Klişe bir hikayesi olan ama buna rağmen yeşilçam güzellemesi bir filimdi bu tadıda veriyor anlatım tarzı olarakda yeşilçam melodramlarından farksızdı çekiliş tarzı olarak 50 li ve 60 lı yıllarda çekilmiş renkli bir filimler gibiydi 1999 yılında böyle dostluk arkadaşlık filmi olması çok hoş ailelerin çocuklarıyla ilişkileride çok iyi anlatılmış filimde şükran güngör iyiydi zeki alasya da diğer iyi oynayan onun dışında nilüfer açıkalın da rolünde iyiydi diğer oyuncular hep bilindik rollerini oynamışlar filmin figüran rollerinde ece uslu,şebnem özinal vs. bir çok ünlüyü görmek sevindirici çoğu şimdi baş rollerde oynuyor kısaca eski yeşilçam tadını veren ve o tarzda çekilmiş kadrosunda bir çok değerli sanatçıyı bulunduran film depremde ölenlerede adandığı için ayrıca olumlu yaklaştım filme ayrıca filmin bozcaadada çekilmesi filme iyi renk katmış kısaca izlenebilecek iyi bir film.

Her izleyişimde, Queen'in ''Friends Will Be Friends'' şarkısını hatırlatan,
Bozcaada'nın ismini duyurmasında büyük pay sahibi olan, 17 Ağustos ve 12 Kasım depremlerinde yitirdiğimiz insanlarımıza adanan, sımsıcak bir film..
Galip'in de (Metin Akpına r) dediği gibi;
Tabiat bizi her dürttüğünde peşinden gidersek, nerede kaldı bizim insanlığımız?

böyle filmleri izledikçe dostluğa imreniyor insan.o banka soygunu aralarındaki samimi sohbetler.film oyuncusuyla konusuyla mükemmel bir film

Güle Güle bir film ismi ancak bu kadar sade ve anlamlı olabilirdi. Her izleyicinin hayatında bu film benim hayatımın filmi dediği bir film vardır, işte bu filmde benim hayatımda izlediğim en anlamlı filmdir. Bu film aynı zamanda babamında defalarca izlediği ve en beğendiği filmdir. 1999 yılında yani ilk çıktığı dönemde büyük bir yankı uyandıramaması hem izleyenler, hem oyuncular hemde Türk sineması adına çok üzücü bir durum olmuştur. Eğer " Babam ve Oğlum " gibi giden herkes tarafından giden ağlıyor gibi lanse edilseydi, bugünkü konumu aslında pek haketmeyen " Babam ve Oğlum " filmi zirve olmazdı.  Filmde Başta Zeki Alasya, Metin Akpınar ve Şükran Güngör olmak üzere, Eşref Kolçak ve Yıldız Kenter oyunculuklarının tavan yaptığı belki hayatlarında çektikleri anlamlı filmi çekmişlerdir.  Zeki Alasya bitmek tükenmek bilmeyen çocuksu heyecanını korumaması, Melek gibi bir kalbe sahip olması, kendine hakim olmaması en önemli özelliiği olarak göze çarpıyor. Metin Akpınar, Sade, gösterişsiz oyunculuğuyla filme damgasını vuruyor. Hastalığını belli ettiği ve hastalığını belli etmediği sahnelerdeki oyunculuk gerçekten harkuladedir. Şükran Güngör ise ben bu filmde tanıdığım için gerçekten kendi adıma çok utandım. Özellikle beş vakit namaz kılıp, dindar olan birinin canından çok sevdiği arkadaşı için kendisi yıllar önce aldatan karısı gidip borç para istemesi karşılığında parayı vermemesi üzerine karısının tokat atmak için son fırsatın demesi üzerine niye atayım derken ki surat ifadesi herşeyi tamamlıyordur. Daha sonra arkadaşının sevdiği kadına kavuşması için para bulamamaları üzerine banka soymayı teklif edecek kadar arkadaşını seven onun uğrunda canını bile verebilecek kadar bir dostluk duygusuna sahip ve sahip olan arkadaşların yaş sınırı tanımadan neler yapabileceğinin çok güzel bir örneklemesi olmuştur bu film. Bu filmde kahvede oturan ve devamlı kesme şekerlerini yiyen deli rolünü oynayan kişinin adını bir türlü öğrenemedim, eğer ki konu hakkında bilgisi olan bir arkadaş olursa lütfen bana mesaj atsın yada bilgilendirmede bulunsun, bu oyuncuda sonuçta filmin oyuncu listesinde yer bulmayı hak ediyor. 

Dostluğun anlatıldığı sıcak duyguların olduğu bir film. Zeki alasya çok iyidi hepsi öle zaten gerçi:)

Ustaoyunculardan gerçekten gözleri yaşartan duygusal bir film.Zeki Alsya'nın dikiz aynasına bez bağlayıp gelin arabası süsü verdiği sahne  4 4 lüktü.