Καλοκαιρινό κοκτέιλ με μήλα και lime

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

Σε ένα μεγάλο μπολ για punch, βάζετε τα μήλα και τα lime τα οποία έχετε κόψει σε φέτες. Προσθέτετε τη φρουτοσαλάτα και περιχύνετε με τον χυμό lime και το τζιν. Αφήνετε το μείγμα για λίγο σε ένα δροσερό μέρος. Όταν είστε έτοιμοι να το σερβίρετε, προσθέτετε κομμάτια πάγου, τον μηλίτη και τον χυμό μήλου και ανακατεύετε.


ΥΛΙΚΑ:

  ■  300ml Beefeater Market Edition Gin
  ■  500ml μηλίτης καλής ποιότητας
  ■  500ml χυμός μήλου
  ■  300ml χυμός lime
  ■  1 κονσέρβα φρουτοσαλάτας με το σιρόπι της
  ■  2 πράσινα μηλά σε φέτες
  ■  2 lime σε φέτες


Πηγή: www.missbloom.gr

Σκλήρυνση Κατά Πλάκας: Διαφορετικές ιστορίες, κοινά προβλήματα. Υπάρχει ελπίδα;

Όταν για πρώτη φορά, συνάντησα ως κοινωνική λειτουργός Κέντρου Αποκατάστασης ασθενείς με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας (ΣΚΠ), είχα ενδοιασμούς για τον τρόπο που θα δουλέψω μαζί τους, για το τι θα κάνω και πώς θα συμπεριφερθώ. Αυτό που γνώριζα εξαρχής ήταν ότι η Σ.Κ.Π είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος του Κεντρικού Νευρικού Συστήματος και αποτελεί την τρίτη κατά σειρά συχνότητας αιτία σοβαρής αναπηρίας, προσβάλλοντας κυρίως νεαρούς ενήλικες μεταξύ 15 και 40 ετών. Γνώριζα επίσης ότι, η ΣΚΠ δεν είναι μεταδοτική ασθένεια, δεν είναι ψυχική ή νευρική διαταραχή, ενώ δεν έχει επιβεβαιωθεί η κληρονομικότητα της.

Ήξερα επίσης ότι, εγώ, ως κοινωνική λειτουργός θα έπρεπε να βρίσκομαι στο πλευρό τους γιατί είμαι ο συνδετικός κρίκος ανάμεσα στον ασθενή και το περιβάλλον του, οικογενειακό, επαγγελματικό, κοινωνικό, με σκοπό την καλύτερη ψυχοκοινωνική του αποκατάσταση.

Παρασκευή

Το πρώτο κοινωνικό ιστορικό που πήρα, αφορούσε την Παρασκευή. Είναι μια πανέμορφη και ευγενική κοπέλα, γόνος εύπορης οικογένειας, που διαγνώστηκε με απομυελινωτική νόσο το 1996, λίγο πριν το γάμο της. «Ήμουν στην Πανόρμου στα φανάρια και για μια στιγμή αισθάνθηκα ότι είχα ξεχάσει που πηγαίνω αλλά και το δεξί μου πόδι δεν μπορούσε να κινήσει το γκάζι. Πίσω μου κόρναραν εκνευρισμένοι κι εγώ δεν μπορούσα να κάνω τίποτα για να ξεκινήσω. Τρομοκρατήθηκα και πήγα σε γιατρό να το ψάξω».

Ο γάμος της ακυρώθηκε, μόλις ο σύντροφός της έμαθε από τι πάσχει, εξαφανίστηκε. Μάλλον δεν άντεξε το γεγονός ότι η μέλλουσα γυναίκα του μπορεί να κατέληγε σε καροτσάκι και ίσως να μην του χάριζε ποτέ ένα παιδί. Σιγά –σιγά την εγκατέλειπαν και οι φίλοι της, γιατί η Παρασκευή περπατούσε αργά και δεν μπορούσε να κυκλοφορεί με άνεση στις βραδινές εξόδους, ενώ το ποτό την πείραζε. Η Παρασκευή όταν ερχόταν για τις θεραπείες της και μιλούσε με τους γιατρούς, με την ψυχολόγο μας, με εμένα, με τους άλλους ασθενείς, βρισκόταν πάντα σε μια κατάσταση ψευδοευφορίας, γελούσε ακατάπαυστα, έβρισκε αστεία ακόμη κι εκεί που δεν υπήρχαν, προσπαθούσε να γίνεται ευχάριστη και αρεστή στους άλλους. Όταν έκανε τις ενέσεις της με το Tysambri, ένιωθε πιο κουρασμένη. Διέκρινες τη μελαγχολία στα μάτια της, αλλά δεν το άφηνε να φανεί για πολύ. Της άρεσε να είναι περιποιημένη, «στην τρίχα», φορούσε εφαρμοστές φόρμες, που τόνιζαν την άψογη σιλουέτα της, τα νύχια της ήταν πάντα βαμμένα κόκκινα και τα μαλλιά της από το κομμωτήριο.

Βιβή

Η Βιβή είναι δημόσιος υπάλληλος. Είναι τυχερή γιατί μέχρι σήμερα δεν αντιμετώπισε εξάρσεις της νόσου της, ενώ κάθε φάρμακο καινούργιο που κυκλοφορούσε, σε συνδυασμό με τη θεραπεία αποκατάστασης μόνον καλό της έκανε τελικά. Η Βιβή θεωρούσε την οδήγηση συνώνυμο της ανεξαρτησίας της. Θυμάμαι πόσο πολύ στενοχωρήθηκε, όταν της είπαμε ότι πρέπει να πάψει να οδηγεί, αλλά τελικά το αποδέχθηκε. Μπορεί να σταμάτησε την οδήγηση, όμως δεν έπαψε να πηγαίνει στη δουλειά της, εκτός από κάποιες μέρες που η φαρμακευτική θεραπεία την κατέβαλε. Ήταν πάντοτε δυναμική και ομιλητική και με τους εργαζόμενους και με τους άλλους ασθενείς της ΑΝΑΠΛΑΣΗΣ, ανεξαρτήτως παθήσεως. Δεν μιλούσε πολύ για τον εαυτό της, προτιμούσε να ακούει τους άλλους να διηγούνται πώς πέρασαν το Σαββατοκύριακο, για να καλύπτει το κενό της δικής της μοναξιάς.

Την πονούσε το γεγονός ότι δεν είχε σχέση από το 1994. Μοναδική της χαρά ήταν τα ανιψάκια της, τα παιδιά του αδερφού της, με τον οποίον διατηρούσε άριστες σχέσεις. Τελειώνοντας το ειδικό νοσήλιο, συνέχισε θεραπείες, μέχρι εκεί που άντεχε οικονομικά. Την παροτρύναμε να ασχοληθεί με τον αθλητισμό. Την βοηθήσαμε, επιτρέποντάς της να χρησιμοποιεί δωρεάν το γυμναστήριο για κάποιες ασκήσεις. Φεύγοντας, κατασκεύασε έναν πίνακα για μας. Γράφοντας τις λέξεις (Α)ποστολή, (Ν)ίκη, (Α)πόλαυση, (Π)ίστη, (Λ)ύτρωση, (Α)νανέωση, (Σ)τόχος, (Ή)ρωες, σχημάτισε το ακρωνύμιο του Κέντρου μας.

Ειρήνη

Η Ειρήνη δεν ζει πια. Πέθανε στα 46 της χρόνια, αφήνοντας πίσω της δύο παιδιά. Ο άντρας της την εγκατάλειψε στις αρχές της νόσου, φεύγοντας στο εξωτερικό με μια άλλη γυναίκα. Ο γιός της σταμάτησε τις σπουδές του, για να βοηθήσει την μάνα του και τη μικρότερη αδερφή του. Θυμάμαι που όταν την έφερνε με το αυτοκίνητο, πριν προλάβει να κατέβει θεραπευτής μας για να την μεταφέρει, τη σήκωνε, της τακτοποιούσε τρυφερά στο αμαξίδιο τα χέρια της που κρεμόντουσαν σαν να ήταν άψυχη κούκλα, και την έφερνε στην είσοδο. Δεν μπορούσε να γίνει τίποτε πια για την Ειρήνη. Η κατάστασή της επιδεινώθηκε ραγδαία. Ο γιός της εκτονωνόταν παίζοντας ντράμς σε ένα φοιτητικό συγκρότημα. Τον πείσαμε να συνεχίσει τις σπουδές του στο Πανεπιστήμιο…

Ελένη

Η Ελένη δεν είναι η μόνη που έχει σκλήρυνση στην οικογένεια. Έχει και ο αδερφός της. Μόνον που αυτός βρίσκεται ακόμη στην αρχή και κινείται πολύ άνετα, κρύβοντας την πάθησή του από το εργασιακό περιβάλλον του, ενώ η Ελένη είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο. Δεν μιλά πολύ. Είναι πολύ ευγενική, μόνιμα μελαγχολική, αισθάνεται ότι ενοχλεί τον κόσμο και προσπαθεί να είναι πάντα πολύ διακριτική, στην όψη της, στην συμπεριφορά της, σαν να μην υπάρχει. Σπάνια χαμογελά. Γράφει συνέχεια ποιήματα. Η κατάστασή της επιδεινώνεται σταδιακά. Ο αδερφός της δεν έχει αποδεχθεί ακόμη το γεγονός ότι και ο ίδιος έχει σκλήρυνση και πιστεύει ότι η νόσος δεν πρόκειται ποτέ να υποτροπιάσει.

