Birinci Dünya Savaşı sırasında propaganda için pek çok sebep vardı, fakat bunlardan en yaygını düşmanı kötü gösterme arzusuydu. Bütün propaganda organizasyonları düşmanlarının iyi taraflarını hasıraltı etmeyi ve kötü taraflarına vurgu yapmayı amaçlamaktadır. Bunun en iyi bilinen örneği, I. Dünya Savaşı sırasında Alman karşıtı propagandadır-süngünün ucundaki bebekler, açlıktan ölen Belçikalılar, tecavüz edilen rahibeler…
Bu propagandanın birincil amacı, tarafsız kalanları İngiltere’nin tarafına çekmektir ve tarafsız olanların başında da Amerika Birleşik Devletleri gelmekteydi. Propaganda aynı zamanda propaganda yapanın kendi tarafının moralini yükseltmekte de faydalıdır. Propaganda insanların, şeytana/kötülüğe karşı düzenlenen kutsal bir haçlı seferinde savaşıyorlarmış gibi hissetmelerini sağlar. Bazı durumlarda, özellikle de ikinci dünya savaşında bu doğrudur. Çünkü bu savaşta karşı konulması gereken ve şeytan olduğundan kuşku duyulmayan bir düşman vardı. Birinci Dünya Savaşı’nda ise bir tarafı diğer taraftan daha kötü olarak tanımlamak çok daha zordu ve bu yüzden propagandaya daha fazla ihtiyaç vardı. Düşmanları kötülemeye yönelik genel arzuya ilaveten, İngilizlerin Türklere karşı yürüttükleri propaganda kampanyasının altında çok daha spesifik bir gerekçe bulunmaktaydı. Bunlardan birisi geleneksel İngiliz kamuoyudur.
Doğmuş ve doğacak her Türk çocuğu şu düsturları iyi bellemelidir.
“Türklerin ve Müslümanların en sadık düşmanı İngilizlerdir”
“Okyanusun derinliklerinde kavga eden iki balık varsa; Orada illa ki İngilizlerin izine denk gelirsiniz.”
“Dünyanın neresinde bir sivil toplum derneği, cemiyeti, vakfı ve cemaati, tarikatı kuruluyorsa İngiliz haberdardır ve illa ki parmağı vardır.”
Dost dediklerimiz bizi parçalamadan Ameliyatın nasıl yapılacağını yazan 37 kitap hazırlatmış… 1914 – 18 Arası yazılan İngiliz kara propaganda kitapları
- E.F. Benson, Crescent and Iron Cross, London, Hodder and Stoughton, 1918; New York, Doran, 1918.
- E.F. Benson, Deutschland über Allah, London and New York, Hodder and Stoughton, 1917.
- British Palestine Committee, Palestine, reprint of article from November 24, 1917, London, Hayman, Christy, and Lilly, 1917; New York, Doran, 1918.
- The “Clean-Fighting Turk,” a Spurious Claim. reprinted from The Times of February 20, 1917.
- Israel Cohen, The Turkish Persecution of the Jews, Passmore and Sons, 1918.
- The Commercial Future of Baghdad, Complete Press, London, 1917.
- Edward Cook, Britain and Turkey, London, Macmillan, 1914.
- Delegates of the Red Cross, Turkish Prisoners in Egypt, Red Cross, London, 1917.
- Leon Dominian, The Frontiers of Language and Nationality in Europe, New York, Henry Holt,1917.
- Fa’iz El-Ghusein, “Bedouin Notable of Damascus” [sic], Martyred Armenia, London, C. Arthur Pearson, 1917; New York, Doran, 1918.
- General Sir Edmund Allenby’s Despatch of 10th December, 1917, on the Operations in Egypt and Palestine from 28th June, 1917, till the Capture of Jerusalem (11th December, 1917), reprint from The London Gazette of January 22, 1918, London, H.M. Stationery Office, 1918.
- S. Georgevitch, Serbia and Kossovo [yayıncı bilinmiyor].
- Germany, Turkey, and Armenia: Selections of Documentary Evidence relating to Armenian Atrocities, London, J.J. Keliher & Co., 1917.
- Great Britain, Palestine, and the Jews: Jewry’s Celebration of Its National Charter, London, The Zionist Organization, 1918; New York, Doran, 1918.
- Great Britain, Palestine, and the Jews: A Survey of Christian Opinion, London, The Zionist Organization, 1918.
- A.P. Hacobian, Armenia and the War, London, Hodder and Stoughton, 1917; New York, Doran, 1917.
- E.W.G. Masterman, The Deliverance of Jerusalem, London, Hodder and Stoughton, 1918; New York, Doran, 1918.
- Basil Mathews, The Freedom of Jerusalem, London and New York, Hodder and Stoughton,1918.
- Esther Mugerditchian, From Turkish Toils: an Armenian Family’s Escape, London, C. Arthur Pearson, 1918; New York, Doran, 1918.
