Wydział Tkaniny i Ubioru

Wydział Tkaniny i Ubioru, będąc z założenia wydziałem projektowym, dzięki oryginalnej koncepcji kształcenia i z myślą o procesie edukacyjnym przyszłych projektantów, w sposób profesjonalny umożliwia studentom racjonalne, problemowe obcowanie z procesem kreacji właściwym sztukom pięknym, a to dzięki takim przedmiotom, jak: malarstwo, rysunek, rzeźba czy fotografia. Te dyscypliny sztuki, w ramach opracowanych na wydziale ćwiczeń, przenikają się ze sztuką projektową – wpływają na nią, rozwijając wiedzę plastyczną i wyobraźnię – najważniejszy warsztat pracy dla projektanta. Integracja tych dwóch przestrzeni: sztuki czystej i sztuki projektowej, jest, w naszym przekonaniu, korzystna i nieodzowna; student powinien mieć twórczą świadomość i kompetencję kreacyjną wyrosłą na podłożu swobodnej kreacji plastycznej i dzięki temu swobodnie i oryginalnie móc wykorzystywać wiedzę plastyczną w projektowaniu. Stworzone w przyszłości przez tak edukowanych studentów projekty mają szansę wyróżniać się nie tylko dobrze zaprojektowaną formą, pięknymi proporcjami, wyszukaną kolorystyką, ale także wrażliwością, emocjonalnością i oryginalną estetyką.

Od dziesiątek lat nasz wydział kształci w tym duchu kolejne pokolenia projektantów ubioru, obuwia, tkanin, druków na tkaninie, dzianin, biżuterii. W ciągu tych wszystkich lat studenci, absolwenci oraz wykładowcy poszczególnych specjalności wdrożyli setki tysięcy projektów do produkcji – te niezaprzeczalne sukcesy stanowią istotne potwierdzenie słuszności metody edukacyjnej propagowanej przez nasz wydział. Można zaryzykować stwierdzenie, że dzięki niej środowisko związane z naszym wydziałem ma realny i pozytywny wpływ na wizerunek szeroko pojmowanego zjawiska mody w Polsce.

Sprawdzianem zalet kształcenia studentów są, co zasygnalizowano powyżej, ich osiągnięcia. Absolwenci wydziału znajdują zatrudnienie w firmach odzieżowych lub innych, ściśle związanych z branżą mody. Wielu z nich rozpoczyna także swoją własną, modową działalność. Studenci wydziału świetnie radzą sobie także w innych środowiskach artystycznych i branżowych zarówno w kraju, jak i za granicą, o czym świadczą odbyte staże i praktyki, nagrody i wyróżnienia w różnych konkursach.

Wydział posiada ogromny dorobek i doświadczenie w dziedzinie edukacji projektowej. Są to osiągnięcia, z którymi trudno jest dziś komukolwiek konkurować. Dysponujemy wiedzą o tym, jak nauczać, ale, co najważniejsze, posiadamy szerokie spektrum możliwości i środków wspierających proces dydaktyczny – zarówno tych specjalistycznych, technologicznych, warsztatowych, związanych z konkretną dyscypliną projektową, jak też ogólnoplastycznych czy z zakresu dostępu do teorii. Kompleksowość dydaktyczna wydziału wpływa na wszechstronność kwalifikacji studenta. Pakiet oferowanych specjalności, wspartych profesjonalnym warsztatem, a, co najważniejsze, ich interdyscyplinarność i komplementarność, czynią z naszego wydziału lidera wśród uczelni projektowych. Łódzka ASP jako jedyna uczelnia w kraju zapewnia studentom tak szeroki zakres działań i możliwości projektowych w dziedzinie mody – a więc oprócz ubioru, także realizację autorskich tkanin, dzianin i druków na tkaninie do danej kolekcji, obuwia i akcesoriów, biżuterii. Ta kompleksowość czyni wydział wyjątkowym, unikatowym. Nowoczesny warsztat projektowy, profesjonalnie wyposażone wzorcownie specjalistyczne oraz swobodny do nich dostęp są filarem oferty edukacyjnej i wpływają na jej atrakcyjność. Ostatecznym celem jest wykształcenie projektanta – fachowca w swojej dziedzinie, specjalisty, ale równocześnie wrażliwego twórcy, estety, wymagającego perfekcjonisty, mogącego kreować trendy i wpływać przez swoją aktywność na kształt i przyszłość otaczającej go rzeczywistości.

