- ԹԱՏԵՐԱՐՎԵՍՏ - ԿԻՆՈԱՐՎԵՍՏ
- ԵՐԳԱՐՎԵՍՏ - ԵՐԱԺՇՏՈՒԹՅՈՒՆ
- ԳՐԱԿԱՆՈՒԹՅՈՒՆ
- ԳԵՂԱՐՎԵՍՏ - ՃԱՐՏԱՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ
- ՊԱՐԱՐՎԵՍՏ
- ՀԵՌՈՒՍՏԱՏԵՍՈՒԹՅՈՒՆ
- ԺՈՂՈՎՐԴԱԿԱՆ ԿՈՉՈՒՄՈՎ
- ՎԱՍՏԱԿԱՎՈՐ ԿՈՉՈՒՄՈՎ
- ԱՐՎ. ՎԱՍՏ. ԳՈՐԾԻՉՆԵՐ
- ՄՇԱԿ. ՎԱՍՏ. ԳՈՐԾԻՉՆԵՐ
- ԿՈՄԻՏԱՍԻ ԱՆՎ. ՊԱՆԹԵՈՆ
Հռիփսիմե Մելիքյան
Դերասանուհի
Թեոդիկ
Գրող, բանասեր
Արշալույս Տեր-Հովնանյան
Բանաստեղծ, արձակագիր, թարգմանիչ
Հայկ Աքթերյան
Բեմադրիչ, թատերագետ, թարգմանիչ
Գևորգ Աճեմյան
Ջութակահար
Մարտին Թովմասյան
Ճարտարապետ
Հենրիկ Իգիթյան
Արվեստաբան
Լիլիթ Արզումանյան
Գրականագետ, արձակագիր
Վազգեն Սարգսյան
Քաղաքական, ռազմական գործիչ, արձակագիր
Սիմոն Աբգարյան
Դերասան
Գրիշա Աղախանյան
Հաղորդավար, երգիչ
Արեգ Պետրոսյան
Քանդակագործ
Անահիտ Գաբրիելյան
Դերասանուհի
Գրէգ Ամատունի
Դերասան
ԳՈՀԱՐ ԳԱՍՊԱՐՅԱՆ
Օպերային երգչուհի
14 դեկտեմբեր, 1924 - 16 մայիս, 2007
Գոհար Խաչատրյան
Ծնվել է Եգիպտոսի մայրաքաղաք Կահիրեում: Եղել է օպերային երգիչ Տիգրան Լևոնյանի կինը: Երգչուհուն անվանել են նաև «հայկական սոխակ»: Երաժշտական կրթությունն ստացել է Կահիրեի երաժշտական ակադեմիայում, ապա սովորել է Է.Ֆելդմանի և Վ.Կարրոյի մոտ: 1940թ-ից ելույթներ է ունեցել Կահիրեում: 1948թ. տեղափոխվել է Հայաստան: 1949թ-ից եղել է Երևանի Ա.Սպենդիարյանի անվան օպերայի և բալետի ազգային ակադեմիական թատրոնի մեներգչուհի: 1964թ-ից դասավանդել է Երևանի Կոմիտասի անվան պետական կոնսերվատորիայում (1973թ-ից՝ պրոֆեսոր): Եղել է կոլորատուրային սոպրանո, ունեցել է ձայնային լայն դիապազոն (փոքր օկտավայի սոլ հնչյունից մինչև երրորդ օկտավայի լյան), անբասիր տեխնիկա, նրա ձայնը առանձնացել է ճկունությամբ, երանգների ճոխությամբ, անցումների թեթևությամբ: Նրան հատուկ է եղել կատարվող ստեղծագործությունների գաղափարական-գեղարվեստական բովանդակության խոր դրսևորումն ու համոզիչ իմաստավորումը: Հանդես է եկել հետևյալ օպերաներում՝ Լ.Դելիբի «Լակմե» (Լակմե, 1949թ.), Ա.Տիգրանյանի «Անուշ» (Անուշ, 1950թ., 1969թ.), «Դավիթ Բեկ» (Շուշան, 1953թ.), Հ.Ստեփանյանի «Հերոսուհի» (Գոհար, 1950թ., ԽՍՀՄ Պետական մրցանակ, 1951թ.), Ռոսինիի «Սևիլյան սափրիչ» (Ռոզինա, 1953թ.), Տ.Չուխաճյանի «Լեբլեբիջի» (Կարինե, 1951թ.), «Արշակ Երկրորդ» (Օլիմպիա, 1966թ.), Գունոյի «Ֆաուստ» (Մարգարիտ, 1958թ.), Դոնիցետտիի «Լյուչիա դի Լամերմուր» (Լյուչիա, 1964թ.), Ն.Ռիմսկի-Կորսակովի «Թագավորի հարսնացուն» (Մարֆա, 1967թ.) և այլն: Երգչուհու համերգային երգացանկը եղել է հարուստ (Բախ, Հենդել, Մոցարտ, Շտրաուս, Գլիեր, Գրիգ, Չայկովսկի, Ռախմանինով և այլն): Հանդես է եկել թեմատիկ համերգներով՝ իտալական վարպետներ, հայ հոգևոր երաժշտություն, Կոմիտաս, վիրտուոզային երգեր, սիրված օպերային դերերգեր (Մանոնի ծիծաղը՝ Ֆ.Օբերի «Մանոն Լեսկո», Ամինա՝ Բելլինիի «Սոմնամբուլա», Դինորա՝ Մեյերբերի «Դինորա», Օֆելյայի խելագարության տեսարանը՝ Շ.Թոմայի «Համլետ», Շամախանի թագուհի՝ Ռիմսկի-Կորսակովի «Ոսկե աքաղաղ», Տիկնիկ՝ Ժ.Օֆենբախի «Հոֆմանի հեքիաթները» և այլն): Նշանավոր է նրա շեքսպիրյան ծրագիրը՝ կազմված Շեքսպիրի թեմաներով 19-20-րդ դարերի գրված ստեղծագործություններից: Մասնակցել է նաև մի շարք հայկական ֆիլմերի ստեղծմանը, երգել է «Հայկական կինոհամերգ» (1954թ.), «Երգում է Գոհար Գասպարյանը» (1963թ.), «Կարինե» (1967թ.), «Անուշ» (1983թ.), «Արշակ Երկրորդ» (1988թ.) և այլ ֆիլմերում: Համերգներով հանդես է եկել ԽՍՀՄ քաղաքներում, Իրանում (1962թ.), Ճապոնիայում (1958թ., 1964թ.), Եգիպտոսում (1963թ., 1973թ.), Հարավային Ամերիկայի երկրներում (1966թ., 1969թ.) , ԱՄՆ-ում (1967-69թթ), Անգլիայում (1971թ.) և այլուր: Ընտրվել է Հայաստանի Գերագույն սովետի 5-րդ, ԽՍՀՄ Գերագույն սովետի 7-րդ և 8-րդ գումարումների դեպուտատ: Նրա բազմաթիվ աշակերտներ դարձել են համաշխարհային լավագույն բեմերի մեներգիչներ: 1953թ. արժանացել է Հայաստանի, 1956թ.` ԽՍՀՄ ժողովրդական արտիստի, 1984թ.` Սոցիալիստական աշխատանքի հերոսի և Երևանի պատվավոր քաղաքացու կոչման, 1997թ.՝ ՀՀ «Մեսրոպ Մաշտոց» շքանշանի: Մահացել է Երևանում, թաղված է Երևանի Կոմիտասի անվան զբոսայգու պանթեոնում:
