Eduardus VII (rex Britanniarum)

E Vicipaedia
Salire ad: navigationem, quaerere
Eduardus VII Britanniae et Hiberniae rex

Albertus Eduardus de Gota (9 Novembris 1841 - 6 Maii 1910) Eduardus VII Britanniae et Hiberniae rex erat.

Pueritia[recensere | fontem recensere]

Natus est 1841 filius natu maximus Victoriae Britanniae et Hiberniae reginae et eius mariti Alberti de Gota. Successor throni iam infans parentes suos magnis afficiebat curis, quia erat substantiae turbatae, eruditionis nullum modum diligebat, sed loco eius rei effrenationem. Maxime resistebat res magistris privatis docendas recusabatque dicere atque legere. Sine disciplina, cupidus voluptatum, morosus iram punitionesque multas patris, Alberti de Gota, saepe accipiebat.

Matrimonium et infantes[recensere | fontem recensere]

10 Martii 1863 Alexandrae de Dania nupsit, quae ei peperit infantes:

Eduardi natura[recensere | fontem recensere]

Animi concitatio magna vitae totae mulieres imprimis erant, ludi fortunae quoque, equirriae, modus Gallicus vivendi mundique theatri, insignium venaturae societatum atque lupanarum. Eduardus vir vivens regalis modi erat. Archetypus erat amatoris blandi sine ulla cogitatione infidelis. Modo cum viginti annos natus esset, amator erat actricum multarum ordini regali suo minime aptarum, quas nonnumquam invitavit in palatium Windsorensem. Actrix Lilia Langtry annis 187. decennii amatrix erat sua perpetua. Amor Eduardi ultimus erat Alicia Keppel (ava avae Camillae Parker Bowles), quacum quotannis multos per dies vitam egit prope Biarritz oppidum in Gallia situm.

Priusquam factus est rex, Albertus Eduardus imprimis erat famosus amationes ob suas: Cambriae princeps bis coram iudicibus fuit. Semel (1870) in divortio uxoris societatis superioris nominatus est divortii causa. Postea (1891) testis fuit, cum iudicium vetito de fortunae ludo fieret.

Sciens eius et naturam et recusationem completam mater Victoria Eduardum volens quam diutissime prohibebat a regis officiis. Palatium Sandringham prope oppidum sita, Eduardi sedes, centrum factus est vitae summae societatis, cui interesse Americanis plurimum pecuniae possidentibus primo permittebatur.

Eduardo rege[recensere | fontem recensere]

Victoria regina cum mortua esset 22 Ianuarii 1901, 59 iam annos natus homo secundus veterrimus fuit, quae adhuc factus est Britannicus/Anglicus/Scoticus rex (praecessus tantum a Gulielmo IV Britanniae et Hiberniae rege). Praeterea heres throni erat diutissime.

Eduardum decretum erat coronaturum esse 26 Iunii 1902; at duos dies ante decretam coronationem ita coepit pati appendicis vermiformis inflammatione, ut coronatio differenda esset. Aegrotatione victa Eduardus 9 Augusti 1902 coronatus est. Eduardus VII Britanniae et Hiberniae rex ab anno 1901 usque ad 1910.

Rege facto collationem fecit decreti nomine Entente cordiale. Nominabatur avunculus Europae et ratio inter Eduardum nepotemque, Germaniae imperatorem Gulielmum II, distractionis plena. Contra amicus magnus erat Franciae, quam primo noverat itinere cum parentibus anno 1855 facto.

Eduardus die 6 Maii 1910 mortuus est bronchitidis fumando suo creati causa.