Format information
Format by A.K. Aruna, 2017 ver.3.0: UpasanaYoga . If downloaded, requires installed Devanāgarī Siddhanta1.ttf font, downloadable from UpasanaYoga . If run from UpasanaYoga website, it alternatively can use online Web Font. Any Devanāgarī in parentheses () is an alternate reading of text in Red . Top button "Collapse all panels" contracts the view in which individual items can be re-expanded, or again the top button "Restore all panels" reloads page to original view.
Ātma-Bodha is attributed to Śaṅkarācarya .
by A.K. Aruna
First Update to HTML Jan 2018 with Creative Commons International License:
This work is licensed under the Creative Commons Attribution-NonCommercial-ShareAlike 4.0 International License. To view a copy of this license, visit http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/, or click the following logo:
ओं, स॒ ह ना॑व् अवतु…(कृष्ण-यजुर्-वेदः — कठोपनिषद् ६.१९, तैत्तिरीयोपनिषद् २.१.१)
ओं, स॒ ह ना॑व् अवतु। स॒ ह नौ॑ भुनक्तु। स॒ह वी॒र्यं॑ करवावहै। ते॒ज॒स्विना॒व् अधी॑तम् अस्तु॒ मा वि॑द्विषा॒वहै᳚। ओं शान्तिः॒ शान्तिः॒ शान्तिः॑॥
Om; tad, ha, asmad, √av. Tad, ha, asmad, √bhuj. Saha, vīrya, √kṛ. Tejasvin, adhīta, √as, mā, vi-√dviṣ. Om, śānti, śānti, śānti.
आत्म-बोध
तपोभिः क्षीण-पापानां शान्तानां वीत-रागिणाम्। मुमुक्षूणाम् अपेक्ष्योऽयम् आत्म-बोधो विधीयते॥AtB.1 ॥
tapas, kṣīṇa-pāpa, śānta, vīta-rāgin; mumukṣu, apekṣya, idam, ātma-bodha, vi-√dhā.
तपोभिः क्षीण-पापानां वीत-रागिणां शान्तानां मुमुक्षूणाम् अपेक्ष्यः अयम् आत्म-बोधः विधीयते॥
बोधोऽन्य-साधनेभ्यो हि साक्षान् मोक्षैक-साधनम्। पाकस्य बह्निवत् ज्ञानं विना मोक्षो न सिद्ध्यति॥AtB.2 ॥
bodha, anya-sādhana, hi, sa-akṣāt, mokṣa-eka-sādhana; pāka, bahnivat, jñāna, vinā, mokṣa, na, √sidh.
[सर्वेभ्यः] अन्य-साधनेभ्यः [पृथक्], [आत्म-]बोधः हि (यस्मात्) साक्षात् मोक्ष-एक-साधनम् [एव] पाकस्य बह्निवत्, [तस्मात्] ज्ञानं विना मोक्षः न सिद्ध्यति॥
अविरोधितया कर्म नाविद्यां विनिवर्तयेत्। विद्याऽविद्यां निहन्त्य् एव तेजस् तिमिर-सङ्घवत्॥AtB.3 ॥
a-virodhitā, karman, na, a-vidyā, vi-ni-√vṛt; vidyā, a-vidyā, ni-√han, eva, tejas, timara-saṅghavat.
अ-विद्या-अ-विरोधितया, कर्म न अ-विद्यां विनिवर्तयेत्। विद्या एव अ-विद्यां निहन्ति, तेजस् तिमिर-सङ्घवत् यथा तेजस् एव अन्धकार-समूहं निहन्ति॥
परिच्छिन्न इवाज्ञानात् तन्-नाशे सति केवलः। (अवच्छिन्न) स्वयं प्रकाशते ह्य् आत्मा मेघापायेंऽशुमान् इव॥AtB.4 ॥
paricchinna (avacchinna), iva, a-jñāna, tad-nāśa, sat, kevala; svayam, pra-√kāś, hi, ātman, megha-apāya, aṃśumat, iva.
अ-ज्ञानात् आत्मा परिच्छिन्नः (अवच्छिन्नः) इव [प्रकाशते], तद्-[आत्म-अ-ज्ञान]-नाशे सति केवलः आत्मा स्वयं प्रकाशते हि, मेघ-अपाये [सति] अंशुमान् (सूर्यः) इव [केवलः स्वयं प्रकाशते]॥
अज्ञान-कलुषं जीवं ज्ञानाभ्यासाद् विनिर्-मलम् । (हि निर्-मलम्) कृत्वा ज्ञानं स्वयं नश्येज् जलं कतक-रेणुवत्॥AtB.5 ॥
a-jñāna-kaluṣa, jīva, jñāna-abhyāsa, vi-nis-mala (hi, nis-mala); kṛtvā, jñāna, svayam, √naś, jala, kataka-reṇuvat.
अ-ज्ञान-कलुषं जीवं [श्रवण-मनन-निदिध्यासन-रूप-]ज्ञान-अभ्यासात् (AtB.66 ) विनिस्-मलं (हि निस्-मलं) कृत्वा, ज्ञानं [तद्-ज्ञान-साधनं] स्वयं नश्येत्, जलं कतक-रेणुवत्॥
संसारः स्वप्न-तुल्यो हि राग-द्वेषादि-संकुलः। स्व-काले सत्यवद् भाति प्रबोधे सत्य् असद् भवेत्॥AtB.6 ॥
saṃsāra, svapna-tulya, hi, rāga-dveṣa-ādi-saṅkula; sva-kāla, satyavat, √bhā, prabodha, sat, a-sat, √bhū.
राग-द्वेष-आदि-संकुलः संसारः स्वप्न-तुल्यः हि – [यतस्] स्व-काले सत्यवत् भाति, प्रबोधे सति अ-सत् भवेत्॥
तावत् सत्यं जगद् भाति शुक्तिका-रजतं यथा। यावन् न ज्ञायते ब्रह्म सर्वाधिष्ठानम् अद्वयम्॥AtB.7 ॥
tāvat, satya, jagat, √bhā, śuktikā-rajata, yathā; yāvat, na, √jñā, brahman, sarva-adhiṣṭhāna, a-dvaya.
