Polskie mięso (1999 - 2011)

T.Love - polski zespół muzyczny założony w 1982 w Częstochowie. W początkach kariery, w latach 80. XX wieku, pozostający pod wpływem punk rocka, a z upływem czasu korzystający również ze stylistyki reggae, rock and rolla, glam rocka, pop rocka. Większość albumów grupy uzyskało status złotych płyt, a składankowy Love, Love, Love - The Very BesT.Love - w roku 2012 status platynowej płyty. W trakcie dotychczasowej kariery zespół zagrał koncerty prawie w całej Europie, a także wielokrotnie w Stanach Zjednoczonych. Zespół T.Love został założony w styczniu 1982 jako Teenage Love Alternative i pod taką nazwą działał do 1987. Tworzyli go: Zygmunt Staszczyk (śpiew, początkowo także gitara basowa), Janusz Knorowski (gitara elektryczna), Dariusz Zając (instrumenty klawiszowe) i Jacek Wudecki (perkusja) - koledzy uczęszczający do IV LO w Częstochowie. W 1983 roku wystąpili podczas malborskiego festiwalu "Malrock", gdzie ci grający gościnnie debiutanci, zaprezentowali się na dużej scenie obok zespołów zawodowych. W tym samym roku do zespołu dołączyli: gitarzysta Wojciech Wierus, zastąpiony pół roku później przez Andrzeja Zeńczewskiego, a także Jacek Śliwczyński, który przejął rolę basisty od Muńka. W roku 1984 T.Love Alternative zagrał, w charakterze gwiazdy, podczas Festiwalu w Jarocinie. Zarejestrowany został wówczas materiał na pierwszą kasetę - Nasz Bubelon, znany również jako Nasz Babylon. Tilele Records, oficjalnie wydawca płyty, tak naprawdę nie istniał, a kasety były rozprowadzane w trakcie koncertów. Kolejny rok przyniósł zaproszenie od Tonpressu do udziału w nagraniu składanki Jeszcze młodsza generacja. Zespół zarejestrował wówczas utwór "Zabijanka", a oprócz tego - w trakcie pięciogodzinnej sesji - nagrał materiał na drugą kasetę, zatytułowaną Chamy idą. T.Love Alternative miał też wystąpić w Poznaniu podczas Festiwalu Rock Arena, jednak Muniek i Jacek "Słoniu" Wudecki zostali zatrzymani przez Milicję Obywatelską za posiadanie zbyt dużych ilości alkoholu i do koncertu nie doszło. W 1988 roku zespół T.Love Alternative wydał swój ostatni album pod tytułem Miejscowi - live wydane przez Tilele Records. Podczas produkcji tego albumu dotychczasowy perkusista został zastąpiony przez muzyka grupy Kobranocka, Piotra Wysockiego, a na saksofonie Toma Pierzchalskiego chwilowo zastąpił Waldemar Zaborowski. W 1989 roku zespół zmienił nazwę na T.Love. W tym roku w sprzedaży pojawił się pierwszy oficjalny album grupy pod tytułem Wychowanie, nagrany już w nowym składzie. Wkrótce potem Muniek wyjechał do Anglii, co spowodowało rozpad zespołu. Staszczyk wrócił do Polski w roku 1990 i reaktywował zespół. Z dawnego składu nie pozostał jednak nikt, poza wokalistą. W nowym składzie znaleźli się: gitarzyści Jan Benedek i Krzysztof Szymański, perkusista Jarosław "Sidney" Polak, a także basista Przemysław Wójcicki. Niebawem grupa nagrała nowy album, wydany w 1991 roku, Pocisk miłości, zawierający między innymi utwór "Warszawa". Ten sam rok przyniósł kolejne zmiany personalne: Krzysztof Szymański został zastąpiony przez Krzysztofa Zawadkę, a następnie przez Jacka Perkowskiego, zaś rolę basisty przejął na chwilę Tomasz Grochowalski, by jeszcze w tym samym roku przekazać ją Pawłowi Nazimkowi. W roku 1992 powstał kolejny krążek studyjny zespołu o nazwie King. Wydana została także składanka Dzieci rewolucji 1982-92, która zawierała utwory z czasów T.Love Alternative, 2 utwory z albumu "Wychowanie" a także 5 utworów nagranych już w nowym składzie. W 1993 z zespołu odszedł Jan Benedek, do tej pory jego główny kompozytor. Zastąpił go Maciej Majchrzak. W roku 1994 T.Love wydał dwa albumy. Wiosną ukazał się koncertowy I Love You, który zawierał dodatkowo trzy nowe piosenki nagrane już bez Benedka. Były to: I love you, nagrane w dwóch wersjach językowych, oraz cover francuskiej grupy Mano Negra "Syn miasta" - w oryginale "Out of Time Man". Jesienią premierę miała płyta Prymityw (album). Płyta była prosta, zdecydowanie rockowa. Jako że zespół korzystał też ze stylistyki reggae, na płycie pojawiła się piosenka "Bóg", długo utrzymująca się na listach przebojów. 1995 to rok premiery albumu T.Love Alternative Częstochowa 1982-1985, który ukazał się nakładem S.P. Records. Zmianę stylistyczną przyniosła płyta Al Capone z maja 1996. Znalazły się na niej takie single jak "Jak Żądło", a także duet z Korą w utworze "Klaps". Muzyczną kontynuacją okazał się następny album Chłopaki nie płaczą, zaprezentowany jesienią 1997 roku. Utwór tytułowy był pastiszem boys-bandów, królujących w tamtym czasie na listach przebojów. Poza "Chłopaki nie płaczą", krajowe rozgłośnie często grywały także "Stokrotkę", oraz "Jest super", komentujący polską politykę lat 90. Rok później T.Love zdecydował,