Τα καινούργια φάρμακα δεν είχαν ανταπόκριση για την Ελένη και γράφει ακόμα πιο θλιμμένα ποιήματα. Η οικογένεια των παιδιών αυτών είναι φτωχή. Η Ελένη ζει με το επίδομα, ο αδερφός της έχει δουλειά. Για πόσο όμως; Οι θεραπείες της Ελένης τελείωσαν. Της είπαμε να έρχεται για θεραπεία, μια φορά την εβδομάδα, δωρεάν, αλλά δεν θέλει. Ο αδερφός της έχει την δυνατότητα να κάνει θεραπείες με την κάλυψη του ασφαλιστικού του ταμείου, αλλά δεν θέλει. «Θα μπορούσε αντί για μένα τις θεραπείες αυτές να τις κάνει η Ελένη, που τις έχει τόσο ανάγκη;» μας ρωτά δειλά. «Δεν επιτρέπεται» του εξηγούμε…

Νίκος

Ο Νίκος είναι στέλεχος εταιρίας . Είναι ένας ωραίος άνδρας, που όλα πάνω του φωνάζουν: «Αχ να μην είχα αυτό το μπαστούνι ! Πόσες γκόμενες θα είχα…». Βαδίζει με βακτηρία, το πρόσωπό του αναψοκοκκινίζει από την προσπάθεια. Ρίχνει λάγνες ματιές στα κορίτσια. Θα ‘θελε πολύ να έχει μια κοπέλα, το κορίτσι του, αλλά όπως λέει, όταν πάει να σηκωθεί από το τραπέζι, κάθε κορίτσι απομακρύνεται. Αυτό τον κάνει πολύ ιδιότροπο και απαιτητικό. Θέλει να του δίνουν πολλή σημασία. Πολλές φορές …απειλεί ότι δεν θα ξανάρθει για θεραπεία. Πάντα όμως γυρίζει.

Γεωργία

Η Γεωργία νοσηλεύτηκε στην Κλειστή Νοσηλεία. Ο σύζυγός της είναι δημοσιογράφος. Η κατάστασή της Γεωργίας υποτροπιάζει, μαζί και ο χαρακτήρας της. Γίνεται απίστευτα σκληρή, εριστική, ειρωνική. Αντίστοιχα είναι απίστευτη η στοργή και η αγάπη με την οποία της φέρεται ο σύντροφός της. Η Ομάδα Αποκατάστασης έφερε αποτέλεσμα. Μέσα σε ένα χρόνο, η Γεωργία έκανε στροφή. Έβγαλε το θυμό της, την άμυνά της και μετά θυμήθηκε να χαμογελά και να είναι λιγότερο γκρινιάρα. Δέχτηκε να πάει ταξίδι με τον άντρα της. Θέλει να ξανάρθει για να συνεχίσει τη θεραπεία της.

Σοφία

Η Σοφία είναι 60 χρονών. Δύο φορές μας πήρε τηλέφωνο ρωτώντας, αν και πώς μπορεί να ξεκινήσει θεραπεία. Δύο φορές ξεκινήσαμε με το Λεωφορείο μας να την πάρουμε για να έρθει στο Κέντρο και δύο φορές το ακύρωσε. Την επισκέφτηκα στο σπίτι της. Είναι καθηλωμένη σε αναπηρικό αμαξίδιο. Έχει μια Πολωνέζα που τη φροντίζει. «Δεν θέλω να βγω έξω από το σπίτι» μου είπε. «Θέλω να μείνω εδώ και να πεθάνω. Να φτιάξει τη ζωή του και ο άντρας μου, που έχει δεσμό με μια γυναίκα που τα έχει όλα. Το ξέρω ότι περιμένει να πεθάνω…». Τώρα δεν απαντά στο τηλέφωνο…

Μαρία

Η Μαρία είναι φοιτήτρια φιλολογίας στο Πανεπιστήμιο. Πρόσφατα άρχισε να κουτσαίνει, ήρθε για 5-6 θεραπείες, δεν θέλει να ξανάρθει. «Όταν περπατώ, βλέπω τον κόσμο που με κοιτά με την άκρη του ματιού του, βλέπω αυτή τη λύπηση, που δεν την αντέχω. Το χειρότερο είναι ότι τη βλέπω και στους συμφοιτητές μου. Με σκοτώνει αυτό. Τον τελευταίο καιρό τους δοκιμάζω. Γίνομαι πολύ γκρινιάρα. Με αντιμετωπίζουν με λύπηση. Θα ήθελα να μου τα ψάλλουν» μου είπε την τελευταία φορά. «Αν αποφασίσω να ξανάρθω, θα είναι γιατί με κάνετε και γελώ, μου φτιάχνετε τη διάθεση. Εδώ δεν νιώθω διαφορετική».

Όλοι μαζί μπορούμε...

Το πιο μελανό σημείο στην συνεργασία μου με τους ασθενείς που πάσχουν από ΣΚΠ ήταν η άρνησή τους και ο φόβος τους για την κοινωνική επανένταξη, για το έξω, το να βγουν λίγο από τους τέσσερις τοίχους του σπιτιού και να ζήσουν όμορφες στιγμές. Το δικό μου στοίχημα, ως μέλος της Ομάδας Αποκατάστασης, ήταν να βοηθήσω για την κοινωνική επανένταξή τους, κυρίως ομαδική, χωρίς γκετοποίηση, του τύπου «αυτοί» και «εμείς». Συνάντηση για καφεδάκι και κουβέντα, στην αρχή. Σάββατο βράδυ σε ταβέρνα, με τους φίλους τους, με τους δικούς τους, όλοι μαζί, γιατροί, θεραπευτές, δικοί μας φίλοι. Μια επίσκεψη σε μουσείο για να δούμε έκθεση ζωγραφικής, όπου η Βιβή βρήκε τη δύναμη να σπρώξει το αμαξίδιο της Ελένης , μέρα μεσημέρι, στην Λεωφόρο Αμαλίας. Μια Κυριακή στο Πλανητάριο και τα βλέμματα όλων μας καρφωμένα στο θόλο να κοιτάζουμε τα αστέρια.

Μην μπορώντας να πάμε εμείς στο Θέατρο (τα προσβάσιμα Θέατρα είναι μετρημένα στην Αθήνα) φέραμε το Θέατρο στο Κέντρο. Και τι θέατρο! Το Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος μας τίμησε, δίνοντας διαδραστικές παραστάσεις. Τα βουρκωμένα μάτια του Σωτήρη Χατζάκη και των ηθοποιών εκείνο το βράδυ τα έλεγαν όλα… Η Ομάδα Αποκατάστασης δεν είχε στόχο της να σβήσει το γέλιο από τα χείλη της Παρασκευής, αλλά να την κάνει να συνειδητοποιήσει ότι όλο αυτό που περνούσε ήταν αληθινό, πως έπρεπε να μάθει να ζει με τη νόσο της και να την αντιμετωπίζει. Μετά από χρόνια θεραπείας στο Κέντρο Αποκατάστασης, κατάφερε να γίνει πιο αληθινή, αλλά και πιο δυνατή. Καταφέραμε σε μεγάλο βαθμό να κάνουμε τον πατέρα της, που μέχρι τότε απλά ήταν πρόθυμος να καλύψει οικονομικά μόνον τις υλικές της ανάγκες, να ενδιαφερθεί αληθινά γι’ αυτή. Να διεκδικήσει τις φιλίες της. Να διασκεδάσει, να ζήσει!

Η Βιβή μέχρι σήμερα μου τηλεφωνεί. Με δική μας εισήγηση, άλλαξε τμήμα στη δουλειά της και τώρα διεκπεραιώνει τις εργασιακές υποχρεώσεις τις πιο άνετα. Σε κάθε κοινωνική έξοδο είναι παρούσα. Οι σχέσεις της με τους γονείς της έχουν βελτιωθεί ακόμα περισσότερο. Το σπίτι έχει διαμορφωθεί σύμφωνα με τις ανάγκες της, από το Τμήμα Εργοθεραπείας. Όνειρό της είναι να ζήσει μόνη της. Σίγουρα πάντως κάθε μέρα κερδίζει την ανεξαρτησία της.

Η Ελένη και ο αδερφός της ζουν μαζί και ο ένας βοηθά τον άλλον. Τις περισσότερες φορές δηλώνουν παρόντες στις εξόδους μας. Ενθαρρύνουμε την Ελένη να εκδώσει την ποιητική της συλλογή.

Ο Νίκος έχει ηρεμήσει και διεκδικεί προαγωγή στη δουλειά του...

Μέχρι σήμερα έχω έρθει σε επαφή με περίπου 150 ασθενείς με ΣΚΠ. Νομίζω ότι οι και οι ίδιοι οι ασθενείς με δίδαξαν πώς να δουλεύω μαζί τους. Κάθε ασθενής είναι διαφορετική περίπτωση και θέλει διαφορετική αντιμετώπιση. Ως μέλος της Ομάδας Αποκατάστασης, βρίσκομαι στο πλευρό τους.

Αυτό που με στενοχωρεί είναι ότι δεν μπόρεσα να κάνω όσα θα ήθελα, σχετικά με την κάλυψη των θεραπειών τους από τα ασφαλιστικά τους ταμεία. Απίστευτη γραφειοκρατεία, «κούρεμα» θεραπειών και προνοιακών επιδομάτων, όροι και κανόνες που επιβάλλονται από ανθρώπους που δεν έχουν την παραμικρή υπόνοια για το τι βιώνει ένας ασθενής με ΣΚΠ. Και το κυριότερο, κοινωνικοί φραγμοί που κρατούν κοινωνικά αποκλεισμένους όλους τους ασθενείς με κινητικά και λειτουργικά ελλείμματα. Να βγουν από το σπίτι τους, να νιώσουν ζωντανοί και χρήσιμοι, γιατί είναι και ζωντανοί και χρήσιμοι…

Δεν υπάρχει καλύτερη ικανοποίηση από το χαμόγελο αυτών των ανθρώπων από την αίσθηση ότι με θεωρούν άνθρωπο δικό τους.