यथा शुक्तिका-रजतं, यावत् सर्व-अधिष्ठानम् अ-द्वयं ब्रह्म न ज्ञायते तावत् जगत् सत्यं भाति॥
उपादानेऽखिलाधारे जगन्ति परमेश्वरे। सर्ग-स्थिति-लयान् यान्ति बुद्बुदानीव वारिणि॥AtB.8 ॥
upādāna, a-khila-ādhāra, √gam, parama-īśvara; sarga-sthiti-laya, √yā, budbuda, iva, vārin.
उपादाने अ-खिल-आधारे परम-ईश्वरे जगन्ति [जगत्-व्यक्ताः] सर्ग-स्थिति-लयान् यान्ति, वारिणि (जले) बुद्बुदानि इव॥
सच्-चिद्-आत्मन्य् अनुस्यूते नित्ये विष्णौ प्रकल्पिताः। व्यक्तयो विविधाः सर्वा हाटके कटकादिवत्॥AtB.9 ॥
sat-cit-ātman, anusyūta, nitya, viṣṇu, prakalpita; vyakti, vividha, sarva, hāṭaka, kaṭaka-ādivat.
सर्वाः विविधाः व्यक्तयः नित्ये अनुस्यूते [सूत्र-आत्मिके] सत्-चित्-आत्मनि (सत्-चित्-स्व-रूपे सत्-चित्-स्व-रूप-आत्मनि च) विष्णौ (परम-ईश्वरे) प्रकल्पिताः, हाटके [सुवर्णे] कटक-आदिवत्॥
यथाकाशो हृषीकेशो नानोपाधि-गतो विभुः। तद्-भेदाद् भिन्नवद् भाति तन्-नाशे केवलो भवेत् ॥AtB.10 ॥ (सति केवलः)
yathā, ākāśa, hṛsika-īśa, nānā-upādhi-gata, vibhu; tad-bheda, bhinnavat, √bhā, tad-nāśa, kevala, √bhū (sat, kevala).
यथा आकाशः, नाना-उपाधि-गतः विभुः हृषीक-ईशः [सर्व-इन्द्रिय-ईशः परम-ईश्वरः] तद्-भेदात् भिन्नवत् भाति, तद्-नाशे [सति] केवलः भवेत्॥
नानोपाधि-वशाद् एव जाति-नामाश्रमादयः। आत्मन्य् आरोपिताः तोये रस-वर्णादि-भेदवत्॥AtB.11 ॥
nānā-upādhi-vaśa, eva, jāti-nāma-āśrama-ādi; ātman, āropita, toya, rasa-varṇa-ādi-bhedavat.
नाना-उपाधि-वशात् एव जाति-नाम-आश्रम-आदयः आत्मनि आरोपिताः, तोये (जले) रस-वर्ण-आदि-भेदवत्॥
पञ्ची-कृत-महा-भूत-संभवं कर्म-सञ्चितम्। शरीरं सुख-दुःखानां भोगायतनम् उच्यते॥AtB.12 ॥
pañcī-kṛta-mahā-bhuta-saṃbhava, karma-sañcita; śarīra, sukha-duḥkha, bhoga-āyatana, √vac.
पञ्ची-कृत-महा-भूत-संभवं कर्म-सञ्चितं शरीरं सुख-दुःखानां भोग-आयतनम् उच्यते॥
पञ्च-प्राण-मनो-बुद्धि-दशेन्द्रिय-समन्वितम्। अपञ्ची-कृत-भूतोत्थं सूक्ष्माङ्गं भोग-साधनम्॥AtB.13 ॥
pañca-prāṇa-manas-buddhi-daśa-indriya-samanvita; a-pañcī-kṛta-bhūta-uttha, sūkṣma-aṅga, bhoga-sādhana.
अ-पञ्ची-कृत-[महा]-भूत-उत्थं पञ्च-प्राण-मनस्-बुद्धि-दश-इन्द्रिय-समन्वितं सूक्ष्म-अङ्गं (सूक्ष्म-शरीरं) भोग-साधनम्॥
अनाद्य्-अविद्यानिर्वााचयाा कारणोपाधिर् उच्यते। उपाधि-त्रितयाद् अन्यम् आत्मानम् अवधारयेत्॥AtB.14 ॥
an-ādi-a-vidyā, a-nirvācyā, kāraṇa-upādhi, √vac; upādhi-tritā, anya, ātman, ava-√dhṛ.
अ-निर्वााचयाा अन्-आदि-अ-विद्या कारण-उपाधिः उच्यते। उपाधि-त्रितयात् अन्यं (पृथक्) आत्मानं अवधारयेत्॥
पञ्च-कोशादि-योगेन तत्-तन्मय इव स्थितः। शुद्धात्मा नील-वस्त्रादि-योगेन स्फटिको यथा॥AtB.15 ॥
pañca-kośa-ādi-yoga, tad-tanmaya, iva, sthita; śuddha-ātman, nīla-vastra-ādi-yoga, sphaṭika, yathā.
शुद्ध-आत्मा पञ्च-कोश-आदि-योगेन (पञ्च-कोश-आदि-सन्निधिना) तद्-तन्मयः [देह-इन्द्रिय-आदि-ताद्-आत्म्यः] इव स्थितः, यथा स्फटिकः नील-वस्त्र-आदि-योगेन॥
वपुस्-तुषादिभिः कोशैर् युक्तं युक्त्यावघाततः। आत्मानम् अन्तरं शुद्धं विविच्यात् तण्डुलं यथा॥AtB.16 ॥
vapus-tuṣa-ādi, kośa, yukta, yukti, avaghātatas; ātman, antara, śuddha, vi-√vic, taṇḍula, yathā.
वपुस्-तुष-आदिभिः कोशैः युक्तं [यदि अपि], [तद्] शुद्धम् अन्तरम् आत्मानं [विवेकी] युक्त्या विविच्यात्, यथा अवघाततस् (अवहननात्) तण्डुलम्॥
सदा सर्व-गतोऽप्य् आत्मा न सर्वत्रावभासते। बुद्धाव् एवावभासेत स्व्-अच्छेषु प्रतिबिम्बवत्॥AtB.17 ॥
sadā, sarva-gata, api, ātman, na, sarvatra, ava-√bhās; buddhi, eva, ava-√bhās, su-accha, prati-bimbavat.