- Martin Niepage, The Horrors of Aleppo, Seen by a German Eyewitness, London, T. Fisher Unwin, 1917.
- The Ottoman Domination, London, Fisher Unwin, 1917.
- Canon Parfit, Mesopotamia: the Key to the Future, London, Hodder and Stoughton, 1917; New York, Doran, 1918.
- Pavle Popovic, Serbian Macedonia, The Near East, Devonshire Square [sic, no other information].
- Report on the Pan-Turanian Movement [bilgi yok].
- R.W. Seton-Watson, Serbia, Yesterday, Today and Tomorrow: a School Address, Vacher and Sons, 1916.
- George Adam Smith, Syria and the Holy Land, London, Hodder and Stoughton, 1918.
- Harry Stuermer, Two War Years in Constantinople, London, Hodder and Stoughton, 1917; New York, Doran, 1917.
- Subject Nationalities of the German Alliance (with a Map Drawn from German Sources), London and New York, Cassell and Co, 1917.
- Syria During March 1916: Her Miseries and Disasters, London, Sir Joseph Causton and Son 1916. [listed separately]
- S. Tolkowsky, The Jewish Colonisation in Palestine, London, The Zionist Organization, 1918.
- Arnold J. Toynbee, Armenian Atrocities: the Murder of a Nation, London and New York, Hodder and Stoughton, 1915.
- Arnold J. Toynbee, ed., The Treatment of Armenians in the Ottoman Empire, 1915-1916, London: H.M. Stationery Office, 1916;8 London and New York, Hodder and Stoughton, 1916.
- Arnold J. Toynbee, Turkey: A Past and a Future, London, Hodder and Stoughton, 1917; New York, Doran,1917
- Arnold J. Toynbee, The Murderous Tyranny of the Turks, London, Hodder and Stoughton, 1917; New York, Doran,1917.
- Josiah Wedgwood, M.P., With Machine-Guns in Gallipoli, London, Darling and Sons, 1915.
- Chaim Weizmann and Richard Gottheil, What is Zionism?, two chapters from Zionism and the Jewish Future, London, The Zionist Organization, 1918.
- J.S. Willmore, The Welfare of Egypt, London and New York, Hodder and Stoughton, 1917.
Savaş sonrası; Wellington House’da, yazılan kitaplar da yine İngiliz tarafından yok edilmiştir.
Ama Amerika; Kütüphanelerine ve üniversitelerine çoğaltarak dağıttırmıştır.
Müttefik bir Nato ülkesinde bu yalan kitapların bu gün hala atıf alan kitaplardan olması; Sebep, sonuç ikilemi açısından ziyadesiyle manidar değil midir???
Ne diyordu Sör Arnold J. Toynbee
1-) Benim işim savaş kazanmak değil, Medeniyetleri yok etmek. Ben bu işlere başladığımda dünyada Yirmi Bir medeniyet vardı, kalemi bıraktığımda Altı medeniyet kalmıştı.
2-) ABD’lilere yazdığı akıl notunda;
“Güney Müslümanlığı EŞARİLİK (Fas’tan Arabistan’a) bizim için tehlike olmaktan çıkmıştır. Bir şeyh satın alır, hepsini yönetirsiniz. Bizim için kuzey Müslümanlığı, MATURİDİLİK (İstanbul’dan Horasan’a Türk bölgesi) tehlikelidir. BUNLAR BİLİMLE BARIŞIKTIR. O nedenle her zaman Mustafa Kemal gibi bir asi çıkarabilir. Önlemi şimdiden alınmalıdır.”
3-Tarih sahnesine giren ve çıkan medeniyetler vardır diyor İBN-İ HALDUN.
Yükselen medeniyet, göçen medeniyet diyor TOYNBEE.
Merkez ve kenar diyor HUNTİNGTON.
Dünya satranç tahtasıdır diyor BREZİNSKİ.
Dünya artık tek bir köydür diyor T. FRİDMAN
FUKAYAMA, tarihin sonu diyor, Evangelistler lafı havada kapıyor ve tanrıyı kıyamete zorlayarak Armagedon hazırlıkları yapıyorlarsa.
Türkiye’nin başının belası GRAHAM FULLER “Müslümanları iktidara taşıyalım, ideolojik safiyetleri bozulur. Program önermedikleri için zaten sahneden mağlup olarak ineceklerdir.” Diyor da biz hala uyanmıyorsak. Bunların 5’ide görmedikleri halde biz Arnold J. Toynbee’nin öğrencileriyiz diyorlar da biz aymıyorsak.
Ustaları Arnold J. Toynbee – Ben İBN-İ HALDUN’u okumadan, tanımadan bir hiçmişim diyorsa. Ne bildiysem, ondan öğrendim dediği halde Mukaddime hala ders kitabı yapılmadıysa.
Ne yapaydı İBN-İ HALDUN Mukaddimesinde bas bas bağırıyor, haykırıyor “Tarih Türklerle başladı, Onlarla devam edecek” de; hangi Türklerle?