Wydział Tkaniny i Ubioru zapewnia także swoim studentom stały, o globalnym zasięgu, dostęp do wiedzy, aktualnych informacji, tendencji i prognoz na przyszłość z zakresu mody, designu i sztuki, od lat współpracując i korzystając z usług największej na świecie brytyjskiej platformy internetowej WGSN (międzynarodowa platforma trendhunterska o charakterze prognostycznym). W tym roku umożliwiliśmy studentom korzystanie z dodatkowego portalu – HBL (homebuidlife), będącego doskonałym źródłem inspiracji i aktualizacji wiedzy o branżach designerskich.

Niezaprzeczalny wpływ na obecny kształt wydziału ma jego bogata historia. Wydział Tkaniny i Ubioru jest najstarszą jednostką łódzkiej uczelni. Jego początki sięgają roku akademickiego 1946/1947 – wówczas nosił on nazwę: Wydział Włókienniczy, a jego kierownikiem był prof. Leon Ormezowski. W skład pierwszego Wydziału Włókienniczego wchodziły następujące jednostki: Zakład Druku na Tkaninie, prowadzony przez prof. Marię Obrębską-Stieber, Zakład Tkactwa – wykładowca Regina Kańska-Piotrowska, Wydział Filmowy z Zakładami Scenografii i Operatorskim, kierowany przez prof. Mariana Wimmera.

Od 1948 roku wydział wyraźnie poszerzył swoją strukturę. Kadrę dydaktyczną stanowili tacy pedagodzy, jak: Władysław Strzemiński, Roman Modzelewski, Marian Jaeschke, Teresa Tyszkiewicz, Maria Obrębska-Stieber. Ich zasługi, zarówno w sztuce, jak i w tworzeniu wizerunku wydziału, są bezsporne. Od czasu powstania do chwili obecnej jednostka ulegała wielu zmianom strukturalno-programowym i niejednokrotnie zmieniała nazwę. Istniała jednak w strukturze uczelni zawsze. W 1971 roku w ramach głębokiej reformy strukturalnej z dwóch wydziałów: Wydziału Ubioru i Wydziału Tkaniny, powstał jeden: Wydział Ubioru i Tkaniny oraz wygenerowany został Wydział Grafiki. W 1983 roku z Katedry Projektowania Produktów i Struktur Użytkowych, będącej częścią struktury wydziału, został powołany Instytut Form Przemysłowych, dając zaczątek dzisiejszemu Wydziałowi Wzornictwa i Architektury Wnętrz. Pedagodzy naszego wydziału stanowili podstawę kadry naukowo-dydaktycznej powstałego w 1985 roku Wydziału Wychowania Plastycznego, jak również nowo powstałego w 2014 roku Wydziału Rzeźby i Działań Interaktywnych. Można by powiedzieć, że Wydział Tkaniny i Ubioru, niezależnie od czasu historycznego, jest niewyczerpanym źródłem kadry naukowo-dydaktycznej uczestniczącej w powstawaniu coraz to nowych struktur rozwijającej się nieustannie Akademii. Od 1992 roku wydział powrócił do nazwy z lat 60. – Wydział Tkaniny i Ubioru. Jako jedyny wśród państwowych uczelni artystycznych kształci projektantów tkaniny i ubioru w tak szerokim zakresie i różnorodnych specjalnościach.

Do znanych absolwentów Wydziału Tkaniny i Ubioru należą m.in.: Agnieszka Ścibior, Lidia Kalita, Mariusz Brzozowski, Marcin Paprocki, Dawid Woliński, Mariusz Przybylski, Natalia Jaroszewska, Michał Szulc, Łukasz Jemioł, Agnieszka Czop, Joanna Rusin i wielu innych.

Dziś naczelnym zadaniem Wydziału Tkaniny i Ubioru jest wydajna i efektywna działalność jako jednostki organizacyjnej Akademii Sztuk Pięknych im. Władysława Strzemińskiego w Łodzi. Symboliczna rola wydziału, będącego de facto zalążkiem obecnie funkcjonującej uczelni, stawia przed nami zadania specyficzne. Z jednej strony powinniśmy dbać o jak najwyższe standardy kształcenia, pozwalające funkcjonować jednostce jako samodzielnej i wydajnej w procesie rekrutacji i przygotowaniu studentów do przyszłej pracy zawodowej – artystycznej i projektowej, z drugiej – nasz wysiłek i dorobek powinien być wsparciem dla pracy całej uczelni. Wydział Tkaniny i Ubioru powinien funkcjonować jako organicznie zgrana z pozostałymi wydziałami jednostka, odpowiedzialna za funkcjonowanie Akademii jako całego organizmu.