सदा सर्व-गतः अपि आत्मा न सर्वत्र अवभासते (प्रकाश्यते)। बुद्धौ एव अवभासेत, सु-अच्छेषु [दर्पण-आदिषु एव] प्रतिबिम्बवत्॥
देहेन्द्रिय-मनो-बुद्धि-प्रकृतिभ्यो वि-लक्षणम्। तद्-वृत्ति-साक्षिणं विद्याद् आत्मानं राजवत् सदा॥AtB.18 ॥
deha-indriya-manas-buddhi-prakṛti, vi-lakṣaṇa; tad-vṛtti-sa-akṣin, √vid, ātman, rājavat, sadā.
देह-इन्द्रिय-मनस्-बुद्धि-प्रकृतिभ्यः वि-लक्षणं सदा तद्-वृत्ति-साक्षिणम् आत्मानं विद्यात्, राजवत्॥
व्यापृतेष्व् इन्द्रियेष्व् आत्मा व्यापारीवाविवेकिनाम्। दृश्यतेऽभ्रेषु धावत्सु धावन्न् इव यथा शशी॥AtB.19 ॥
vyāpṛta, indriya, ātman, vyāpārin, iva, a-vivekin; √dṛś, abhra, dhāvat, dhāvat, iva, yathā, śaśin.
अ-विवेकिनाम् आत्मा व्यापृतेषु इन्द्रियेषु व्यापारी इव दृश्यते, यथा अभ्रेषु धावत्सु शशी धावन् इव॥
आत्म-चैतन्यम् आश्रित्य देहेन्द्रिय-मनो-धियः। स्वकीयार्थेषु वर्तन्ते सूर्यालोकं यथा जनाः॥AtB.20 ॥
ātma-caitanya, āśritya, deha-indriya-manas-dhī; svakīya-artha, √vṛt, sūrya-loka, yathā, jana.
आत्म-चैतन्यम् आश्रित्य देह-इन्द्रिय-मनस्-धियः स्वकीय-अर्थेषु वर्तन्ते, यथा जनाः सूर्य-आलोकं (सूर्य-प्रकाशम्) [आश्रित्य]॥
देहेन्द्रिय-गुणान् कर्माण्य् अमले सच्-चिद्-आत्मनि। अध्यस्यन्त्य् अविवेकेन गगने नीलतादिवत्॥AtB.21 ॥
deha-indriya-guṇa, karman, a-mala, sat-cit-ātman; adhi-√as, a-viveka, gagana, nīlatā-ādivat (nīlima-ādivat).
अ-विवेकेन [जनाः] देह-इन्द्रिय-गुणान् कर्माणि [च] अ-मले सत्-चित्-आत्मनि अध्यस्यन्ति, गगने नीलता-आदिवत्॥
अज्ञानान् मनसोपाधेः कर्तृत्वादीनि चात्मनि। (मानसोपाधेः) कल्प्यन्तेऽम्बु-गते चन्द्रे चलनादि यथाम्भसः॥AtB.22 ॥
a-jñāna, manasa-upādhi (mānasa-upādhi), kartṛtva-ādi, ca, ātman; √kḷp, ambu-gata, candra, calana-ādi, yathā, ambhas.
अ-ज्ञानात् [जनाः] मनस-उपाधेः कर्तृत्व-आदीनि च आत्मनि कल्प्यन्ते, यथा अम्भसः चलन-आदि अम्बु-गते चन्द्रे (चन्द्र-प्रतिबिम्बे)॥
रागेच्छा-सुख-दुःखादि बुद्धौ सत्यां प्रवर्तते। सुषुप्तौ नास्ति तन्-नाशे तस्माद् बुद्धेस् तु नात्मनः॥AtB.23 ॥
rāga-icchā-sukha-duḥkha-ādi, buddhi, satya, pra-√vṛt; suṣupti, na, √as, tad-nāśa, tad, buddhi, tu, na, ātman.
बुद्धौ सत्यां राग-इच्छा-सुख-दुःख-आदि प्रवर्तते, सुषुप्तौ तद्-[बुद्धि[-नाशे [सति राग-आदि] न अस्ति। तस्मात् [राग-आदि] बुद्धेः, न तु आत्मनः॥
प्रकाशोऽर्कस्य तोयस्य शैत्यम् अग्नेर् यथोष्णता। स्व-भावः सच्-चिद्-आनन्द-नित्य-निर्-मलतात्मनः॥AtB.24 ॥
prakāśa, arka, toya, śaitya, agni, yathā, uṣṇatā; sva-bhāva, sat-cit-ānanda-nitya-nis-malatā, ātman.
यथा अक्र्स्य प्रकाशः तोयस्य शैत्यं अग्नेः उष्णता च, आत्मनः स्व-भावः सत्-चित्-आनन्द-नित्य-निस्-मलता॥
आत्मनः सच्-चिद्-अंशश् च बुद्धेर् वृत्तिर् इति द्वयम्। संयोज्य चाविवेकेन जानामीति प्रवर्तते॥AtB.25 ॥
ātman, sat-cit-aṃśa, ca, buddhi, vṛtti, iti, dvaya; saṃyojya, ca, a-viveka, √jñā, iti, pra-√vṛt.
‘आत्मनः सत्-चित्-अंशः’ च ‘बुद्धेः वृत्तिः’ च इति द्वयं अ-विवेकेन संयोज्य, [जनः] “[अहं] जानामि” इति प्रवर्तते॥
आत्मनो विक्रिया नास्ति बुद्धेर् बोधो न जात्व् अपि । (इति) जीवः सर्वम् अलं ज्ञात्वा कर्ता द्रष्टेति मुह्यति॥AtB.26 ॥
ātman, vivkriyā, na, √as, buddhi, bodha, na, jātu, api (iti); jīva, sarva, alam, jñātvā, kartṛ, draṣṭṛ, iti, √muh.
