26 juni 1990: de dag dat de goden blind waren

Bologna. Het Belgische godenkind Enzo Scifo in treurnis. Een grote droom van een kleine natie aan diggelen. En boosdoener David Platt met een grijns die zelfs de vredigste Belgische huiskamer deed gruwen. Dat was 26 juni 1990.

De 44-jarige David Platt woont nu in de groene long rond Manchester en heeft een buitenverblijf op Sardinië. Hij teert nog steeds op zijn fabelachtige draaivolley in de 1/8ste finales van het WK in Italië in 1990. En, toegegeven, ook zijn tweede goal in het Engelse shirt tegen Kameroen een ronde later. Platt werkt als voetbalanalist voor betaalzender Sky Sports en Al-Jazeera. Voor tv is hij op het WK in Zuid-Afrika, waar Engeland zondag om 16 uur in de 1/8ste finales tegenover Duitsland staat. Naast zijn tv-werk richt Platt golfarrangementen in. Op de website van Major Golf Events introduceert Platt zichzelf met een foto van een van de zwartste dagen uit de Belgische voetbalgeschiedenis, zijn gloriemoment.

Proloog

De Rode Duivels begonnen de Mundiale met een 2-0-zege tegen Zuid-Korea. In de tweede groepswedstrijd wervelde België met 3-1 over Uruguay. Een 2-1-nederlaag tegen Spanje bracht de kwalificatie voor de 1/8ste finales niet in gevaar. 'We werden zelfs het Brazilië van Europa genoemd', herinnert Franky Van der Elst zich. 'Er heerste een gevoel dat we beter konden doen dan in 1986, toen België vierde werd op het WK. Tegen de Engelsen trapten Scifo en Ceulemans op de paal. De Engelsen lagen onder en we voelden dat we hen konden kloppen.'

Ondanks het Belgische overwicht hadden ook de Engelsen de wedstrijd eerder kunnen beslissen. 'Ik herinner me dat een doelpunt van Barnes onterecht werd afgekeurd', zegt David Platt, die na 71 minuten inviel voor Steve McMahon. 'Maar die trap van Scifo tegen de paal vanaf 30 meter was ongelooflijk.'

Minuut 119

'De tweede verlenging liep naar zijn einde en dan begin je aan strafschoppen te denken', aldus Franky Van der Elst. 'Vooral de Engelsen, want die legden voortdurend ballen breed.'

In minuut 119 ging Paul Gascoigne nog eens door het centrum, maar hij werd op de huid gezeten door Erik Gerets. Toen Gascoigne neerging, floot scheidsrechter Michelsen, al leek er weinig aan de hand. 'Het was een overtreding op een plek (enkele looppassen voorbij de middellijn, red.) die op zich niet gevaarlijk was', herinnert Gerets zich. 'Het was gevaarlijker om Gascoigne te laten lopen.'

Gascoigne wilde de vrijschop kort nemen. De geschiedenis had er misschien anders uitgezien als hij zijn zin had doorgedreven. 'Maar vanaf de zijlijn schreeuwde de Engelse bondscoach Bobby Robson dat hij de bal in de box moest gooien', weet Van der Elst. 'Bij zo'n vrijschop kies je de tegenstander die het dichtste in de buurt staat. Voor mij was dat Platt', aldus Van der Elst, die met spijt spreekt. 'Ik had meer kunnen doen, alerter moeten reageren.' Gascoigne lobde de bal in de zestien, waar David Platt met een fabelachtige volley uit de draai Preud'homme passeerde. Daarop werd afgefloten. 'Ik heb de verantwoordelijkheid voor dat doelpunt meteen op mij genomen, terwijl vooral werd stilgestaan bij de schoonheid van de goal. Alles aan die trap van Platt was perfect', zegt Van der Elst.

'Het was geen lucky goal', aldus David Platt. 'Bij Aston Villa trainde ik vaak op volleys en omhalen. Maar het was een van die zeldzame perfecte momenten. Als ik die fase tien keer had nagespeeld, was die bal er allicht tien keer niet ingegaan.'

Erik Gerets is twintig jaar later onverbiddelijk. 'Dat ik een goed contact heb met Franky Van der Elst belet me niet te zeggen dat hij daar een inschattingsfout maakte. Hij had moeten meelopen met Platt. Dan was die goal allicht niet gevallen.'

Epiloog

'Na de wedstrijd heb ik weinig gevierd, want ik werd gevraagd voor de dopingcontrole', herinnert Platt zich. 'Het duurde lang voor ik het urinestaal kon afleveren. Al die tijd moest ik wachten in een kamertje met enkele Belgische spelers. Ik wist niet wat ik moest zeggen. Ze waren zwaar teleurgesteld.'

Naar verluidt ging Erik Gerets bijna over de rooie tegen Platt. 'Daar herinner ik me niets meer van', zegt Gerets. 'Maar de sfeer was enorm bedrukt.'

'Na de match reden we met de bus van Bologna naar Verona', aldus Van der Elst. 'In het hotel moesten we diezelfde avond onze kastje leegmaken. Dat was keihard.'

Nadat de Engelsen in de kwartfinales Kameroen hadden geklopt met 3-2, eindigde de Mundiale voor hen net als de Belgen. In de halve finales wipte Duitsland na strafschoppen de Engelsen, die de wedstrijd hadden gedomineerd.