Τα άτομα με Απομυελινωτική Νόσο, θέλουν να δεχθούν και να μοιράσουν αγάπη και συμπάθεια. Όχι οίκτο!

ΑΣ ΤΟΥΣ ΤΟ ΕΠΙΤΡΕΨΟΥΜΕ......

ΥΓ. Οι ιστορίες αυτών των ανθρώπων είναι αληθινές. Τα ονόματά τους είναι ψεύτικα, για ευνόητους λόγους…


της Κανέλλας Φωτοπούλου, Κοινωνικής Λειτουργού
του Κέντρου Αποθεραπείας και Αποκατάστασης "ΑΝΑΠΛΑΣΗ"
Πηγή: www.anaplasi-rehab.gr

Πόσο Εύκολες Είναι οι Σχέσεις για Έναν Άνθρωπο με Σκλήρυνση Κατά Πλάκας;

Δύο άνθρωποι μας μιλούν για τον τρόπο που διαμορφώνεται ο έρωτας και οι σχέσεις όταν έχεις σκλήρυνση κατά πλάκας.

Το να έχεις Σκλήρυνση Κατά Πλάκας σημαίνει πως έχεις ακριβώς τις ίδιες ανάγκες και τα ίδια δικαιώματα με εκείνον που δεν έχει. Την ανάγκη για αγάπη και το δικαίωμα στον έρωτα. Η άγνοια, ορισμένες φορές, οδηγεί σε συμπεριφορές που κάνουν τον ασθενή να νιώθει πως είναι πραγματικά άρρωστος.

«Νιώθω μοναξιά εδώ και πολύ καιρό. Θα μου ήταν νομίζω πιο εύκολο, αν εκτός από την οικογένεια μου και τους φίλους μου είχα πλάι μου και μια γυναίκα. Πιστεύω ότι υπάρχει ρατσισμός στα άτομα με ειδικές ανάγκες. Δεν μπορούν να σε δουν σαν φυσιολογικό ενώ είμαστε όλοι ίσοι. Περιστασιακές σχέσεις έκανα, της μιας βραδιάς, που δεν χρειάζεται να πεις περισσότερα από το όνομα σου και την οδό του σπιτιού σου»., λέει ο Δημήτρης που έχει αυτή την πάθηση. Συνεχίζει λέγοντας πως, «Αν μπορούσα να γυρίσω τον χρόνο πίσω σίγουρα δε θα ξανάκανα τα ίδια λάθη. Αν δεν αποδεχθείς εσύ ο ίδιος αυτό που σου συμβαίνει, δεν μπορείς να απαιτήσεις να το αποδεχτούν και οι γύρω σου».

Του ζητάω να μου πει τα πράγματα από την αρχή. Εκείνος με την σειρά του μου ζητάει να του ανάψω ένα τσιγάρο. Ο Δημήτρης είναι 41 ετών, τετραπληγικός με πολλαπλή Σκλήρυνση Κατά Πλάκας και σπαστική τετραπληγία. Βρίσκεται στο 4ο στάδιο η ασθένεια του, καθώς διαγνώσθηκε 18 χρόνια πριν, σε μια περίοδο που τα φάρμακα δεν είχαν προχωρήσει τόσο πολύ ώστε να επιβραδύνουν την εξέλιξη της. Τα τελευταία 3 χρόνια νοσηλεύεται σε ένα κέντρο αποκατάστασης στον Πειραιά.


Θυμάται με κάθε λεπτομέρεια το απόγευμα που το έμαθε. «Ξαφνικά συνέβη. Όταν έκανα μπάφο με δύο φίλους μου στο πάρκο και μας έπιασε ο πατέρας μου και τους είπε τι του δίνετε ρε; Το ξέρετε ότι έχει Σκλήρυνση; Τότε ο ένας μου είπε πως είναι σοβαρό και δεν πρέπει να κάνω τέτοια πράγματα. Μέχρι τότε δεν ήξερα. Κάτι εξετάσεις είχα κάνει επειδή πονούσε η μέση μου και ο αυχένας μου αλλά δεν έδωσα βάση, ούτε καν ο ίδιος δεν τις πήρα πίσω».

Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι σαν ένας μπάσταρδος γκόμενος. Σου παίρνει σιγά - σιγά και από κάτι

Σημείωσε πως «επειδή αυτή η πάθηση έχει εξάψεις και υφέσεις έκανα πάρα πολλές υποτροπές. Μπαινόβγαινα στα νοσοκομεία. Με τον καιρό έπαθα ανοσία από τις κορτιζόνες και άργησα πάρα πολύ να το αποδεχτώ. Άρα αν έδινα μια συμβουλή αυτή θα ήταν. Να το αποδεχτούν, να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή και όσο είναι δυνατόν με λιγότερα φάρμακα».

Την επόμενη μέρα συνάντησα την Μαρία σε μια καφετέρια στην Κυψέλη. Ετών 27, είναι καθηγήτρια φιλολογίας και κάνει ιδιαίτερα σε μαθητές Γυμνασίου. Καθίσαμε στο τραπέζι και όσο περιμέναμε να δώσουμε την παραγγελία μας, έπαιζε το τραγούδι της Ζουγανέλη με τίτλο «Τα λέμε». Πάνω στον στίχο «μπάσταρδε πονάνε οι λέξεις» γυρίζει προς το μέρος μου και μου λέει πως «η Σκλήρυνση είναι σαν μπάσταρδος γκόμενος. Σου παίρνει σιγά - σιγά και από κάτι». Χωρίς πολλά λόγια από μεριάς μου, ξεκίνησε να μου διηγείται την ιστορία της.


«Στα 18 μου είχα το πρώτο μου επίσημο περιστατικό. Μούδιασμα και έντονοι πόνοι στην μέση. Στα 20 με ξαναθυμήθηκε. Είχα πάει Ρέμο -Μαρινέλλα και είχα πιει πάρα πολύ οπότε η ζαλάδα νόμιζα πως ήταν από το ποτό. Την επόμενη μέρα σκέφτηκα πόσο μπορεί να ήπια χθες και ζαλίζομαι ακόμη. Κλείνω το δεξί μάτι για να ανακουφιστώ και καταλαβαίνω ότι από το αριστερό δεν βλέπω. Φαντάστηκα πως μάλλον θα τυφλώθηκα από το χθεσινό θέαμα».

Μας διέκοψε η παραγγελία που ήρθε, αλλά αμέσως μετά την πρώτη γουλιά από τον καφέ της συνέχισε. «Με πήγε αμέσως η μάνα μου στον γιατρό και μετά από μια σειρά εξετάσεων και ατελείωτες ώρες άγχους, μου είπαν για την Σκλήρυνση. Μια μέρα πριν κλείσω τα 20 το έμαθα. Με την βοήθεια των φαρμάκων, σταδιακά επανήλθε και η όραση μου».

Πήγα στην επόμενη ερώτηση κατευθείαν, αν εκείνη την περίοδο είχε σχέση. «Είχα, αλλά δεν του το είπα αμέσως. Ήθελα πρώτα να το συνειδητοποιήσω εγώ και μετά να το μοιραστώ μαζί του. Με ενόχλησε η λύπη που διέκρινα στο πρόσωπο του μόλις το έμαθε. Αποφασίσαμε να μην το συζητάμε και να συνεχίσουμε από εκεί που είχαμε μείνει. Ήταν όμως δύσκολο γιατί πέρασα μια φάση άρνησης, μια φάση που νόμιζα πως τίποτα δεν είχε σημασία. Το μόνο που έκανα τότε ήταν να βγαίνω, να πίνω και να διασκεδάζω. Κάπως έτσι ήρθε και ο χωρισμός. Όχι λόγω της Σκλήρυνσης αλλά λόγω της αντίδρασης μου στην παρουσία της».

Οι καφέδες είχαν τελειώσει και παραγγείλαμε δεύτερους. Λίγο μετά συνέχισε « Έχω την εντύπωση πως τα φάρμακα είναι πιο δύσκολα από την ίδια την ασθένεια. Δεν έχει πρόγνωση για το τι θα πάθω σε 10 χρόνια. Αυτό μπορεί να σε τρομάζει αλλά και να σε ανακουφίζει εξίσου. Με τον καιρό το αποδέχτηκα. Με βοήθησαν πολύ οι οργανώσεις που συμμετείχα, αλλά κυρίως το ότι βρήκα τον τρόπο να ζω μαζί της».

Τη ρώτησα πως ήταν με την επόμενη σχέση της. «Στην επόμενη μου σχέση ήμουν σαφώς πιο ώριμη, πιο προετοιμασμένη. Αποφάσισα να του το πω εξ' αρχής. Έδειξε κατανόηση και ήταν υποστηρικτικός. Δεν διαφέραμε σε τίποτα από τα αλλά ζευγάρια – με ό, τι αυτό μπορεί να σημαίνει».


Εξηγεί τι ακριβώς εννοεί με μια από τις αγαπημένες τις θεωρίες. «Θα σου πω την θεωρία με τα κουτάλια που λέει μια Αμερικανίδα που πάσχει και εκείνη από Σκλήρυνση. Κάθε πρωί που ξυπνάς έχεις μια συγκεκριμένη ποσότητα από κουτάλια. Με κάθε ενέργεια που κάνεις εξαντλείς και από ένα. Για να σηκωθείς, για το μπάνιο σου, για το πρωινό σου. Κάποια στιγμή το μεσημέρι πρέπει να κοιμηθείς για να ξεκουραστείς και να μαζέψεις πάλι κουτάλια».