आत्मनः न विक्रिया अस्ति, बुद्धेः न जातु बोधः अपि [अस्ति]। जीवः सर्वं [प्रति] अलं (अल्पं) ज्ञात्वा, “[अहं] कर्ता द्रष्टा” इति मुह्यति॥
रज्जु-सर्पवद् आत्मानं जीवं ज्ञात्वा भयं वहेत। नाहं जीवः परात्मेति ज्ञातश् चेन् निर्-भयो भवेत्॥AtB.27 ॥ (ज्ञातं)
rajju-sarpavat, ātman, jīva, jñātvā, bhaya, √vah; na, asmad, jīva, para-ātman, iti, jñāta (jñāna), ced, nis-bhaya, √bhū.
रज्जु-सर्पवत्, आत्मानं जीवं ज्ञात्वा, [सः] भयं वहेत। “अहं न जीवः, [अहं तु] पर-आत्मा” इति चेद् ज्ञातः, [सः] निस्-भयः भवेत्॥
आत्मावभासयत्य् एको बुद्ध्य्-आदीन् इन्द्रियाण्य् अपि । (इन्द्रियाणि च) दीपो घटादिवत् स्वात्मा जडैस् तैर् नावभास्यते॥AtB.28 ॥
ātman, ava-√bhās, eka, buddhi-ādi, indriya, api (indriya, ca); dīpa, ghaṭa-ādivat, sva-ātman, jaḍa, tad, na, ava-√bhās.
एकः आत्मा बुद्धि-आदीन् इन्द्रियाणि अपि [च] अभासयति, दीपः घट-आदिवत्। तैः जडैः स्व-आत्मा न अवभास्यते॥
स्व-बोधे नान्य-बोधेच्छा बोध-रूपतयात्मनः। न दीपस्यान्य-दीपेच्छा यथा स्वात्म-प्रकाशने॥AtB.29 ॥
sva-bodha, na, anya-bodha-icchā, bodha-rūpatā, ātman; na, dīpa, anya-dīpa-icchā, yathā, sva-ātma-prakāśana.
स्व-बोधे आत्मनः बोध-रूपतया न अन्य-बोध-इच्छा (अन्य-बोध-अपेक्षिता), यथा स्व-आत्म-प्रकाशने दीपस्य न अन्य-दीप-इच्छा॥
निषिध्य निखिलोपाधीन् नेति नेतीति वाक्यतः। विद्याद् ऐक्यं महा-वाक्यैर् जीवात्म-परमात्मनोः॥AtB.30 ॥
niṣidhya, nikhila-upādhi, na, iti, na, iti, iti, vākyatas; √vid, aikya, mahā-vākya, jīva-ātma-parama-ātman.
“न इति न इति” इति वाक्यतस् निखिल-उपाधीन् निषिध्य, महा-वाक्यैः जीव-आत्म-परम-आत्मनोः ऐक्यं विद्यात्॥
आविद्यकं शरीरादि-दृश्यं बुद्बुद्वत् क्षरम्। एतद्-वि-लक्षणं विद्याद् अहं ब्रह्मेति निर्-मलम्॥AtB.31 ॥
ā-vidyaka, śarīra-ādi-dṛśya, budbudvat, kṣara; etad-vi-lakṣaṇa, √vid, asmad, brahman, iti, nis-mala.
आविद्यकं शरीर-आदि-दृश्यं क्षरं, बुद्बुद्वत् – एतद्-वि-लक्षणम् “अहं निस्-मलं ब्रह्म” इति विद्यात्॥
देहान्यत्वान् न मे जन्म-जरा-कार्श्य-लयादयः। शब्दादि-विषयैः सङ्गो निर्-इन्द्रियतया न च॥AtB.32 ॥
deha-anyatva, na, asmad, janma-jarā-kārśya-laya-ādi; śabda-ādi-viṣaya, saṅga, nis-indriyatā, na, ca.
देह-अन्यत्वात् मे (मम आत्मनः) न जन्म-जरा-कार्श्य(=अपक्षय)-लय-आदयः, निस्-इन्द्रियतया च न शब्द-आदि-विषयैः सङ्गः॥
अमनस्त्वान् न मे दुःख-राग-द्वेष-भयादयः। अप्राणो ह्य् अमनाः शुभ्र इत्य्-आदि-श्रुति-शासनात्॥AtB.33 ॥
a-manastva, na, asmad, duḥkha-rāga-dveṣa-bhaya-ādi; a-prāṇa, hi, a-manas, śubhra, iti-ādi-śruti-śāsana.
अ-मनस्त्वात् मे (मम आत्मनः) न दुःख-राग-द्वेष-भय-आदयः, “अ-प्राणः हि अ-मनाः शुभ्रः” इति-आदि-श्रुति-शासनात् च॥
निर्-गुणो निष्-क्रियो नित्यो निर्-विकल्पो निर्-अञ्जनः। निर्-विकारो निर्-आकारो नित्य-मुक्तोऽस्मि निर्-मलः॥AtB.34 ॥
nis-guṇa, nis-kriya, nitya, nis-vikalpa, nis-añjana; nis-vikāra, nis-ākāra, nitya-mukta, √as, nis-mala.
[अहं बुद्धि-आदि-अ-भावात्] निस्-गुणः, [इन्द्रिय-आदि-अ-भावात्] निस्-क्रियः, [अ-परोक्षात्] नित्यः निस्-विकल्पः [च], [अ-सङ्गत्वात्] निस्-अञ्जनः, [निस्-अवयवत्वात्] निस्-विकारः निस्-आकारः [च], [बन्ध-अ-भावात्] नित्य-मुक्तः, [अ-विद्या-तद्-कार्य-रहितत्वात्] निस्-मलः अस्मि॥
अहम् आकाशवत् सर्वं बहिर्-अन्तर्-गतोऽच्युतः। सदा सर्व-समः सिद्धो निः-सङ्गो निर्-मलोऽचलः॥AtB.35 ॥ (शुद्धो)
asmad, ākāśavat, sarva, bahis-antar-gata, a-cyuta; sadā, sarva-sama, siddha (suddha), nis-saṅga, nis-mala, a-cala.
