Wykaz Legionistów Polskich 1914-1918
zawiera naukowo zweryfikowane informacje o Legionistach Polskich
Część naukowa
Nazwisko | Roja |
---|---|
Imię / Imiona | Bolesław Jerzy |
Pseudonim | |
Data urodzenia | 4 - IV - 1876 |
Miejsce urodzenia (przynależy) | Bryńce Zagórne pow.Bóbrka |
Stopień wojskowy / nr karty / nr legitymacji | płk piech. |
Przydział | IV baon 2.pp LP; 4.pp LP, komendant III Brygady LP |
Imię matki | Maria z d.Trzcińska |
Imię ojca | Józef, leśnik |
Zawód | oficer zawodowy, c.i k. porucznik |
Stan | żonaty z Heleną z Niedźwiedzkich |
Wyznanie | |
Sygnatura | CAW I.120.1.128, CAW 120.63.746; PSB t.XXXI (1989); B.Roja, Legioniści w Karpatach, B.Roja, Legendy i Fakty; Lista Starszeństwa Oficerów Legionów Polskich, Warszawa 1917; T.Malinowski, M.Szumański, 2 Pułk Piechoty Legionów Polskich, Warszawa 1939; H.Lewartowski, B.Pochmarski, J.A.Teslar, Szlakiem Bojowym Legionów, Lwów 1915. R.O.1923; R.O.1924; R.O. 1928; R.O.1932; R.O.Rez.1934; P.Stawecki, Słownik biograficzny generałów Wojska Polskiego 1918-1939, Warszawa 1994. |
Przebieg służby | Po ukończeniu gimnazjum św,Anny w Krakowie, wstąpił do szkoły kadetów w Wiedniu. Po jej zaliczeniu (1895-1898) podjął zawodową służbę wojskową. Wskutek kłopotów zdrowotnych przeszedł w roku 1905 w stan spoczynku. W.l.1908-1910 studiował prawo na UJ, działał społecznie w "Sokole". 1 IX 1914 zgłosił się do LP. 29 IX 1914 mianowany kpt.piechoty, przejął dowództwo IV baonu 2.pp LP i wyjechał na front w Karpatach wschodnich. 29 X 1914 ranny pod Mołotkowem, już 11 XI 1914 awansowany na mjr.piechoty a 14 III 1915 na ppłk piechoty. W marcu i kwietniu tego roku podejmował próby rozwinięcia swojego baonu w 4.pp. Ostatecznie został wyznaczony do tego zadania z dniem 10 V 1915 roku. 15 VII 1915 wyruszył jako komendant 4.pp LP z Piotrkowa na front. Walczył dzielnie, jakkolwiek z dużymi stratami w kampanii na Lubelszczyźnie. 25 IX 1915 mianowany płk.piechoty. 26 II 1916 ranny podczas patrolu zwiadowczego pod Optową. Był jednym z organizatorów Rady Pułkowników w LP. 18 VI 1917 został dowódcą III Brygady LP. Po kryzysie przysięgowym zwolniony z Legionów (3 VIII 1917) i wcielony do armii austriackiej. Po interwencji posłów do parlamentu wiedeńskiego, H.Liebermana i W.Tetmajera, zwolniony. Osiedlił się w Krakowie, gdzie założył "Żeglugę Polską" oraz Stowarzyszenie Wzajemnej Pomocy b.Uczestników Walk Legionów Polskich. Brał udział w rozbrojeniu Austriaków w Krakowie (31 X 1918), 1 XI mianowany gen.ppor. przez gen.T.Rozwadowskiego z zadaniem organizowania wojska polskiego w Galicji zachodniej. Po powrocie Piłsudskiego otrzymał zadanie organizacji odsieczy Lwowa. Od 16 XI do 22 XII 1918 stał na czele GO "Wschód" Od 16 I 1919 dowodził 1. a zaraz potem 2.DP Leg.. Od 28 VII 1919 do 1 II 1920 był dowódcą DOGen.Kielce. 21 IV 1920 mianowany gen.por. (gen.dyw.). W Bitwie Warszawskiej dowodził od 11 VIII 1920 2.Armią WP. Na skutek sugestii wyrażonej wobec premiera W.Witosa o potrzebie zdymisjonowania Piłsudskiego i powołania rządu robotniczo-chłopskiego oraz wejścia w negocjacje w bolszewikami, został odsunięty od dowodzenia i przeniesiony do rezerwy w stopniu gen.dyw.(formalnie z dniem 1 X 1922). W II RP był m.in.posłem a ramienia Stronnictwa Chłopskiego do Sejmu (1928-1929), z mandatu zrezygnował. Aresztowany przez Niemców w marcu 1940 roku, został wywieziony do Sachsenhausen i 27 V tego roku zamordowany. Odznaczony VM 5 klasy, KN, KW 4x... |
Zgłoś uwagi | Przesłane materiały zostaną poddane weryfikacji historycznej |