Aniek van Koot (links) en Diede de Groot vallen elkaar in de armen. De dertigste wereldtitel is een feit. Foto: Mathilde Dusol
"Iedereen die hier vanavond aanwezig was, is getuige geweest van een stukje geschiedenis", sprak technisch directeur Jacco Eltingh van de KNLTB tijdens de medailleceremonie. Na een beslissend dubbelspel met volgens Diede de Groot 'vier billenknijpende vrouwen' konden de armen in de lucht en gingen de nog in grote getale aanwezige toeschouwers bij TC Sprenkelaar uit hun dak. Met een groepje Chinese supporters en de Nederlandse toeschouwers die tegen elkaar opbiedend 'China' en 'Holland' scandeerden was er een heerlijk sfeertje op het centrecourt, waar onder het kunstlicht de laatste wedstrijd werd gespeeld.
Een wedstrijd die nodig was omdat het na de enkelspelen 1-1 stond. Aniek van Koot verloor met 6-4, 1-6, 6-3 van Hui Min Huang waarna Diede de Groot met 6-4, 4-6, 7-5 van Zhenzhen Zhu won. De Groot had het zwaar in die wedstrijd, maar knokte zich op karakter naar de winst. In de tweede set stond ze met 4-2 achter en leek de titel heel ver weg. De nummer twee van de wereld bewees haar klasse door koel te blijven en na een zinderende derde set een beslissende wedstrijd af te dwingen.
Vorig jaar verloor Van Koot ook (in drie sets) in de finale van Huang. Omdat De Groot toen verloor van Zhu was de finale na twee enkelspelen beslist.
Wedstrijdpunten tegen
Het scheelde heel weinig of voor het tweede jaar op rij was de trofee naar China gegaan. Huang en Zhu kregen twee kampioenschapspunten in de derde wedstrijd van de finale, op 8-9 en 9-10 in de supertiebreak van het dubbelspel. Een gegeven dat na de eerste set in deze partij onmogelijk leek. Nederland begon namelijk geweldig aan de laatste wedstrijd en won de eerste set met 6-0. In de tweede set keerden echter de kansen. Na een gelijkopgaand begin wonnen Huang en Zhu de tweede set met 6-3. Een wedstrijdtiebreak moest de beslissing brengen. Spannender kan niet. Landgenoten van TeamNL, met teamgenote Michaela Spaanstra (die niet in actie kwam in de halve finales en de finale) voorop, staken de matadoren een hart onder de riem en met de steun van het Nederlandse publiek namen ze een 6-3 en 8-6 voorsprong. De eerste wedstrijdpunten waren echter voor China, op 8-9 en 9-10.
Na zinderende rally's overleefden Diede de Groot en Aniek van Koot de twee wedstrijdpunten tegen en op het eerste wedstrijdpunt voor Nederland sloegen ze toe. Het was de Chinese Hiu Min Huang die met een tweede onnodige fout op rij -maar wat is onnodig na een lange week en zo'n finale?- het lot bezegelde van het Chinese team.
Derde finale Nederland-China
Het was de derde vrouwenfinale op rij tussen Nederland en China. Vorig jaar won China voor het eerst de titel. Twee jaar geleden was Oranje de Chinese vrouwen de baas. "Het ontbreekt ze nog aan ervaring", sprak Jiske Griffioen destijds. "Ze komen eraan, ze moeten alleen nog meer wedstrijden spelen om een vaste kracht ('a force') te worden", zei de inmiddels gestopte Griffioen na de finale die Nederland toen in twee enkelspelen besliste. Die 'force' zijn ze in ieder geval elk jaar op de World Team Cup. Bij TV De Maten en TC Sprenkelaar in Apeldoorn toonden Zhenzhen Zhu en Hui Min Huang, die nauwelijks op de ITF Wheelchair Tennis-tour zijn te bewonderen, dat ze eigenlijk tot de wereldtop behoren.
Van Koot refereerde tijdens de medailleceremonie nog even aan het hoge verwachtingspatroon dat de Nederlandse vrouwen met zich meedragen. "Mensen gingen er vanuit dat wij die titel wel even zouden pakken. Maar wij wisten dat het heel moeilijk zou worden. Je moet het maar even doen." De missie is geslaagd: de dertigste wereldtitel is een feit. Een ongekend knappe prestatie van de Oranje-vrouwen, die dit jaar bovendien voor de vierde keer de titel veroveren op eigen bodem. Ook tijdens de vorige edities in Nederland (1995, 2005 en 2014) pakten onze landgenotes het goud.
Medailles World Team Cup 2018:
Mannen: 1. Japan 2. Groot Brittannië 3. Frankrijk
Vrouwen: 1. Nederland 2. China 3. Groot-Brittannië
Junioren: 1. Rusland 2. Brazilië 3.Colombia
Quads: 1. Australië 2. Israël 3. VS