دکتر امیر خان سپهوند در سال 1313 در ده پیر ( چغلوندی ) خرم آباد متولد شد در 3 سالگی پدرش از دنیا رفت و از اوان كودكی با سختی های فراوان روبرو شد. دوران ابتدایی را در مدرسه بدر ماسور به پایان رساند و تا دوره سیكل را در خرم آباد با نمرات عالی و ممتاز گذراند اما به دلیل شرایط زندگی مادر و خواهران كوچك با وجود سن كم مجبور به ترك تحصیل و انتخاب شغل معلمی در یكی از ایستگاههای راه آهن استان لرستان به نام " مازو " شد. عشق به تحصیل و طلب علم او را از ادامه تحصیل باز نداشت بطوری كه مداوم با شركت در امتحانات متفرقه، از وقفه در تحصیل خود جلوگیری كرد و با نمرات عالی در كنار شغل معلمی، مقاطع تحصیل خود را تا دیپلم ادامه داد. پس از گرفتن مدرك دیپلم ادبی، به خدمت سربازی عازم شد و بعد از فراغت از دوره نظام وظیفه، مسوول اداره آمار آموزش و پرورش استان لرستان شد. دو سال بعد با وجود موقعیت خوب شغلی و ازدواج و اسكان در شهر خرم آباد باز هم بی قراری برای كسب علم، باعث شد تا برای شركت در امتحان سراسری ورودی رشته حقوق دانشگاه به تهران بیاید و با رتبه عالی در رشته حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شود. دوره لیسانس حقوق را با علاقه و استعداد سرشار در دانشگاه تهران به اتمام رساند. علاقه و عشق او به رشته حقوق، عشق او به حق و عدالت بود و شیوه زندگیش در عرصه حقوقی جامعه گویای مشی اعتقادی او بود.  دوره كارآموزی و تحصیل در تهران را در محضر اساتید آن زمان سپری نمود.  اولین پست قضایی خود را در دادگستری گلپایگان به عنوان دادیار دریافت كرد، سپس در شهركرد به سمت دادرسی دادگستری منصوب شد. كمتر از یك سال بعد بازپرس شهر كرد شد. همزمان با خدمت در دادگستری در امتحان فوق لیسانس رشته حقوق دانشگاه تهران پذیرفته شد و مشغول تحصیل گردید. برای ادامه تحصیل بطور مداوم در رفت و آمد بین تهران و شهركرد بود كه در یكی از این سفرها به دلیل تصادف دچار شكستگی شدید از ناحیه پا گردید و در بیمارستان بستری شد، اما عشق به كار و مسئولیت پذیری او را در حالی كه هنوز پایش در گچ بود، به ماموریت كاری برای تحقیق نزاعی ایلهای محلی استان كشاند و در یكی از این ماموریت ها دچار شكستگی مجدد پا شد و آثار این سانحه و درد پا را تا آخرین روز عمر او را رها نكرد . در همان سال بر روی تخت بیمارستان حكم ریاست دادگاه همایون شهر را دریافت كرد.  دو سال بعد بازپرس دادگستری شهر قزوین شد و در همین زمان دومین مدرك فوق لیسانس خود را در رشته جرم شناسی از دانشگاه شهید بهشتی دریافت كرد سپس با سمت بازپرسی به شهر ری منتقل شد و در كمتر از شش ماه بعد بازپرس شعبه یك دادگستری تهران شد. بعد از انقلاب موفق به كسب مدرك دكترای حقوق گردید و به سمت های، رئیس دادگاه صلح، دادگاه جنایی، شعبه یك كیفری، مستشار دیوان عالی كشور و نهایتا رئیس شعبه تشخیص دیوان عالی كشور شد .وی از سال 1364 به طور رسمی مشغول تدریس در دانشگاههای ایران از جمله دانشگاه شهید بهشتی، دانشگاه شیراز، مشهد، قم، علوم قضایی، علوم تحقیقات و امام صادق شد كه حاصل آن راهنمایی و مشاوره صدها رساله دانشگاهی در جامعه حقوقی ایران می باشد. تجربه كاری توام با علم و تحصیل باعث شد تا بسیاری از نامداران حقوق او را پدر حقوق جزای ایران بدانند. دكتر سپهوند، عالم فرهیخته و حقوقدان بزرگ زمان است كه عمر گرانمایه را در راه احقاق حق خلق گذراند. در صبح 22 خرداد 1384 دچار ایست قلبی شد و دعوت حق و معبود عدالت گستر خویش را لبیك گفت .