अहं आकाशवत् सर्वं बहिस्-अन्तर्-गतः, अ-च्युतः, सदा सर्व-समः, सिद्धः (शुद्धः), निस्-सङ्गः, निस्-मलः, अ-चलः॥
नित्य-शुद्ध-विमुक्तैकम् अखण्डानन्दम् अद्वयम्। सत्यं ज्ञानम् अनन्तं यत् परं ब्रह्माहम् एव तत्॥AtB.36 ॥ (पर-ब्रह्माहम्)
nitya-śuddha-vimukta-eka, a-khaṇḍa-ānanda, a-dvaya; satya, jñāna, an-anta, yad, para, brahman, asmad (para-brahman, asmad), eva, tad.
अहं तद् परं ब्रह्म एव यद् “सत्यं ज्ञानम् अन्-अन्तं”, नित्य-शुद्ध-विमुक्त-एकं, [नित्य-]अ-खण्ड-आनन्दं, [नित्य-]अ-द्वयम्॥
एवं निर्-अन्तर-कृता ब्रह्मैवास्मीति वासना। (निर्-अन्तराभ्यस्ता) हरत्य् अविद्या-विक्षेपान् रोगान् इव रसायनम्॥AtB.37 ॥
evam, nis-antara-kṛta (nis-antara-abhyasta), brahman, eva, √as, iti, vāsanā; √hṛ, a-vidyā-vikṣepa, roga, iva, rasa-ayana.
एवं “ब्रह्म एव अस्मि” इति निस्-अन्तर-कृता (निस्-अन्तर-अभ्यस्ता) वासना अ-विद्या-विक्षेपान् रोगान् हरति, रस-अयनम् इव॥
विविक्त-देश आसीनो विरागो विजितेन्द्रियः। भावयेद् एकम् आत्मानं तम् अनन्तम् अनन्य-धीः॥AtB.38 ॥
vivikta-deśa, āsīna, vi-rāga, vijita-indriya; √bhū, eka, ātman, tad, an-anta, an-anya-dhī.
विविक्त-देशः आसीनः वि-रागः विजित-इन्द्रियः अन्-अन्य-धीः तं एकम् अन्-अन्तम् आत्मानं भावयेत्॥
आत्मन्य् एवाखिलं दृश्यं प्रविलाप्य धिया सुधीः। भावयेद् एकम् आत्मानं निर्-मलाकाशवत् सदा॥AtB.39 ॥
ātman, eva, a-khila, dṛśya, pravilāypa, dhī, su-dhī; √bhū, eka, ātman, nis-mala-ākāśavat, sadā.
आत्मनि एव अ-खिलं दृश्यं धिया (ज्ञानेन) प्रविलाप्य, सु-धीः एकम् आत्मानं सदा भावयेत्, निस्-मला-आकाशवत्॥
रूप-वर्णादिकं सर्वं विहाय परमार्थवित्। परिपूर्ण-चिद्-आनन्द-स्व-रूपेणावतिष्ठते॥AtB.40 ॥
rūpa-varṇa-ādika, sarva, vihāya, parama-artha-vid; paripūrṇa-cit-ānanda-sva-rūpa, ava-√sthā.
सर्वं रूप-वर्ण-आदिकं विहाय, परम-अर्थ-विद् परिपूर्ण-चित्-आनन्द-स्व-रूपेण अवतिष्ठते॥
ज्ञातृ-ज्ञान-ज्ञेय-भेदः परे नात्मनि विद्यते। (परात्मनि न) चिद्-आनन्दैक-रूपत्वाद् दीप्यते स्वयम् एव तत् ॥AtB.41 ॥ (हि)
jñātṛ-jñāna-jñeya-bheda, para, na, ātman (para-ātman, na), √vid; cit-ānanda-eka-rūpatva, √dīp, svayam, eva, tad (hi).
ज्ञातृ-ज्ञान-ज्ञेय-भेदः परे आत्मनि न विद्यते। चित्-आनन्द-एक-रूपत्वात् तद् (हि) स्वयम् एव दीप्यते॥
एवम् आत्मारणौ ध्यान-मथने सततं कृते। उदितावगति-ज्वाला सर्वाज्ञानेन्धनं दहेत्॥AtB.42 ॥
evam, ātma-araṇi, dhyāna-mathana, sa-tatam, kṛta; udita-avagati-jvāla, sarva-a-jñāna-indhana, √dah.
एवम् आत्म-अरणौ [अन्तः-करण-अधर-अरणौ उत्तर-अरणि-रूपेण महा-वाक्य-प्रणवस्य] ध्यान-मथने स-ततं कृते [सति] (KaivU.11 ) उदित-अवगति-ज्वाला सर्व-अ-ज्ञान-इन्धनं दहेत्॥
अरुणेनेव बोधेन पूर्वं सन्तमसे हृते। तत आविर् भवेद् आत्मा स्वयम् एवांशुमान् इव॥AtB.43 ॥
aruṇa, iva, bodha, pūrva, santamasa, hṛta; tatas, āvis, √bhū, ātman, svayam, eva, aṃśumat, iva.
अरुणेन (उषसा) इव सन्तमसे हृते [सति] बोधेन पूर्वं ततस् आत्मा स्वयम् एव आविर् भवेत्, अशुमान् (सूर्यः) इव॥
आत्मा तु सततं प्राप्तोऽप्य् अप्राप्तवद् अविद्यया। तन्-नाशे प्राप्तवद् भाति स्व-कण्ठाभरणं यथा॥AtB.44 ॥
ātman, tu, sa-tatam, prāpta, api, a-prāptavat, a-vidyā; tad-nāśa, prāptavat, √bhā, sva-kaṇṭha-ābharaṇa, yathā.
आत्मा तु स-ततं प्राप्तः अपि – अ-विद्यया अ-प्राप्तवत् (अ-प्राप्तः इव) तद्-नाशे [च] प्राप्तवत् (प्राप्तः इव) भाति, यथा स्व-कण्ठा-भरणं (स्व-माला)॥
स्थाणौ पुरुषवद् भ्रान्त्या कृता ब्रह्मणि जीवता। जीवस्य तात्त्विके रूपे तस्मिन् दृष्टे निवर्तते॥AtB.45 ॥
sthāṇu, puruṣavat, bhrānti, kṛta, brahman, jīvatā; jīva, tāttvika, rūpa, tad, dṛṣṭa, ni-√vṛt.
