Proszę.
Urodziny Żorża w Wiedniu, u Sachera, i pierwsze przeczucie NOSTALGII: Weekend u Sachera, w tym wielkim torcie, w tym Marzeniu Admirała z Przygód jungi, książki mojego dzieciństwa. Niedzielne, urodzinowe śniadanie wśród luster odbijających i salę, i lustra z naprzeciwka, odbijające te pierwsze lustra oraz salę w ich odbiciu: mała sacherowska nieskończoność. Obite purpurą ściany, wyłożona purpurą podłoga, długi stół okryty sięgającym ziemi purpurowym
aksamitem
. Kryształowe żyrandole. Ornamenty. Obrazy w złoconych ramach. Okrąłe stoliki z różowymi obrusami i wazonami pełnymi kwiatów. Wielka, trzypiętrowa patera z całym ogrodem tulipanów i orchidei na górze; niżej umieszczono torty i bitą śmietanę; jeszcze niżej - bułeczki, rogaliki, kajzerki, drożdżówki. Na samym dole - gazety.
Siedzimy sobie - jeszcze ciepli od miłości w łóżku jeszcze ciepłym po Dalaj Lamie - pod wielkim lustrem, przy oknie. Zjedliśmy trochę łososia i trochę sacherowskiego tortu, napiliśmy się urodzinowego szampana. Na zewnątrz pada wiekuisty wiedeński deszcz i biją odwieczne wiedeńskie dzwony. Pod naszym oknem zatrzymuje się nagle czarna limuzyna przypominająca karawan, wysiada z niej mężczyzna w płaszczu z wielbłądziej wełny i w kapeluszu, po czym zasiada przy sąsiednim stoliku: on też przybył na n
|