Andrzej i Eliza

Podziel sie ze znajomymi :

Zespół wokalno-instrumentalny. Powstał w czerwcu 1971 r. w Warszawie, choć już w marcu dokonał nagrań radiowych dla Młodzieżowego Studia "Rytm" jako grupa Elizy Grochowieckiej (m. in. "Ballada o wczesnym wstawaniu"). Grupę tworzyli: Andrzej Rybiński (gitara, flet, wokal; eks-Dwa plus Jeden), Eliza Grochowiecka (wokal, tamburyn, gitara; eks-Portrety), Arkadiusz Żak (gitara basowa) i Zbigniew Hołdys (gitara, wokal). Z. Hołdys wcześniej występował z własną grupą Kwiaty Warszawy, a później z formacją klubu "Medyk" Rh-. Na początku 1972 r. do grupy dołączył Marek Zienkiewicz (fortepian). A. Rybiński, absolwent średniej szkoły muzycznej, karierę rozpoczynał w łódzkich zespołach - Piotrusie i Kanon Rytm. Podczas służby wojskowej w marynarce wojennej artysta brał udział w konkursach amatorskiego ruchu muzycznego. Najcenniejszym trofeum była nagroda podczas III FPŻ w Kołobrzegu w 1969 r. Od 1970 r. gitarzysta związany był z Katarzyną Gartner, która zaangażowała go do swojej śpiewogry "Janosik, czyli na szkle malowane". Po krótkim okresie współpracy z grupą Bumerang, A. Rybiński w styczniu 1971 r. występował w zespole Dwa plus Jeden. W tym czasie muzyk poznał w Klubie Piosenki ZAKR wokalistkę E. Grochowiecką. Solistka debiutowała w warszawskim klubie "Medyk", skąd trafiła do "Piwnicy u Hohonia". Z początkiem 1970 r. występowała z zespołem Klubu Studentów Architektury, wykonując m. in. "Pieśń Villonową o miłości" i "Roksolanki". Laureatka przeglądów studenckich związana była później z grupami Rh- i Portrety. Oficjalny debiut zespołu miał miejsce na IX KFPP w Opolu pod nazwą Eliza i Andrzej. Wiosną 1973 r. powrócił do niego na krótko Z. Hołdys. W połowie 1974 r. Jerzy Rybiński (eks-No To Co) wymienił, grającego na gitarze basowej Cz. Mogilińskiego. Nagrania formacji utrzymane w konwencji folk rocka z elementami country cieszyły się dużym powodzeniem w latach 1972-1980. Duży wpływ na styl grupy miały teksty Bogdana Olewicza. W 1974 r. Andrzej i Eliza wylansowali swój największy przebój "Czas relaksu". Zespół zdobywał nagrody na wielu festiwalach, m. in. 2. nagrodę podczas XII Międzynarodowego Festiwalu Variete w Rennes w 1974 r., wyróżnienie na "Festiwalu Krajów Nadbałtyckich" w Rostocku w 1975r., 2. nagrodę na "Schlager Festival" w Dreźnie w 1976 r. Pozostałe przeboje Andrzeja i Elizy to m. in. "Rzuciła mnie dziewczyna", "Czeka na nas świat", "Dzieląc świat na pół", "Królem bądź, głową rusz", "Buty, buty [Ballada o butach]", "Idzie na deszcz", "Deszcz w obcym mieście". Z zespołem współpracowało wielu utalentowanych muzyków, m.in.: Eugeniusz Mańko (perkusja; 1973-1974), Ryszard Kaczmarek (gitara basowa; eks-ork. PR w Opolu; 1974), Henryk Krzeszowiec (mellotron, syntezator; 1974-1979), Włodzimierz Gromek (perkusja; eks-Nowa Grupa; 1977), Ryszard Sygitowicz (gitara; eks-Bumerang; 1978), Daniel Nitsche (instrumenty klawiszowe; 1978-1979), Janusz Staszek (perkusja; eks-Thunderbolt; 1977-1980), Piotr Szpernol (gitara; eks-bractwo Kurkowe 1791; 1979-1980), Jacek Berenthal (nstrumenty klawiszowe; eks-bractwo Kurkowe 1791, 1979-1980), Stanisław Wita (pianino; 1979-1980), Marian Śnigurowicz (perkusja; eks-Spisek, 1978-1980). Formacja uległa rozwiązaniu w lipcu 1981 r., po 10 latach istnienia. W 1983 r. Andrzej Rybiński wylansował na XX KFPP w Opolu utwór "Nie liczę godzin i lat".

Źródło: Polska muzyka.info