Edgar Cairo overleed elf jaar geleden. Met tomeloze energie en kracht heeft hij geprobeerd de tegenstellingen te overwinnen, die tussen Surinamers onderling en tussen Surinamers én gevestigde Nederlanders heersen. Terugkerende thema’s in het werk van de schrijver, dichter, performer en schilder zijn huidskleur en sekse, maar bovenal de onverwerkte koloniale erfenis.

De zwaar getourmenteerde Cairo werd in Nederland academicus, maar voelde zich tegelijk altijd een Creoolse volksjongen. Hij onderzocht de invloed van het witte denken en de daarmee samenhangende taal in het hoofd van een zwarte Creool. Cairo ontwikkelde zijn eigen taal, een mix van Sranantongo en Nederlands die je nu nog terughoort in de Nederlandse straattaal. Hij legt met zijn werk open wat anderen liever met schaamte bedekken. Zijn uitgebreide oeuvre bestaat niet alleen uit literatuur en poëzie, maar ook uit tweehonderd schilderijen, die met dezelfde passie, ongeduld en avontuurlijkheid zijn gemaakt als zijn geschreven werk.

zo 22 mei 2011 - ned 2 - 17.00 uur