स्थाणौ पुरुषवत्, भ्रान्त्या ब्रह्मणि जीवता कृता [अध्यस्ता इत्यर्थः]। जीवस्य तात्त्विके रूपे तस्मिन् [ब्रह्मणि] दृष्टे [ज्ञाते सति भ्रान्ति-ज-जीविता] निवर्तते॥
तत्त्व-स्व-रूपानुभवाद् उत्पन्नं ज्ञानम् अञ्जसा। अहं ममेति चाज्ञानं बाधते दिग्-भ्रमादिवत्॥AtB.46 ॥
tattva-sva-rūpa-anubhāva, utpanna, jñāna, añjasā; asmad, asmad, iti, ca, a-jñāna, √bādh, diś-bhrama-ādivat.
तत्त्व-स्व-रूप-अनुभवात् उत्पन्नं ज्ञानं, [तद् ज्ञानम्] “अहं मम” इति अ-ज्ञानं [अ-ज्ञान-कार्यं] च अञ्जसा बाधते (निवर्तयति), [सूर्य-उदयात् सर्व-]दिक्-भ्रम-आदिवत्॥
सम्यग्-विज्ञानवान् योगी स्वात्मन्य् एवाखिलं स्थितम्। एकं च सर्वम् आत्मानम् ईक्षते ज्ञान-चक्षुषा॥AtB.47 ॥
samyak-vijñānavat, yogin, sva-ātman, eva, a-khila, sthita; eka, ca, sarva, ātman, √īkṣ, jñāna-cakṣus.
सम्यक्-विज्ञानवान् योगी ज्ञान-चक्षुषा स्व-आत्मनि एव स्थितम् अ-खिलं [जगत्], सर्वं [जगत्] च एकम् आत्मानं [स्व-आत्मानम् एव इत्यर्थः] ईक्षते॥
आत्मैवेदं जगत् सर्वम् आत्मनोऽन्यन् न किञ्चन । (विद्यते) मृदा यद्वद् घटादीनि स्वात्मानं सर्वम् ईक्षते॥AtB.48 ॥
ātman, eva, idam, jagat, sarva, ātman, anyad, na, kim-cana (√vid); mṛd, yadvat, ghaṭa-ādi, sva-ātman, sarva, √īkṣ.
आत्मा एव इदं सर्वं जगत्, आत्मनः अन्यद् न किम्-चन (विद्यते)। यद्वत् घट-आदीनि मृदा, [सः योगी] सर्वं [जगत्] स्व-आत्मानम् [एव] ईक्षते॥
जीवन्-मुक्तिस् तु तद्-विद्वान् पूर्वोपाधि-गुणांस् त्यजेत्।स सच्-चिदादि-धर्मत्वाद् भेजे भ्रमर-कीटवत्॥AtB.49 ॥ (सच्-चिद्-आनन्द-रूपत्वं)
jīvat-mukti, tu, tad-vidvat, pūrva-upādhi-guṇa, √tyaj;tad, sat-cit-ādi-dharmatva (sat-cit-ānanda-rūpatva), √bhaj, bhramara-kīṭavat.
जीवन्-मुक्तिः तु तद्-विद्वान् पूर्व-उपाधि-गुणान् त्यजेत्, सः सत्-चित्-आदि-धर्मत्वात् (सत्-चित्-आनन्द-रूपत्वं) [ब्रह्म] भेजे [भक्तः प्राप्नोति इत्यर्थः च], भ्रमर-कीटवत् [कीट-देह-कोशात् भ्रमर-नित्य-ध्यायन् भ्रमर-बीज-रूपः नचिरेण वृद्ध-भ्रमरः भवेत्]॥
तीर्त्वा मोहार्णवं हत्वा राग-द्वेषादि-राक्षसान्। योगी शान्ति-समायुक्तः आत्मारामो विराजते॥AtB.50 ॥ (ह्य् आत्मारामो)
tīrtvā, moha-arṇava, hatvā, rāga-dveṣa-ādi-rākṣasa; yogin, śānti-samāyukta, ātma-ārāma (hi, ātma-ārāma), vi-√rāj.
मोह-अर्णवं तीर्त्वा, राग-द्वेष-आदि-राक्षसान् हत्वा, शान्ति-समायुक्तः आत्म-आरामः (हि आत्म-आरामः) योगी विराजते, [सीता-समायुक्त-श्री-रामवत्]॥
बाह्यानित्य-सुखासक्तिं हित्वात्म-सुख-निर्वृतः। घट-स्थ-दीपवच् छश्वद् अन्तर् एव प्रकाशते॥AtB.51 ॥(-दीपवत् स्व्-अच्छः स्वान्तर्)
bāhya-a-nitya-sukha-āsakti, hitvā, ātma-sukha-nirvṛta; ghaṭa-stha-dīpavat, śaśvat, antar (-dīpavat, su-accha, sva-antar), eva, pra-√kāś.
बाह्य-अ-नित्य-सुख-आसक्तिं हित्वा, [यस्मात् सः योगी] आत्म-सुख-निर्वृतः (आत्म-आनन्द-प्राप्तः), घट-स्थ-दीपवत् शश्वत् अन्तर् (-दीपवत् सु-अच्छः स्व-अन्तर्) एव प्रकाशते॥
उपाधि-स्थोऽपि तद्-धर्मैर् अलिप्तो व्योमवन् मुनिः। (न लिप्तो) सर्व-विन् मूढवत् तिष्ठेद् असक्तो वायुवच् चरेत्॥AtB.52 ॥
upādhi-stha, api, tad-dharma, a-lipta (na, lipta), vyomavat, muni; sarva-vid, mūḍhavat, √sthā, a-sakta, vāyuvat, √car.
