Max Assies was tijdens de mobilisatie in 1939–1940 in dienst als vaandrig der Infanterie. Na de capitulatie in mei 1940 werkte hij als chef van de onderafdeling vervoer van het Rijksbureau voor de Voedselvoorziening in Assen. Vanaf 1943 behoorde hij tot de LO/LKP in Drenthe, maar was in dat verband ook actief in Friesland en Groningen. Naast het verrichten van spionage en sabotage, het mede-organiseren van overvallen en het vervoer van wapens, verleende Assies op intensieve wijze hulp aan onderduikers en geallieerd vliegtuigpersoneel. Een deel van de onderduikers (joden, gezochte verzetsmannen, studenten en ontduikers van de arbeidsinzet) werd met behulp van zijn oudere broer Gerrit, een boswachter, ondergebracht in ondergrondse schuilhutten in de Staatsbossen bij Appelscha. Van hieruit vervoerde Max Assies ook geallieerde piloten. Op 28 februari 1944 werd hij gearresteerd in Assen, waar hij tot eind maart gevangenschap onderging in het HvB. Pogingen van het verzet Assies hier te bevrijden, mislukten. Vervolgens werd hij overgebracht naar het HvB in Groningen en in het Scholtenshuis, het Sipo-hoofdkwartier, een aantal malen ondervraagd. Omstreeks 21 mei 1944 werd hij op transport gesteld naar PDL Amersfoort en vervolgens naar kamp Vught. Na ter dood te zijn veroordeeld, werd hij op 6 juni 1944 gefusilleerd.