W celu realizacji tego nadrzędnego zadania wydział formułuje szereg zadań szczegółowych, które są zbieżne z misją, wizją i strategią rozwoju uczelni. Przede wszystkim podejmujemy wysiłki dla optymalizacji i udoskonalenia systemu kształcenia, gwarantującego jego najwyższą jakość i tym samym zapewniającego konkurencyjność na rynku edukacji. Wyjątkowość profilowa naszego wydziału, w unikatowy sposób łączącego elementy sztuk pięknych i projektowych, sama w sobie nie zapewnia jeszcze wszakże bezkonkurencyjności. Stąd istotne wydają się wysiłki w celu sprawnego funkcjonowania Wydziałowego Zespołu Zapewnienia Jakości Kształcenia, który aktywnie wpływa na system i realizację programu kształcenia, będąc istotnym ogniwem prac Uczelnianego Zespołu Zapewnienia Jakości Kształcenia. Wymiernymi efektami prac zespołu jest oczywista przydatność i efektywność absolwentów na rynku pracy, potwierdzona monitorowaniem ich karier. Dlatego tak istotnym elementem działalności wydziału jest współpraca z uczelnianym Biurem Karier.

Nieodmiennie ważnym ogniwem jednostki organizacyjnej, realizującej cele dydaktyczne, jest posiadanie profesjonalnej i stale doskonalącej się kadry naukowo-dydaktycznej. W przypadku uczelni artystycznej jest to związane z ustawiczną pracą nad poszerzaniem dorobku twórczo-naukowego kadry, jako gwarancji jej profesjonalizmu i autorytetu wśród studentów. Dużą wagę przywiązujemy do systemowego i bieżącego prowadzenia badań naukowych, między innymi w formie projektów badawczych, do rozwoju pracowników dydaktycznych poprzez uzyskiwanie przez nich kolejnych stopni i tytułów naukowych, wreszcie do udziału wykładowców w działaniach popularyzatorskich, w ich aktywności wystawienniczej i publikatorskiej.

Ten aspekt działalności wydziału nierozerwalnie wiąże się z ujętym w wizji uczelni postulatem współpracy z otoczeniem. Kooperacja ta jest istotna zwłaszcza w kontekście przyszłej pracy zawodowej absolwentów, stąd do naszych priorytetowych zadań należy tworzenie sieci zewnętrznych współpracowników: pracodawców czy firm mogących wykorzystywać kompetencje naszych studentów i absolwentów. Dlatego też skutecznie i wydajnie korzystamy ze struktur stworzonych przez uczelnię (np. Centrum Transferu Technologii, Akademickiego Centrum Designu, Centrum Promocji Mody, Centrum Nauki i Sztuki).

Dla skutecznej realizacji powyższych zadań nieodzowne jest ustawiczne poprawianie i doskonalenie jakości organizacyjnej jednostki i uczelni, wdrażanie nowych rozwiązań systemowych, prawnych i administracyjnych. Dobrym przykładem niech będzie tu udział wydziału w pracy nad digitalizacją dorobku uczelni czy aktywność podczas wdrażania programu elektronicznego dziekanatu.

Powyższe zadanie wiąże się z koniecznością doskonalenia infrastruktury wydziału, zwłaszcza w sferze tak dynamicznie się rozwijającej i wciąż aktualizującej cyfrowości. Rozwój zaplecza dydaktycznego i administracyjnego to przecież zadanie o wiele szersze, związane bezpośrednio także w z wyzwaniami edukacyjnymi i pracą naukowo-badawczą. To ustawiczna dbałość o infrastrukturę dydaktyczną, bazę lokalową i wyposażenie, pozyskiwanie środków na bieżącą działalność oraz unowocześnianie i rozbudowę posiadanego już zaplecza sprzętowego. Rozwój w tym zakresie będzie racjonalnie skorelowany z rozkwitem struktury programowej – baza lokalowo-sprzętowa będzie dostosowywana do pojawiania się w ramach programu studiów nowych przedmiotów, pracowni i dyscyplin technologicznych. Przykładem niech będzie pojawienie się na pewnym etapie zrębów technologicznych pracowni szkła artystycznego dla rozszerzenia spektrum środków dydaktycznych programu kształcenia ogólnoplastycznego, następnie usystematyzowanie się w Katedrze Ubioru szeregu działów projektowych oraz wprowadzenie w Katedrze Biżuterii nowych technologii, co zaowocowało wyposażeniem jej w nowoczesny sprzęt i środki. Podkreślić tu należy rolę kół naukowych korzystających z pozyskanej infrastruktury.

Opisane powyżej działania mają pośredni wpływ na budowanie tak istotnej wartości, jaką jest marka uczelni, jej wiarygodność, powodzenie i popularność na rynku edukacyjnym. Myśl o tworzeniu renomy wydziału i uczelni przyświeca większości działań jednostki, stanowi swoistą kwintesencję wszystkich podejmowanych w ramach wydziału rodzajów aktywności dydaktycznej, naukowej i twórczej.

Zbigniew Dudek