उपाधि-स्थः अपि मुनिः तद्-धर्मैः अ-लिप्तः (न लिप्तः), व्योमवत्। सर्व-विद् [सन्] मूढवत् (प्राकृतवत्) तिष्ठेत्, अ-सक्तः [सन् च] वायुवत् चरेत्॥
उपाधि-विलयाद् विष्णौ निर्-विशेषं विशेन् मुनिः। जले जलं वियद् व्योम्नि तेजस् तेजसि वा यथा॥AtB.53 ॥
upādhi-vilaya, viṣṇu, nis-viśeṣam, √viś, muni; jala, jala, viyat, vyoman, tejas, tejas, vā, yathā.
उपाधि-विलयात् मुनिः विष्णौ [सर्व-व्यापके पर-ब्रह्मणि] निस्-विशेषं विशेत्, यथा जले जलं व्योम्नि वियत् तेजसि तेजस् वा॥
यल्-लाभान् नापरो लाभो यत्-सुखान् नापरं सुखम्। यज्-ज्ञानान् नापरं ज्ञानं तद् ब्रह्मेत्य् अवधारयेत्॥AtB.54 ॥
yad-lābha, na, apara, lābha, yad-sukha, na, apara, sukha; yad-jñāna, na, apara, jñāna, tad, brahman, ava-√dhṛ.
यद्-लाभात् न अपरः लाभः, यद्-सुखात् न अपरं सुखं, यद्-ज्ञानात् न अपरं ज्ञानं, तद् ब्रह्म इति अवधारयेत्॥
यद् दृष्ट्वा न परं दृश्यं यद् भूत्वा न पुनर्-भवः। यज् ज्ञात्वा न परं ज्ञेयं तद् ब्रह्मेत्य् अवधारयेत्॥AtB.55 ॥ (ज्ञानं)
yad, dṛṣṭvā, na, para, dṛśya, yad, bhutvā, na, punar-bhava; yad, jñātvā, na, para, jñyeya (jñāna), tad, brahman, iti, ava-√dhṛ.
यद् दृष्ट्वा न परं दृश्यं, यद् भूत्वा न पुनर्-भवः, यद् ज्ञात्वा न परं ज्ञेयं (ज्ञानं), तद् ब्रह्म इति अवधारयेत्॥
तिर्यग् ऊर्ध्वम् अधः पूर्णं सच्-चिद्-आनन्दम् अद्वयम्। अनन्तं नित्यम् एकं यत् तद् ब्रह्मेत्य् अवधारयेत्॥AtB.56 ॥
tiryac, ūrdhvam, adhas, pūrṇa, sat-cit-ānanda, a-dvaya; an-anta, nitya, evam, yad, tad, brahman, iti, ava-√dhṛ.
यद् तिर्यक् ऊर्ध्वम् अधस्, [यद्] पूर्णं सत्-चित्-आनन्दम् अ-द्वयम् अन्-अन्तं नित्यम् एकं, तद् ब्रह्म इति अवधारयेत्॥
अ-तद्-व्यावृत्ति-रूपेण वेदान्तैर् लक्ष्यतेऽव्ययम्। अखण्डानन्दम् एकं यत् तद् ब्रह्मेत्य् अवधारयेत्॥AtB.57 ॥
a-tad-vyāvṛtti-rūpa, veda-anta, √lakṣ, a-vyaya; a-khaṇḍa-ānanda, eka, yad, tad, brahman, iti, ava-√dhṛ.
यद् अ-तद्-व्यावृत्ति-रूपेण वेद-अन्तैः लक्ष्यते, [यद्] अ-व्ययम् अ-खण्ड-आनन्दम् एकं, तद् ब्रह्म इति अवधारयेत्॥
अखण्डानन्द-रूपस्य तस्यानन्द-लवाश्रिताः। ब्रह्माद्यास् तारतम्येन भवन्त्य् आनन्दिनो लवाः ॥AtB.58 ॥ (ऽखिलाः)
a-khaṇḍa-ānanda-rūpa, tad, ānanda-lava-āśrita; brahma-ādi, tāratamya, √bhū, ānandin, lava (a-khila).
तस्य अ-खण्ड-आनन्द-रूपस्य [ब्रह्मणः] आनन्द-लव(=अंश)-आश्रिताः लवाः (अ-खिलाः) ब्रह्म-आद्याः आनन्दिनः तारतम्येन भवन्ति॥
तद्-युक्तम् अखिलं वस्तु व्यवहारश् चिद्- अन्वितः। (व्यवहारस् तद्-) तस्मात् सर्व-गतं ब्रह्म क्षीरे सर्पिर् इवाखिले॥AtB.59 ॥
tad-yukta, a-khila, vastu, vyavahāra, cit- (vyavahāra, tad-) anvita; tasmāt, sarva-gata, brahman, kṣīra, sarpis, iva, a-khila.
अ-खिलं वस्तु तद्-युक्तम्, [अ-खिलः] व्यवहारः चित्- (तद्-)अन्वितः [च]। तस्मात् [तद्] ब्रह्म सर्व-गतं, सर्पिस् (घृतम्) इव अ-खिले क्षीरे॥
अनण्व् अस्थूलम् अह्रस्वम् अदीर्घम् अजम् अव्ययम्। अरूप-गुण-वर्णाख्यं तद् ब्रह्मेत्य् अवधारयेत्॥AtB.60 ॥
an-aṇu, a-sthūla, a-hrasva, a-dīrgha, a-ja, a-vyaya; a-rūpa-guṇa-varṇa-ākhya, tad, brahman, iti, ava-√dhṛ.
[यद्] अन्-अणु अ-स्थूलम् अ-ह्रस्वम् अ-दीर्घम् अ-जम् अ-व्ययम् अ-रूप-गुण-वर्ण-आख्यं, तद् ब्रह्म इति अवधारयेत्॥
यद्-भासा भासतेऽर्कादिर् भास्यैर् यत् तु न भास्यते। येन सर्वम् इदं भाति तद् ब्रह्मेत्य् अवधारयेत्॥AtB.61 ॥
yad-bhās, √bhās, arka-ādi, bhāsya, yad, tu, na, √bhās; yad, sarva, idam, √bhā, tad, brahman, iti, ava-√dhṛ.
