynep : Senin adın ne?

Ben önce içimden : Öffff aptal kız anlamıcak şimdi diyerek biraz gıcık biraz da sessizce ,cılız bir sesle  ”ebrar” ..

Zeynep : Memnun oldum Ebrar , ben de Zeynep ” de-di ve gülümsedi?!

(İki kara kızı bu fotoğraf mı anlatıyor demeyin.. İkimizde sarı saçlı olmak istedik küçükken Neyseki şu an ikimizin de öyle bir ilgisi yok.. Allahhhh verme yarabbiiiii – Not: Sarışınlara lafım yok, sonradan sarışın olamayacak kadar esmer olanlara lafım )

Hayatımda ilk defa ( yani o zaman için koskoca 7 yıldır yaşıyordum ve uzun bir hayattı bana göre ..) biri adımı tek seferde anlamış ve anlamını sormamış ve dahası “sana Ebru diyim mi? daha kolay “diye gereksiz önerilerde bulunmamıştı…

İşte Zeynep o an bütün kalbimi çalmış 5 yıl boyunca en iyi arkadaşım olma hakkını kazanmıştı O benim en iyi arkadaşımdı..Çok geçmeden annelerimiz tanıştı.. Bizim evde nasıl sürekli Zeynep adı geçiyorsa onların evinde de bir Ebrar fırtınası esiyormuş Ailece görüşülmeye başlandı,

sonra ilkokul 5 bitti..Ben Zeynep’ten ayrılıcam diye kanlı yaşlar döküyorum..İlkokul öğretmenimiz hatıra defterime yazdığı yazının en sonunda “Zeynep’e olan sevgin ve düşkünlüğünle hatırlayacağım seni..” demişti..Okullar bitti, Zeynepler taşındı..Bir kaç defa daha görüşüldü ama sonra tamamen kopuldu..Aradan yıllar geçti,üniversite sınavına gireceğim okul Erenköy Kız Lisesi idi, erkenden okulun bahçesine gittiğimizde bir de ne görelim , Zeynep annesi ve babasıyla sınav saatini bekliyordu Sema Teyze gözleri dolarak anlatmıştı ,biz ne çabuk büyümüştük böyle , daha oraya gelirken arabada zamanın ne çabuk geçtiğinden , Zeynep’in ilkokulundan o ana kadar olan okul hayatından ve ilkokulda bir Ebrar vardı’lardan bahsedilmişti.. Ve bahçede güzel bir buluşma gerçekleşti

Sınav iyi geçti , yine ayrıldık..Ben Ege Üniversitesini kazandım , Çeşme ‘de okudum , Zeynepse dokuz Eylül’ü kazanmış aynı yıllar İzmirdeymişiz , hatta Çeşmede yazlıkları varmış..Bunu da yıllar sonra facebook sayesinde öğrendik Yıllar geçti sonunda canım arkadaşıma kavuştum.. Şu an İstanbulda yaşıyor ,

hala annemin iki renkli kurabiyesini seviyor Artık konular , işler -aşklar -olaylar bambaşka konular .. Şimdi kendisi bir insan kaynakları ,danışmanlık şirketinde çalışıyor.

Sevgili kocacığımın iş seyahati önce içimi birazcık bursa da ,kız kıza yapılan planlarla özüme döndüm hemen Şuan saat 02:08 ve Zeynep içeride hazırladığım yatakta mışıl mışıl uyuyor

Hep söylüyorum aile çok önemli..Aile bağları kuvvetli olan ,kendi  ailesine saygı duyan ve seven insanın ,insanlara ve ilişkilere bakış açısı bambaşkadır.. İçinde asla psikopatlık olmaz ,onunla yıllar sonrada buluşsanız mentalitesi hep aynıdır..İçindeki “insanlık” hep yüzüne yansımıştır.. İşte benim Zeynomda tertemiz kalbini yıllar yıllar boyu korumuş , her görüşmemizde sanki onca yıl hiç kopmamışız gibi sevgisini saygısını getirip evimin ortasına koymuştur

Artık uyumam gerekiyor.. Çok geç oldu.. Sizlere çok mutlu , az nemli, az kalabalık ve az gürültülü bir gün diliyorum.. Huzurlu ve başarılı bir iş günü olsun.. Neden aramıyor acaba diye merak ettikleriniz aramamaya devam etsin , sizi aramaya değer bulmadığına göre ,kendi değerinizi kendi içinizde parlatmaya ve gökyüzünün başka noktalarına bakmaya başlayabilirsiniz Unutmayın olaylar ve yaşananlar sizin gördüklerinizden en az iki kat fazladır… Geniş düşünün tek taraflı değil çok yönlü bakın derim ; )

Neşeli günleeeeeer