O Archiwum Polskiego Rocka

Czym się zajmujemy?

W Archiwum Polskiego Rocka katalogujemy polskie płyty i single!

Czy znajdę tu tylko polski rock?

Głównie polski rock, ale też polskie płyty popowe, metalowe, a nawet jazzowe

Czy tu są tylko płyty kompaktowe?

Nie! Znajdują się tu zarówno polskie płyty winylowe i płyty kompaktowe - w tym single winylowe i CD.

Mam zespół. Czy mogę zaistnieć na tej stronie?

Oczywiście! Jeżeli wydałeś już płytę lub singla, to skontaktuj się z nami poprzez formularz.

Chciałbym pomóc rozwijać serwis. Czy to możliwe?

Oczywiście! Jeżeli chcesz mi pomóc, to przede wszystkim skontaktuj się ze mną poprzez formularz. Możesz też założyć konto w portalu i już teraz dodawać wideoklipy do płyt, a w przyszłości będziesz edytował dane, kupował i sprzedawał płyty.

Czy Archiwum to tylko strona internetowa?

Nie. Co kilka lat cała zawartość przelewana jest na papier. W tym roku kolejne wydanie. Śledź losy portalu na facebooku i załóż konto w portalu by dostawać informacje na bieżąco!

Sax Club Pana Dyakowskiego

Sax Club Pana Dyakowskiego to wywiad-rzeka z ikoną trójmiejskiej sceny jazzowej, saksofonistą Przemkiem Dyakowskim. To pełna anegdot opowieść o życiu zawodowym i prywatnym artysty wywodzącego się z ziemiańskiej rodziny o wielkich tradycjach. Dyakowski wspomina dzieciństwo w podkrakowskiej Masłomiącej i dorastanie w Zakopanem, współpracę z Piwnicą pod Baranami i odkrycie Ewy Demarczyk, koncerty w gdańskim Żaku, wyjazdy zagraniczne i występy z zespołem Rama 111, tworzenie gdańskiego Sax Clubu, animowanie jazzowej sceny w Trójmieście i współpracę z Radiem Gdańsk.

Sax Club Pana Dyakowskiego to także opowieść o przyjaźni i współpracy Dyakowskiego z innymi ikonami jazzu: Wojciechem Karolakiem, Adamem Makowiczem, Leszkiem Możdżerem, Maciejem Sikałą, Michałem Urbaniakiem czy Janem Ptaszynem Wróblewskim.

Współautorem autobiografii jest dziennikarz Radia Gdańsk Kamil Wicik, któremu pomagał Mariusz Nowaczyński. Stworzyli pierwszą książkę dokumentującą nie tylko dokonania Przemka Dyakowskiego, ale także historię sceny muzycznej Trójmiasta.

Kup teraz!