Dragon's Dogma: Dark Arisen Review

Dragon’s Dogma: Dark Arisen is een vreemde eend in de bijt: het wordt gepresenteerd als een stand-alone uitbreiding terwijl het eerder een Game of the Year-editie is van het oorspronkelijke deel – inclusief verscheidene DLC-paketten en de volledige game. Het gehele pakket wordt voor een zachter prijsje aangeboden (adviesprijs €30,-) zodat nieuwkomers voor weinig geld echt bizar veel content krijgen. Voor de fans van het eerste uur is het iets minder aantrekkelijk.

Voor de nieuwkomers

Dragon’s Dogma is het best te omschrijven als een avontuurlijke game die elementen van een openwereld RPG (bijvoorbeeld The Elder Scrolls) mixt met Dark Souls/Monster Hunter. Er is een zeer interessant hoofdverhaal te volgen en daarbuiten biedt de game talloze sidequests. Je vergaart experience waardoor je levelt, je vindt sterke wapens en harnassen; al met al lijkt het een typische actie-RPG. De unieke twist is de combinatie van dit genre met de negen verschillende classes waaruit je kunt kiezen. Elke class voorziet je van een geheel eigen speelstijl die je moet leren begrijpen, met eigen gevechtsanimaties en vaardigheden. In dat opzicht lijkt het erg op games als Dark Souls en Monster Hunter, al is Dragon’s Dogma wel een snellere game.

Bovenop dit alles is er ook nog de Shadow of the Colossus-achtige mogelijkheid om grote vijanden – zoals chimera’s, cyclopen en draken – te beklimmen. Hierdoor worden gevechten met grootse monsters al snel epische confrontaties die je normaal gesproken alleen in cutscenes ziet. Combineer dit met de hulp van je pawns (drie AI-bestuurde metgezellen) en het strijdveld transformeert in een hectische samenkomst van interessante gameplayelementen. Pijlen en vuurballen vliegen in het rond terwijl de andere twee groepsgenoten via de rug van een reusachtige cycloop richting zijn oog klimmen om hem extra schade toe te brengen. Jij kiest zelf welke rol je vervult en hoe je deze grootse gevechten aanpakt, en ze zijn keer op keer tof.

En dat is maar goed ook, want het duurt wel even voor je Dragon’s Dogma volledig hebt uitgespeeld. Na mijn eerste playthrough stond er meer dan dertig uur op de klok. Er valt genoeg te beleven en het verhaal wordt voornamelijk tegen het einde erg interessant. Ook de moeilijkheidsgraad gaat een stukje omhoog in de laatste uren en dat is precies waar je op zit te wachten. Tegen die tijd heb je een goed ontwikkelde tactiek, doen je pawns precies wat je wil en heb je de sterkste uitrusting van de wereld. Je kunt de game dan nog een keer uitspelen in de hogere moeilijkheidsgraad, maar nieuwe avonturen zijn er dan niet meer te beleven. En dat is jammer, want je bent op je allersterkst en dat is wanneer de game stopt.

Voor de veteranen

Dat is waar het nieuwe gebied Bitterblack Island goed voor is. Dit labyrint is voor de veteranen die een sterk personage, een goed samengesteld team en de ideale uitrusting hebben. Het is één van de toevoegingen van Dark Arisen en het is ook meteen de meest noemenswaardige. Na de opening van de volledige game, kun je direct naar de kade om met de eigenaardige vrouw genaamd Orla te spreken. Zij begeleidt je naar Bitterblack Island: een spookachtig labyrint waarin uitzonderlijk sterke monsters zich begeven, waaronder vijfentwintig volledig nieuwe. Enkele van deze monsters zijn echt angstaanjagend sterk en bieden enorm veel uitdaging. En ze zijn niet alleen sterk, ze zijn ook nog eens enorm naargeestig ontworpen.

Een voorbeeld hiervan is een vijftien meter grote reus die vastgeketend zit in een grot. Hij draagt stukken harnas vol roestige punten, inclusief een metalen masker dat zijn gezicht verbergt. Wanneer je hem tegenkomt, hoef je de strijd niet aan te gaan; hij is immers geketend. Je pawns smeken zelfs om het beest met rust te laten. Indien je dit niet doet, staat je een lang en intens gevecht te wachten met dit immense monster… in een enge, donkere grot.

Dat laatste is een belangrijk onderdeel van Bitterblack Island. Alles voelt akelig en beklemmend: er zijn veel nauwe gangetjes en donkere riolen vol stromend water (waardoor je lantaarn constant uitgaat en je geen hand voor ogen ziet). Je hoort continu spookachtige stemmen die zeggen dat je moet omkeren en weg moet gaan nu het nog kan, want iedereen gaat hier dood. Zelfs de personages die jou helpen door je te voorzien van items en nieuwe wapens, zijn niet te vertrouwen. Bitteblack Island is een vervelende plek om te zijn, en dat past perfect bij de stijl van Dragon’s Dogma.

Uitbreiding of DLC?

Daarom is het jammer dat Capcom dit niet apart verkrijgbaar maakt en aanbiedt in de vorm van DLC. Dragon’s Dogma: Dark Arisen voelt echt aan als een Game of the Year-editie: bijna alle voorgaande DLC zit in dit pakket, alle skills kunnen een level verder verhoogd worden, uitrusting kan nog sterker worden gemaakt en er zijn nieuwe wapens en harnassen te vinden. Voor de veteranen is het wellicht teveel gevraagd om deze editie te kopen en zo toegang te krijgen tot alle nieuwe content, terwijl het voor de nieuwkomers juist het moment is om Dragon’s Dogma een kans te geven.

Deze game is gespeeld op de Xbox 360