Leven en werk
Benny Lindelauf volgde een dansopleiding aan de Theaterschool in Amsterdam. Daarna danste en speelde hij in verschillende (jeugd)theaterstukken en dansvoorstellingen. En hij schreef ook, maar dan stiekem. Toen hij op een gegeven moment niet meer kon dansen, besloot hij zich toe te leggen op het schrijven. In het begin kreeg hij veel van de manuscripten die hij naar uitgeverijen stuurde terug. Hij besloot daarom cursussen te volgen bij Script in Amsterdam en daar heeft hij naar eigen zeggen ontzettend veel van geleerd. Dat je schrijven niet kunt leren, vindt Lindelauf onzin. Volgens hem kun je alles leren, maar is het wel zo dat sommigen er beter in zijn dan anderen. Hij geeft nu ook zelf les in verhalen schrijven. Benny Lindelauf debuteerde met 'Omhoogvaldag', een boek met korte fantasievolle verhalen waarin een gewoon meisje met gewone ouders ongewone gebeurtenissen beleeft. 'Schuilen in een jas' gaat over een jongen die leukemie heeft gehad en nog moet wennen aan een leven zonder ziekte en het belang van een liefdevol warm thuisfront hierbij. Het is een poëtisch, realistisch maar tegelijk ook geestige verhaal dat werd genomineerd voor de Gouden Uil Jeugdliteratuur. Voor zijn derde boek, 'Negen open armen', liet de schrijver zich inspireren door de verhalen die zijn grootmoeder vertelde over haar jeugd in Zuid-Limburg. Het boek werd recent als meest literaire historische jeugdroman van het jaar bekroond met de Thea Beckman-prijs. Ook door recensenten werd 'Negen open armen' zeer positief onthaald. Ed Franck omschreef Lindelauf als een ware volksverteller die een taal hanteert “die je het gevoel geeft echte literatuur te lezen.” Belle Kuijken vond het “een van de mooiste verhalen die ik las, ongewoon hartverwarmend, in een bijzonder knappe en eigen stijl en in een taal om je aan te laven.” Ze looft Lindelauf om zijn aanstekelijke humor, de levendige en spitse dialogen en zijn sterk verhalende en tegelijk poëtisch schrijfstijl. Voor beginnende lezers schreef hij ‘Door en Door Winter’, een spannend en grappig verhaal over twee gekke dames en ‘Meester van de schaduw’, over onzekere Sam die gepest wordt maar gaandeweg leert opkomen voor zichzelf.
“Schrijven is het voortdurend versjouwen van letters, woorden en zinnen. Net zolang tot alles op de goeie plek staat en jij je er thuis voelt. Pas daarna nodig je mensen uit om te komen kijken. Schrijven is eigenlijk steeds opnieuw verhuizen.”