Δεν πολύ κατάλαβα που το πήγαινε η αλήθεια είναι. Χαμογελάει και μου λέει πως «κάπου εκεί ξεκινάνε τα προβλήματα. Όταν εγώ θέλω να ξοδεύω τα κουτάλια μου με φειδώ και εκείνος θέλει να κάνουμε τα πάντα μαζί. Γίνεσαι η γκρινιάρα που θες να σκορπίζεις τον χρόνο σου μόνο εκεί που θεωρείς εσύ σκόπιμο και εκείνος ο απαιτητικός που θέλει να κάνει το δικό του πρόγραμμα μαζί σου».

Άφησα για το τέλος την πιο προσωπική ερώτηση. Είχαμε αποκτήσει άνεση και αυτό μου έδινε ένα μικρό θράσος να γίνω λίγο αδιάκριτη. «Στο σεξουαλικό κομμάτι για εμάς τις γυναίκες συνήθως είναι πιο εύκολο. Υπάρχει ένας βαθμός δυσκολίας αν παίρνεις την αγωγή σου και έχει και ζέστη. Αυτός ο συνδυασμός σε κάνει να κουράζεσαι πιο εύκολα από άλλες φορές για παράδειγμα. Όπως και να' χει όμως, ξέρεις πως εμείς οι γυναίκες μπορούμε απλά να ανοίξουμε τα πόδια μας και να αφήσουμε στον άντρα να κάνει όλα τα υπόλοιπα».

Το μόνο σίγουρο είναι πως οι ανθρώπινες σχέσεις είναι πολύ δύσκολες. Είσαι δεν είσαι υγιής. Θέλουν κόπο και προσπάθεια. Αν όμως υπάρχει αγάπη και καλή θέληση όλα τα υπόλοιπα είναι ιστορία. Ίσως όχι ίδια με του Δημήτρη και της Μαρίας αλλά σίγουρα ιστορία.


Από την Μαρίνα Ξυπνητού
Πηγή: www.vice.com

Προβλήματα φωνής: Πρακτικές συμβουλές για την αποφυγή τους

Δεκάδες εκατομμύρια άνθρωποι στον κόσμο  κάθε χρόνο έχουν προβλήματα με τη φωνή τους!

Η φωνή είναι μία από τις σημαντικότερες λειτουργίες του ανθρώπινου οργανισμού και μέσω αυτής κυρίως επιτυγχάνεται η καθημερινή μας επικοινωνία με άτομα του κοντινού και μη περιβάλλοντός μας. Για το λόγο αυτό χρειάζεται προσοχή καθώς και η φωνή  πολλές φορές ασθενεί. Μάλιστα η πιθανότητα να αποκτήσει κάποιος πρόβλημα φωνής κατά τη διάρκεια της ζωής του αναφέρεται ότι είναι περίπου 30%.

Σύμφωνα  με τους επιστήμονες η φωνή χαρακτηρίζεται από το ύψος, την ένταση και τη χροιά.
Το ύψος της φωνής καθορίζεται από τη συχνότητα των ταλαντώσεων των φωνητικών χορδών. Η συχνότητα έχει άμεση εξάρτηση από το μήκος, το πάχος και την ένταση των χορδών.
Η ένταση της φωνής εξαρτάται από την πίεση της εκπνοής κατά τη στιγμή της ομιλίας.
Η χροιά της φωνής προσδιορίζεται από τον βασικό τόνο, που δίνεται από τη φωνητική μηχανή, σε συνδυασμό με την αρμονία.

Η φωνασθένεια προσβάλλει κυρίως άτομα που είναι υποχρεωμένα να χρησιμοποιούν πολύ τη φωνή τους και που δεν κάνουν σωστή χρήση της, όπως τραγουδιστές, εκπαιδευτικοί, εκφωνητές, δικηγόροι κλπ. Συχνά η εμφάνιση της φωνασθένειας οφείλεται σε ασθένειες όπως: ιογενής η μικροβιακή κυνάγχη,    λαρυγγίτιδα, μεταγριππικές επιπλοκές κλπ.

Μερικές πρακτικές οδηγίες για την αποφυγή προβλημάτων φωνής:

  ■  Αποφύγετε να μιλάτε δυνατά
  ■  Αποφύγετε τις κραυγές, τις στριγκλιές, το δυνατό γέλιο καθώς και τις συνεχείς απόπειρες καθαρισμού του λαιμού (τραυματισμός φωνητικών χορδών)
  ■  Καταστείλετε το βήχα σας και προσπαθήστε να πταρνισθείτε «ήπια» και όχι με θόρυβο
  ■  Αποφύγετε τη δημιουργία παράξενων ήχων με τη φωνή σας
  ■  Μη ψιθυρίζετε. Το ψιθύρισμα είναι χειρότερο από την ομιλία
  ■  Αρχίστε την κάθε πρόταση κατά την ομιλίας σαςμε εκπνοή
  ■  Κάντε μία παύση στη μέση της πρότασης και αναπνεύστε πάλι
  ■  Διατηρείστε ένα απαλό και σωστό τρόπο ομιλίας με σωστή άρθρωση
  ■  Μη μιλάτε γρήγορα
  ■  Μάθετε να χρησιμοποιείτε τη φωνή σας με όσο το δυνατόν λιγότερη προσπάθεια και τάση
  ■  Μη μιλάτε για πολλή ώρα, αποφύγετε τις παρατεταμένες τηλεφωνικές συνομιλίες, δώστε χρόνο στη φωνή σας να ξεκουραστεί κατά τη διάρκεια της ομιλίας σας
  ■  Αποφύγετε να μιλάτε ή να τραγουδάτε συνέχεια κοντά στα όρια της φωνητικής σας κλίμακας
  ■  Δώστε χρόνο στη φωνή σας να ξεκουραστεί μετά
  ■  Χρησιμοποιήστε σωστά την κοιλιακή η διαφραγματική αναπνοή
  ■  Διατηρείστε την σωστή ενυδάτωση του σώματος, πίνοντας 7-9 ποτήρια νερό την ημέρα
  ■  Σε περίπτωση κρυολογήματος η λαρυγγίτιδας συμβουλευτείτε αμέσως τον ειδικό ιατρό
  ■  Αποφύγετε τη ξηρασία που δημιουργεί ο κλιματισμός σε εσωτερικούς χώρους
  ■  Αποφύγετε την εισπνοή μολυσμένου αέρα
  ■  Διατήρηση καλής γενικής κατάστασης
  ■  Αποφυγή καπνίσματος
  ■  Θεραπεύστε την γαστρο-οισοφαγική παλινδρόμηση εάν έχετε
  ■  Αποφεύγετε τα καφεϊνούχα και αλκοολούχα ποτά γιατί αυτά προκαλούν αφυδάτωση
  ■  Η χρήση ενός υγραντήρα θα βοηθήσει στην ενυδάτωση

Γράφει ο Μηνάς Ν. Αρτόπουλος MD, Διευθυντής ΩΡΛ Τμήματος Χειρουργικής Τραχήλου-Θυρεοειδούς, Γενικής Κλινικής & Παίδων ΜΗΤΕΡΑ

Πηγή: www.iatronet.gr

Πολλαπλή σκλήρυνση: Η διατροφή που χρειάζεσαι, η άσκηση που βοηθά και η καλή ψυχολογία – όλα εδώ

4 ειδικοί συστήνουν για την πολλαπλή σκλήρυνση: Ο trainer, η διατροφολόγος,ο ψυχίατρος και ο γιατρός αποκατάστασης τονίζουν όσα πρέπει να ξέρουμε

Καιρός να μιλήσουμε για τη Ζωή με Πολλαπλή Σκλήρυνση! Η καμπάνια του Shape με τον Δημήτρη Μακαλιά και την Αντιγόνη Ψυχράμη ξεκίνησε! Δες κάθε μέρα και ένα καινούριο βίντεο!
Τι άσκηση να κάνω αν έχω πολλαπλή σκλήρυνση;

Ο Ιωάννης Μικάλεφ, Personal Trainer, www.facebook.com/MJPTrainer, @mjptrainer απαντά:

Σύμφωνα με το διεθνές κέντρο φυσικής αγωγής και αναπηρίας (National Center on Physical Activity and Disability): «Εκτός από τη βελτίωση της συνολικής κατάστασης της υγείας, η άσκηση μπορεί να βοηθήσει στην βελτίωση της ισορροπίας, τη διαχείριση της σπαστικότητας, τη μείωση της μυϊκής ατροφίας και να βοηθήσει τους ασθενείς στην εκτέλεση καθημερινών δραστηριοτήτων.

Τα οφέλη είναι πολλαπλά:
  ■  Βελτίωση ευελιξίας και αντοχής
  ■  Μείωση κόπωσης
  ■  Βελτίωση αναπνευστικής λειτουργίας
  ■  Μείωση της φυσικής αναπηρίας
  ■  Βελτίωση ψυχολογικής κατάστασης
  ■  Ενίσχυση ανοσοποιητικού συστήματος

Προτού όμως ξεκινήσεις οποιοδήποτε πρόγραμμα γυμναστικής συζήτησε με τον γιατρό σου, ο οποίος μπορεί να σου προτείνει ανάλογα με την φυσική σου κατάσταση:

  ■  Το είδος της άσκησης
  ■  Την ένταση των ασκήσεων
  ■  Αν χρειάζεσαι παράλληλα την συμβολή ενός φυσιοθεραπευτή


Πώς θα ασκηθείς με ασφάλεια

  ■  Ξεκίνα σταδιακά: Αργά και όχι με πολύ και επίπονη προπόνηση. Αύξησε τη συχνότητα σιγά – σιγά και κάνε γυμναστική τακτικά αν μπορείς 4-5 φορές την εβδομάδα.
  ■  Προθέρμανση: Το ζέσταμα είναι πολύ σημαντικό πριν την προπόνηση. Μην ξεχνάς ποτέ τις διατάσεις μετά την ολοκλήρωση των ασκήσεων.
  ■  Πειραματίσου: Δοκίμασε διάφορα είδη άσκησης: κολύμβηση, γιόγκα, ποδήλατο, ασκήσεις με όργανα,
  ■  Άκου το σώμα σου: Σταμάτα την άσκηση κάθε φορά που δεν αισθάνεσαι καλά ή πονάς κάπου. Κάνε συχνά διαλείμματα.
  ■  Θερμοκρασία σώματος: Απόφυγε την πολύ ζέστη και να πίνετε πολλά παγωμένα υγρά με υλεκτρολύτες. Η ενυδάτωση είναι πολύ σημαντική καθώς η πολύ ζέστη μπορεί να επιδεινώσει κάποια συμπτώματα.
  ■  Αερόβια άσκηση: Πολλές μελέτες υποστηρίζουν την αξία της αερόβιας άσκησης. Τέτοιες ασκήσεις είναι η βάδιση, το ποδήλατο, η κολύμβηση, άσκηση σε ελλειπτικό μηχάνημα κτλ.
  ■  Πλατφόρμα δόνησης: Ένα είδος άσκησης που μπορεί να βοηθήσει τη βελτίωση της μυϊκής συναρμογής και ισορροπίας είναι η πλατφόρμα δόνησης η οποία κινητοποιεί περίπου το 100% των μυϊκών ινών.

