Το
1967 ήταν η πιο μαύρη χρονιά για τους πιστούς, χριστιανούς και
μουσουλμάνους, στην Αλβανία του Χότζα.
Σηματοδότησε την κορύφωση του
«πολέμου κατά της θρησκείας», που είχε ξεκινήσει από την εγκαθίδρυσή της
το 1945 η κομμουνιστική δικτατορία.
Χριστιανικές εκκλησίες, ορθόδοξες
και καθολικές, και μουσουλμανικά τεμένη μετατράπηκαν σε αποθήκες,
στάβλους και «πολιτιστικά κέντρα» ή κατεδαφίστηκαν, μοναστήρια
λεηλατήθηκαν και έγιναν στρατώνες, κάθε θρησκευτική δραστηριότητα
απαγορεύτηκε, ο αθεϊσμός κατοχυρώθηκε συνταγματικά, ιερωμένοι
δολοφονήθηκαν, φυλακίστηκαν, εξορίστηκαν ή εξευτελίστηκαν, επί σχεδόν 30
χρόνια.
Φανατικός υπερασπιστής και τιμητής του σφαγέα των Χριστιανών Ελλήνων, ήταν ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ.
Αλλά οι αριστεροί και οι νεοέλληνες ραγιάδες που δεν θέλουν να γνωρίζουν την ιστορία του, τον ψήφισαν και τον έστειλαν και στον ΚΙΝΑΙΔΟΒΟΥΛΙΟ και στο ΕΒΡΑΙΟ-ΕΥΡΩΒΟΥΛΙΟ.
Καλλιόπη Σουφλή
Φανατικός υπερασπιστής και τιμητής του σφαγέα των Χριστιανών Ελλήνων, ήταν ο ΜΑΝΩΛΗΣ ΓΛΕΖΟΣ.
Αλλά οι αριστεροί και οι νεοέλληνες ραγιάδες που δεν θέλουν να γνωρίζουν την ιστορία του, τον ψήφισαν και τον έστειλαν και στον ΚΙΝΑΙΔΟΒΟΥΛΙΟ και στο ΕΒΡΑΙΟ-ΕΥΡΩΒΟΥΛΙΟ.
Καλλιόπη Σουφλή
«…26
Φεβρουαρίου 1967. Τέλεσα σήμερα την τελευταία Θεία Λειτουργία. Αμέσως
μετά παρέδωσα τα κλειδιά του ναού στην οργάνωση νεολαίας του χωριού…».