Booking.com

Ορεινή Μεσσηνία, Σιδηρόκαστρο: Ενα χωριό παράδεισος της γλυπτικής

Σιδηρόκαστρο: Το χωριό των αγαλμάτων. Σε μία γωνιά στην ορεινή Μεσσηνία βρίσκεται ένα φαινομενικά κοινό χωριό μόλις 150 κατοίκων. Ο επισκέπτης όμως που θα έχει την τύχη να βρεθεί στο Σιδηρόκαστρο είναι σίγουρο ότι θα εντυπωσιαστεί από τις εκπλήξεις που κρύβει το χωριό και αφού φύγει θα ανυπομονεί να περιγράψει αυτά που είδε.

 
 
Το Σιδηρόκαστρο ή χωριό των Αγαλμάτων είναι χτισμένο στους πρόποδες δύο λόφων, αμφιθεατρικά του κάστρου και του Αη-Λιά σε υψόμετρο περίπου 650 μέτρων. Τα σπίτια του χωριού είναι χτισμένα στην πλειονότητα τους από πέτρα ενώ οι κεραμοσκεπές είναι ιδιαίτερης τεχνοτροπίας όπως αποφάνθηκε η Πολυτεχνική Σχολή της Μασσαλίας, φοιτητές της οποίας επισκέφθηκαν το Σιδηρόκαστρο. Απέναντι από το χωριό μπορεί κανείς να απολαύσει τη φύση σε όλο της το μεγαλείο και να αναπνεύσει καθαρό αέρα. Το δάσος που περιλαμβάνει πουρνάρια, σφενδάμια, κουμαριές κ.ά. με τα μονοπάτια του περιμένει όσους αγαπούν τη φύση και την πεζοπορία να το εξερευνήσουν.
 
 
Την προσωνυμία χωριό των αγαλμάτων την οφείλει στον γλύπτη Κώστα Γεωργακά ο οποίος μετά το θάνατό του δώρισε πλήθος από τα δημιουργήματά του στη γενέτειρα του. Τα περισσότερα από αυτά είναι τοποθετημένα εκατέρωθεν της σκάλας που οδηγεί στον Άγιο Νικόλαο.  
 
Έργα από μπρούντζο και μάρμαρο, του Σιδερoκαστρίτη καλλιτέχνη Κώστα Νικ. Γεωργακά (1904-1997), γλύπτη διεθνούς φήμης. Είναι αφιέρωμα του ιδίου, προς τη γενέθλια γη των προγόνων του. Πολλά από αυτά, έχουν βραβευθεί σε Πανελλήνιους και διεθνείς διαγωνισμούς. Έχουν τοποθετηθεί από τον ίδιο τον καλλιτέχνη το 1991, δεξιά και αριστερά της κλίμακος που οδηγεί στο ναό του Αγίου Νικολάου.
 
Η Φρύνη ενώπιον των δικαστών, από μπρούντζο, ύψους 2 μέτρων.
 
    Ο Έφηβος, από μάρμαρο, αφιέρωμα στο Γάλλο φίλο του Ανδρέα Ροντέν, όταν σπούδαζε στο Παρίσι.
    Ο Δισκοβόλος, από μπρούντζο, ύψους 2 μέτρων.
    Ο αναπαυόμενος καλλιτέχνης , από μπρούντζο (παριστάνει τον ίδιο τον καλλιτέχνη).
    Ο Κολοκοτρώνης και Καραϊσκάκης, από μπρούντζο
    Οι προσωπογραφίες (προτομές) των αειμνήστων Σιδηροκαστριτών, Διδασκάλου Γεωργίου Σταθόπουλου και του συγγραφέα-ιστορικού Παναγιώτη Κωνσταντινίδη (Τριφυλίου).
    Ο Ορφέας, σε μία σπάνια σύνθεση, σε πίνακα από σμιλευμένο μπρούντζο.
    Το μαρμάρινο μνημείο του Αγνώστου Στρατιώτη, σε μία σπάνια σύνθεση, που παριστάνει τον ‘πίπτοντα Έλληνα Στρατιώτη’ του Αλβανικού Πολέμου. Με την δωρεά αυτή, ο καλλιτέχνης θέλησε να τιμήσει τους πεσόντες σε όλους τους αγώνες του Έθνους συγχωριανούς του.
    Ο αγρότης, τοποθετημένο στην πλατεία του χωριού, σε μία ξεχωριστή θέση, με μπρούντζο, ύψους 2,20 μέτρων, με σπάνια τεχνοτροπία. Τίμησε έτσι ο καλλιτέχνης τους βασανισμένους προγόνους του αγρότες, που ανακάτωναν επί αιώνες με ιδρώτα και αίμα τα λιγοστά χώματα της γενέθλιας γης.Το καλλιτεχνικό πανόραμα συμπληρώνεται με το μαρμάρινο άγαλμα της Αρτέμιδος, στην είσοδο του χωριού.Τέλος, ο αείμνηστος καλλιτέχνης, θέλοντας να τιμήσει το μεγάλο αθλητή συμπατριώτη μας Σπήλιο Ζαχαρόπουλο, φιλοτέχνησε καλλίτεχνο προτομή του αθλητή “επί του στίβου αγωνιζομένου”, η οποία ετοποθετήθη στην είσοδο του χωριού, εφαπτομένη της πατρογονικής, γενεθλίου εστίας. Ο Σπήλιος, πρωταθλητής Ελλάδος και Ευρώπης, βαλκανιονίκης κατ’επανάληψη, έλαβε επαξίως μέρος σε δύο Ολυμπιάδες, στους δρόμους μεσαίων αποστάσεων, ετίμησε όσο ολίγοι την πατρίδα και το έθνος, υψώνοντας υπερήφανα την Ελληνική σημαία στους παγκόσμιους στίβους.
Δίκαια, λοιπόν, το Σιδηρόκαστρο πανελληνίως ονομάζεται το Χωριό των Αγαλμάτων. Είναι τώρα πια οι ‘ασάλευτοι βιγλάτορες του Ελληνικού Πολιτισμού ανά τους αιώνες’, όπως εύστοχα έγραψε ένας σύγχρονος Γάλλος επισκέπτης καθηγητής. Είναι ‘οι ανύσταχτοι συντοπίτες’ των λιγοστών πια κατοίκων του χωριού, όπως ανέφερε ο Σιδηροκαστρίτης Στρατηγός Παν. Γεωργακόπουλος σε μία διάλεξή του, σε φιλολογικό συμπόσιο.
 
Στο Σιδηρόκαστρο αξίζει επίσης να επισκεφθείτε το ναό του Αγίου Νικολάου, χτισμένο σε περίοπτη θέση ο οποίος είναι χτισμένος με πελεκητή πέτρα το 1912, το μικρό λαογραφικό μουσείο, τη δημοτική βιβλιοθήκη και το αναγνωστήριο. Αξιοθέατα ενός χωριού που κατά το παρελθόν έσφυζε από ζωή. Μνημείο ιστορικής κληρονομιάς αποτελεί ο Ασφένδαμος του Κολοκοτρώνη, στην ‘απάνω ρούγα’, δίπλα από μία παμπάλαιη βρυσούλα. Στον ίσκιο του, κατά την τοπική παράδοση, ‘ξεπέζεψε και ξαπόστασε και λημέριασε’ ο Κολοκοτρώνης με τα παλικάρια του το 1806 και έχει ανακηρυχθεί διατηρητέο μνημείο από το Υπουργείο Πολιτισμού.