Τι πρέπει να ξέρω αν διαγνωστω με πολλαπλή σκλήρυνση;

Ο Ζήκος Σ. Κέντρος, ιατρός αποκατάστασης, επιστημονικός διευθυντής Κέντρου Αποκατάστασης «Ιατρική Άσκηση», υπεύθυνος αθλητιατρικού τμήματος “Ιατρικού Δικτύου» απαντά:

  ■  Η σκλήρυνση κατά πλάκας είναι μια χρόνια εξελισσόμενη πάθηση του κεντρικού νευρικού συστήματος.
    Προσβάλλει κύρια ενήλικες σε παραγωγική ηλικία, εμφανίζεται συχνότερα στις γυναίκες, και εξελίσσεται με τρόπο μοναδικό για κάθε ασθενή.
  ■  Συχνά συμπτώματα της νόσου είναι η δυσκολία στην βάδιση, η διαταραχή στην λεπτή κινητικότητα, η εύκολη κόπωση, ο πόνος, οι αιμωδίες (μουδιάσματα)κτλ.
  ■  Ριζική θεραπεία για την νόσο δεν υπάρχει σήμερα, ωστόσο τα τελευταία έτη έρχονται στα χέρια μας συνεχώς νέες φαρμακευτικές αγωγές που αντιμετωπίζουν αποτελεσματικά τα συμπτώματα και σε πολλές περιπτώσεις σταματούν την εξέλιξη της νόσου.
  ■  Απολύτως απαραίτητη πέραν της φαρμακευτικής αγωγής είναι η άσκηση, η οποία θα πρέπει να προσαρμόζεται συνεχώς στις ανάγκες του πάσχοντος.
  ■  Παράλληλα ο «υγιεινός» τρόπος ζωής είναι πέρα από σημαντικός. Μεσογειακή διατροφή εμπλουτισμένη με τροφές πλούσιες σε αντιοξειδωτικά, αποφυγή καπνίσματος και οινοπνεύματος, λήψη αρκετών υγρών, διαχείριση του stress, ποιότητα στον ύπνο, προστατεύουν τον πάσχοντα και του εξασφαλίζουν μια καλή καθημερινότητα.
  ■  Σίγουρα η ζωή αλλάζει με την εμφάνιση και την εξέλιξη της νόσου.
  ■  Χρειάζεται διαρκής προσαρμογή στα νέα δεδομένα και με καθημερινό αγώνα στην πλειονότητα των περιπτώσεων εξασφαλίζεται η λειτουργικότητα του ασθενούς στον οικογενειακό και τον επαγγελματικό του χώρο. Προυπόθεση αυτού είναι η αποδοχή της νέας πραγματικότητας .
  ■  Σήμερα στην Ελλάδα υπάρχει μεγάλη εμπειρία στην ολιστική αντιμετώπιση της νόσου από ομάδες ειδικών (ιατροί, νοσηλευτές, φυσικοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, ψυχολόγοι, κοινωνικοί λειτουργοί ).
  ■  Παράλληλα οργανωμένοι σύλλογοι ασθενών υπό την ομπρέλα της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας ατόμων με σκλήρυνση κατά πλάκας παρέχουν στήριξη και καθοδήγηση σε πάσχοντες και οικογένειες.
  ■  Η ζωή δεν σταματά με την Σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλάζει.
  ■  Στο χέρι μας είναι να ξανακερδίσουμε την ποιότητα σε αυτήν στα νέα δεδομένα που δημιουργεί η νόσος.


Βοηθά η διατροφή την πολλαπλή σκλήρυνση;

Η Χριστίνα Κωστάρα, διατροφολόγος – διαιτολόγος MmedSci, υπεύθυνη διαιτολόγος τμήματος Διατροφικής Υποστήριξης, ΙΑΣΩ, πρώην μέλος Δ’ τμήματος Επιστημονικού Συμβουλίου Εγκρίσεων (Ε.Σ.Ε) (Συμπληρωμάτων Διατροφής, Προϊόντων Ειδικής Διατροφής), ΕΟΦ, απαντά:
Η διατήρηση καλής κατάσταση θρέψης και υγιούς σωματικού βάρους καθώς και η κατάλληλη θεραπευτική διατροφή αποτελούν για τον ασθενή με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣκΠ) έναν πολύτιμο σύμμαχο για καλύτερης ποιότητας ζωής!

Στις διατροφικές συστάσεις περιλαμβάνονται:
1) Κατανάλωση 9 ή και περισσότερων μερίδων φρούτων και λαχανικών ημερησίως για επαρκή πρόσληψη σε αντιοξειδωτικά.

Μερικά από τα λαχανικά και φρούτα με έντονη αντιοξειδωτική ικανότητα είναι: kale, σπανάκι, μπρόκολο, λαχανάκια Βρυξελλών, παντζάρι, φράουλες, μούρα κτλ. H φλεγμονή ανοσολογικής αρχής και το οξειδωτικό στρες εμπλέκονται στην παθολογία της ΣκΠ και τα θρεπτικά αντιοξειδωτικά (πχ. ασκορβικό οξύ) και αντιοξειδωτικά φυτοχημικά έχουν τη δυνατότητα να ελαφρύνουν τα συμπτώματα της ασθένειας μέσω στοχοποίησης αυτής της φλεγμονής.

2) Αύξηση της πρόσληψης σε απαραίτητα λιπαρά οξέα (Essential Fatty Acids, EFAs) (ιδιαίτερα των ω-3 λιπαρών οξέων): Έχουν ανοσορρυθμιστική και αντιφλεγμονώδη δράση και την ικανότητα να επηρεάζουν την αυτοάνοση απάντηση σε ασθένειες όπως η ΣκΠ).

  ■  Απαραίτητα λιπαρά οξέα αποτελούν το λινολενικό οξύ (ω-6 λιπαρά): σησάμι και λοιποί ελαιούχοι σπόροι, ξηροί καρποί, ηλιέλαιο α-λινολενικό οξύ (ω-3 λιπαρό οξύ): πράσινα φυλλώδη λαχανικά (πχ. σπανάκι, kale), λινέλαιο, λιναρόσπορος, καρύδια, κραμβέλαιο (canola oil), σογιέλαιο.
  ■  Αυξημένη κατανάλωση σε ψάρια και και οστρακοειδή, μουρουνέλαιο και αβγά. Στόχος όσον αφορά στην κατανάλωση ψαριού και οστρακοειδή: 240-360γρ. την εβδομάδα από ποικιλία ψαριών και θαλασσινών με χαμηλά επίπεδα υδραργύρου*
  ■  Τip: Απόφυγε την κατανάλωση ξιφία και να έχετε περιορισμένη κατανάλωση σε τόνο

3) Αύξηση της πρόσληψης εδώδιμων ινών καθώς και πρεβιοτικών και προβιοτικών για τη διατήρηση φυσιολογικής λειτουργίας του εντέρου:

  ■  Πρεβιοτικά: στις καλές πηγές περιλαμβάνονται το μη επεξεργασμένο σιτάρι και κριθάρι, η βρώμη, τα κρεμμύδια, το σκόρδο, τα ραδίκια, τα πράσα, τα σπαρράγια, η αγκινάρα και αγκινάρα των Ιεροσολύμων («Jerusalem Artichoke”), οι ωμές ρίζες κιχωρίου, το μη επεξεργασμένο κριθάρι και τα τρόφιμα εμπλουτισμένα με πρεβιοτικά (αναζήτησε τις λέξεις FOS – φρουκτοολιγοσακχαρίτες -, ινουλίνη, GOS – γαλακτοολιγοσακχαρίτες – στις διατροφικές ετικέτες)
  ■  Προβιοτικά: Γαλακτοκομικά [τυριά όπως η φέτα, το κεφαλοτύρι, το κατσικίσιο τυρί, το ξινοτύρι, το λαδοτύρι και άλλα περιέχουν είδη γαλακτικών βακτηρίων και ζυμών]. Το γιαούρτι, το ξυνόγαλο και ο τραχανάς περιέχουν επίσης είδη γαλακτικών βακτηρίων) και τρόφιμα εμπλουτισμένα με προβιοτικά

4) Περιορισμός στην κατανάλωση κόκκινου κρέατος και παραγώγων του καθώς και γάλακτος και προϊόντων γάλακτος για τη μείωση της κατανάλωση κορεσμένου λίπους και χοληστερόλης. Απόφυγε την κατανάλωση trans λιπαρών οξέων (υδρογονοποιημένα λιπαρά οξέα)

5) Διατήρηση του σωματικού βάρους σε υγιή επίπεδα.