यद्-भासा (यद्-प्रकाशेन) अक्र्-आदिः भासते, यद् तु भास्यैः न भास्यते, येन इदं सर्वं भाति, तद् ब्रह्म इति अवधारयेत्॥
स्वयम् अन्तर्-बहिर्-व्याप्य भासयन्न् अखिलं जगत्। ब्रह्म प्रकाशते वह्नि-प्रतप्तायस-पिण्डवत॥AtB.62 ॥
svayam, antar-bahis-vyāpya, bhāsayat, a-khila, jagat; brahman, pra-√kāś, vahni-pratapta-āyasa-piṇḍavat.
अन्तर्-बहिस्-व्याप्य अ-खिलं जगत् भासयन् ब्रह्म स्वयं प्रकाशते, वह्नि-प्रतप्त-आयस-पिण्डवत॥
एतद्- वि-लक्षणं ब्रह्म ब्रह्मणोऽन्यन् न किञ्चन। (जगद्-) ब्रह्मान्यद् भाति चेन् मिथ्या यथा मरु-मरीचिका॥AtB.63 ॥
etad- (jagat-) vi-lakṣaṇa, brahman, brahman, anyad, na, kim-cana; brahma-anyad, √bhā, ced, mithyā, yathā, maru-marīcikā.
ब्रह्म एतद्- (जगद्-)वि-लक्षणं, ब्रह्मणः अन्यद् न किम्-चन। ब्रह्म-अन्यद् भाति चेद्, मिथ्या [भवेत्], यथा मरु-मरीचिका॥
दृश्यते श्रूयते यद् यद् ब्रह्मणोऽन्यन् न तद् भवेत्। तत्त्व-ज्ञानाच् च तद् ब्रह्म सच्-चिद्-आनन्दम् अद्वयम्॥AtB.64 ॥
√dṛś, √śru, yad, yad, brahman, anyad, na, tad, √bhū; tattva-jñāna, ca, tad, brahman, sat-cit-ānanda, a-dvaya.
यद् यद् दृश्यते श्रूयते [वा], तद् न ब्रह्मणः अन्यद् भवेत्। तत्त्व-ज्ञानात् च तद् सत्-चित्-आनन्दं ब्रह्म अ-द्वयम् [एव]॥
सर्वगं सच्-चिद्-आत्मानं ज्ञान-चक्षुर् निरीक्षते। अज्ञान-चक्षुर् नेक्षेत भास्वन्तं भानुम् अन्धवत्॥AtB.65 ॥
sarva-ga, sat-cit-ātman, jñāna-cakṣus, nir-√īkṣ; a-jñāna-cakṣus, na, √īkṣ, bhāsvanta, bhānu, andhavat.
ज्ञान-चक्षुस् [पुरुषः] सर्व-गं सत्-चित्-आत्मानं निरीक्षते, अ-ज्ञान-चक्षुस् [तु] न ईक्षेत, अन्धवत् भास्वन्तं भानुम्॥
श्रवणादिभिर् उद्दीप्त-ज्ञानाग्नि- परितापितः। (उद्दीप्तो ज्ञानाग्नि-) जीवः सर्व-मलान् मुक्तः स्वर्णवद् द्योतते स्वयम्॥AtB.66 ॥
śravaṇa-ādi, uddīpta-jñāna-agni- (uddīpta, jñāna-agni-) paritāpita; jīva, sarva-mala, mukta, svarṇavat, √dyut, svayam.
श्रवण-आदिभिः (उद्दीप्तः ज्ञान-अग्नि-)उद्दीप्त-ज्ञान-अग्नि- परितापितः [सन्] जीवः सर्व-मलात् मुक्तः स्वयं द्योतते, स्वर्णवत्॥
हृद्-आकाशोदितो ह्य् आत्मा बोध-भानुस् तमोऽपहृत्। सर्व-व्यापी सर्व-धारी भाति सर्वं प्रकाशते ॥AtB.67 ॥ (भासयतेऽखिलम्)
hṛd-ākāsa-udita, hi, ātman, bodha-bhānu, tamas-apahṛt; sarva-vyāpin, sarva-dhārin, √bhā, sarva, pra-√kāś (√bhā, a-khila).
आत्मा बोध-भानुः तमस् अपहृत् हृद्-आकाश-उदितः हि, सर्व-व्यापी, सर्व-धारी [च] भाति, सर्वं प्रकाशते (अ-खिलं [स्वयं च] भासयते)॥
दिग्-देश-कालाद्य्-अनपेक्ष्य सर्व-गं शीतादि-हृन् नित्य-सुखं निर्-अञ्जनम्। यः स्वात्म-तीर्थं भजते विनिष्-क्रियः स सर्ववित् सर्व-गतोऽमृतो भवेत्॥AtB.68 ॥
diś-deśa-kāla-ādi-an-apekṣya, sarva-ga, śīta-ādi-hṛd, nitya-sukha, nis-añjana; yad, sva-ātma-tīrtha, √bhaj, vi-nis-kriya, tad, sarva-vid, sarva-gata, a-mṛta, √bhū.
दिक्-देश-काल-आदि-अन्-पेक्ष्य यः [तद्] सर्व-गं शीत-आदि-हृद् नित्य-सुखं निस्-अञ्जनं स्व-आत्म-तीर्थं भजते, सः [ज्ञानी] विनिस्-क्रियः सर्व-विद् सर्व-गतः अ-मृतः [च] भवेत्॥
Go to Top ('Home' key on many Windows browsers)
पूर्ण॒म् अदः॒ पूर्ण॒म्… (शुक्ल-यजुर्-वेदः — बृहद्-आरण्यकोपनिषद् ५.१.१)
ओं, पूर्ण॒म् अदः॒ पूर्ण॒म् इदं॒ पूर्णा॒त् पूर्ण॒म् उद॒च्यते। पूर्ण॒स्य पूर्ण॒म् आदा॒य पूर्ण॒म् एवावशि॒ष्यते। ओं शा॒न्तिः शा॒न्तिः शा॒न्तिः॥
Om, pūrṇa, adas, pūrṇa, idam, pūrna, pūrṇa, ud-√añc. pūrṇa, pūrṇa, ādāya, pūrṇa, eva, ava-√śiṣ. Om, śānti, śānti, śānti.