Πρώτα θέματα
«Όταν τελειώσουν και με τις τελευταίες διαπραγματεύσεις θα γίνει κανονικά η κηδεία της Ελλάδας. Θα μας τα πάρουν όλα. Τα παιδιά θα φύγουν για έξω και… “τέλος μείνανε βουβοί και γεμάτοι οι καφενέδες από γέρους και χαφιέδες που μιλάν για προκοπή”. Αυτοί θα είμαστε».
"Όχι, δεν είμαι μαζί τους. Είμαι αυτό που θέλω.
Με αυτό που ζητώ να βιώσουν τα παιδιά τα δικά μου και του δίπλα μου, ώστε να μπορέσουν να ζουν ανθρώπινα, ευτυχισμένα.
Ας με κυνηγήσουν… Και τι έγινε;
Μπορώ να φτιάξω μια καλύτερη κοινωνία;
Αυτό με απασχολεί.
Μπορεί κάποιοι να με λένε και γραφικό για τις επιλογές μου.
Αυτοί, όμως, τι είναι;
Εγώ μπορεί να είμαι γραφικός, αυτοί, όμως, είναι δουλοπρεπείς, γλείφτες.
Δε με νοιάζουν, ούτε με αφορούν.
Έχω την αξιοπρέπειά μου, που λείπει απ’ αυτούς που σκύβουν το κεφάλι και κλίνουν το “βολεύομαι” σε όλες τις πτώσεις".
Αγαπήθηκε όσοι λίγοι τραγουδιστές, για την βαθιά παλικαρίσια αντρίκια φωνή του, που έβγαινε από τα βάθη της ψυχής.
Αγαπηθηκε όσο λίγοι τραγουδιστές, γιατί ποτέ δεν έγινε "δήθεν".
Μου είναι αδιάφορη η πολιτική του επιλογή, γιατί ήταν ιδεολόγος και όχι κομματικό τσουτσέκι.
Κι έτσι θα τον θυμάμαι πάντα, καθώς είχα την ευκαιρία να τον γνωρίσω από κοντά, στα πρώτα του βήματα, αλλά και μετά... όταν έγινε διάσημος και παρέμεινε βαθιά ανθρώπινος.
Η ερμηνεία και τα τραγούδια του, είναι σταθμός στην πολιτιστική ιστορία της Ελλάδας.
Κι ο Πολιτισμός, δεν ανήκει σε κόμματα...
Όπως δεν ανήκει σε κόμματα Η ΑΝΘΡΩΠΙΑ.
Καλλιόπη Σουφλή
Σήμερα, 17 Απρίλη, συμπληρώνονται 5 χρόνια από τον θάνατό του Δημήτρη Μητροπάνου.
Και τον θυμόμαστε όπως ήταν:
Χωρίς «πόζες». Πηγαίος.
Χωρίς τίποτα το «δήθεν».
Αξιοπρεπής. Χωρίς «τάχα μου».