Κάθε ασθενής με σκλήρυνση κατά πλάκας (ΣκΠ) παρουσιάζει τη δική του ξεχωριστή εικόνα. Πληθώρα επιστημονικών μελετών προσφέρουν σήμερα μια βάση συντριπτικών στοιχείων, τα οποία υποστηρίζουν τα οφέλη της Ιατρικής Διατροφικής Θεραπείας (Medical Nutrition Therapy, MNT) σε ασθενείς με ΣκΠ, η οποία μπορεί να επιδράσει θετικά στην προαγωγή της σωματικής και ψυχικής υγείας και ευεξίας του ασθενούς και στην ποιότητα ζωής του.


Πώς επηρεάζεται η ψυχολογία του ασθενούς με πολλαπλή σκλήρυνση;

Ο ψυχίατρος Αλέξανδρος Κεχαγιάς απαντά:
Όπως σε όλες τις χρόνιες παθήσεις έτσι και στην Πολλαπλή Σκλήρυνση η ψυχολογική διάθεση παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στην πορεία της νόσου, για το λόγο αυτό χρειάζεται μια συνολική προσέγγιση που εκτός από την αντιμετώπιση των συμπτωμάτων της νόσου θα πρέπει να περιλαμβάνει ψυχολογική υποστήριξη του ασθενούς και πολλές φορές και του οικογενειακού του περιβάλλοντος.
Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ασθενών με ΠΣ θα εκδηλώσουν τουλάχιστον μία φορά κατάθλιψη καθώς έχουν να αντιμετωπίσουν ένα πλήθος ερωτημάτων και προβλημάτων όπως:

  ■  Θα μείνω ανάπηρος;
  ■  Πως θα ανταποκριθώ στις απαιτήσεις της οικογένειάς μου;
  ■  Μπορώ να συνεχίσω να εργάζομαι;
  ■  Οι φίλοι μου και οι γνωστοί μου θα με λυπούνται;
  ■  Θα συνεχίσει ο σύντροφός μου να είναι μαζί μου;
  ■  Γιατί να συμβεί σε εμένα;
  ■  Θα πεθάνω;

Παράλληλα το κοινωνικό ή οικογενειακό περιβάλλον μπορεί να μην είναι έτοιμο να υποστηρίξει την νέα κατάσταση. Εκεί ο ασθενής πολλές φορές βρίσκεται σε αδιέξοδο και οδηγηται σε κοινωνική απόσυρση.

Αυτό που χρειάζεται να θυμόμαστε πάντα είναι ότι για να αντιμετωπίσουμε μια δύσκολη κατάσταση είναι πολύ σημαντικό πρώτα από όλα να την αποδεχτούμε εμείς οι ίδιοι. Είναι σημαντικό να εκφράζουμε τα συναισθήματα μας, να επικεντρωνόμαστε στα θετικά και σε αυτά που μπορούμε και θέλουμε να κάνουμε.
Η συμβουλευτική – ψυχοθεραπευτική υποστήριξη θα βοηθήσει τον ασθενή και το οικογενειακό του περιβάλλον να κατανοήσει τους προβληματισμούς και τις ανάγκες του και να συνεχίσει τη ζωή του αισιόδοξα μαθαίνοντας να ζει με την Πολλαπλή Σκλήρυνση.
Επιπλέον η ψυχοθεραπεία συμβάλλει στην αντιμετώπιση των φόβων μας,  στην αποδοχή τους και στην ρεαλιστική αντιμετώπιση των καθημερινών προβλημάτων.

Η θετική σκέψη και η αισιόδοξη στάση μπορούν να μας προσφέρουν ποιοτική ζωή στη Πολλαπλή Σκλήρυνση, ώστε να νιώθουμε ψυχικά ήρεμοι και να διατηρήσουμε την ψυχική και σωματική μας υγεία!


Πηγή: www.shape.gr

Καλοκαιρινό κοκτέιλ με βερίκοκα και ...φραουλοπαγάκια!

ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ:

Μοιράζετε τον χυμό φράουλας σε πλαστικές παγοθήκες και σε κάθε θήκη βάζετε από 1 κομματάκι φρούτου. Βάζετε στην κατάψυξη για τουλάχιστον 8 ώρες, μέχρι να σχηματιστούν παγάκια. Πολτοποιείτε στο μπλέντερ (ή στο μούλτι) τα βερίκοκα με τη ζάχαρη και το γιαούρτι, μέχρι να φτιάξετε έναν όσο το δυνατόν πιο λείο πολτό. Προσθέτετε το χυμό λεμονιού και ανακατεύετε.

Μοιράζετε τα κόκκινα φραουλοπαγάκια σε 6 μέτριου μεγέθους ποτήρια του νερού και τα γεμίζετε με τον πολτό βερίκοκου. Αρχικά το μείγμα είναι πυκνό, ωστόσο καθώς τα παγάκια λιώνουν το αραιώνουν, το νοστιμίζουν και φυσικά του δίνουν ένα όμορφο κοκκινωπό χρώμα. Σερβίρετε αμέσως.

ΥΛΙΚΑ:

  ■  700 ml χυμός φράουλας
  ■  8 ώριμα βερίκοκα, κομμένα στη μέση, χωρίς τα κουκούτσια
  ■  40 γρ. ζάχαρη
  ■  200 γρ. γιαούρτι αγελαδινό
  ■  1 κ.γ. χυμός λεμονιού
  ■  200 γρ. κόκκινα φρούτα της αρεσκείας σας (φράουλες, ώριμα κεράσια, σμέουρα κ.ά.), κομμένα σε μικρά κομμάτια


Συνταγή: dinanikolaou.gr

Οπτική Νευρίτιδα και Σκλήρυνση Κατά Πλάκας

Η οπτική νευρίτιδα είναι η φλεγμονή του οπτικού νεύρου που μπορεί να προκαλέσει μια πλήρη ή μερική απώλεια της όρασης. Όταν εμφανίζεται με οίδημα της οπτικής θηλής , ο όρος που χρησιμοποιείται είναι πρόσθια οπτική νευρίτιδα. 

Όταν η οπτική θηλή φαίνεται φυσιολογική, χρησιμοποιούνται οι όροι οπισθοβολβική οπτική νευρίτιδα. Η οξεία οπτική νευρίτιδα είναι μακράν ο πιο κοινός τύπος της οπτικής νευρίτιδας και είναι η πιο συχνή αιτία της δυσλειτουργίας του οπτικού νεύρου σε νεαρούς ενήλικες.

Δημογραφικά

Η ετήσια συχνότητα εμφάνισης της οξείας οπτικής νευρίτιδας εκτιμάται να είναι μεταξύ 1 και 5 ανά 100.000 κατοίκους. Η οπτική νευρίτιδα επηρεάζει συνήθως τους νέους ηλικίας 18-45 ετών , με μέσο όρο ηλικίας τα 30-35 χρόνια. Υπάρχει μια ισχυρή γυναικεία υπεροχή.

Αιτιολογία

Η πιο συνηθισμένη αιτιολογία είναι η σκλήρυνση κατά πλάκας (MS). Έως 50% των ασθενών με σκλήρυνση κατά πλάκας θα αναπτύξουν ένα επεισόδιο οπτικής νευρίτιδας. Η παρουσία απομυελινωτικών βλαβών της λευκής ουσίας στη μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου κατά τη στιγμή της παρουσίασης της οπτικής νευρίτιδας είναι ο ισχυρότερος προγνωστικός παράγοντας για την ανάπτυξη κλινικά βέβαιης σκλήρυνσης κατά πλάκας. Σχεδόν οι μισοί από τους ασθενείς με οπτική νευρίτιδα παρουσιάζουν βλάβες της λευκής ουσίας σύμφωνες με σκλήρυνση κατά πλάκας. Στα πέντε χρόνια παρακολούθησης, ο συνολικός κίνδυνος εκδήλωσης σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι 30%, με ή χωρίς βλάβες στην μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου (MRI).

Οι ασθενείς με φυσιολογική MRI παρουσιάζουν σε ένα ποσοστό (16%) αργότερα σκλήρυνση κατά πλάκας, αλλά σε χαμηλότερο ποσοστό σε σύγκριση με τους ασθενείς με τρεις ή περισσότερες βλάβες στην MRI (51%). Από την άλλη πλευρά, όμως, σχεδόν στους μισούς (44%) των ασθενών με οποιαδήποτε απομυελινωτική βλάβη στην MRI δεν θα αναπτυχθεί MS τα επόμενα δέκα χρόνια.

Κάποιες άλλες αιτίες οπτικής νευρίτιδας περιλαμβάνουν:

  ■  Λοιμώξεις (π.χ. σύφιλη, νόσο του Lyme, έρπης ζωστήρας).
  ■  Αυτοάνοσες διαταραχές (π.χ. λύκος).
  ■  Φλεγμονώδη νόσο του εντέρου.
  ■  Φάρμακα (π.χ. χλωραμφαινικόλη, αιθαμβουτόλη).
  ■  Άλλες παθήσεις όπως αγγειίτιδα διαβήτης.

Συμπτώματα

Σημαντικά συμπτώματα είναι η ξαφνική απώλεια της όρασης (μερική ή ολική), το θάμβος οράσεως, και ο πόνος κατά την κίνηση του πάσχοντος οφθαλμού. Πολλοί ασθενείς με οπτική νευρίτιδα μπορεί να χάσουν κάποια από τις αντιλήψεις των χρωμάτων τους στον πάσχοντα οφθαλμό (ειδικά το κόκκινο) και τα χρώματα να εμφανίζονται όχι τόσο διακριτά σε σύγκριση με το άλλο μάτι. Μια μελέτη διαπίστωσε ότι το 92,2% των ασθενών εμφάνισαν πόνο, που προηγήθηκε από την απώλεια της όρασης στο 39,5% των περιπτώσεων.

ΕΞΕΤΑΣΗ

Οφθαλμολογική

Στην οφθαλμολογική εξέταση το οπτικό νεύρο μπορεί εύκολα να αξιολογηθεί με ένα οφθαλμοσκόπιο; Όμως συχνά δεν υπάρχει καμία ανώμαλη εμφάνιση της κεφαλής του νεύρου στην οπτική νευρίτιδα, αν και μπορεί να είναι οιδηματώδες σε ορισμένους ασθενείς. Σε πολλές περιπτώσεις, μόνο το ένα μάτι επηρεάζεται και οι ασθενείς δεν μπορούν να ταυτοποιήσουν την απώλεια της όρασης χρωμάτων έως ότου ο γιατρός τους ζητά να κλείσουν ή να καλύψουν το υγιές μάτι. Περίπου το ένα τρίτο των ασθενών με οξεία οπτική νευρίτιδα παρουσιάζουν σε κάποιο βαθμό οίδημα της οπτικής θηλής (Σχήμα 1). Ωστόσο, ο βαθμός διόγκωσης της οπτικής θηλής δεν σχετίζεται με τη σοβαρότητα της οπτικής νευρίτιδας ή την οπτική οξύτητα.


Το οίδημα της οπτικής θηλής είναι λιγότερο συχνό στα μάτια με οξεία οπτική νευρίτιδα από ότι στα μάτια με πρόσθια ισχαιμική οπτική νευροπάθεια. Η πλειοψηφία των ασθενών με οξεία οπτική νευρίτιδα παρουσιάζουν μια φυσιολογική οπτική θηλή στον προσβεβλημένο οφθαλμό, εκτός εάν είχε προηγηθεί παλαιότερο επεισόδιο οπτικής νευρίτιδας. Μετά από περίπου 4 έως 6 εβδομάδες, από τη στιγμή που ξεκίνησε το επεισόδιο της οπτικής νευρίτιδας, η οπτική θηλή μπορεί να αλλάξει χρωματισμό και να γίνει ωχρή. Η ωχρότητα μπορεί να είναι διάχυτη ή να βρίσκεται σε ένα συγκεκριμένο μέρος της οπτικής θηλής, τις περισσότερες φορές στη κροταφική περιοχή.

Οπτικά πεδία

Τα σκοτώματα (απώλειες) του οπτικού πεδίου μπορεί να κυμαίνονται από ήπια έως σοβαρά, μπορεί να είναι διάχυτα ή εστιακά, και μπορεί να αφορούν το κεντρικό ή το περιφερικό πεδίο.

Εξέταση MRI

Η πραγματική συνεισφορά της απεικόνισης για τον καθορισμό της οπτικής νευρίτιδας γίνεται με την μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου. Αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι ο πιο πολύτιμος προγνωστικός παράγοντα για την ανάπτυξη μετέπειτα σκλήρυνσης κατά πλάκας είναι η παρουσία παθολογικών εστιών στη λευκή ουσία του εγκεφάλου (Σχήμα 3). Το 27 έως 70% (σε διάφορες μελέτες) των ασθενών με μεμονωμένη οπτική νευρίτιδα παρουσιάζουν παθολογικά ευρήματα στη μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου (όπως ορίζεται από 2 ή περισσότερα εστίες στη λευκή ουσία).


Ο ρόλος της ανάλυσης του εγκεφαλονωτιαίου υγρού στην αξιολόγηση των ασθενών με οξεία οπτική νευρίτιδα δεν είναι σαφής. Αν και η παρουσία Ολιγοκλωνικών ζωνών σχετίζεται με την ανάπτυξη της σκλήρυνσης κατά πλάκας, η ισχυρή προγνωστική αξία της μαγνητικής τομογραφίας του εγκεφάλου για την σκλήρυνση κατά πλάκας έχει μειώσει το ρόλο της οσφυονωτιαίας παρακέντηση για την αξιολόγηση των ασθενών με οπτική νευρίτιδα. Η οσφυονωτιαία παρακέντηση μπορεί να προσδιορίσει ένα πολύ χαμηλού κινδύνου ασθενών, στους οποίους τόσο το εγκεφαλονωτιαίο υγρό, όσο και η μαγνητική ήταν φυσιολογική.

Θεραπεία και πρόγνωση

Μεγάλο μέρος της γνώσης μας σχετικά την οπτική νευρίτιδα αποκομίσαμε από τη μελέτη Optic Neuritis Treatment Trial (ONTT). Σε αυτή τη μελέτη συμμετείχαν 455 ασθενείς με οξεία μονόπλευρη οπτική νευρίτιδα και τους παρακολουθήσανε για 15 χρόνια.

Στην μελέτη αυτή στα 5 έτη, εκδήλωση σκλήρυνσης κατά πλάκας είχαν το 16% των ασθενών με φυσιολογική MRI εγκεφάλου, το 37% με 1-2 εστίες στη μαγνητική, και 51% με 3 ή περισσότερες εστίες. Στα 10 χρόνια, η μόνη στατιστικά σημαντική διαφορά ήταν μεταξύ αυτών χωρίς εστίες στη μαγνητική (22% κίνδυνος εμφάνισης της σκλήρυνσης) και μία ή περισσότερες εστίες (56% κίνδυνος).

Οι απώλειες όρασης επιστρέφουν συνήθως κοντά σε φυσιολογικά επίπεδα μέσα σε οκτώ έως δέκα εβδομάδες, αλλά μπορεί να προχωρήσει σπάνια και σε μια πλήρη και μόνιμη απώλειας της όρασης. Ως εκ τούτου, η συστηματική ενδοφλέβια θεραπεία με κορτικοστεροειδή, τα οποία μπορεί να επιταχύνουν την επούλωση του οπτικού νεύρου, συχνά συνιστάται, αν και δεν έχουν σημαντική επίδραση στην οπτική οξύτητα, όταν συγκρίνεται με placebo(εικονικά φάρμακα). Η ενδοφλέβια χορήγηση κορτικοστεροειδή έχουν επίσης βρεθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο εκδήλωσης σκλήρυνσης κατά πλάκας στα επόμενα δύο έτη σε εκείνους τους ασθενείς οι οποίοι έχουν βλάβες στην MRI. Κατά παράδοξο τρόπο έχει αποδειχθεί ότι η από του στόματος χορήγηση κορτικοστεροειδών σε αυτή την κατάσταση μπορεί να οδηγήσει σε πιο συχνά επαναλαμβανόμενα επεισόδια από ό, τι στους ασθενείς που έλαβαν ενδοφλέβια θεραπεία.

Σε μια μελέτη με ιντερφερόνη βήτα-1α (Avonex) σε ασθενείς με οπτική νευρίτιδα με 2 ή περισσότερες εστίες στη λευκή ουσία του εγκεφάλου παρουσίασαν μειωμένο κίνδυνο εκδήλωσης σκλήρυνσης κατά πλάκας στα 3 χρόνια.


Πηγή: attiko.eu

Ποιες οι αιτίες των εμβοών (βουητό αυτιών), πώς γίνεται η διάγνωση και τι να κάνουμε για να μην χειροτερέψουν;

Ένα πολύ μεγάλο ποσοστό στην εποχή μας παραπονιούνται για βουητά στα αυτιά.

Τα βουητά είναι θόρυβοι που ακούγονται στο ένα η και τα δύο αυτιά, συνεχείς ή διακεκομμένοι, συνεχόμενοι ή περιοδικοί που ποικίλλουν από την απλή αίσθηση θορύβου και μικροενόχληση μέχρι την έντονη δυσφορία λόγω της έντασης τους, σε σημείο οι ασθενείς να μην μπορούν να ζήσουν φυσιολογική ζωή.

Στις περισσότερες περιπτώσεις προκαλούνται από καταστροφή των αισθητηρίων κυττάρων του ακουστικού νεύρου, στο εσωτερικό αυτί. Η καλή κατάσταση αυτών των τελικών απολήξεων του ακουστικού νεύρου είναι σημαντική για καλή ακοή και η βλάβη τους οδηγεί σε μείωση της ακοής και πολύ συχνά σε εμβοές. Στους ηλικιωμένους η προοδευτική μείωση της ακοής συχνά συνοδεύεται από εμβοές. Στους νέους η έκθεση σε δυνατό θόρυβο είναι πιθανόν η πιο συχνή αιτία εμβοών.

Οι εμβοές ή βουητό στα αυτιά, δεν προκαλείται από εξωτερική πηγή. Ο ήχος μπορεί να είναι κάθε τόνου ή τύπου, συνεχής ή διακεκομμένος. Περίπου ένας στους πέντε ανθρώπους αναφέρει περιστασιακές εμβοές, ενώ ένας στους διακόσους έχει τόσο έντονες εμβοές, ώστε να διαταράσσεται η ποιότητα της ζωής

Φυσιολογικά ο ήχος που προκαλείται από εξωτερική πηγή περνάει στο αυτί από το ακουστικό κανάλι, δημιουργεί δονήσεις που μεταφέρονται από το τύμπανο του αυτιού στό κοχλία του αυτιού, που βρίσκεται στο εσωτερικό του. Οι δονήσεις αυτές ενεργοποιούν τριχοειδή αισθητικά κύτταρα στο κοχλία, δημιουργώντας νευρικά ερεθίσματα που ταξιδεύουν μέσω του ακουστικού νεύρου προς τον εγκέφαλο. Η περιοχή του εγκεφάλου που ευθύνεται για την ακοή είναι ο κροταφικός λοβός. Το ακουστικό κέντρο στον κροταφικό λοβό αναγνωρίζει ήχους ενώ προσδιορίζει τον τόνο και την ένταση.

Οι εμβοές ή βουητό στα αυτιά, είναι η αίσθηση ήχου στα αυτιά ή το κεφάλι, που δεν προκαλείται από εξωτερική πηγή.

Υπάρχουν πολλές αιτίες που μπορούν να τις προκαλέσουν. Η περισσότερο συνηθισμένη αιτία είναι δυσλειτουργία των αισθητικών νευρικών κυττάρων του εσωτερικού των αυτιών που μεταφέρουν τα ερεθίσματα στον εγκέφαλο. Οι εμβοές συνήθως συνοδεύονται από μείωση της ακοής. Για τον λόγο αυτό συναντάται περισσότερο σε μεγαλύτερες ηλικίες, όπου έχουν μειωμένη ακοή λόγω ηλικίας. Εργαζόμενοι εκτεθειμένοι σε δυνατούς ήχους (π.χ. μουσικοί, εργάτες, κ.α.), είναι επιρρεπείς να εμφανίσουν εμβοές.

Άλλες πιθανές αιτίες είναι:

  ■  Ωτοσκλήρυνση, μια κατάσταση όπου ένα μικρό οστό στο μέσο αυτί ακινητοποιείται.
  ■  Μόλυνση και φλεγμονή στο αυτί.
  ■  Κερί μέσα στο αυτί.
  ■  Ακουστικό νεύρωμα, καλοήθες όγκος του ακουστικού νεύρου, που μεταφέρει τα ερεθίσματα από το εσωτερικό του αυτιού στον εγκέφαλο.
  ■  Υψηλές δόσεις φαρμάκων όπως ασπιρίνη, κινίνο και κάποια αντιβιοτικά.
  ■  Αναιμία.
  ■  Κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις.
  ■  Υποθυρεοειδισμός.
  ■  Καρδιολογικά και αγγειολογικά προβλήματα.
  ■  Υπέρταση.
  ■  Διαταραχή του αμυντικού μηχανισμού του σώματος.
  ■  Σύνδρομο κροταφογανθικής άρθρωσης.
  ■  Διαταραχή της Ευσταχιανής σάλπιγγας


ΔΙΑΓΝΩΣΗ 

Η διάγνωση γίνεται από Ωτορινολαρυγγολόγο γιατρό. Μετά από ειδικά tests, που περιλαμβάνουν δοκιμασία ακοής, ισορροπίας και αιματολογικές εξετάσεις, θα καταλήξει στην αιτία του προβλήματος. Αν το κρίνει απαραίτητο τότε μπορεί να χρειασθεί Μαγνητική τομογραφία του εγκεφάλου για να καταλήξει σε συμπέρασμα.

ΘΕΡΑΠΕΙΑ 

Η θεραπεία είναι ξεχωριστή για κάθε περίπτωση εμβοών. Βέβαια στις περισσότερες περιπτώσεις δεν υπάρχει ειδική θεραπεία για την αντιμετώπιση τους.

Τις περισσότερες φορές όμως δεν υπάρχει θεραπεία που να μπορεί να τις εξαλείψει πλήρως.

Εάν διαγνωστεί κάποιο συγκεκριμένο πρόβλημα, η αντιμετώπιση του θα συνεπάγεται και μείωση η εξαφάνιση των εμβοών. Δυστυχώς στις περισσότερες περιπτώσεις δεν αναγνωρίζεται η ακριβής αιτία. Τα φάρμακα που χρησιμοποιούνται ποικίλλουν και μπορούν να χρησιμοποιηθούν για να διαπιστωθεί εάν βοηθούν.

Υπάρχουν τεχνικές που μπορούν να βελτιώσουν το πρόβλημα.
Αν υπάρχει μειωμένη ακοή, τότε ειδικές συσκευές ενίσχυσης της ακοής μπορεί να φανούν χρήσιμες.
Η θετική διάθεση προς το πρόβλημα είναι βασική για την αντιμετώπιση του. Κατάθλιψη ή άγχος μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα και να φέρουν τον ασθενή σε ακόμα δυσχερέστερη θέση.
Θεραπείες που μπορούν να χαλαρώσουν τον ασθενή και να του δώσουν μια θετική διάθεση συμβάλλουν στην αντιμετώπιση του προβλήματος. Τέτοιες θεραπείες είναι η Γιόγκα, Alexander technique, βελονισμός κ.α..

Τι πρέπει να προσέξουμε για τα βουητά μας;

  ■  Αποφύγετε την έκθεση σε δυνατούς ήχους και θορύβους.
  ■  Ελέγχετε την αρτηριακή πίεση συχνά. Εάν έχετε πρόβλημα, συμβουλευτείτε τον γιατρό σας.
  ■  Ελαττώστε το αλάτι στα φαγητά.
  ■  Αποφύγετε καφέ, τσάι, τσιγάρο, coca cola.
  ■  Ασκηθείτε καθημερινά για να βελτιώσετε την κυκλοφορία σας.
  ■  Να αναπαύεστε ικανοποιητικά και να αποφεύγετε την έντονη κόπωση.
  ■  Προσπαθήστε να "συνυπάρξετε" με το βουητό σας. Το να σας ανησυχεί πολύ, μόνο επιδείνωση φέρνει.
  ■  Χρησιμοποιήστε τρύκ για να καλύψετε το βουητό σας, όπως τον ήχο ενός ραδιόφωνου ή τηλεόρασης που θα "σκεπάσουν" τον ήχο του βουητού σας. Στο εμπόριο κυκλοφορούν και ειδικές γεννήτριες ήχων για να καλύπτουν τα βουητά.


του Κωνσταντίνου Λούβρου, Μ.D.
Πηγή: medlabgr.blogspot.com

Διατροφικές συμβουλές για ασθενείς με σκλήρυνση κατά πλάκας

Η σκλήρυνση κατά πλάκας, γνωστή και ως πολλαπλή σκλήρυνση, είναι μια αυτοάνοση πάθηση που εκδηλώνεται όταν το ανοσοποιητικό σύστημα επιτίθεται στο κεντρικό νευρικό σύστημα.

Η διατροφή επηρεάζει ως έναν βαθμό την ένταση και τη συχνότητα των συμπτωμάτων, επομένως μερικές αλλαγές στις καθημερινές συνήθειες ενδέχεται να βοηθήσουν τους ασθενείς να επιτύχουν μια καλύτερη ποιότητα ζωής.
Ο ρόλος της διατροφής στη σκλήρυνση κατά πλάκας

Πρόσφατη μελέτη στην επιθεώρηση Clinical & Translational Immunology έδειξε ότι βασικό ρόλο στην εξέλιξη πολυάριθμων παθήσεων παίζει η υγεία του γαστρεντερικού. Συγκεκριμένα, σημαντική αναδεικνύεται η επίδραση της εντερικής μικροχλωρίδας, ενός πολύπλοκου συστήματος μικροοργανισμών, κυρίως βακτηρίων, που διασπούν τις τροφές και διευκολύνουν την πέψη. Η εντερική μικροχλωρίδα αναπτύσσεται σωστά όταν στη διατροφή υπάρχει επάρκεια φυτικών ινών και υπάρχουν στοιχεία που υποδεικνύουν ότι η αποδυνάμωσή της εμπλέκεται σε ποικίλες αυτοάνοσες διαταραχές.

Δεδομένου ότι η ΣκΠ είναι αυτοάνοση πάθηση, είναι σημαντικό οι ασθενείς να καταναλώνουν τροφές που υποστηρίζουν την ομαλή λειτουργία του ανοσοποιητικού συστήματος. Μια διατροφή που προωθεί την ανάπτυξη της εντερικής μικροχλωρίδας είναι ένα μέσο επίτευξης αυτού του σκοπού.
Τι πρέπει να περιλαμβάνει η διατροφή

  ■  Προβιοτικά: Τα «καλά» βακτήρια βρίσκονται σε ζυμωμένα προϊόντα, όπως ορισμένα γιαούρτια, το κεφίρ και το ξινολάχανο.

  ■  Πρεβιοτικά: Τα πρεβιοτικά συστατικά τρέφουν τους μικροοργανισμούς που υπάρχουν στο έντερο και δρουν έμμεσα, ενισχύοντας ουσιαστικά την συγκέντρωση των προβιοτικών. Τροφές με σημαντική περιεκτικότητα σε πρεβιοτικά είναι η αγκινάρα, το σκόρδο, τα σπαράγγια και τα πράσα.

  ■  Φυτικές ίνες: Βρίσκονται σε σημαντικές ποσότητες στα φυτικά προϊόντα, όπως τα φρούτα, τα λαχανικά, οι ξηροί καρποί, οι σπόροι και τα όσπρια. Πλούσια σε φυτικές ίνες είναι επίσης τα προϊόντα ολικής άλεσης (μαύρο ψωμί, καστανό ρύζι κ.λπ.).

  ■  Βιταμίνη D: Η «βιταμίνη του ήλιου», όπως ονομάζεται, παράγεται στον ανθρώπινο οργανισμό κυρίως όταν το δέρμα εκτίθεται στην υπεριώδη ακτινοβολία, υπάρχει όμως σε μικρή ποσότητα και σε ορισμένες τροφές, συγκεκριμένα στα μανιτάρια, στο αυγό, στα λιπαρά ψάρια και στα γαλακτοκομικά προϊόντα.

  ■  Βιοτίνη: Η βιοτίνη ανήκει στο σύμπλεγμα βιταμινών Β και βρίσκεται κυρίως στο αυγό, στο συκώτι και στους ζυμομύκητες.

Συνιστάται επίσης στους ασθενείς με ΣκΠ να αποφεύγουν τις επεξεργασμένες τροφές με μεγάλη περιεκτικότητα αλατιού και κορεσμένων λιπαρών και τις τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη.


Πηγή: Medical News Today | www.onmed.gr